Παρά την τόση πληροφορία που δέχονται οι νέοι σήμερα, παρατηρείται μια τάση στους νέους για επιστροφή στις ρίζες. Πως το ερμηνεύετε αυτό;
Η υπερπληροφόρηση αποτελει από μόνη της μια από τις αιτίες που επιστρέφουμε στις ρίζες. Όλη αυτή η ανωφελη και πλαστική ως επί το πλείστον πληροφορία που ερχόμαστε σε επαφή καθημερινά οδηγεί σε μια ανάγκη επαναπροσδιορισμού και αναζήτησης ουσίας. Στα παλιά τραγούδια, στα παραδοσιακά, στα ρεμπέτικα υπάρχει μια αδιαμφιβήτητη αλήθεια, ένας ατόφιος τρόπος έκφρασης του καλλιτέχνη χωρίς τις φιοριτούρες που συχνά βάζουμε σήμερα και απομακρύνουν από την ουσία. Αυτή τη σοφία της παράδοσης παίρνουμε κι εμείς και δημιουργούμε τα δικά μας τραγούδια.
Καντινέλια είναι τα γεράκια που ζευγαρώνουν στον αέρα στη "γλώσσα των Κυκλάδων". Τι σχέση έχετε με τα νησιά αυτά;
Στα νησιά έχω μεγαλώσει, στην Πάρο και στις Κυκλάδες, τις ανατολικές κυρίως, έχω γοητεύτει και έχω «ποτιστεί». Εκεί είναι κι ο τόπος που γνώρισα τους ανθρώπους τους νησιώτες που τηρούνε τους κώδικες του παλιούς και πήρα το βίωμα του πανηγυριού, αυτής της τελετής που συνδέει τους ανθρώπους αιώνες τώρα μες τα χρόνια.
Πως προέκυψε το όνομά σας και γιατί επιλέξατε να το γράφετε στα λατινικά;
Πίσω από το σπίτι που μένουμε στην Πάρο είναι οι «Καντινελιές» το λοφάκι όπου βρίσκονται οι φωλιές των καντινελιών. Οπότε τα βλέπαμε όλη την ώρα να πετάνε από πάνω μας, συνήθως δύο δύο να χορεύουν στον αέρα. Αυτό το πιάσιμο στον αέρα και το ζευγάρωμα είναι που γίνεται συμβολικά και στην μπάντα. Όσο για τα λατινικά τα επιλέξαμε γιατί μας ενδιαφέρει η μουσική μας να ταξιδέψει ανά τον κόσμο και το όνομα να διαβάζεται από οποιονδήποτε.
Από το 2013 που γνωριστήκατε, ως το τέλος του 2019 τι έχει αλλάξει στον τρόπο που δημιουργείτε ως ομάδα;
Έχουμε βρει τις ιερές μας συμφωνίες πανω στη μουσική, τους κώδικες και τις τεχνικές μας ως ντουέτο που βέβαια τις αναπτύσσουμε συνεχώς. Πάνω σ' αυτές πατάμε και παίζουμε με τους ρόλους πολύ πιο ελεύθερα σε σχέση με την αρχή.
Θανάση, ο πατέρας σου, Γιώργος Ζήκας, πως έχει επηρεάσει τη μουσική σου πορεία;
Η τραγουδοποιία είναι θέμα μύησης κι εγώ την πήρα από τον πατέρα μου από μικρός, βλέποντας τον να σκαλίζει στιχάκια, ρυθμούς και μελωδίες. Αυτό καθόρισε την σχέση μου με τη μουσική. Είχα επίσης την ευκαιρία να δω τη δουλειά από τα παρασκήνια, από τους μουσικούς μέχρι τους επιχειρηματίες.
Εύη, ασχολείσαι από πολύ μικρή με τη μουσική. Ήθελες από τότε να ασχοληθείς επαγγελματικά με αυτό ή ήταν κάτι που προέκυψε στην πορεία;
Η μουσική με συνόδευε από πάντα στη ζωή μου. Ό,τι κι αν έκανα πάντα εκεί επέστρεφα στον ελεύθερο μου χρόνο, όταν ήθελα να εκφραστώ. Όταν πια έφτασε η ώρα να πάρω μια σοβαρή απόφαση με το τι θέλω να ασχοληθώ στη ζωή μου, η ανάγκη να δημιουργώ μέσω της μουσικής ήταν ζωτικής σημασίας και επισκίασε οτιδήποτε αλλο υπήρχε στις σκέψεις μου.
Το πρώτο σας άλμπουμ πρόκειται να κυκλοφορήσει μεσ'το μήνα. Τι περιέχει;
Περιέχει τραγούδια ενδεικτικά του ήχου μας, όπως παίζουμε όλον αυτόν τον καιρό με δύο λαϊκές κιθάρες και δύο φωνές. Δικα μας τραγούδια αλλά και κάποιες διασκευές από την παράδοση με στοιχεία rock , funk, gypsy. Είναι ένας κιθαριστικός δίσκος με μια νέα ματιά στην παράδοση και νέες δημιουργίες.
Τι θα παρουσιάσετε στον Σταυρό του Νότου τις Πέμπτες 5 και 12 Δεκεμβρίου;
Με διάθεση γιορτινή, θα παρουσιάσουμε το άλμπουμ ολοκληρωμένο και ένα δεύτερο ανεβαστικο πρόγραμμα με λυροτσαμπουνοtrance.
