Παντελής Θαλασσινός: Το να σιωπάς εμπεριέχει υστεροβουλία και πονηριά

Με αυτή την αφορμή, μοιράστηκε μαζί μας τα νέα του, αλλά και τις σκέψεις του πάνω σε όλα όσα τον ρωτήσαμε, από την πολιτική, ως τις… τρίχες.

Ο λόγος στον ίδιο:

Παντελή, ήσουν ανέκαθεν πολιτικοποιημένος. Σου έχει γίνει ποτέ πρόταση να πολιτευτείς; Ήρθε ποτέ στιγμή που το μετάνιωσες ή που σκέφτηκες να σταματήσεις να εκφράζεις δημόσια τις απόψεις σου;
Το πολιτεύεσθαι θέλει κότσια, ειδικά στον πολιτικό χώρο που εγώ είμαι. Υπάρχουν άνθρωποι σε αυτό το χώρο που τρέχουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, για να μπορούν να είναι κοντά σε αυτούς που έχουν ανάγκη. Η κατάσταση στα λαϊκά στρώματα και στα εργατικά στρώματα είναι ελεεινή. Δεν το μετάνιωσα ποτέ που εκφράζω ανοιχτά τις πολιτικές μου απόψεις και τη γνώμη μου γιατί το να σιωπάς είναι υστεροβουλία και πονηριά. Το κατακρίνω αυτό σε άλλους καλλιτέχνες που θέλουν να φαίνονται ουδέτεροι. Μερικοί δε λένε ούτε την ομάδα που υποστηρίζουν.

Χθες συμμετείχες σε μια εκδήλωση για τα παιδιά με νεοπλασματικές παθήσεις στο Αμφιθέατρο Ογκολογικής Μονάδας Παίδων «Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη - Ελπίδα». Πώς ένιωσες που τραγούδησες εκεί;
Αισθάνθηκα πόσο τυχερός είμαι κι εγώ και ο υπόλοιπος κόσμος που είναι έξω απ’ το νοσοκομείο, ζει τη ζωή του ανέμελος, με την πολυτέλεια να γκρινιάζει και να μαλώνει για χαζά πράματα, ενώ την ίδια ώρα παιδάκια σαν τα κρύα τα νερά ή γονείς, να έχουν την ατυχία να αγωνίζονται και να παλεύουν τον καρκίνο…

Χθες, μου έγνεψε η ζωή και μου ψιθύρισε:

- Είσαι πολύ τυχερός και προνομιούχος. Πέτα στη θάλασσα τα γελοία σου προβλήματα!

Έκανες και μια εμφάνιση με τον Γιάννη Νικολάου, ως Λαθρεπιβάτες. Νοσταλγείς το παρελθόν;
Πάντα νοσταλγώ το παρελθόν και τις ωραίες στιγμές που έχω ζήσει. Κάποιες από αυτές ήταν και με τους Λαθρεπιβάτες. Η ζωή μας είναι ό,τι αγαπάμε και ό,τι θυμόμαστε, όπως έχει πει κάποιος. Αυτή βέβαια η εμφάνιση που κάναμε με το Γιάννη ήταν για να περάσουμε πρώτα από όλα εμείς καλά. Να θυμηθούμε τις ωραίες στιγμές μας και να θυμίσουμε κάποια πολύ ωραία μας τραγούδια, που δεν τα λέμε ούτε εγώ, ούτε εκείνος. Θα ακολουθήσει κι άλλη μία, στον Πειραιά.

Στο Άλσος σε ακούσαμε και σε λαϊκά τραγούδια. Πώς το σκέφτηκες;
Μα είμαι λαϊκός τραγουδιστής. Όλοι νομίζουν ότι τραγουδάω μόνο έντεχνα ή κάποιες μπαλάντες με παραδοσιακές φόρμες. Έχω λατρέψει κι έχω τραγουδήσει το λαϊκό Θεοδωράκη, το λαϊκό Χατζιδάκι, το λαϊκό Μαρκόπουλο, Μούτση, Σπανό και άλλους κατά καιρούς. Η πρόταση αυτή του Διονύση Σαββόπουλου και της Λίνας Νικολακοπούλου ήταν δελεαστική. Έχω θητεύσει και σε ρεμπέτικη κομπανία αν δεν το ξέρετε.

Υπάρχει κάποιος από τους νέους τραγουδιστές, του λεγόμενου εμπορικού, που βρίσκεις ότι διαφέρει από τη μάζα και θα μπορούσε να υπηρετήσει καλό τραγούδι;
Όχι… Για μένα έχει πολύ μεγάλη σημασία η ιδεολογία σου και οι στόχοι σου πάνω στη μουσική, δηλαδή αν τη χρησιμοποιείς για πλουτισμό, για να καλύψεις το εγώ σου, για να βγάλεις γκόμενα, αν γουστάρεις και λατρεύεις όλα αυτά τα στησίματα με τις πίστες, τα φώτα, τους καπνούς και τα γαρύφαλλα, ή αν την αγαπάς πραγματικά…

Θα έκανες ποτέ ξανά συνεργασία με άλλους καλλιτέχνες σε μεγάλο μαγαζί τύπου πίστας;
Μα δεν έχω πάει ποτέ σε πίστα. Καταρχάς, εγώ αν πιάσω μικρόφωνο όρθιο σε πίστα και τραγουδάω θα αισθάνομαι σαν «όρθιος χέστης». Αν εννοείς σε μεγάλη μουσική σκηνή, βεβαίως και θα πήγαινα, αρκεί να είναι το μέγεθός της τόσο που να βλέπω και τον τελευταίο καθήμενο. Αλλιώς πια πάμε σε συναυλία.

Πώς νιώθεις όταν νέοι τραγουδοποιοί σου στέλνουν τραγούδια τους για να πάρουν τη γνώμη σου;
Μου αρέσει να παίρνουν τη γνώμη μου νέοι καλλιτέχνες, απλώς θέλω να δηλώσω ότι η γνώμη μου δεν είναι πάντα η σωστή κι ίσως είναι και λίγο παλαιάς κοπής. Μπορώ να τους συμβουλέψω μόνο στη στάση ζωής και τη σχέση τους με τη μουσική και το τραγούδι και για να γίνω πιο σαφής, τη μουσική να την έχουν παράλληλη στη ζωή τους σαν ένα φίλο, ένα σύντροφο, μια αγάπη, γιατί μόνο τότε θα αναπτυχθεί σωστή σχέση. Η σχέση ανάγκης και επαγγέλματος για βιοπορισμό, αν θες να κάνεις τέχνη, είναι λάθος.

Σε μια άλλη συνέντευξή σου είπες πως η αλλαγή look σηματοδοτεί το ότι η εμφάνιση μας είναι τελικώς «τρίχες» και το βρήκα πολύ πετυχημένο. Δεν πιστεύεις όμως πως παίζει και η εμφάνιση το ρόλο της γενικά, όχι μόνο σήμερα, αλλά ανέκαθεν;
Βεβαίως και θα ήταν ψέματα αν έλεγα ότι δε με νοιάζει εμφάνισή μου, αλλά όσο μεγαλώνεις προσπαθείς με τη δουλειά σου να κερδίσεις το κοινό σου. Αλλάζουν όλα μέσα σου, αλλάζει η στάση και η οπτική γωνία για τη ζωή. Πιστεύω στα ραδιοφωνικά τραγούδια περισσότερα απ’ τα εικονοποιημένα. Όπως τον παλιό καιρό. Θα ήθελα, για παράδειγμα, να μην είμαι ένας τηλεοπτικός τραγουδιστής, αλλά ένας ραδιοφωνικός, που θα ακούνε το τραγούδι μου, χωρίς να σχολιάζουν την εμφάνισή μου και το τι φοράω...

Γιατί δε σε βλέπουμε ποτέ στην τηλεόραση; Και δεν εννοώ φυσικά στα πρωινάδικα, αλλά στις εκπομπές που ασχολούνται με το τραγούδι.
Γιατί η τηλεόραση σαν μέσο έχει εκφυλιστεί και είναι αδιάκριτη, μπαίνει απρόσκλητη στο κάθε σπίτι και προτείνει μοντέλα. Και δεν εννοώ μόνο ομορφιάς. Εννοώ τρόπου ζωής, συμπεριφοράς, σκέψης, γούστου, διασκέδασης και ακόμη πατρονάρει και οδηγεί σε δρόμους ήδη βαδισμένους. Δεν ανοίγει μονοπάτια καινούργια… Μουσικές εκπομπές σαφώς υπάρχουν, αλλά πάνω στις προδιαγραφές των προαναφερόμενων… «Απλά καρρά» που λέμε και στην πρέφα. - Ναι, παίζω πρέφα, για «πασατέμπο».

Τις παραγωγές σου τις κάνεις εδώ και χρόνια μόνος. Αξίζει τον κόπο ή απλά δε μπορείς να κάνεις αλλιώς, με την έννοια ότι η αποστολή του καλλιτέχνη είναι να βγάζει τραγούδια;
Οι παραγωγές μου πλέον είναι μία οικοτεχνία. Χρησιμοποιώ βέβαια και καλά στούντιο στη μίξη και στο mastering, αλλά στην ουσία περνάνε όλα από τα χέρια μου μέχρι να φτάσουν να γίνουν ένα cd. Έχω δημιουργήσει μία εταιρεία δική μου, την Έρημο Αθήνα, για να μπορώ να διαχειρίζομαι μόνος μου τα δικαιώματά μου και όχι να μου τα δεσμεύουν οι εταιρείες. Ως τώρα έχω κάνει έξι παραγωγές με προσωπικά άλμπουμ. Είναι ένας τρόπος, πληρώνοντας βέβαια κι απ’ την τσέπη σου, να δίνεις ένα «παρών» και να βγάζεις τα τραγούδια σου, αυτά που γράφεις ή που είχες ήδη στο συρτάρι σου.

Νομίζω ότι τον προέτρεψε και ο φίλος του ο Ηλίας Γεράκης, εκτός του ότι ήθελε, σύμφωνα με το γράμμα του που μου έστειλε, να συνεργαστούμε και μαζί. Το CD περιλαμβάνει 12 τραγούδια σε στίχους του Άλκη Αλκαίου και ένα σε στίχους του Δημήτρη Λέντζου, που είναι αφιερωμένο στον Άλκη Αλκαίο. Εκτός από μένα, ερμηνεύουν η Λιζέτα Καλημέρη και η Φαίδρα Θαλασσινού. Είμαι τόσο σίγουρος γι’ αυτή τη δουλειά, όσο ήμουν και για το «Καλαντάρι».

Στο Σταυρό του Νότου τι να περιμένουμε;
Θα είναι 4 Σάββατα (30/3 και 6, 14 & 20/4) με τραγούδια εφ’ όλης της ύλης. Θα προσπαθήσω να πω και τραγούδια μου ξεχασμένα ή αδικημένα, αλλά και κάποια από τα «12 + 1 ηλιοτρόπια» και «Φωνήεν» του Βαγγέλη Γιαννάκη. Επίσης, τις 21 Απριλίου θα κάνω μια guest εμφάνιση στη συναυλία των ΤΑΚΙΜ στο Σταυρό του Νότου.

Τι θα κάνεις το καλοκαίρι;
Συναυλίες, τι άλλο;