Την Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου, και ενώ οι συνθήκες δεν ευνοούν καθόλου πια τον τομέα του πολιτισμού, ο Μανόλης Ανδρουλιδάκης, ένας από τους κορυφαίους Έλληνες μουσικούς, με αξιοσημείωτη πορεία, θα εμφανιστεί παρέα με τον Ορφέα Περίδη στο Βεάκειο Θέατρο Πειραία, "Με δύο κιθάρες". Παρακάτω, όλα όσα είπε στο Ogdoo.gr για την κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της μουσικής, για την ενασχόλησή του με την κιθάρα αλλά και τη συνεργασία του με τον Ορφέα Περίδη.
Έχετε εντρυφήσει στη μεγάλη σας αγάπη, την κιθάρα παρακολουθώντας εξαιρετικές σπουδές όντας κορυφαίος σολίστας . Από παιδί θέλατε να ασχοληθείτε με τη μουσική;
Νομίζω, ότι από μικρή ηλικία ήθελα να ασχοληθώ με τη μουσική και, με κάποιο μαγικό τρόπο, γνώριζα ότι μεγαλώνοντας θα παίζω κιθάρα. Είχα την τύχη να έχω καλούς δασκάλους, το Νότη Μαυρουδή και τον Κώστα Κοτσιώλη, που τους ευγνωμονώ.
Αν δεν παίζατε κιθάρα, με ποιο άλλο όργανο πιστεύετε πως θα είχατε καταπιαστεί;
Έχω ασχοληθεί και με άλλα όργανα, πιάνο, φαγκότο, διάφορα λαουτοειδή και απολαμβάνω τη συντροφιά τους. Η κιθάρα, όμως, είναι το πιο οικείο και αγαπημένο.
Πως αντιμετωπίζουν οι νεότεροι την διδασκαλία της κλασικής κιθάρας;
Δεν σταματάει η δίψα και η ανάγκη του ανθρώπου για γνώση, και, εν προκειμένω, για εκμάθηση της γοητευτικής τέχνης της μουσικής. Η κιθάρα, ειδικότερα, εξακολουθεί να είναι δημοφιλής, είτε ως προορισμός, είτε ως βασικό στάδιο για να μπει κανείς στον κόσμο της ροκ ή της λαϊκής κιθάρας. Οι περισσότεροι, από μία ηλικία και μετά, μπαίνουν συνειδητοποιημένα στο δύσκολο δρόμο της μελέτης της. Αν και οι ταχύτητες στην ζωή έχουν αυξηθεί, με συγκροτημένο μυαλό, υπομονή και έναν καλό δάσκαλο, έχουν καλές πιθανότητες να προχωρήσουν. Ο καλός δάσκαλος είναι σημαντικός παράγοντας και οφείλει να έχει ευρυμάθεια και να μην περιορίζεται στον μικρόκοσμο των έξι χορδών. Με άλλα λόγια, να γνωρίζει οργανογνωσία, αρμονία, να έχει καλή θεωρητική κατάρτιση και σωστή μεθοδολογία, σκηνική εμπειρία και πολύ υπομονή.
Η νέα συνθήκη παραστάσεων είναι γεγονός, όπως και οι τεράστιες δυσκολίες των καλλιτεχνών ακόμα και να επιβιώσουν. Τι συναισθήματα σας δημιουργεί όλη αυτή η ζοφερή κατάσταση και τι λύσεις πιστεύετε ότι υπάρχουν;
Η πλειοψηφία του κόσμου περνάει πολύ δύσκολα, όχι μόνο οι καλλιτέχνες. Σε εμάς είναι πιο έντονο. Υπάρχει ανάμεσα στους συναδέλφους μου, μια αίσθηση μεροληπτικής αυστηρότητας στην τήρηση των, σωστών κατά τ’ άλλα μέτρων. Σε μουσικές ή θεατρικές παραστάσεις με πολύ αυστηρά πρωτόκολλα ασφαλείας, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί «κάνουν την τρίχα τριχιά», ενώ σε κάποιες περιπτώσεις, διαπιστώνεται μια σαφώς χαλαρότερη αντιμετώπιση της πολιτείας. Τελικά ο κόσμος, δεν ξέρει ποτέ αν μια παράσταση θα πραγματοποιηθεί μέχρι την τελευταία στιγμή και αυτό αποτελεί μείζον θέμα.
Τελευταία σας συναντάμε στο πλευρό του Ορφέα Περίδη στην παράσταση «Με δυο κιθάρες». Ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα σε μια παράσταση που γίνεται με full band και σε μια παράσταση που βασίζεται σε λιγότερους – επί σκηνής- συντελεστές; Τι σας αρέσει σε καθεμιά από αυτές τις διαφορετικές συνθήκες;
Κάθε μία περίπτωση έχει το ενδιαφέρον της, πόσο δε μάλλον, όταν επί σκηνής βρίσκεσαι με έναν καλό μουσικό και εξαιρετικό τραγουδοποιό όπως ο Ορφέας Περίδης. Αισθάνομαι πιο άνετα όταν είμαι μόνος μου ή με άλλον ένα καλλιτέχνη επί σκηνής, αλλά και πιο μεγάλη την ευθύνη. Δεν μπορείς να κρυφτείς, με άλλα λόγια. Από την άλλη, σε ένα μεγαλύτερο σχήμα, υπάρχει πάντα η ανάγκη του καλού συντονισμού, που όταν επιτευχθεί, αισθάνεσαι πιο ελεύθερος στο παίξιμο και μπορείς να πάρεις κάποιες ανάσες.
Έχετε μια ιδιαίτερη αγάπη και εκτίμηση για τον Ορφέα Περίδη την οποία εκφράζετε και στις παραστάσεις ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που πιστεύετε ότι σας κάνουν «ταιριαστούς» στη σκηνή;
Η αλληλοεκτίμηση είναι βασικό στοιχείο σε μια συνεργασία. Με άλλα λόγια, αν δεν βρισκόμουν επί σκηνής ως συνοδοιπόρους του Ορφέα, το πιθανότερο είναι ότι θα ήμουν στο ακροατήριο να τον απολαμβάνω. Από την άλλη, ο Ορφέας είναι άνθρωπος δοτικός, χωρίς τσιγκουνιές. Είναι μουσικός, πρώτα απ’ όλα, έχει κλασική παιδεία, είναι, φυσικά, πολύ έμπειρος και προσπαθούμε αμφότεροι, να διευκολύνουμε τη ζωή του άλλου επί σκηνής για να απολαύσουμε τη συναυλία. Από κει και πέρα είναι θέμα καλού γούστου και καλής διάθεσης το να βγει ένα καλό «δεμένο» αποτέλεσμα.
Έχετε σχέδια για τον χειμώνα που έρχεται, δεδομένων των συνθηκών που επικρατούν;
Θα προσπαθήσω να συνεχίσω να κάνω ότι και τώρα, δηλαδή καλές παραστάσεις, καινούργια τραγούδια και ένα δεύτερο κοντσέρτο για κιθάρα.
