Το κορίτσι με τα ροζ μαλλιά ξαναχτυπά, που αλλού; Στο Jazz Point! Πότε; Την Παρασκευή 19 Απριλίου. Αλλά δεν θα είναι μόνη της, θα είναι παρέα με τον Αριστοτέλη Ρήγα. Δεν έχει πλέον ροζ μαλλιά, μόνο τρέλα στο τσεπάκι της και διάθεση να μπλέξουν με τον Αριστοτέλη την κωμωδία με την μουσική και την μουσική με την κωμωδία! Μία σκηνή, δύο καλεσμένοι, άφθονο το γέλιο και η μουσική.
Μας ξανά-συστήθηκες μέσα από τη νέα σου δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Υποψήφια Μάνα» το οποίο αποτελεί στην ουσία το ημερολόγιο μιας γυναίκας γύρω στα τριάντα. Αντιπροσωπεύει επάξια πιστεύεις την γυναικεία νοοτροπία της σημερινής εποχής;
Για να πω την αλήθεια, κατ' αρχήν δεν έχω ιδέα. Επίσης δεν έχω καταλήξει ποια είναι η γυναικεία νοοτροπία της σημερινής εποχής! Είναι η υποψήφια μάνα ή η όντως μάνα; Πιστεύω στατιστικά και εμπειρικά ότι αυτό το υλικό σαν σύνολο, σαν τύπου ημερολόγιο, καλύπτει ένα ποσοστό από τρελές γυναίκες σαν εμένα, οπότε μ' αυτό και μόνο είμαι ικανοποιημένη!
Θέλω ημέρα και μήνα γενεθλίων και 3 χαρακτηριστικά προσωπικότητας της Μάρως.
13 Νοεμβρίου του μακάριου έτους τάδε. Και τα τρία σε ένα: Ασόβαρη αλλά γενικά συνεπής αλλοπαρμένη.
Σου έχω πει ότι όταν ακούω τα τραγούδια σου νιώθω ότι μιλάω με την κολλητή μου; Από πού εμπνέεσαι ως επί το πλείστον όταν γράφεις;
Κατ' αρχήν χαίρομαι πολύ γι' αυτό! Η έμπνευση είναι ένα περίεργο πράγμα, μπορεί να έρθει από ποικίλες και αντίθετες πολλές φορές κατευθύνσεις. Ωστόσο μια κοινή σταθερά είναι η συγκίνηση. Και το πιο κυνικό τραγούδι να τύχει να γράψω θα πρέπει να με έχει συνεπάρει κάποια συγκίνηση.
Ταξίδι, όνειρο ζωής, που θα πήγαινες;
Θέλω να πάω σε πολλά μέρη και αν μπορούσα θα ταξίδευα περισσότερο. Θα ήθελα να γυρίσω όλη μα όλη την Νότια Αμερική, με ένα αυτοκίνητο. Να πάω στην Αυστραλία και φτάνοντας στο λιμάνι να δω την όπερα του Σύδνεϋ.
Σε έχω ακούσει σε live σου να ερμηνεύεις εξαιρετικά ισπανόφωνα τραγούδια. Ωστόσο ερμήνευσες πρόσφατα την ελληνική εκδοχή του (siempre me quedara) - μου παίρνεις τη χαρά; Θα μας πεις δυο λόγια.
Το τραγούδι αυτό το είχε διασκευάσει ο φίλος Φίλιππος Παπαφιλιππόπουλος, με βρήκε τυχαία και μου πρότεινε να το ερμηνεύσω εγώ. Εγώ, απ' την άλλη, φαν της bebe χρόνια, βλέποντας και την αρτιότητα της δουλειάς φυσικά δέχθηκα με μεγάλη μου χαρά. Ελπίζω αυτό το τραγούδι να πάρει το δρόμο που του αξίζει!
Κοιτάς καθόλου πίσω στο παρελθόν; Τι νοσταλγείς;
Δυστυχώς ή ευτυχώς κοιτώ πίσω συνεχώς με το ένα μάτι, με το άλλο στο παρόν. Το μόνο που δε μπορώ να κοιτάξω ακόμα είναι το μέλλον! Οι νοσταλγικές αυτές ματιές μου συνήθως εστιάζουν σε δύο εποχές, τα παιδικά χρόνια αλλά και αυτά της πρώιμης ενηλικίωσης. Νομίζω ο μαγνήτης που τραβά το μυαλό προς τα εκεί είναι η ανεμελιά και η αίσθηση ασφάλειας που εξέλειψε πλέον.
Η «υποψήφια μάνα» ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Ποια είναι τα επόμενα μουσικά σου βήματα;
Η αλήθεια είναι πως πρόσφατα μπήκα στη διαδικασία της επόμενης φάσης. Αρχίζει μια δημιουργική εποχή μέσα στην οποία ζω και ευτυχώ, με έμπνευση, ηχογραφήσεις και όλα τα ωραία που μπορεί να ζητήσει κάποιος στη θέση μου!
Ποια ήταν η πρώτη σου σκέψη όταν σου είπαν ότι θα μοιραστείς την σκηνή με τον κωμικό Αριστοτέλη Ρήγα;
Τέλεια! Τον Αριστοτέλη τον θαυμάζω από μακριά από τα πρώτα του βήματα, επιτέλους θα τον ξαναδώ λάιβ και ω, τί χαρά, θα παίξουμε και μαζί!
Την Παρασκευή 19 Απριλίου θα σε δούμε στο Jazz Point με τον Αριστοτέλη Ρήγα στις βραδιές Unknown Sound live. Τι έχετε ετοιμάσει για εμάς;
Δεδομένου οτι είναι ένα εξαιρετικό event, (αφενός επειδή δεν αποτελεί κανόνα και αφετέρου διότι είναι μια βραδιά unknown sound που είναι εξαιρετικές ως εξαίσιες!), θα είναι κάτι σαν σκυταλοδρομία όπου η μουσική και η κωμωδία θα λάμπουν παράλληλα και αλλεπάλληλα, ενίοτε δε θα παντρεύονται. Οι δύο εκ των τριών αγαπημένων μου τεχνών θα πρωταγωνιστούν σ' αυτή τη βραδιά, (η τρίτη είναι η μαγειρική αλλά δεν είχαμε εξοπλισμό), γι' αυτό και ανυπομονώ να έρθει η Παρασκευή!
Μας ξανά-συστήθηκες μέσα από τη νέα σου δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Υποψήφια Μάνα» το οποίο αποτελεί στην ουσία το ημερολόγιο μιας γυναίκας γύρω στα τριάντα. Αντιπροσωπεύει επάξια πιστεύεις την γυναικεία νοοτροπία της σημερινής εποχής;
Για να πω την αλήθεια, κατ' αρχήν δεν έχω ιδέα. Επίσης δεν έχω καταλήξει ποια είναι η γυναικεία νοοτροπία της σημερινής εποχής! Είναι η υποψήφια μάνα ή η όντως μάνα; Πιστεύω στατιστικά και εμπειρικά ότι αυτό το υλικό σαν σύνολο, σαν τύπου ημερολόγιο, καλύπτει ένα ποσοστό από τρελές γυναίκες σαν εμένα, οπότε μ' αυτό και μόνο είμαι ικανοποιημένη!
Θέλω ημέρα και μήνα γενεθλίων και 3 χαρακτηριστικά προσωπικότητας της Μάρως.
13 Νοεμβρίου του μακάριου έτους τάδε. Και τα τρία σε ένα: Ασόβαρη αλλά γενικά συνεπής αλλοπαρμένη.
Σου έχω πει ότι όταν ακούω τα τραγούδια σου νιώθω ότι μιλάω με την κολλητή μου; Από πού εμπνέεσαι ως επί το πλείστον όταν γράφεις;
Κατ' αρχήν χαίρομαι πολύ γι' αυτό! Η έμπνευση είναι ένα περίεργο πράγμα, μπορεί να έρθει από ποικίλες και αντίθετες πολλές φορές κατευθύνσεις. Ωστόσο μια κοινή σταθερά είναι η συγκίνηση. Και το πιο κυνικό τραγούδι να τύχει να γράψω θα πρέπει να με έχει συνεπάρει κάποια συγκίνηση.
Ταξίδι, όνειρο ζωής, που θα πήγαινες;
Θέλω να πάω σε πολλά μέρη και αν μπορούσα θα ταξίδευα περισσότερο. Θα ήθελα να γυρίσω όλη μα όλη την Νότια Αμερική, με ένα αυτοκίνητο. Να πάω στην Αυστραλία και φτάνοντας στο λιμάνι να δω την όπερα του Σύδνεϋ.
Σε έχω ακούσει σε live σου να ερμηνεύεις εξαιρετικά ισπανόφωνα τραγούδια. Ωστόσο ερμήνευσες πρόσφατα την ελληνική εκδοχή του (siempre me quedara) - μου παίρνεις τη χαρά; Θα μας πεις δυο λόγια.
Το τραγούδι αυτό το είχε διασκευάσει ο φίλος Φίλιππος Παπαφιλιππόπουλος, με βρήκε τυχαία και μου πρότεινε να το ερμηνεύσω εγώ. Εγώ, απ' την άλλη, φαν της bebe χρόνια, βλέποντας και την αρτιότητα της δουλειάς φυσικά δέχθηκα με μεγάλη μου χαρά. Ελπίζω αυτό το τραγούδι να πάρει το δρόμο που του αξίζει!
Κοιτάς καθόλου πίσω στο παρελθόν; Τι νοσταλγείς;
Δυστυχώς ή ευτυχώς κοιτώ πίσω συνεχώς με το ένα μάτι, με το άλλο στο παρόν. Το μόνο που δε μπορώ να κοιτάξω ακόμα είναι το μέλλον! Οι νοσταλγικές αυτές ματιές μου συνήθως εστιάζουν σε δύο εποχές, τα παιδικά χρόνια αλλά και αυτά της πρώιμης ενηλικίωσης. Νομίζω ο μαγνήτης που τραβά το μυαλό προς τα εκεί είναι η ανεμελιά και η αίσθηση ασφάλειας που εξέλειψε πλέον.
Η «υποψήφια μάνα» ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Ποια είναι τα επόμενα μουσικά σου βήματα;
Η αλήθεια είναι πως πρόσφατα μπήκα στη διαδικασία της επόμενης φάσης. Αρχίζει μια δημιουργική εποχή μέσα στην οποία ζω και ευτυχώ, με έμπνευση, ηχογραφήσεις και όλα τα ωραία που μπορεί να ζητήσει κάποιος στη θέση μου!
Ποια ήταν η πρώτη σου σκέψη όταν σου είπαν ότι θα μοιραστείς την σκηνή με τον κωμικό Αριστοτέλη Ρήγα;
Τέλεια! Τον Αριστοτέλη τον θαυμάζω από μακριά από τα πρώτα του βήματα, επιτέλους θα τον ξαναδώ λάιβ και ω, τί χαρά, θα παίξουμε και μαζί!
Την Παρασκευή 19 Απριλίου θα σε δούμε στο Jazz Point με τον Αριστοτέλη Ρήγα στις βραδιές Unknown Sound live. Τι έχετε ετοιμάσει για εμάς;
Δεδομένου οτι είναι ένα εξαιρετικό event, (αφενός επειδή δεν αποτελεί κανόνα και αφετέρου διότι είναι μια βραδιά unknown sound που είναι εξαιρετικές ως εξαίσιες!), θα είναι κάτι σαν σκυταλοδρομία όπου η μουσική και η κωμωδία θα λάμπουν παράλληλα και αλλεπάλληλα, ενίοτε δε θα παντρεύονται. Οι δύο εκ των τριών αγαπημένων μου τεχνών θα πρωταγωνιστούν σ' αυτή τη βραδιά, (η τρίτη είναι η μαγειρική αλλά δεν είχαμε εξοπλισμό), γι' αυτό και ανυπομονώ να έρθει η Παρασκευή!
