Λουκάς Σιδεράς - Το ασυμβίβαστο Παιδί της Αφροδίτης

(PHOTOS) Ο Λουκάς Σιδεράς μιλά για τους Aphrodire’s Child, το Ντέμη Ρούσσο, το Βαγγέλη Παπαθανασίου, το μπιλιάρδο, το τζόγο, το «Ψυχιατρείο» και όχι μόνο.
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Φωτογραφίες: Γιάννης Κανελλόπουλος

Λουκάς Σιδεράς, Βαγγέλης Παπαθανασίου, Ντέμης Ρούσσος. Τα τρία θρυλικά μέλη των Aphrodite’s Child, του πιο δαφνοστεφανομένου ελληνικού συγκροτήματος και του μόνου που έκανε μεγάλη καριέρα στο εξωτερικό. Πάνε 45 χρόνια από τη διάλυσή τους το 1971, μετά από μια παρακμιακή σύνθεση, αλλά πετυχημένη τρίμηνη τουρνέ στην Ιταλία με τον Σιδερά εναπομείναντα από τα «Παιδιά της Αφροδίτης». Ωστόσο το θρυλικό, τρίτο τους άλμπουμ «666» κυκλοφόρησε το 1972.

Ο Λουκάς Σιδεράς παραμένει ο μοναδικός Έλληνας μουσικός της αξίας και της εμβέλειάς του που απαξίωσε τα «λαϊκά» από την ζωή του, στην οποία δεν έκρυψε το μεγάλο πάθος του, τον τζόγο και το μπιλιάρδο. Ο ντράμερ των «Παιδιών της Αφροδίτης» συνεχίζει την ιστορία του με το τρίο του και με βάση το «Break», το κυρίως κομμάτι του πιο εμπορικού, αλλά και ποιοτικού δίσκου τους «666»…

Οι Aphrodire’s Child είναι το μεγαλύτερο ελληνικό ροκ συγκρότημα, όχι μόνο για την ποιότητά του, αλλά κυρίως για την απήχηση που είχε στο εξωτερικό. Σε κάθε γωνιά του κόσμου υπάρχουν οπαδοί τους. Είναι πολύ όμορφο να περπατάς στο Σόχο του Λονδίνου και να μπαίνεις σε ένα δισκάδικο και να βρίσκεις τους δίσκους τους σε εγγλέζικη κόπια και το όνομά τους σε ταμπελάκι με αλφαβητική σειρά δίπλα στους Beatles και τους Doors. Είναι πολύ σπουδαίο να περπατάς στην Μαδρίτη και να μπαίνεις στο «Discos» και να βρίσκεις το δίσκο τους «It’s Five O’Clock» με άλλο εξώφυλλο, όπως κυκλοφόρησε μόνο στην Ισπανία. Το ίδιο και στην Τσεχία και σε όλες τις γωνίες της Ευρώπης που ταξίδεψα. Από το εξωτερικό πήρα όλους τους δίσκους τους και τις συλλογές τους. Είναι το μόνο ελληνικό ροκ συγκρότημα που σίγουρα έχει έστω κι ένα δίσκο τους σε κάθε δισκάδικο στον πλανήτη.
LUKAS_19.jpg
Όσο για τον Λουκά Σιδερά είναι πάντα ο αγαπημένος μου από τα «Παιδιά της Αφροδίτης» γιατί ήταν από τότε και παρέμεινε έως σήμερα ο πιο ροκ τύπος του συγκροτήματος, που να πούμε είχαν μαζί τους στις ηχογραφήσεις του «666» και τον κιθαρίστα Αργύρη «Silver» Κουλούρη (μνημειώδες το σόλο του στο «Do It»), το… παρ’ ολίγον τέταρτο μέλος του γκρουπ, που λόγω στρατού, δεν τους ακολούθησε στη Γαλλία! Ο Παπαθανασίου μπήκε βαθιά στην ηλεκτρονική μουσική και ο Ρούσσος σε μια ποπ διαδρομή, άκρως πετυχημένοι και οι δύο στη διαδρομή τους, όμως ο Σιδεράς είναι ταγμένος στη ροκ.
loukassid01.jpg
Η ιστορία του ξεκινά από ένα πέρασμά του στους Stormies που σχηματίστηκαν το 1964 στην Αθήνα, μέλη του οποίου υπήρξαν μεταξύ άλλων οι Ντέμης Ρούσσος ως μπασίστας, Μάκης Σαλιάρης, Σπύρος Μεταξάς και στο τέλος η Ζωή Κουρούκλη. Έβγαλαν 3 δίσκους στις 45 στροφές με garage ήχο και αγγλικό στίχο. Με τον Ντέμη Ρούσσο συνυπήρξαν ως μέλη και στους Minis το 1966, ένα περιστασιακό σούπερ-γκρουπ της εποχής στο οποίο συμμετείχαν επίσης οι Κολούρης και Βλαβιανός. Έβγαλαν δύο 45άρια το 1966, χωρίς επιτυχία. Μετά ήρθε το ογκώδες κεφάλαιο Aphrodite’s Child και όταν διαλύθηκαν ο Σιδεράς ακολούθησε σόλο πορεία.

To 1972 κυκλοφόρησε το θαυμάσιο σόλο άλμπουμ του «One Day», πολύ σπάνιο σήμερα καθώς δεν επανεκδόθηκε σε βινύλιο, που γνώρισε επιτυχία κυρίως στη Γαλλία.

Ακολούθησε το «Pax Pray» (στην RCA) το 1975. Το 1977 σχημάτισε τους Ypsilon και κυκλοφόρησε το πολύ καλό άλμπουμ «Metro Music Man» (στην Philips), στο οποίο έπαιζαν μαζί του οι Δημήτρης Κατακουζηνός (μπάσο) και Λάκης Βλαβιανός (κήμπορντς), σε ένα άνοιγμά του στη ποπ με το βλέμμα στη διεθνή αγορά, χωρίς συνέχεια.

To 1992 με το power blues - rock σχήμα του Diesel έβγαλε ένα 12ιντσο άλμπουμ, με 5 κομμάτια. Μαζί του ήταν οι Γιάννης Δρόλαπας, Τζίμης Διακουμάκος και η γυναίκα της ζωής του Sigma Fay. Έως σήμερα είναι ενεργός μουσικός.

Ο Σιδεράς διηύθυνε ένα κλαμπ, μέχρι πρότινος, απέναντι ακριβώς από τη Θύρα 13 του Παναθηναϊκού, της ομάδας του άλλωστε, το όποιο ήταν γνωστό ως «Ψυχιατρείο». Στέκι φοβερό. Εντελώς 60ς φάση η αισθητική του χώρου μέσα, με καλαμιές και στο πατάρι ένα μπιλιάρδο. Πώς θα μπορούσε να λείπει από το κλαμπ το μπιλιάρδο που έχει ταυτιστεί με τον Λουκά Σιδερά; Εκεί λοιπόν έπαιζε κι ο ίδιος ντραμς με διάφορα συγκροτήματα που φιλοξενούσε ή το δικό του που είναι τρίο πάντα και παίζουν μαζί του ο κιθαρίστας Σίμος Κοκαβέσης και ο μπασίστας Νίκος Γιαννάτος (ex Πυξ Λαξ) και οι δύο τραγουδούν. Εκεί ένα βράδυ είδα live τον Σταύρο Λογαρίδη.

Τον Λουκά Σιδερά συνάντησα στο καμαρίνι του «Crow Club» (πρώην Jazzmin) εκεί που θα γίνει το reunion των φίλων του «Ψυχιατρείου» το Σάββατο 26 Νοεμβρίου με τίτλο «Remember Doctor» και θα τζαμάρουν με διάφορα γκρουπ που θα εμφανιστούν, πολλοί παλιορόκάδες, όπως οι Τάσος Φωτοδήμος, Γιάννης Δρόλαπας και τον νεότερό τους Σίμο Κοκαβέση και φυσικά ο ογκόλιθος Λουκάς Σιδεράς ο Δόκτορας, στον οποίο είναι αφιερωμένη η βραδιά.
sid4.jpg
Πάμε για μια αποκαλυπτική συνέντευξη χωρίς φόβο, αλλά με πάθος….

Ο συνάδελφός σας, Phil Collins έχει δηλώσει ότι τα παρατάει. Έχει δικαίωμα ένας μουσικός να αφήνει την μουσική;
Μπορεί να κουράστηκε στη show biz, αλλά κανείς δεν παρατάει αληθινά την μουσική και να ποτίζει τις γλάστρες. Αν μη τι άλλο θα παίζει τουλάχιστον μουσική στο σπίτι του. Η μουσική δεν σταματάει ποτέ. Ο μουσικός τρέφεται από την μουσική. Και λεφτά να μην έχει όταν κάθεται με το όργανό του μεταφέρεται αλλού.

Εσείς είχατε αφήσει ποτέ την μουσική;
Όχι… όμως έδωσα περισσότερες ώρες στο μπιλιάρδο. Μου έφαγε πολλές ώρες από τη ζωή μου το μπιλιάρδο. Μου άρεσε πολύ από πιτσιρικάς. Άρχισα να παίζω από 13-14 ετών, μετά το άφησα και ξανάρχιζα να παίζω στη Γαλλία στα 25 με 28 μου. Δεν έπαιζα με χρήματα, προτιμούσα το γαλλικό από το αμερικάνικο.
LUKAS_5.jpg
Το πάθος σας αυτό συναγωνίστηκε την μουσική;
Όχι, αλλά μου ρούφηξε πολλές ώρες. Με το μπιλιάρδο ασχολήθηκα κι επαγγελματικά καθότι έχω μαγαζί στο Βύρωνα, 700 τετραγωνικά. Στη δεκαετία του ’80 ασχολήθηκα και με την ομοσπονδία του μπιλιάρδου και το κάναμε άθλημα. Το μπιλιάρδο όταν γύρισα στην Ελλάδα με έσωσε από το να παρασυρθώ και να κάνω μεροκάματα άλλης μουσικής, που δεν με αντιπροσώπευε.

Έχετε κάνει περιουσία από την μουσική;
Πολλά λεφτά. Αλλά δυστυχώς ήμουν τζογαδόρος και φύγαν αρκετά εκεί. Θυμάμαι μια συναυλία στο θέατρο της Βενετίας. Από κάτω ήταν το καζίνο. Κάναμε sound check και αμέσως πήγα κάτω όπου κάνω μια νίκη απίστευτη. Έβγαλα πέντε συναυλίες μαζεμένες για να καταλάβεις!

Ο πλουτισμός, η δόξα και η φήμη σκοτώνουν κάποια στιγμή την έμπνευση στη ζωή του μουσικού;
Τον αυθορμητισμό σκοτώνουν. Μπαίνει σ’ ένα λούκι συγκεκριμένο. Πιο καλά παίζαμε πριν γίνει το πρώτο μας Νο 1, μετά μπήκαμε σε μια κατάσταση άλλη. Δικηγόροι, συμβόλαια, λεφτά στην μέση, αρχίζουν οι σκέψεις του στυλ με ρίχνουν - δεν με ρίχνουν, θέλω περισσότερα λεφτά, θέλω περισσότερα ποσοστά…αυτά θέλουν ώρες ομιλίας και φυσικά δεν παίζεις μουσική. Αν κάνεις και Νο1 μπαίνεις σε ένα λούκι με την εταιρία σου να κάνεις κι άλλο ένα, κι άλλα πολλά.
luksd.jpg
Πώς σηκώσατε ως νεαρός το βάρος του σταρ από την μία στιγμή στην άλλη και μάλιστα στο εξωτερικό που ονειρεύονται έως σήμερα όλοι οι Έλληνες καλλιτέχνες; Έχουμε δει φωτογραφίες να σας ανοίγουν την πόρτα σε λιμουζίνες και να σας περιμένει κόσμος απ’ έξω…
Προσωπικά δεν με άγγιξε καθόλου αυτό. Ούτε τους άλλους άγγιξε τόσο πολύ. Σίγουρα το διασκεδάζαμε! Άλλωστε όταν διαλύθηκε το γκρουπ η δημοσιότητα χάθηκε, οπότε αν έχεις πάρει πολύ σοβαρά όλα αυτά τα σταριλίκια τότε μπορείς να το πάθεις κι εδώ μέσα (δείχνει το μυαλό του). Αυτό συμβαίνει συχνά στο χώρο μας.

Πώς ισορρόπησε η σχέση σας με τον τζόγο μέσα στο χρόνο;
Δεν ισορρόπησε ποτέ αυτό το θέμα. Απλώς τέλειωσαν τα λεφτά… Μέχρι μια δεκαετία τώρα, τα ποσοστά από τους Afrodite’s Child, με συντηρούσαν. Να φανταστείς ότι μόνο το 666 πούλησε 20.000.000. Στην Αμερική, πρόσφατα, ψηφίστηκε στα 40 καλύτερα άλμπουμ της εκατονταετίας.

Όταν διαλύθηκαν οι Aphrodite’s Child το 1971 με τη μεγάλη φήμη που κουβαλούσατε ως μέλος τους σας έκανε πρόταση κάποιο ξένο συγκρότημα να παίξετε μαζί του;
Έχασα μια ευκαιρία τότε γιατί δεν μπόρεσα να πάρω βίζα για την Αμερική, αν και δεν είχα σχέση με πολιτικά, ούτε με ναρκωτικά, ούτε με τίποτα άλλο. Είχα ένα φίλο που ήθελε να παίξουμε μαζί στο Λος Άντζελες, αλλά δεν πήρα βίζα από την αμερικανική πρεσβεία στην Ελλάδα, ούτε από τη Γαλλία, ούτε από την Ιταλία, αυτά πάνε αλυσίδα… Έτσι δεν έπαιξα ποτέ με τους Delta Queen. Μετά είχα πρόταση από την RCA κι έγινα παραγωγός στην Ιταλία, δούλεψα εκεί μέχρι με τους Riccardo Cocciante, Johnny Hallyday, Sylvie Vartan και άλλους και μετά ως παραγωγός στην Philips στην Ελλάδα. Όταν μου πρότεινε ο Νίκος Αντύπας ν’ αναλάβω όλη την παραγωγή στην Polygram το απέφυγα γιατί δεν ήθελα να μπλέξω με λαϊκά και τέτοια…

Έχετε παίξει ποτέ λαϊκά, έστω εν ήδη «αρπαχτής»;
Όχι ποτέ. Δεν με ενδιέφερε…

Ωραίος! Αυθεντικός ρόκερ!
Ναι, είναι θέμα νοοτροπίας…          

Πώς ήταν τα μεροκάματα στη δεκαετία του ’60;
Αυτό που έγινε στη δεκαετία του ’60 ήταν γιατί όσοι μουσικοί ήταν σε αυτό το καζάνι που έβραζε τότε δεν το έκαναν ούτε για λεφτά, ούτε για τίποτα άλλο, παρά μόνο για την μουσική και μόνο. Ο μουσικός τότε έπρεπε να αρχίσει στις 10 το βράδυ και να παίζει μέχρι τις 12.30 τζαζ και λίγο λάτιν, όση ώρα έτρωγαν κάτω, γιατί εμείς παίζαμε κι ακούγαμε πιρούνια κάτω. Μετά αρχίζαμε τα κομμάτια της εποχής… Τα γκρουπ που είχαν συνέχεια δουλειά ήταν εκείνα που κρατούσανε τον κόσμο μέχρι το πρωί! Παίζαμε μέχρι να φύγει και το τελευταίο τραπέζι…
lukas_2_1.jpg
Με τους άλλους Aphrodite’s Child τι σχέσεις είχατε;
Με το Βαγγέλη, είμαστε φίλοι από 7 χρονών παιδιά, πήγαμε και στο ίδιο σχολείο, στη Λεόντειο στην Πατησίων, ήταν δυο τάξεις μεγαλύτερος. Δεν ήμασταν στο γκρουπ σαν τους Yes που ήταν κολλητοί μας στην Αγγλία, αλλά μεταξύ τους, μιλούσε για λογαριασμό τους ο δικηγόρος του ενός με τον δικηγόρο του άλλου. Είχαν συναυλία και μετά στο κοκτέιλ ο ένας είχε το τραπέζι του δέκα χιλιόμετρα μακριά από τον άλλο, τέτοια κατάσταση.

Με τον Ντέμη Ρούσσο;
Ναι, τον γνώριζα χρόνια. Ήταν δυο χρόνια μικρότερός μου.
LUKAS_3.jpg
Ποιος ήταν ο λόγος που διαλύθηκαν τα «Παιδιά της Αφροδίτης» στον κολοφώνα της δόξας τους, το μόνο ελληνικό συγκρότημα που κατάφερε διεθνή καριέρα;
Όταν μετά την τεράστια επιτυχία που είχαμε σε όλη την Ευρώπη και τη Μεγάλη Βρετανία, οι Αμερικάνοι μας είπαν κόκκινο χαλί… περάστε, ο Βαγγέλης δεν έμπαινε σε αεροπλάνο… φοβόταν, ποτέ του δεν μπήκε σε αεροπλάνο.

Γιατί δεν ξαναπαίξατε ποτέ μαζί, έστω για μια φορά;
Μια φορά; Είχαμε προτάσεις συνέχεια, μέχρι για να κάνουμε δίσκο. Ρωτήστε τους άλλους δύο… Τώρα ο Ντέμης είναι μακαρίτης.

Σας ευχαριστώ πολύ! Ποιο άλμπουμ σας θα μου υπογράψετε;
Το 666. Είναι όλα τα λεφτά!

*Οι house bands του «Ψυχιατρείου»: Υγραέρια, Jurassic Band, Freq Professors, Deux Points μαζί με τους: Γιάννη Δρόλαπα, Σίμο Κοκαβέση, Λουκά Σιδερά, Τάσο Φωτοδήμο σε ένα rock live αφιερωμένο στοv «Ψυχίατρο», το Σάββατο 26 Νοεμβρίου.

The CROW Club (Μιχαλακοπούλου & Σινώπης 27, Ιλίσια)
Τηλ. 2107789354

Έναρξη: 23:00 [αυστηρά]
Οι πόρτες ανοίγουν στις 22:30
Είσοδος: 5€ χωρίς ποτό

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!