Κώστας Καραφώτης – «Εκτελεστής» με χαρακτήρα!

Μια ξεχωριστή συνέντευξη του ταλαντούχου ερμηνευτή στα γραφεία του ogdoo.gr. Ορεξάτος αλλά σεμνός, με γερό οπλισμό και «μπόλικη» πια θητεία, αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση καλλιτέχνη που παρά τις καλές μαρτυρίες –απ’ όλα τα μήκη και πλάτη του τραγουδιού- δεν έχει ακόμη αναδείξει σε όλη του την έκταση το πολύχρωμο και πολύτιμο μέταλλό του.

Στο «Περιβόλι τ’ Ουρανού» για πρώτη φορά;

Ένα μαγαζί με τόσο πλούσια και σημαντική ιστορία, που όταν άκουσα ποιοι έχουν εμφανιστεί εκεί, αισθάνθηκα δέος.

Ούτε και σαν θαμώνας δε το είχες επισκεφτεί;

Ξέρεις στη δουλειά μας, συμβαίνουν αυτά. Όταν εργάζεσαι και διασκεδάζεις τον κόσμο, δεν υπάρχει χρόνος να πας εκεί που θα ήθελες.

Και η γειτονιά του μαγαζιού είναι λατρεμένη.

Μα και την Πλάκα, τώρα ουσιαστικά τη γνωρίζω κι έχω μαγευτεί απ’ τις ομορφιές της.

Περίεργο…

Υπήρχε μια περίοδος που το να βρίσκομαι ανάμεσα σε πάρα πολύ κόσμο, εννοώ εκτός των χώρων που τραγουδούσα, δεν ήταν και το καλύτερό μου.

Η απρόσμενη επιτυχία έχει κόστος;

Για μένα, για ένα διάστημα, είχε. Τώρα πια έχω γνωρίσει κάθε γωνιά της Πλάκας αλλά και του κέντρου της Αθήνας.

Στο «Περιβόλι» η πραμάτεια είναι λαϊκό τραγούδι;

Τα καλύτερα των καλύτερων. Απ’ τον Τσιτσάνη,  Ζαμπέτα και τον Άκη Πάνου, στον Ξαρχάκο, τον Σπανό… και τον Χατζιδάκι. Απ’ το ρεμπέτικο στον Νικολόπουλο και το Βαρδή. Με επιλογές όμως που να προσφέρουν στον κόσμο αληθινή διασκέδαση.

Η ιδέα δική σου;

Του Μανώλη Καραντίνη που μαζί με το Θανάση Βασιλόπουλο είναι οι σολίστες του προγράμματός μας.

Μα δεν παίζουν κι αλλού;

Κάθε Τετάρτη είναι στο «Περιβόλι» απ’ το ξεκίνημα μέχρι και το τέλος, ενώ από Πέμπτη έως και Σάββατο δίνουν το παρόν στην αρχή και μένουν κοντά μας για ένα μεγάλο μέρος. Εμείς αρχίζουμε νωρίς. Μιλάμε για λαϊκή διασκέδαση, με φαγητό, προσιτές τιμές.

Ο επαναπροσδιορισμός αυτός της διασκέδασης είναι συμβατός με τους καιρούς που περνάμε; Σε ρωτάω γιατί εσύ έχεις δουλέψει και στις μεγάλες πίστες που επικρατεί μια διαφορετική νοοτροπία;

Η οποία και υπάρχει ακόμα, δίχως απαραίτητα να είναι και αρνητική σε όλα τα σημεία της. Πάντως, εμείς, στο «Περιβόλι» μαζί με μια εξαιρετική ορχήστρα και την Ήβη Αδάμου στο πλευρό μου, λειτουργούμε φέτος παρεΐστικα και ατμοσφαιρικά. Ο ίδιος ο χώρος αλλά και η δική μας διάθεση είναι να γίνουμε όλοι μια παρέα, να τραγουδήσουμε αγαπημένες στιγμές απ’ το ατέλειωτο και όμορφο «Περιβόλι» του καλού τραγουδιού, να χορέψουμε όμορφα, να γλεντήσουμε με την καρδιά μας. Όπως πηγαίνουμε στη γιορτή των φίλων μας.

Τι σου ταιριάζει περισσότερο. Η λογική των μεγάλων προγραμμάτων ή αυτή που ένα «στέκι» απ’ τη ίδια τη φύση του προϋποθέτει;

Στη διαδρομή μου όλα γίναν πολύ γρήγορα. Μετά τη συμμετοχή μου σε γνωστό μουσικό τηλεοπτικό παιχνίδι υπήρχε ένα «τρέξιμο» όπου άλλοι αποφάσιζαν για μένα. Και ρεπερτοριακά, και για τα μαγαζιά. Ήταν και θέμα ηλικίας…

Σαν χιονιστιβάδα;

Ότι πιο εύστοχο έχω ακούσει. Δεν το είχα φανταστεί… Κι όμως έτσι ακριβώς ήταν.

Ο στόχος σου σήμερα;

Να απολαμβάνω 100% αυτό που κάνω!

Τα μέσα για να το πετύχεις;

Τα ίδια. Οι τρόποι αλλάζουν, το ύφος, η αισθητική, η αντίληψη για την διασκέδαση και την ουσία των τραγουδιών. Γιατί σε οποιοδήποτε μαγαζί και να δουλεύεις κάποια στιγμή τα ίδια θα πεις. Πως θα έρθει ο κόσμος στο κέφι αν δεν τραγουδήσεις Καζαντζίδη, Μοσχολιού, Πουλόπουλο, Βοσκόπουλο…

Γιατί δεν «κεντράρουν» τα καινούργια τραγούδια;

Γιατί ο κόσμος δεν έχει χρόνο και ηρεμία να «τα ψάξει». Πολλοί βγαίνουν για να βγουν… και όχι για να ακούσουν κάτι καινούριο. Πάντα όμως υπάρχουν κομμάτια που ξεχωρίζουν.

Τι σημαίνει στις μέρες ο πάλαι ποτέ τίτλος τιμής: λαϊκός τραγουδιστής;

Θεωρώ τον εαυτό μου εκτελεστή λαϊκών τραγουδιών. Πηγαίνει η φωνή μου, τα βιώματά μου, το γούστο μου… Το «λαϊκός» πράγματι είναι τιμητικό επίθετο. Τα μεγαθήρια της γενιάς του ’50 και του ΄60 και ορισμένοι συνεχιστές τους τον απέκτησαν με την αξία τους. Ίσως το «λαϊκός» να σημαίνει διάρκεια. Μακάρι λοιπόν κάποια στιγμή να κατορθώσω μέσα από αυτήν να έχω κι εγώ αυτό το προνόμιο.

Η αντοχή στο χρόνο είναι το δέλεαρ;

Σκοπός μου είναι να δελεάσουμε εκείνους που έχουν «ξεμάθει»» να ακούν, να προσέξουν ξανά τα τραγούδια. Να βάλουν το αυτί τους να ακούσουν και πάλι μουσική. Μακάρι να κερδίσω όσους μπορώ περισσότερους στο «κίνημά» μου.

Δισκογραφικά;

Ένα καινούργιο τραγούδι σε μουσική του δεξιοτέχνη κλαρινίστα Θανάση Βασιλόπουλου και σε στίχους του Βασίλη Γιαννόπουλου είναι ήδη έτοιμο να κυκλοφορήσει… Και ψάχνομαι χωρίς όμως να βιάζομαι, κάτι που είναι πολύ σημαντικό για μένα πια.

Στο παρελθόν;

Βιαζόμασταν υπερβολικά. Π.χ. Σε ένα μήνα πρέπει να βγει ο δίσκος… Ποιος δίσκος; Με τι τραγούδια; ρωτούσα… Μην σε απασχολεί θα δούμε, ήταν η απάντηση.

Στις μέρες έχει νόημα ένας ολοκληρωμένος δίσκος;

Δεν ξέρω αν έχει, πάντως εγώ τέτοιο δίσκο θα καταθέσω… Με 12 τραγούδια. Με τα ονόματα των δημιουργών, των μουσικών, των παραγωγών.  Έχω ονειρευτεί το ύφος των τραγουδιών… μέχρι και το εξώφυλλο. Ανεξάρτητα αν παράλληλα τρέχει αυτό το ένα τραγούδι σαν προπομπός του άλμπουμ.

Δεν είσαι ευχαριστημένος από τη μέχρι στιγμής δισκογραφική σπορά σου;

Όχι. Περίμενα πολύ περισσότερα από μένα…

Γιατί δεν είπες όχι;

Γιατί ίσως ήμουν μόνος μου. Δεν υπήρχε μια ομάδα να στηρίξει τις ενστάσεις μου. Να μοιραστούμε το ίδιο όνειρο…

Τώρα;

Νομίζω έχω βρει αυτούς τους συνεργάτες που θα στηρίξουμε μαζί την προσπάθειά μας.

Από τα λάθη μαθαίνεις;

Αναμφισβήτητα.

Απωθημένα –με την καλή έννοια της λέξης- καλλιτεχνικά;

Ένας ακόμη δίσκος με επανεκτελέσεις παλαιότερων τραγουδιών.

Γιατί;

Θέλω να τα πω… Υπάρχουν τραγούδια που για διάφορους λόγους έχουν αδικηθεί στα χρόνια. Είναι μεγάλα τραγούδια και θέλω να τα φωτίσω με το δικό μου τρόπο.

Τι ακούς;

Ψάχνω στους κλασικούς τραγουδιστές και δημιουργούς… Και καινούργια… Και ραδιόφωνο, αν κι εκεί επικρατεί μια επανάληψη… πέρα από ορισμένες εξαιρέσεις. Και στο διαδίκτυο αναζητώ κομμάτια, αλλά μου λείπει, με «διώχνει» η απουσία στοιχείων και λεπτομερειών γύρω από αυτά και τους συντελεστές τους.

Τι σε φοβίζει;

Η αβεβαιότητα που υπάρχει για το μέλλον της χώρας και κατά συνέπεια για το δικό μας αύριο.

Μια ευχή;

Να λιγοστέψουν τα προβλήματα. Να μπορούμε να ονειρευόμαστε. Να έχω τη δύναμη να συνεχίζω να ασχολούμαι με το τραγούδι που είναι η ζωή μου.


O Κώστας Καραφώτης με τον Χρήστο Βότση στο μπουζούκι τραγουδά: Βρέχει στη φτωχογειτονιά (Μίκης Θεοδωράκης – Τάσος Λειβαδίτης) & Γύρισε κοντά μου, γύρισε (Θανάσης Πολυκανδριώτης – Γιάννης Πάριος)