Ο Δημήτρης Μπάσης, λαϊκός τραγουδιστής και ο ίδιος, υπήρξε από τους στενότερους συνεργάτες & φίλους του Δημήτρη Μητροπάνου.
Η πρώτη επί σκηνής συνεργασία τους έγινε το χειμώνα του 2002, όταν ο Δημήτρης Μπάσης συνάντησε τον Πασχάλη Τερζή και τον Δημήτρη Μητροπάνο στην Ιερά Οδό. Για την έναρξη των παραστάσεων αυτών, ο συνθέτης Δημήτρης Μαρκατόπουλος με το στιχουργό Χρίστο Γ. Παπαδόπουλο έγραψαν ένα χασάπικο με τίτλο «Ώπα ρε παιδιά», με τον Δημήτρη Μπάση σε πρωταγωνιστικό ρόλο και τον Μητροπάνο με τον Τερζή να συνοδεύουν στο ρεφραίν.
Το χειμώνα του 2004 η συνεργασία τους συνεχίζεται, αυτή τη φορά με τον Θέμη Αδαμαντίδη στη σύνθεση, σε ένα αφιέρωμα στο ζεϊμπέκικο, σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Η ζωντανή ηχογράφηση του προγράμματος αυτού στην «Ακτή Πειραιώς» της Αθήνας κυκλοφόρησε τον Απρίλιο σε cd με τον τίτλο «Υπάρχει και το Ζεϊμπέκικο».
Το χειμώνα του 2005 ο Δημήτρης Μπάσης συναντιέται ξανά στη σκηνή της «Ακτής Πειραιώς» με τον Δημήτρη Μητροπάνο και τους Μελίνα Κανά και Βαγγέλη Κορακάκη.
Το 2011 κυκλοφορεί το άλμπουμ «Η Συννεφιά Περνάει Με Παρέα», όπου εμπεριέχεται το ντουέτο του με τον Δημήτρη Μητροπάνο, «Πόσο Κοστίζει Μια Ζωή», σε μουσική & στίχους Γιάννη Κότσιρα.
Ο χειμώνας του 2011 βρίσκει τον Δημήτρη Μπάση, τον Δημήτρη Μητροπάνο & τον Γιάννη Κότσιρα στο Κέντρο Αθηνών.
Εκτός, όμως, από τις συμπράξεις τους σε μαγαζιά, τηλεοπτικές εκπομπές και αφιερωματικές συναυλίες, ο Δημήτρης Μητροπάνος & ο Δημήτρης Μπάσης πραγματοποίησαν μαζί και αρκετές περιοδείες στην Ελλάδα και την Κύπρο, με τελευταία τους κοινή εμφάνιση εκείνη που έμελλε να είναι και η τελευταία του Δημήτρη Μητροπάνου, στο Ηράκλειο της Κρήτης, στις 31 Μαρτίου 2012.
Αξίζει να αναφερθεί πως στη συναυλία - αφιέρωμα στον Δημήτρη Μητροπάνο στο Καυτανζόγλειο Στάδιο της Θεσσαλονίκης στις 10 Σεπτεμβρίου 2012, λίγους μήνες μετά το θάνατό του, ο Δημήτρης Μπάσης τραγούδησε το «Ζεϊμπέκικο για δυο», ένα τραγούδι των Άρη Κούκου - μουσικού του Δημήτρη Μητροπάνου & Γιάννη Μπελεσιώτη, που ήταν αφιερωμένο στον Δημήτρη Μητροπάνο και αργότερα δισκογράφησε ο Κώστας Τριανταφυλλίδης.
Με αφορμή τη συμμετοχή του στη συναυλία «Δημήτρης Μητροπάνος: Η επόμενη γενιά», ο Δημήτρης Μπάσης συμμετέχει και στο αφιέρωμα του Ogdoo.gr στον μεγάλο ερμηνευτή, καταθέτοντας τη δική του «εικόνα» για 'κείνον.
Η πρώτη μου συνεργασία με τον Μητροπάνο ήταν το 2002 στην «Ιερά Οδό», στο σχήμα Μητροπάνος - Τερζής - Μπάσης. Ήταν η αρχή να γνωριστούμε και να έρθουμε πιο κοντά. Από το 2002 μέχρι το 2012 που έφυγε, συνεργαστήκαμε αρκετές φορές σε διάφορα σχήματα, καλοκαίρι και χειμώνα.
Ο Μητροπάνος ήταν ένας γενναιόδωρος συνεργάτης και καλλιτέχνης, ειδικά με τους τραγουδιστές της νεότερης γενιάς. Αυτό που έχω πάντοτε ως σημείο αναφοράς όταν λέω το όνομα Μητροπάνος, είναι η γενναιοδωρία του πάνω στη σκηνή με τους νεότερους αλλά και η ντομπροσύνη του. Ήταν ένας καλλιτέχνης και άντρας παλιάς κοπής που ο λόγος του ήταν συμβόλαιο. Όταν χρειαζόταν, υπερασπιζόταν ως ηγέτης μιας ομάδας από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο συνεργάτη του. Ήταν ένας καλλιτέχνης που φρόντιζε πάρα πολύ τους μουσικούς του, ώστε οι συνθήκες δουλειάς τους (ειδικά στις καλοκαιρινές περιοδείες που υπήρχαν πολλά ταξίδια) να ήταν οι καλύτερες. Με απλά λόγια αγαπούσε τους μουσικούς και την ομάδα του και τους φρόντιζε.
Αυτό που δεν μπορώ να ξεχάσω με τίποτα είναι το χειροκρότημα του κόσμου κάθε φορά που έβγαινε στη σκηνή. Ένιωθες ότι είναι ένα χειροκρότημα τελείως διαφορετικό από τα υπόλοιπα χειροκροτήματα που έχω βιώσει όλα αυτά τα χρόνια στην καριέρα μου. Το χειροκρότημα προς το Μητροπάνο ήταν ένα χειροκρότημα που έβγαζε σεβασμό στο πρόσωπο του, αλλά ταυτόχρονα και λατρεία και πάθος.
Η τελευταία μας συνεργασία ήταν τη σεζόν 2011 προς 2012 στο σχήμα Μητροπάνος - Κότσιρας - Μπάσης.
Μια βδομάδα πριν από τη Μεγάλη Εβδομάδα και τις γιορτές του Πάσχα είχαμε δώσει μια συναυλία στο Ηράκλειο. Την επόμενη μέρα, στην επιστροφή μας για Αθήνα, στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου αποχαιρετιστήκαμε και είπαμε ότι θα βρεθούμε μετά το Πάσχα για να οργανώσουμε την καλοκαιρινή μας περιοδεία.
Δυστυχώς, τη δεύτερη μέρα του Πάσχα εκείνης της χρονιάς ο Δημήτρης μας άφησε και το Ηράκλειο ήταν η πόλη που τον είδα να χορεύει το τελευταίο του ζεϊμπέκικο στην πίστα, ήταν η πόλη που τον χαιρέτησα για τελευταία φορά.
Αισθάνομαι πολύ τυχερός γιατί γνώρισα το Μητροπάνο όχι μόνο στη σκηνή, αλλά και πίσω από τη σκηνή. Και αυτό νομίζω για τον απλό κόσμο έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Ο Μητροπάνος εκτός σκηνής ήταν ένας άνθρωπος καθημερινός, απλός και με πολύ χιούμορ. Επειδή όλα τα χρόνια της συνεργασίας μας ήμουνα πάντοτε ο μικρότερος της παρέας, όπως καταλαβαίνετε δεχόμουνα τα περισσότερα πειράγματα. Κάθε βράδυ πήγαινα πολύ νωρίς πριν τη δουλειά, όπως κι αυτός, και βρισκόμασταν στο καμαρίνι του για τον καθιερωμένο μας καφέ πριν τη δουλειά. Εκεί βγάζαμε τα εσώψυχά μας. Τα πειράγματα και οι πλάκες ανάμεσα μας και στους μουσικούς δίνανε και περνάνε.
Απ’ αυτό το παρασκήνιο όλα αυτά τα χρόνια της συνεργασίας μου με τον Μητροπάνο έμαθα και πήρα πολλά από αυτόν.
Αισθάνομαι ότι η ευθύνη που έχω εγώ ως λαϊκός τραγουδιστής απέναντι στην παρακαταθήκη του είναι να μάθουν και οι επόμενες γενιές, το μεγαλείο του, το έργο του, αλλά και το ποιος ήταν ο άνθρωπος Μητροπάνος.
Το έχω πει και το ξαναλέω ότι όσο τραγουδάω εγώ, θα λέω τα τραγούδια του, ως έναν ελάχιστο φόρος τιμής σε αυτόν τον άνθρωπο, που μας άφησε μια τεράστια κληρονομιά με το έργο του, αλλά και δίδαξε πάρα πολλά σε εμάς τους τραγουδιστές της νεότερης γενιάς που είχαμε την τύχη και την τιμή να συνεργαστούμε μαζί του.
Τι μου λείπει περισσότερο από τον Μητροπάνο; Ο απλός καθημερινός μας καφές και η κουβέντα μαζί του!
* Η μεγάλη συναυλία που διοργανώνει ο ραδιοφωνικός σταθμός Μέντα θα πραγματοποιηθεί στο Θέατρο Ηρώδου Αττικού, την Τρίτη 2 Οκτωβρίου στις 21:00. - Τα εισιτήρια έχουν εξαντληθεί.
Η πρώτη επί σκηνής συνεργασία τους έγινε το χειμώνα του 2002, όταν ο Δημήτρης Μπάσης συνάντησε τον Πασχάλη Τερζή και τον Δημήτρη Μητροπάνο στην Ιερά Οδό. Για την έναρξη των παραστάσεων αυτών, ο συνθέτης Δημήτρης Μαρκατόπουλος με το στιχουργό Χρίστο Γ. Παπαδόπουλο έγραψαν ένα χασάπικο με τίτλο «Ώπα ρε παιδιά», με τον Δημήτρη Μπάση σε πρωταγωνιστικό ρόλο και τον Μητροπάνο με τον Τερζή να συνοδεύουν στο ρεφραίν.
Το χειμώνα του 2004 η συνεργασία τους συνεχίζεται, αυτή τη φορά με τον Θέμη Αδαμαντίδη στη σύνθεση, σε ένα αφιέρωμα στο ζεϊμπέκικο, σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα. Η ζωντανή ηχογράφηση του προγράμματος αυτού στην «Ακτή Πειραιώς» της Αθήνας κυκλοφόρησε τον Απρίλιο σε cd με τον τίτλο «Υπάρχει και το Ζεϊμπέκικο».
Το χειμώνα του 2005 ο Δημήτρης Μπάσης συναντιέται ξανά στη σκηνή της «Ακτής Πειραιώς» με τον Δημήτρη Μητροπάνο και τους Μελίνα Κανά και Βαγγέλη Κορακάκη.
Το 2011 κυκλοφορεί το άλμπουμ «Η Συννεφιά Περνάει Με Παρέα», όπου εμπεριέχεται το ντουέτο του με τον Δημήτρη Μητροπάνο, «Πόσο Κοστίζει Μια Ζωή», σε μουσική & στίχους Γιάννη Κότσιρα.
Ο χειμώνας του 2011 βρίσκει τον Δημήτρη Μπάση, τον Δημήτρη Μητροπάνο & τον Γιάννη Κότσιρα στο Κέντρο Αθηνών.
Εκτός, όμως, από τις συμπράξεις τους σε μαγαζιά, τηλεοπτικές εκπομπές και αφιερωματικές συναυλίες, ο Δημήτρης Μητροπάνος & ο Δημήτρης Μπάσης πραγματοποίησαν μαζί και αρκετές περιοδείες στην Ελλάδα και την Κύπρο, με τελευταία τους κοινή εμφάνιση εκείνη που έμελλε να είναι και η τελευταία του Δημήτρη Μητροπάνου, στο Ηράκλειο της Κρήτης, στις 31 Μαρτίου 2012.
Αξίζει να αναφερθεί πως στη συναυλία - αφιέρωμα στον Δημήτρη Μητροπάνο στο Καυτανζόγλειο Στάδιο της Θεσσαλονίκης στις 10 Σεπτεμβρίου 2012, λίγους μήνες μετά το θάνατό του, ο Δημήτρης Μπάσης τραγούδησε το «Ζεϊμπέκικο για δυο», ένα τραγούδι των Άρη Κούκου - μουσικού του Δημήτρη Μητροπάνου & Γιάννη Μπελεσιώτη, που ήταν αφιερωμένο στον Δημήτρη Μητροπάνο και αργότερα δισκογράφησε ο Κώστας Τριανταφυλλίδης.
Με αφορμή τη συμμετοχή του στη συναυλία «Δημήτρης Μητροπάνος: Η επόμενη γενιά», ο Δημήτρης Μπάσης συμμετέχει και στο αφιέρωμα του Ogdoo.gr στον μεγάλο ερμηνευτή, καταθέτοντας τη δική του «εικόνα» για 'κείνον.
Ο λόγος στον Δημήτρη Μπάση:
Η πρώτη μου συνεργασία με τον Μητροπάνο ήταν το 2002 στην «Ιερά Οδό», στο σχήμα Μητροπάνος - Τερζής - Μπάσης. Ήταν η αρχή να γνωριστούμε και να έρθουμε πιο κοντά. Από το 2002 μέχρι το 2012 που έφυγε, συνεργαστήκαμε αρκετές φορές σε διάφορα σχήματα, καλοκαίρι και χειμώνα.
Ο Μητροπάνος ήταν ένας γενναιόδωρος συνεργάτης και καλλιτέχνης, ειδικά με τους τραγουδιστές της νεότερης γενιάς. Αυτό που έχω πάντοτε ως σημείο αναφοράς όταν λέω το όνομα Μητροπάνος, είναι η γενναιοδωρία του πάνω στη σκηνή με τους νεότερους αλλά και η ντομπροσύνη του. Ήταν ένας καλλιτέχνης και άντρας παλιάς κοπής που ο λόγος του ήταν συμβόλαιο. Όταν χρειαζόταν, υπερασπιζόταν ως ηγέτης μιας ομάδας από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο συνεργάτη του. Ήταν ένας καλλιτέχνης που φρόντιζε πάρα πολύ τους μουσικούς του, ώστε οι συνθήκες δουλειάς τους (ειδικά στις καλοκαιρινές περιοδείες που υπήρχαν πολλά ταξίδια) να ήταν οι καλύτερες. Με απλά λόγια αγαπούσε τους μουσικούς και την ομάδα του και τους φρόντιζε.
Αυτό που δεν μπορώ να ξεχάσω με τίποτα είναι το χειροκρότημα του κόσμου κάθε φορά που έβγαινε στη σκηνή. Ένιωθες ότι είναι ένα χειροκρότημα τελείως διαφορετικό από τα υπόλοιπα χειροκροτήματα που έχω βιώσει όλα αυτά τα χρόνια στην καριέρα μου. Το χειροκρότημα προς το Μητροπάνο ήταν ένα χειροκρότημα που έβγαζε σεβασμό στο πρόσωπο του, αλλά ταυτόχρονα και λατρεία και πάθος.
Η τελευταία μας συνεργασία ήταν τη σεζόν 2011 προς 2012 στο σχήμα Μητροπάνος - Κότσιρας - Μπάσης.
Μια βδομάδα πριν από τη Μεγάλη Εβδομάδα και τις γιορτές του Πάσχα είχαμε δώσει μια συναυλία στο Ηράκλειο. Την επόμενη μέρα, στην επιστροφή μας για Αθήνα, στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου αποχαιρετιστήκαμε και είπαμε ότι θα βρεθούμε μετά το Πάσχα για να οργανώσουμε την καλοκαιρινή μας περιοδεία.
Δυστυχώς, τη δεύτερη μέρα του Πάσχα εκείνης της χρονιάς ο Δημήτρης μας άφησε και το Ηράκλειο ήταν η πόλη που τον είδα να χορεύει το τελευταίο του ζεϊμπέκικο στην πίστα, ήταν η πόλη που τον χαιρέτησα για τελευταία φορά.
Αισθάνομαι πολύ τυχερός γιατί γνώρισα το Μητροπάνο όχι μόνο στη σκηνή, αλλά και πίσω από τη σκηνή. Και αυτό νομίζω για τον απλό κόσμο έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Ο Μητροπάνος εκτός σκηνής ήταν ένας άνθρωπος καθημερινός, απλός και με πολύ χιούμορ. Επειδή όλα τα χρόνια της συνεργασίας μας ήμουνα πάντοτε ο μικρότερος της παρέας, όπως καταλαβαίνετε δεχόμουνα τα περισσότερα πειράγματα. Κάθε βράδυ πήγαινα πολύ νωρίς πριν τη δουλειά, όπως κι αυτός, και βρισκόμασταν στο καμαρίνι του για τον καθιερωμένο μας καφέ πριν τη δουλειά. Εκεί βγάζαμε τα εσώψυχά μας. Τα πειράγματα και οι πλάκες ανάμεσα μας και στους μουσικούς δίνανε και περνάνε.
Απ’ αυτό το παρασκήνιο όλα αυτά τα χρόνια της συνεργασίας μου με τον Μητροπάνο έμαθα και πήρα πολλά από αυτόν.
Αισθάνομαι ότι η ευθύνη που έχω εγώ ως λαϊκός τραγουδιστής απέναντι στην παρακαταθήκη του είναι να μάθουν και οι επόμενες γενιές, το μεγαλείο του, το έργο του, αλλά και το ποιος ήταν ο άνθρωπος Μητροπάνος.
Το έχω πει και το ξαναλέω ότι όσο τραγουδάω εγώ, θα λέω τα τραγούδια του, ως έναν ελάχιστο φόρος τιμής σε αυτόν τον άνθρωπο, που μας άφησε μια τεράστια κληρονομιά με το έργο του, αλλά και δίδαξε πάρα πολλά σε εμάς τους τραγουδιστές της νεότερης γενιάς που είχαμε την τύχη και την τιμή να συνεργαστούμε μαζί του.
Τι μου λείπει περισσότερο από τον Μητροπάνο; Ο απλός καθημερινός μας καφές και η κουβέντα μαζί του!
* Η μεγάλη συναυλία που διοργανώνει ο ραδιοφωνικός σταθμός Μέντα θα πραγματοποιηθεί στο Θέατρο Ηρώδου Αττικού, την Τρίτη 2 Οκτωβρίου στις 21:00. - Τα εισιτήρια έχουν εξαντληθεί.
