Πρώτη προσωπική σου συναυλία στο Σταυρό του Νότου, μετά από τις εμφανίσεις σου με τον Πάνο Μουζουράκη, το Βαγγέλη Ασημάκη και κάποιες guest εμφανίσεις. Μίλησέ μας για την παράσταση αυτή και τους συντελεστές.
Η παράσταση αυτή νομίζω έρχεται την πιο κατάλληλη στιγμή για μένα. Πολλοί μου λένε «καιρός ήταν» ή «επιτέλους» ή τέτοια παρόμοια, αλλά εγώ πιστεύω πως τίποτα δεν είναι τυχαίο και κάποια πράγματα είναι να γίνουν κάποια δεδομένη χρονική στιγμή και όχι άλλη. Έχοντας πλέον καταλάβει τι είναι αυτό που μ' αρέσει να κάνω στη σκηνή, ποιές μουσικές μ' αρέσει να παίζω και να τραγουδάω και έχοντας ετοιμάσει ένα πολύ αντιπροσωπευτικό για μένα δίσκο, είμαι πολύ χαρούμενος, γιατί στην παράσταση αυτή θα υπάρχουν τραγούδια αγαπημένα από πολλά και διάφορα είδη, από έλληνες και ξένους συνθέτες, μαζί με τα δικά μου, τα καινούρια από την τελευταία δουλειά μου αλλά και τα πιο γνωστά από προηγούμενες. Στην παράσταση συνυπάρχουν με ευκολία ο Σαββόπουλος με τους Beatles, o Bob Marley με το Χατζιδάκι και το Rock n' Roll με τραγούδια απ’ την παράδοση μας. Αυτό γίνεται γιατί όταν κάτι έχει φτιαχτεί με αγάπη και είναι όμορφο και αληθινό - μιλάω για τους παραπάνω δημιουργούς - τότε αφήνεσαι και σε παρασέρνει η μαγεία της τέχνης και τα όρια ανάμεσα στα διάφορα μουσικά είδη γίνονται δυσδιάκριτα. Εννοώ πως η αγάπη που έχω για τραγουδοποιούς σαν τον Lennon και τον McCartney είναι η ίδια μ' αυτή που έχω για τον Τούντα, το Τσιτσάνη, ή τον Billy Joel ή τον Κηλαηδόνη. Φυσικά η λίστα είναι πολύ μεγάλη, αλλά η μουσική είναι μία και τους ενώνει όλους αυτούς. Πλέον νομίζω πως μπορώ να καταλάβω τι κάνει ο καθένας που ασχολείται με τη μουσική και το τραγούδι, αν με κοροϊδεύει ή αν είναι τίμιος απέναντι μου και πόσο το παιδεύει το αντικείμενο για να το φτάσει ψηλά. Στην καρδιά μου και στην εκτίμηση μου. Στην παράσταση μας τώρα οι συνοδοιπόροι μας είναι ο Κώστας Γιαννίρης εξαίρετος μπασίστας, με αρκετούς δίσκους που φέρουν την υπογραφή του ως ενορχηστρωτή, ο Νίκος Χριστόπουλος σπουδαίος μουσικός και ντράμερ με πολλές συνεργασίες στην πορεία του και ο Ηλίας Λαμπρόπουλος που αξιοθαύμαστα παντρεύει διαφορετικές οικογένειες μουσικών οργάνων, όπως το βιολί με την τρομπέτα και το φιλικόρνο!
Πες μας για το δίσκο που ετοιμάζεις, του οποίου το πρώτο single ακούμε αυτές τις μέρες στα ραδιόφωνα.
Ο δίσκος έγινε με πολλή αγάπη και έχει πολύ διαφορετικά τραγούδια. O μόνος κοινός παρονομαστής είναι πως είναι δικά μου! Από δυνατές ροκιές όπως το «Πού διαφέρουν;» που λέμε μαζί με τον Πάνο (Μουζουράκη), τραγούδια παρηγοριάς όπως είναι το «Ζήτημα Χρόνου» που λέμε εγώ ο Γιώργος (Μυλωνάς) και ο Πάνος και είναι και ο τίτλος της δουλειάς, τραγούδια αυτοσυστατικά όπως είναι το «Απονήρευτο» που έχει μέσα ολόκληρη φιλαρμονική ορχήστρα, τραγούδια όπως είναι ο «Χωρισμός» που λέμε μαζί με τη Βασιλική (Καρακώστα) και το θεωρώ ως επιτομή σ’ αυτό που έχουμε συνηθίσει να λέμε ντουέτο ανδρικής και γυναικείας φωνής και φυσικά το «Μετά ξύπνησα» που παίζεται τώρα στα ραδιόφωνα. Το πιο ωραίο σχόλιο που άκουσα γι’ αυτό το τραγούδι ήταν: «Γιατί;;; Κοιμήσου λίγο ακόμα!» (γέλια)
Τι ήταν αυτό που σε ώθησε αρχικά να ασχοληθείς με τη μουσική; Ποια είναι τα ακούσματά σου;
Ένα χριστουγεννιάτικο δώρο. Μια μελλόντικα που μου πήραν οι γονείς μου σαν παιχνίδι, αλλά εγώ άρχισα να παίζω κάποιες μελωδίες που άκουγα έτσι φυσικά χωρίς να μου έχει δείξει κανείς πως. Μετά άρχισαν οι ανησυχίες «κάτι έχει το παιδί» και τέτοια. Αργότερα ξεκίνησα πιάνο και κιθάρα στο ωδείο αφού έπαιζα για καιρό όμως ως αυτοδίδακτος. Τα ακούσματα στο σπίτι ήταν τραγούδια που έλεγαν οι γονείς μου «μπελκάντο», ελαφρολαϊκά και σμυρνέικα. Αργότερα μεγάλωσα με τις επιτυχίες που άκουγε η γενιά μου, κυρίως ξένα τραγούδια και στην πορεία αφού ασχολήθηκα και πιο σοβαρά με τη μουσική «ξεψάχνισα» ότι υπήρχε και δεν υπήρχε στην ελληνική και στη ξένη δισκογραφία και κατά καιρούς έτρωγα τα «κολλήματα» μου με διάφορους καλλιτέχνες. Το μεγαλύτερο βέβαια που κρατάει ακόμα ήταν με τους Beatles. Και δικαίως πιστεύω. Η λίστα όμως είναι πολύ μεγάλη όπως είπα και πριν!
Πόσο «χρήσιμες» σου βγήκαν οι συνεργασίες σου ως μουσικός με καλλιτέχνες όπως ο Γ. Νταλάρας, Β. Παπακωνσταντίνου, Ε. Αρβανιτάκη, Ν. Πορτοκάλογλου κ.α. από πλευράς εμπειριών;
Οι συνεργασίες αυτές ήταν όλες μεγάλο σχολείο για μένα. Εκτός του ότι γνώρισα πολύ σπουδαίους συναδέλφους μουσικούς απ’ αυτούς που λέμε Α’ Εθνική, είδα από κοντά πως φτιάχνεται κάτι που μπορεί να αφορά πάρα πολύ κόσμο. Το ότι ήμουν και εγώ μέρος της διαδικασίας ήταν εξαιρετικά τιμητικό. Θα μπορούσα να σου μιλάω ώρες για όλους αυτούς που ανέφερες αλλά δεν μας φτάνουν δέκα συνεντεύξεις! Εύχομαι σε όλους να ‘ναι καλά και δυνατοί και να συνεχίσουν αυτό που κάνουν για πολλά χρόνια ακόμα.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου σε επίπεδο εμφανίσεων;
Μ’ αρέσει να βάζω κοντινούς στόχους αν και ξέρω καλό σημάδι (γέλια). Θέλω λοιπόν να ξεκινήσω μια σειρά από εμφανίσεις με την καινούρια μπάντα. Η αρχή θα γίνει στο Σταυρό του Νότου στις 18 Απριλίου. Από κει και μετά έχουμε κάποιους επιλεγμένους χώρους σε διάφορες πόλεις που μας περιμένουνε ώσπου να ‘ρθει το καλοκαίρι και να πάρουμε τους δρόμους για τα καλά! Καλή αντάμωση!