για μια ξεχωριστή παράσταση που μας έδωσε την αφορμή γι’ αυτήν τη συνομιλία. Να σημειώσουμε πως μεταξύ άλλων η Αντιγόνη Κατσούρη είναι και απόφοιτος της Νομικής!
Τι θα ακούσουμε στις 1002 Νύχτες;
Θα είναι ένα εορταστικό και ειδικά διαμορφωμένο ρεπερτόριο, στο οποίο θα ακουστούν επιλογές από τις τρεις δισκογραφικές μου δουλειές («Ουράνιο Τόξο», «Ένα Χαμόγελο για το Αύριο» και «Ραντεβού») και πολλά κορυφαία και αγαπημένα τραγούδια του διαχρονικού ελληνικού και διεθνούς ρεπερτορίου. Το μουσικό αυτό ταξίδι θα διανθίζεται από μια μεγάλη γκάμα τραγουδιών του έντεχνου και ελαφρολαϊκού καθώς και επιλεγμένων διασκευών από Γούναρη, Σουγιούλ, Κραουνάκη, Καραμουρατίδη, Σαββόπουλο, Αλεξίου, Αρβανιτάκη, Μικρούτσικο, Χατζή, Xατζιδάκι, Θεοδωράκη, Σπανό, Καλδάρα, Ξαρχάκο, Αλέκα Κανελλίδου, Loreena McKennitt, Astor Piazzolla, Edith Piaf κλπ. Θα είναι ένα πρόγραμμα ατμοσφαιρικό και ταυτόχρονα κεφάτο και προσαρμοσμένο στην περίοδο που διανύουμε.Πως παντρεύονται αρμονικά ετερόκλητες σχολές και εποχές σε ένα live;
Η μουσική είναι μια μεγάλη χοάνη όπου συναντιούνται και συγχωνεύονται ακόμα και τα πιο διαφορετικά είδη. Αυτό που έχει σημασία είναι ο τρόπος με τον οποίο γίνεται αυτό και το τί ακριβώς θέλει ο καλλιτέχνης να προσφέρει στο κοινό του. Αν κάνεις ένα συγκεκριμένο αφιέρωμα σε κάποιον συνθέτη ή σε κάποια εποχή, ασφαλώς θα αρκεστείς στα συγκεκριμένα ακούσματα, όταν όμως θέλεις να «μιλήσεις» και να επικοινωνήσεις γενικότερα μέσω της μουσικής, όχι μόνο επιτρέπεται αλλά και επιβάλλεται αυτή η πληθώρα και ποικιλία μουσικών ακουσμάτων, τα οποία ο καλλιτέχνης παρουσιάζει στο κοινό του κατάλληλα διασκευασμένα και προσαρμοσμένα στο προσωπικό καλλιτεχνικό του ύφος.Γιατί μόνο πιάνο, βιολί και φωνή; Καλλιτεχνική πρόταση ή ανάγκη των καιρών;
Καλλιτεχνική πρόταση που διαμορφώνεται από την ανάγκη των καιρών! Το ρεπερτόριο που θα παρουσιαστεί ακούγεται πολύ όμορφα με την συνύπαρξη των οργάνων αυτών. Το βιολί, που θεωρείται ο βασιλιάς της κλασικής ορχήστρας, και το πιάνο, δίνουν έναν τόνο μελωδικό και ταξιδιάρικο, όπως και τα τραγούδια από τα οποία θα απαρτίζεται το πρόγραμμά μας, και δένουν άψογα μεταξύ τους, γι’ αυτό άλλωστε και είναι ένα ντουέτο που από πολύ παλιά κλασικά χρησιμοποιείται και δεν χάνει ποτέ την αξία του. Σίγουρα βέβαια θα ήθελα να υπάρχει και η δυνατότητα να μας συνοδεύει μια ορχήστρα δεκαοκτώ ατόμων, δέκα χορευτές και μια χορωδία, όμως κάτι τέτοιο θα ήταν ανέφικτο όπως καταλαβαίνετε, αυτές τις εποχές! Άλλωστε πάντα παίζει ρόλο και ο χώρος στον οποίο κάνεις μία live εμφάνιση και το τί χρήματα μπορεί να διαθέσει αυτός για την μουσική, χωρίς ποτέ να αποβαίνει εις βάρος των πελατών. Το βέβαιο πάντως είναι ότι σε περίπτωση που πίστευα πως το αποτέλεσμα δεν θα είναι ικανοποιητικό, με την συγκεκριμένη σύνθεση πιάνου – βιολιού, δεν θα το επιχειρούσα, υπάρχουν άλλωστε πάρα πολλές εναλλακτικές. Αυτή όμως είναι ο ιδανικός συνδυασμός για την συγκεκριμένη περίπτωση.
Η νοσταλγία τι ρόλο έχει στις επιλογές σου;
Αν δεν βυθίσουμε το μυαλό μας και την φαντασία μας στον παρελθόν, δεν μπορούμε να έχουμε παρόν και μέλλον. Η δημιουργία, που εκπροσωπεί το αύριο, είναι βασισμένη πάνω σε όλα όσα έχουμε πάρει από τις προηγούμενες γενιές. Πολλά τραγούδια των προηγούμενων δεκαετιών έχουν παραμείνει διαχρονικά και αυτό που εκπέμπουν τα περισσότερα από αυτά είναι μια νοσταλγικότητα και ένα έντονο συναίσθημα που ποτέ δεν χάνεται με το πέρασμα του χρόνου.Το σήμερα κι όσα συμβαίνουν γύρω μας πόσο επηρεάζουν οικονομικά έναν καλλιτέχνη;
Θέλοντας και μη, τον επηρεάζουν άμεσα και έμμεσα, από πολλές απόψεις, και στην δισκογραφία και στις live εμφανίσεις και σε κάθε τομέα της δραστηριότητάς του. Για να αναφερθώ στις live εμφανίσεις, για παράδειγμα, όταν ο κόσμος είναι τόσο στριμωγμένος οικονομικά, πρέπει να τον διευκολύνεις, μειώνοντας καταρχήν την τιμή των εισιτηρίων. Γι’ αυτό και η τιμή των εισιτηρίων σε κάθε εμφάνισή μου, όταν μου το επιτρέπει ο χώρος που εμφανίζομαι, είναι χαμηλή και προσιτή στον καθένα και αυτό δίνει την ευκαιρία σε οποιονδήποτε θέλει να έρθει να δει το πρόγραμμα να το προσεγγίσει άνετα και να το απολαύσει, με το λιγότερο δυνατό κόστος. Έτσι και στις «1002 Νύχτες» το εισιτήριο είναι μόνο 5 Ευρώ. Πιστεύω πως είναι πολύ καλύτερο ο άνθρωπος που θα έρθει για να σε ακούσει να μπορέσει να διαθέσει τα χρήματα αυτά για να πιει και ένα δεύτερο ποτό και να χαλαρώσει απολαμβάνοντας την έξοδό του, παρά να ξοδέψει ό,τι έχει και δεν έχει σε ένα εισιτήριο υψηλό και παράλογο για τις εποχές. Πάντα πρέπει να μπαίνεις στην θέση του άλλου. Και το κοινό όμως αντίστοιχα πρέπει να μπαίνει στην θέση του καλλιτέχνη, γιατί ούτε και για τον καλλιτέχνη είναι σωστό να μην αμειφθεί αξιοπρεπώς γι’ αυτό που κάνει. Το ότι ο καλλιτέχνης αγαπάει τόσο την μουσική του, είναι παγίδα, γιατί οι άλλοι θεωρούν ορισμένες φορές ότι πρέπει να το κάνει δωρεάν. Είναι πολύ λανθασμένη αντιμετώπιση γιατί δεν παύει να είναι μια ενασχόληση στην οποία αφιερώνεις απεριόριστο χρόνο και ενέργεια, και όλο αυτό χρειάζεται μια ανταμοιβή, πέρα από την ηθική ικανοποίηση.Τι σε φοβίζει;
Με φοβίζουν οι άνθρωποι που βλέπουν όλα τα πράγματα «εύκολα», αυτοί που λειτουργούν μόνο με το μυαλό (όσο έχουν) και όχι με την καρδιά, ή με τον συνδυασμό των δύο. Αυτοί που είναι επιδερμικοί και λειτουργούν μονοδιάστατα εκμεταλλευόμενοι όποιον βρεθεί μπροστά τους με μοναδικό σκοπό το –συνήθως βραχυπρόθεσμο – κέρδος τους.
