Ο Κωστής Μαραβέγιας σε μακροσκελές κείμενό του στο Instagram το οποίο συνοδευόταν από σχετική φωτογραφία, έγραψε:
«Εκτός Σένγκεν
Χώρες ΕΕ/ Χώρες εκτός ΕΕ
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως το να κάνεις διαλογή επιβατών στο δυαδικό σύστημα «ΕΕ» ή «όχι ΕΕ» σε ένα πολυσύχναστο αεροδρόμιο πρωτεύουσας μιας τουριστικής χώρας όπως η Ελλάδα, δεν είναι δα και εύκολο πράγμα.
Ο εργαζόμενος στην ασφάλεια του αεροδρομίου που βρισκόταν στο συγκεκριμένο πόστο σίγουρα δεν θα ήταν στην καλύτερή του μέρα.
Αλλά..
Χαμογελούσε όσο μπορούσε στα κόκκινα και λοιπά Ευρωπαϊκά διαβατήρια, πιο αβίαστα στις ελληνικές ταυτότητες, ενώ φαινόταν εμφανώς πιο σφιγμένος και πιο δυσαρεστημένος σε γκρουπ τουριστών ασιατικής προέλευσης που προπορευόταν λίγο πιο μπροστά μας.
Η μεγάλη του απογοήτευση όμως εκδηλώθηκε χωρίς δισταγμό στην πτήση για Κάϊρο.
Ο αμέσως επόμενος συμπολίτης μας, κρατώντας μια απλή σακούλα σουπερμάρκετ που χρησιμοποιούσε ως αυτοσχέδιο backpack, καθυστέρησε για λίγα δευτερόλεπτα, για να μαζέψει ένα καρό πουκάμισο που ξεχείλιζε από τα πράγματα που είχε στοιβάξει στην πλαστική σακούλα. Η ένδυση και η εμφάνιση του μαρτυρούσε έναν απλό λαϊκό άνθρωπο που μάλλον πήγαινε στην πατρίδα του, στην Αίγυπτο, να δει τους δικούς του.
Ο κύριος της ασφάλειας δυσανασχέτησε έντονα και με φανερά εκνευρισμένο τόνο φωνής πια, πρόσταξε «άϊντε προχώρα», συνοδεύοντας και κινησιολογικά την καθόλου φιλόξενη στάση του με προέκταση χεριού, αφού πρώτα τσέκαρε το εισιτήριο και διαβατήριο του Αιγύπτιου επιβάτη της πτήσης για Κάϊρο.
Αναρωτιέμαι.
Στην πρωτεύουσα μιας χώρας, στην πύλη εισόδου και εξόδου μιας πολιτισμένης «Ευρωπαϊκής» χώρας, πως τοποθετείς αυτό το προσωπικό σε τέτοιες καίριες θέσεις, προσωπικό που δεν μπορεί ή δεν θέλει να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις για στοιχειώδη ευγένεια και σίγουρα όχι για επιθετική στάση που τρέφεται και τρέφει τον ρατσισμό.
Αισθάνθηκα ντροπή.
Για μένα, για τη χώρα μου, για τους συμπολίτες μου, για το αεροδρόμιό μας.
Θα έρθουν καλύτερες μέρες.
Είμαι σίγουρος.
Καλό μας ταξίδι».
«Εκτός Σένγκεν
Χώρες ΕΕ/ Χώρες εκτός ΕΕ
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως το να κάνεις διαλογή επιβατών στο δυαδικό σύστημα «ΕΕ» ή «όχι ΕΕ» σε ένα πολυσύχναστο αεροδρόμιο πρωτεύουσας μιας τουριστικής χώρας όπως η Ελλάδα, δεν είναι δα και εύκολο πράγμα.
Ο εργαζόμενος στην ασφάλεια του αεροδρομίου που βρισκόταν στο συγκεκριμένο πόστο σίγουρα δεν θα ήταν στην καλύτερή του μέρα.
Αλλά..
Χαμογελούσε όσο μπορούσε στα κόκκινα και λοιπά Ευρωπαϊκά διαβατήρια, πιο αβίαστα στις ελληνικές ταυτότητες, ενώ φαινόταν εμφανώς πιο σφιγμένος και πιο δυσαρεστημένος σε γκρουπ τουριστών ασιατικής προέλευσης που προπορευόταν λίγο πιο μπροστά μας.
Η μεγάλη του απογοήτευση όμως εκδηλώθηκε χωρίς δισταγμό στην πτήση για Κάϊρο.
Ο αμέσως επόμενος συμπολίτης μας, κρατώντας μια απλή σακούλα σουπερμάρκετ που χρησιμοποιούσε ως αυτοσχέδιο backpack, καθυστέρησε για λίγα δευτερόλεπτα, για να μαζέψει ένα καρό πουκάμισο που ξεχείλιζε από τα πράγματα που είχε στοιβάξει στην πλαστική σακούλα. Η ένδυση και η εμφάνιση του μαρτυρούσε έναν απλό λαϊκό άνθρωπο που μάλλον πήγαινε στην πατρίδα του, στην Αίγυπτο, να δει τους δικούς του.
Ο κύριος της ασφάλειας δυσανασχέτησε έντονα και με φανερά εκνευρισμένο τόνο φωνής πια, πρόσταξε «άϊντε προχώρα», συνοδεύοντας και κινησιολογικά την καθόλου φιλόξενη στάση του με προέκταση χεριού, αφού πρώτα τσέκαρε το εισιτήριο και διαβατήριο του Αιγύπτιου επιβάτη της πτήσης για Κάϊρο.
Αναρωτιέμαι.
Στην πρωτεύουσα μιας χώρας, στην πύλη εισόδου και εξόδου μιας πολιτισμένης «Ευρωπαϊκής» χώρας, πως τοποθετείς αυτό το προσωπικό σε τέτοιες καίριες θέσεις, προσωπικό που δεν μπορεί ή δεν θέλει να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις για στοιχειώδη ευγένεια και σίγουρα όχι για επιθετική στάση που τρέφεται και τρέφει τον ρατσισμό.
Αισθάνθηκα ντροπή.
Για μένα, για τη χώρα μου, για τους συμπολίτες μου, για το αεροδρόμιό μας.
Θα έρθουν καλύτερες μέρες.
Είμαι σίγουρος.
Καλό μας ταξίδι».
