Ο μπασίστας των Red Hot Chili Peppers, Flea, μίλησε ανοιχτά για τη μάχη του ενάντια στον εθισμό, με στόχο να αφυπνίσει το κοινό σε σχέση με τους κινδύνους των συνταγογραφούμενων ναρκωτικών φαρμάκων.
Ο Flea έγραψε ένα μακροσκελές κείμενο για το Time Magazine, που επιχειρεί να καταγράψει τεκμηριωμένα τη βαρύτητα της κρίσης συνταγογραφούμενων φαρμάκων στις ΗΠΑ.
«Βρίσκομαι σε κατάχρηση ουσιών από τη μέρα που γεννήθηκα» έγραψε ο Flea, που πλέον είναι 55 ετών. «Όλοι οι ενήλικες της ζωής μου προσπαθούσαν να απαλύνουν τα προβλήματά τους και το αλκοόλ και τα ναρκωτικά ήταν παντού, πάντα. Άρχισα να καπνίζω χόρτο όταν ήμουν 11 και κατά τη διάρκεια της εφηβείας μου προχώρησα και σε άλλα».
Ο Flea συνέχισε περιγράφοντας πως έπαιρνε φάρμακα για να καταστείλει το άγχος του. Στη συνέχεια, το 1993, σε ηλικία 30 ετών και έχοντας δει τρεις από τους φίλους του να πεθαίνουν από κατάχρηση ναρκωτικών, η πατρότητα τον ενέπνευσε να κόψει εντελώς τις κακές συνήθειες. Ωστόσο, αποκάλυψε ότι τα συνταγογραφούμενα φάρμακα που έλαβε μετά από τραυματισμό του χεριού, τον εξέπληξαν ως προς τα αποτελέσματά τους:
«Πριν από μερικά χρόνια έσπασα το χέρι μου κατά τη διάρκεια snowboarding και έπρεπε να υποβληθώ σε χειρουργική επέμβαση», είπε. «Ο γιατρός μου με επανέφερε πλήρως και χάρη σ’ αυτόν μπορώ ακόμα να παίζω μπάσο με όλη μου την καρδιά. Αλλά μου έγραψε επίσης Oxycontin για δύο μήνες. Το μπουκάλι έγραφε να παίρνω τέσσερα κάθε μέρα. «Φτιαχνόμουν» απίστευτα όσο έπαιρνα αυτά τα πράγματα. Όχι μόνο μείωσαν τον φυσικό πόνο μου, αλλά και όλα τα συναισθήματά μου. Έπαιρνα μόνο ένα την ημέρα, αλλά δεν ήμουν παρών για τα παιδιά μου, το δημιουργικό μου πνεύμα παρήκμασε και έπεσα σε κατάθλιψη. Σταμάτησα εντελώς να τα παίρνω μετά από ένα μήνα, αλλά θα μπορούσα άνετα να τα ξαναρχίσω».
Προσθέτοντας ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα για την παρακολούθηση και τον έλεγχο της συνταγογράφησης των οπιοειδών, ο Flea συνέχισε: «Εντελώς φυσιολογικοί άνθρωποι εθίζονται και τελικά καταλήγουν νεκροί. Δικηγόροι, υδραυλικοί, διασημότητες - ο εθισμός δεν νοιάζεται ποιος είσαι. Ο εθισμός είναι μια σκληρή ασθένεια και η ιατρική κοινότητα, μαζί με την κυβέρνηση, πρέπει να προσφέρουν βοήθεια σε όλους εκείνους που την χρειάζονται».
«Η ζωή πονάει. Ο κόσμος είναι τρομακτικός και είναι πιο εύκολο να πάρεις ναρκωτικά παρά να δουλέψεις τον πόνο, το άγχος, την αδικία και την απογοήτευση. Αλλά ξεκινώντας με ευγνωμοσύνη για τις δύσκολες ώρες μας και εκτιμώντας τα μαθήματα που παίρνουμε από τις δυσκολίες μας, έχουμε τη δυνατότητα να βγούμε από πάνω και να είμαστε πιο υγιείς και πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι που ζουν πάνω από τον ισχυρό πειρασμό του εθισμού».
Ο Flea έγραψε ένα μακροσκελές κείμενο για το Time Magazine, που επιχειρεί να καταγράψει τεκμηριωμένα τη βαρύτητα της κρίσης συνταγογραφούμενων φαρμάκων στις ΗΠΑ.
«Βρίσκομαι σε κατάχρηση ουσιών από τη μέρα που γεννήθηκα» έγραψε ο Flea, που πλέον είναι 55 ετών. «Όλοι οι ενήλικες της ζωής μου προσπαθούσαν να απαλύνουν τα προβλήματά τους και το αλκοόλ και τα ναρκωτικά ήταν παντού, πάντα. Άρχισα να καπνίζω χόρτο όταν ήμουν 11 και κατά τη διάρκεια της εφηβείας μου προχώρησα και σε άλλα».
Ο Flea συνέχισε περιγράφοντας πως έπαιρνε φάρμακα για να καταστείλει το άγχος του. Στη συνέχεια, το 1993, σε ηλικία 30 ετών και έχοντας δει τρεις από τους φίλους του να πεθαίνουν από κατάχρηση ναρκωτικών, η πατρότητα τον ενέπνευσε να κόψει εντελώς τις κακές συνήθειες. Ωστόσο, αποκάλυψε ότι τα συνταγογραφούμενα φάρμακα που έλαβε μετά από τραυματισμό του χεριού, τον εξέπληξαν ως προς τα αποτελέσματά τους:
«Πριν από μερικά χρόνια έσπασα το χέρι μου κατά τη διάρκεια snowboarding και έπρεπε να υποβληθώ σε χειρουργική επέμβαση», είπε. «Ο γιατρός μου με επανέφερε πλήρως και χάρη σ’ αυτόν μπορώ ακόμα να παίζω μπάσο με όλη μου την καρδιά. Αλλά μου έγραψε επίσης Oxycontin για δύο μήνες. Το μπουκάλι έγραφε να παίρνω τέσσερα κάθε μέρα. «Φτιαχνόμουν» απίστευτα όσο έπαιρνα αυτά τα πράγματα. Όχι μόνο μείωσαν τον φυσικό πόνο μου, αλλά και όλα τα συναισθήματά μου. Έπαιρνα μόνο ένα την ημέρα, αλλά δεν ήμουν παρών για τα παιδιά μου, το δημιουργικό μου πνεύμα παρήκμασε και έπεσα σε κατάθλιψη. Σταμάτησα εντελώς να τα παίρνω μετά από ένα μήνα, αλλά θα μπορούσα άνετα να τα ξαναρχίσω».
Προσθέτοντας ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα για την παρακολούθηση και τον έλεγχο της συνταγογράφησης των οπιοειδών, ο Flea συνέχισε: «Εντελώς φυσιολογικοί άνθρωποι εθίζονται και τελικά καταλήγουν νεκροί. Δικηγόροι, υδραυλικοί, διασημότητες - ο εθισμός δεν νοιάζεται ποιος είσαι. Ο εθισμός είναι μια σκληρή ασθένεια και η ιατρική κοινότητα, μαζί με την κυβέρνηση, πρέπει να προσφέρουν βοήθεια σε όλους εκείνους που την χρειάζονται».
«Η ζωή πονάει. Ο κόσμος είναι τρομακτικός και είναι πιο εύκολο να πάρεις ναρκωτικά παρά να δουλέψεις τον πόνο, το άγχος, την αδικία και την απογοήτευση. Αλλά ξεκινώντας με ευγνωμοσύνη για τις δύσκολες ώρες μας και εκτιμώντας τα μαθήματα που παίρνουμε από τις δυσκολίες μας, έχουμε τη δυνατότητα να βγούμε από πάνω και να είμαστε πιο υγιείς και πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι που ζουν πάνω από τον ισχυρό πειρασμό του εθισμού».
