Πλάσμα αλλά και ερμηνεύτρια σαν τη Ρίτα Σακελλαρίου δύσκολα θα ματαβγεί. Όποιος είχε την τύχη να την ακούσει ζωντανά καταλαβαίνει τι εννοώ.
Η Μαργαρίτα Σακελλαρίου γεννήθηκε στις 22/11/1934 στη Σητεία Κρήτης. Η μητέρας της κατάγονταν από την Σμύρνη και ο πατέρας της από την Κάλυμνο. Η μικρή Ρίτα ουσιαστικά θα μεγαλώσει στις συνοικίες του Πειραιά, όπου έρχονται οι δικοί της αναζητώντας μια καλύτερη μοίρα. Ο πατέρας της θα λάβει μέρος στην αντίσταση και τον τραγικό εμφύλιο που θα ακολουθήσει και το 1947 θα σκοτωθεί στην Κρήτη από παρακρατικούς (χίτες). Η νεαρή Ρίτα παντρεύεται στα 15 της, γίνεται δυο φορές μητέρα, χωρίζει, δουλεύει μαζί με της μητέρας στα Λιπάσματα, αργότερα μόνη της στου Παπαστράτου και μοιραία για βιοποριστικούς λόγους, αφού φίλοι κα γνωστοί αναγνωρίζουν ότι η φωνή της «τα λέει», μπαίνει στο κόσμο του τραγουδιού.
Η Ρίτα Σακελλαρίου απ’ το ξεκίνημα της πορείας, στις αρχές του ’60, στα κέντρα διασκέδασης και στη δισκογραφία ξεχώρισε για τις φωνητικές επιδόσεις, το μπρίο και την στιβαρή λαϊκή χαρακτηριστική ερμηνεία της. Κι όλα αυτά σε μια περίοδο που μεσουρανούσαν μεγάλες κυρίες του είδους σαν τις Καίτη Γκρέυ, Γιώτα Λύδια, Πόλυ Πάνου, Μαίρη Λίντα κ.ά. Η Σακελλαρίου δεν μιμήθηκε καμία από αυτές και περίμενε υπομονετικά την κατάλληλη ευκαιρία, το κατάλληλο τραγούδι. Αυτό συνέβη το 1962 στην Music Box με το Στην Αγορά Του Πειραιά μια σύνθεση του Παναγιώτη Χρυσίνη - αδελφού του Στέλιου Χρυσίνη μέντορά της εκείνα τα χρόνια - με τον Αντώνη Κατινάρη στο μπουζούκι.
Την αμέσως επόμενη χρονιά συνεργάστηκε με το Γιάννη Παπαϊωάννου ερμηνεύοντας μια παλαιότερη δημιουργία του που είχε πρωτοτραγουδήσει η Σωτηρία Μπέλλου το 1950, το Ένας σατράπης θηλυκός. Οι πενιές εδώ είναι του Στέλιου Ζαφειρίου. Ακολούθησαν κι άλλες ηχογραφήσεις, κυρίως, με τους Χρυσίνη και Παπαϊωάννου, αλλά και τον Βαγγέλη Σούκα, τον Σπύρο Κεφαλόπουλο, τον Γιάννη Πολυκανδριώτη, τον Στράτο Βαλλιάνο κ.ά. που την έκαναν γνωστή στο πλατύ κοινό και προετοίμαζαν σκαλοπάτι σκαλοπάτι, την έκρηξη που θα ακολουθούσε, το θρύλο της αμίμητης Ρίτας. Σε αυτήν την περίοδο ξεχωριστή θέση ανάμεσά τους έχουν οι επανεκτελέσεις κλασικών επιτυχιών του Βασίλη Τσιτσάνη, του Γιώργου Ζαμπέτα, του Στέλιου Μακρυδάκη και Δημήτρη Γκούτη, όπου η Σακελλαρίου ντουμπλάρει τις πρώτες διδάξασες στην Columbia, Πόλυ Πάνου, Βίκυ Μοσχολιού και Καίτη Γκρέυ, σε παράλληλο χρόνο και με σεβαστά αποτελέσματα.
Επίσης ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στις συνθέσεις του Κώστα Καπνίση: Μην ερωτεύεσαι το Σάββατο και Φέρτε μου μπουζούκια σε στίχους Κώστα Πρετεντέρη και Γιάννη Ιωαννίδη αντίστοιχα. Η πρώτη παρουσιάστηκε στην ομώνυμη ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη με πρωταγωνιστές τους Δημήτρη Παπαμιχαήλ και Ντανιέλ Λοντέρ και η δεύτερη στο κινηματογραφικό έργο του Κώστα Στράντζαλη, Αγνή Και Ατιμασμένη, με τους Ανδρέα Μπαρκουλη και Γκέλυ Μαυροπούλου. Και οι δυο ταινίες προβλήθηκαν την σεζόν 1961/1962.
Η Ρίτα Σακελλαρίου θα προκαλέσει αίσθηση μέσα από την μεγάλη οθόνη, όταν το 1964, στην ταινία του Φίλιππα Φυλακτού Η Μοδιστρούλα θα ερμηνεύσει πλάι στον Γιάννη Παπαϊωάννου μεγάλες επιτυχίες του. Βέβαια μην ξεχνάμε ότι πάνω απ’ όλα η Σακελλαρίου ήταν τραγουδίστρια πάλκου. Εκεί κέρδισε τις εντυπώσεις, τόσο σε μικρά μαγαζιά όσο και σε άλλα πιο ονομαστά (Φαληρικόν, Περιβόλας, Κουήν Αν κ.ά.) στο πλευρό μεγάλων ονομάτων και αργότερα μόνη της ως απόλυτη πρωταγωνίστρια.
Το 1966 η Ρίτα Σακελλαρίου αλλάζει εταιρεία και συνεργάζεται επισήμως με τους Γιώργο Μανισαλή και Κώστα Ψυχογιό. Το μεγάλο μπαμ έρχεται το 1971 όταν οι δύο δημιουργοί γράφουν τα θρυλικά «Ιστορία μου, αμαρτία μου», Αν κάνω άτακτη ζωή καθώς και άλλα τρανταχτά σουξέ.
Απ’ το 1975 ξεκινά η συνεργασία της με τον Τάκη Μουσαφίρη που κλιμακώνεται μέχρι και τις αρχές του ’80 με τα Ο καλύτερος άνθρωπος Ένα τραγούδι, πες μου ακόμα, Μια ζωή πληρώνω και άλλα πολλά και «ατελείωτα». Ακολουθεί η σύμπραξή της με το Νίκο Καρβέλα που της δίνει όμορφα λαϊκά τραγούδια αλλά και τρανταχτά σλόγκαν. Στην ίδιο μήκος κύματος παρεμβάλλονταν τραγούδια με τους Τάκη Σούκα, Αντώνη Ρεπάνη, Λευτέρη Χαψιάδη, Λυκούργο Μαρκέα, Αλέκου Χρυσοβέργη, Μάρω Μπιζάνη, Σπύρο Παπαβασιλείου.
Η αλήθεια είναι ότι η Ρίτα Σακελλαρίου μετά το ’70 κυνηγούσε το σουξέ πρόκληση, μόνο που μετά το τα μισά του ’80 αυτό έγινε αυτοσκοπός και χωρίς τις αρχικές προϋποθέσεις έμπνευσης και καλαισθησίας. Η αυθεντική μάγκικη ερμηνεία της, τα βιώματά της, η ιστορία της και ίσως το ένστικτό της «έσωναν» πάντα την παρτίδα.
Όποιος είχε την τύχη να την ακούσει ζωντανά καταλαβαίνει τι εννοώ.
Η Μαργαρίτα Σακελλαρίου γεννήθηκε στις 22/11/1934 στη Σητεία Κρήτης. Η μητέρας της κατάγονταν από την Σμύρνη και ο πατέρας της από την Κάλυμνο. Η μικρή Ρίτα ουσιαστικά θα μεγαλώσει στις συνοικίες του Πειραιά, όπου έρχονται οι δικοί της αναζητώντας μια καλύτερη μοίρα. Ο πατέρας της θα λάβει μέρος στην αντίσταση και τον τραγικό εμφύλιο που θα ακολουθήσει και το 1947 θα σκοτωθεί στην Κρήτη από παρακρατικούς (χίτες). Η νεαρή Ρίτα παντρεύεται στα 15 της, γίνεται δυο φορές μητέρα, χωρίζει, δουλεύει μαζί με της μητέρας στα Λιπάσματα, αργότερα μόνη της στου Παπαστράτου και μοιραία για βιοποριστικούς λόγους, αφού φίλοι κα γνωστοί αναγνωρίζουν ότι η φωνή της «τα λέει», μπαίνει στο κόσμο του τραγουδιού.
Η Ρίτα Σακελλαρίου απ’ το ξεκίνημα της πορείας, στις αρχές του ’60, στα κέντρα διασκέδασης και στη δισκογραφία ξεχώρισε για τις φωνητικές επιδόσεις, το μπρίο και την στιβαρή λαϊκή χαρακτηριστική ερμηνεία της. Κι όλα αυτά σε μια περίοδο που μεσουρανούσαν μεγάλες κυρίες του είδους σαν τις Καίτη Γκρέυ, Γιώτα Λύδια, Πόλυ Πάνου, Μαίρη Λίντα κ.ά. Η Σακελλαρίου δεν μιμήθηκε καμία από αυτές και περίμενε υπομονετικά την κατάλληλη ευκαιρία, το κατάλληλο τραγούδι. Αυτό συνέβη το 1962 στην Music Box με το Στην Αγορά Του Πειραιά μια σύνθεση του Παναγιώτη Χρυσίνη - αδελφού του Στέλιου Χρυσίνη μέντορά της εκείνα τα χρόνια - με τον Αντώνη Κατινάρη στο μπουζούκι.
Την αμέσως επόμενη χρονιά συνεργάστηκε με το Γιάννη Παπαϊωάννου ερμηνεύοντας μια παλαιότερη δημιουργία του που είχε πρωτοτραγουδήσει η Σωτηρία Μπέλλου το 1950, το Ένας σατράπης θηλυκός. Οι πενιές εδώ είναι του Στέλιου Ζαφειρίου. Ακολούθησαν κι άλλες ηχογραφήσεις, κυρίως, με τους Χρυσίνη και Παπαϊωάννου, αλλά και τον Βαγγέλη Σούκα, τον Σπύρο Κεφαλόπουλο, τον Γιάννη Πολυκανδριώτη, τον Στράτο Βαλλιάνο κ.ά. που την έκαναν γνωστή στο πλατύ κοινό και προετοίμαζαν σκαλοπάτι σκαλοπάτι, την έκρηξη που θα ακολουθούσε, το θρύλο της αμίμητης Ρίτας. Σε αυτήν την περίοδο ξεχωριστή θέση ανάμεσά τους έχουν οι επανεκτελέσεις κλασικών επιτυχιών του Βασίλη Τσιτσάνη, του Γιώργου Ζαμπέτα, του Στέλιου Μακρυδάκη και Δημήτρη Γκούτη, όπου η Σακελλαρίου ντουμπλάρει τις πρώτες διδάξασες στην Columbia, Πόλυ Πάνου, Βίκυ Μοσχολιού και Καίτη Γκρέυ, σε παράλληλο χρόνο και με σεβαστά αποτελέσματα.
Επίσης ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στις συνθέσεις του Κώστα Καπνίση: Μην ερωτεύεσαι το Σάββατο και Φέρτε μου μπουζούκια σε στίχους Κώστα Πρετεντέρη και Γιάννη Ιωαννίδη αντίστοιχα. Η πρώτη παρουσιάστηκε στην ομώνυμη ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη με πρωταγωνιστές τους Δημήτρη Παπαμιχαήλ και Ντανιέλ Λοντέρ και η δεύτερη στο κινηματογραφικό έργο του Κώστα Στράντζαλη, Αγνή Και Ατιμασμένη, με τους Ανδρέα Μπαρκουλη και Γκέλυ Μαυροπούλου. Και οι δυο ταινίες προβλήθηκαν την σεζόν 1961/1962.
Η Ρίτα Σακελλαρίου θα προκαλέσει αίσθηση μέσα από την μεγάλη οθόνη, όταν το 1964, στην ταινία του Φίλιππα Φυλακτού Η Μοδιστρούλα θα ερμηνεύσει πλάι στον Γιάννη Παπαϊωάννου μεγάλες επιτυχίες του. Βέβαια μην ξεχνάμε ότι πάνω απ’ όλα η Σακελλαρίου ήταν τραγουδίστρια πάλκου. Εκεί κέρδισε τις εντυπώσεις, τόσο σε μικρά μαγαζιά όσο και σε άλλα πιο ονομαστά (Φαληρικόν, Περιβόλας, Κουήν Αν κ.ά.) στο πλευρό μεγάλων ονομάτων και αργότερα μόνη της ως απόλυτη πρωταγωνίστρια.
Το 1966 η Ρίτα Σακελλαρίου αλλάζει εταιρεία και συνεργάζεται επισήμως με τους Γιώργο Μανισαλή και Κώστα Ψυχογιό. Το μεγάλο μπαμ έρχεται το 1971 όταν οι δύο δημιουργοί γράφουν τα θρυλικά «Ιστορία μου, αμαρτία μου», Αν κάνω άτακτη ζωή καθώς και άλλα τρανταχτά σουξέ.
Απ’ το 1975 ξεκινά η συνεργασία της με τον Τάκη Μουσαφίρη που κλιμακώνεται μέχρι και τις αρχές του ’80 με τα Ο καλύτερος άνθρωπος Ένα τραγούδι, πες μου ακόμα, Μια ζωή πληρώνω και άλλα πολλά και «ατελείωτα». Ακολουθεί η σύμπραξή της με το Νίκο Καρβέλα που της δίνει όμορφα λαϊκά τραγούδια αλλά και τρανταχτά σλόγκαν. Στην ίδιο μήκος κύματος παρεμβάλλονταν τραγούδια με τους Τάκη Σούκα, Αντώνη Ρεπάνη, Λευτέρη Χαψιάδη, Λυκούργο Μαρκέα, Αλέκου Χρυσοβέργη, Μάρω Μπιζάνη, Σπύρο Παπαβασιλείου.
Η αλήθεια είναι ότι η Ρίτα Σακελλαρίου μετά το ’70 κυνηγούσε το σουξέ πρόκληση, μόνο που μετά το τα μισά του ’80 αυτό έγινε αυτοσκοπός και χωρίς τις αρχικές προϋποθέσεις έμπνευσης και καλαισθησίας. Η αυθεντική μάγκικη ερμηνεία της, τα βιώματά της, η ιστορία της και ίσως το ένστικτό της «έσωναν» πάντα την παρτίδα.
Όποιος είχε την τύχη να την ακούσει ζωντανά καταλαβαίνει τι εννοώ.
