Ο τρανός κιθαρίστας έπαιζε κιθάρα και άκουγε μουσική ως το τέλος

Είναι πολύ σκληρό να χωρέσει ο ανθρώπινος νους ότι ο Γιάννης Σπάθας δεν μένει πια εδώ. Άνθρωπος του μέτρου, χωρίς υπερβολές, πράος και καλόκαρδος ήταν ο Γιάννης. Επικοινωνιακός και αγαπητός σε όλο τον κόσμο. Είχε μόνο φίλους. Όσο τον κρατούσαν οι δυνάμεις του, 10 ημέρες πριν το τέλος, έπαιζε κιθάρα και επιζητούσε ν’ ακούσει μουσική. Οι μουσικές του και ιδιαίτερα τα ορχηστρικά κομμάτια του τον ηρεμούσαν. Η Λένα έπαιζε την μουσική του από τα άλμπουμ «Ασίκικο Πουλάκι», «Τα Μυστικά Του Δρόμου», «Οπωσδήποτε Παράθυρο», αλλά και Μάνο Χατζιδάκι που αγαπούσε και τον ηρεμούσε.

Ο «τελευταίος Socrates» που τον συνάντησε ήταν ο Γιώργος Τρανταλίδης όταν στα τέλη Μαΐου ένα βράδυ που ο Γιάννης ήταν στα πολύ καλά του βρήκαν έξω, μαζί με την οικογένειά του. Ο Γιάννης γελούσε και θυμόντουσαν τις ένδοξες εποχές των Socrates Drank The Conium.

Δυστυχώς δεν πρόλαβε να πραγματοποιηθεί η ύστατη επιθυμία του Γιάννη Σπάθα που ήταν να πάει για τελευταία φορά στους Παξούς…

Είναι παράξενη ιστορία η ημερομηνία γέννησής του. Μέχρι το 2010 τα πιστοποιητικά γέννησης του Δήμου Παξών τον εμφάνιζαν ότι γεννήθηκε 24/12/1950. Προφανώς ο τότε γραμματέας της Κοινότητας είχε κάνει λάθος στην αντιγραφή από το βιβλίο του Ληξιαρχείου (όχι το μοναδικό ..... γιατί ήταν γνωστό ότι έπινε πολύ!), όπως αναφέρει το περιβάλλον του Γιάννη. Με βάση αυτή την ημερομηνία πήγε σχολείο, ένα λάθος που ακολουθούσε το Γιάννη σε όλη τη ζωή του. Όταν χρειάστηκε αντίγραφο από το πρωτότυπο βιβλίο του Ληξιαρχείου Παξών ανακάλυψε ότι η σωστή ημερομηνία ήταν 24/12/1949 και τότε είπε ... «δεν πειράζει, μπορεί να είμαι 1 χρόνο μεγαλύτερος, αλλά θα πάρω σύνταξη 1 χρόνο νωρίτερα"!!».

O τρανός κιθαρίστας γεννήθηκε στους πανέμορφους Παξούς όπου έζησε ως τα 12 του χρόνια. Μετά έζησε για λίγο στη Γλυφάδα και τα ανήσυχα εφηβικά του χρόνια στον Πειραιά. Πιτσιρικάς έβαζε στην οδό Σωτήρος το «See See Rider» με τον Eric Burdon στο τζουκ μποξ σ’ ένα μαγαζί που σύχναζε και έτρεχε με λαχτάρα σπίτι του στου Ρέντη να βγάλει το κομμάτι στην κιθάρα. Το ίδιο και με κομμάτια του Jimi Hendrix που ήταν η μεγάλη του επιρροή στην κιθάρα. «Ο Τζίμι Χέντριξ ήταν η αιτία να μπω βαθιά στην μουσική», όπως έχει αναφέρει.

Η μουσική τον τρέλαινε περισσότερο από τις σπουδές του στην Ανωτάτη Εμπορική και όπως έλεγε ως το τέλος ήταν κατευθυντήριο εκείνο φτερούγισμα του δεν τον άφησε ποτέ. Ψαγμένος μουσικός και χαρισματικός κιθαρίστας επί σκηνής. Άλλωστε το live rock είναι η απόλυτη καλλιτεχνική έκφραση του.

Η κιθαριστική του δεξιοτεχνία του είναι αξεπέραστη. Επηρεασμένος από την κλασική rock μουσική, αλλά και την ελληνική μουσική παράδοση εξέλιξε το παίξιμο του μέσα από το κορυφαίο ελληνικό γκρουπ, τους Socrates Drank The Conium και η φήμη του έφτασε ως την Βρετανία όταν έπαιξε εκεί σε χώρους απλησίαστους ακόμα και σήμερα για Έλληνες καλλιτέχνες, αλλά και την Αμερική όταν κυκλοφόρησε το «Phos» των Socrates με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου το 1976.

Η τελευταία δουλειά των Socrates ήταν σχεδόν έτοιμη στις αρχές της δεκαετίας που διανύουμε, αλλά λίγo πριν περάσει τις φωνές ο Αντώνης Τουρκογιώργης, ένα πρόβλημα υγείας την ανέβαλε για πάντα. Παρά τις πιέσεις που δέχθηκε ο Γιάννης Σπάθας να κυκλοφορήσει αυτή η δουλειά δεν ενέδωσε καθώς χωρίς τον κολλητό του φίλο, τον Αντώνη, δεν ήταν δυνατό να κυκλοφορήσει.

Εξίσου αξιοσημείωτη είναι και η πορεία του στο ελληνικό τραγούδι με συνεργασίες και ενορχηστρώσεις δίσκων που έχουν τη δική τους ιστορία. Τολμηρός μουσικός και συνθέτης με σποραδική, αλλά σημαντική δισκογραφία

Να σημειωθεί ότι η Ένωση Επτανησίων Ελλάδας είχε εκδώσει γραμματόσημο προς τιμή του Γιάννη Σπάθα σε ειδική τελετή στο Μέγαρο Παλαιάς Βουλής στις 29 Μαΐου 2011.

Η κηδεία του θα γίνει τη Δευτέρα στον Αγ. Σεραφείμ, στην Παλιά Πεντέλη στις 6 μ.μ.