Η περιουσία του Δημήτρη Μυταρά

Ξεφυλλίζω τις σελίδες της ζωής του και ταξιδεύω μαζί του εκεί που άρχισαν όλα.
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Ξεφυλλίζω τις σελίδες της ζωής του Δημήτρη Μυταρά. Κρατάω ένα βιβλίο με χρώματα, σχέδια και λόγια απ’ το δικό του στόμα και ταξιδεύω μαζί του εκεί που άρχισαν όλα. Στη Χαλκίδα.

Παίρνω το χωματόδρομο για το πατρικό του σπίτι. Στο σαλόνι, ένα ξυπόλητο παιδί ανοίγει ένα παλιό μπαούλο και βγάζει ζωγραφιές της μητέρας του που έχασε νωρίς. Αφήνω το ημίφως του σπιτιού και τον ακολουθώ στη θάλασσα. Εκεί στην παλίρροια της Χαλκίδας, παιδί ακόμα, ταξιδεύει νοερά στα βαθιά μπλε νερά που ανεβαίνουν και κατεβαίνουν. Ύστερα επιστρέφει και μαζεύει κοχύλια. Έρχεται ο δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος κι αυτός κάνει σχέδια χωρίς χρώμα. Ακόμα δε φαντάζεται ότι θα γίνει ζωγράφος.

Μετά τον πόλεμο, έρχεται στη Σχολή Καλών Τεχνών. Ένας μεγάλος κόσμος ανοίγεται μπροστά του κι αυτός χάνεται μέσα του. Ο δάσκαλός του Γιάννης Μόραλης, του μαθαίνει τη γλώσσα των χρωμάτων και των σχημάτων. Του μαθαίνει να πειθαρχεί κι ο Δημήτρης Μυταράς με το έργο του αρχίζει να κάνει κριτική στο περιβάλλον του.

Ο Δημήτρης Μυταράς έκανε ότι κάνουν όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες. Τον κόσμο που γνώρισε σ’ αυτή τη γη, διύλισε στο διυλιστήριο που λέγεται ψυχή. Τον κατακερμάτισε κι ύστερα τον επανασύνθεσε με το δικό του τρόπο. Η περιουσία που μας κληροδότησε, είναι στην ουσία η νεότερη ιστορία μας μέσα απ΄ τα μάτια της ψυχής του. Αυτός ο ανθρωποκεντρικός κόσμος είναι δικός του αλλά και δικός μας.

Ερημικά τοπία με κίονες, σπασμένα αγάλματα, άδεια σπίτια μονόχρωμα και άγρια πλήθη στους δρόμους. Γυναίκες πολύχρωμες με φιόγκους μπροστά στον καθρέφτη τους, μοτοσικλετιστές και πορτρέτα πραγματικών ανθρώπων σαν όλους εμάς. Μια διαδρομή που πέρασε απ’ τον άχρωμο ρεαλισμό στον εξπρεσιονισμό με χρώματα ζωηρά. Κόκκινα, πράσινα κι έντονα κίτρινα. Με περισσή μαστοριά κι ένταση ο μεγάλος μας ζωγράφος πάντρεψε το χρώμα με το σχέδιο και δε φοβήθηκε ποτέ τις ελεύθερες γραμμές.

Η ζωγραφική και το θέατρο του χρωστάνε πολλά, μολονότι τα μάτια του κάποια στιγμή τον πρόδωσαν και σταμάτησαν το μεγάλο έργο του.

Είναι απόγευμα στο Παρίσι και ο σπουδαστής Δημήτρης Μυταράς καταφεύγει στην Παναγία των Παρισίων για ν’ ακούσει στο εκκλησιαστικό όργανο έργα του Μπαχ και να νιώσει τη μεγαλοσύνη της τέχνης.

Ας μείνουμε σιωπηλοί λοιπόν.

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!