Ο σοκαριστικός και ξαφνικός θάνατος του Δημήτρη Χατζή, επί σκηνής, την στιγμή που έπαιζε κιθάρα με το συγκρότημά του μπροστά στους ανήμπορούς ν’ αντιδράσουν θεατές στην τελευταία βραδιά για τον Νίκο Άσιμο, ήταν κάτι που ίσως δεν έχει ξανασυμβεί στα μουσικά χρονικά στην Ελλάδα.
Είναι σπάνιες -ευτυχώς- οι περιπτώσεις τέτοιων συμβάντων. Υπενθυμίζονται οι περιπτώσεις του jazz σαξοφωνίστα Warne Marsh που πέθανε από ανακοπή στην μέση του κομματιού "Out Of Nowhere", στο κλαμπ Donte’s του Λος Άντζελες το 1987 και του 27χρονου Les Harvey – αδερφού του Alex Harvey και μέλους των Stone The Crows – που έπαθε ηλεκτροπληξία επί σκηνής το 1972.
Στο Music Machine κατέφθασε μια μέρα, πριν δέκα χρόνια περίπου, ο Eric Burdon μ’ ένα «παπάκι» κι ένα φίλο του. «Έχεις δίσκο μου;» ρώτησε τον Δημήτρη. Από σύμπτωση δεν υπήρχε κανένας, ούτε δικός του, ούτε των Animals. «Πουλήθηκαν όλοι! Άλλα έχω πολλούς blues και 60s», του αποκρίθηκε. Έτσι ο Eric Burdon άρχισε να ψάχνει στα ράφια και βρήκε κάμποσους ν’ αγοράσει.
Είναι σπάνιες -ευτυχώς- οι περιπτώσεις τέτοιων συμβάντων. Υπενθυμίζονται οι περιπτώσεις του jazz σαξοφωνίστα Warne Marsh που πέθανε από ανακοπή στην μέση του κομματιού "Out Of Nowhere", στο κλαμπ Donte’s του Λος Άντζελες το 1987 και του 27χρονου Les Harvey – αδερφού του Alex Harvey και μέλους των Stone The Crows – που έπαθε ηλεκτροπληξία επί σκηνής το 1972.
Ο 57χρονος άτυχος μουσικός και ιδιοκτήτης, του ιστορικού δισκάδικου της Αθήνας «Music Machine» πέθανε από ανακοπή καρδιάς στο Romantzo-Bios μπροστά σε περίπου 300 θεατές, στα μέλη του συγκροτήματός του, One Nation Underground και στους δικούς του ανθρώπους και φίλους. Κανείς δεν μπόρεσε ν’ αντιδράσει. Και οι γιατροί του ΕΚΑΒ, όταν έφθασαν απλά διαπίστωσαν την απώλειά του. Πραγματικά τραγικό.
Ήταν περίπου μεσάνυχτα και είχε μόλις τελειώσει το σετ του Γιάννη Χαρούλη, που συμμετείχε επίσης στο αφιέρωμα του Άσιμου. Αμέσως μετά, οι τέσσερις μουσικοί του συγκροτήματος του Δημήτρη Χατζή ανέβηκαν στην σκηνή να ξεκινήσουν το live.
Ο Μάνος Νεόφυτος, ο έμπειρος ντράμερ του γκρουπ, βγήκε στο μικρόφωνο κι είπε μια προσωπική ιστορία για τον Άσιμο προλογίζοντας το live με το γνωστό χιούμορ του. Ο κόσμος ήταν πολύς εκείνη την ώρα και μετά την εισαγωγή του, ο Νεόφυτος κάθισε στα τύμπανα και το live ξεκίνησε.
Η μουσική του γκρουπ γέμισε το χώρο. Ο Χαρούλης κάθισε να πιεί ένα ποτό και να δει το συγκρότημα. Σε μια στιγμή γύρισε στο Λουκά Δημητρέλο, τον ιδιοκτήτη του πολυχώρου Beton7, συλλέκτη δίσκων, ραδιοφωνικό παραγωγό, επιδιορθωτή μηχανημάτων, αλλά και διοργανωτή των εκδηλώσεων του αφιερώματος, να του πει : «Είναι πολύ καλοί αυτοί. Μ’ αρέσουν». Την ίδια στιγμή ο γνωστός φωτογράφος – φίλος του Δημήτρη και του βινυλίου - Θωμάς Δασκαλάκης φωτογραφίζει το γκρουπ. Μένει στα δύο πρώτα τραγούδια και φεύγει. Πώς να πιστέψει αυτό που θα γινόταν λίγα λεπτά μετά, στο τέταρτο τραγούδι.
Ο Μάνος Νεόφυτος, ο έμπειρος ντράμερ του γκρουπ, βγήκε στο μικρόφωνο κι είπε μια προσωπική ιστορία για τον Άσιμο προλογίζοντας το live με το γνωστό χιούμορ του. Ο κόσμος ήταν πολύς εκείνη την ώρα και μετά την εισαγωγή του, ο Νεόφυτος κάθισε στα τύμπανα και το live ξεκίνησε.
Η μουσική του γκρουπ γέμισε το χώρο. Ο Χαρούλης κάθισε να πιεί ένα ποτό και να δει το συγκρότημα. Σε μια στιγμή γύρισε στο Λουκά Δημητρέλο, τον ιδιοκτήτη του πολυχώρου Beton7, συλλέκτη δίσκων, ραδιοφωνικό παραγωγό, επιδιορθωτή μηχανημάτων, αλλά και διοργανωτή των εκδηλώσεων του αφιερώματος, να του πει : «Είναι πολύ καλοί αυτοί. Μ’ αρέσουν». Την ίδια στιγμή ο γνωστός φωτογράφος – φίλος του Δημήτρη και του βινυλίου - Θωμάς Δασκαλάκης φωτογραφίζει το γκρουπ. Μένει στα δύο πρώτα τραγούδια και φεύγει. Πώς να πιστέψει αυτό που θα γινόταν λίγα λεπτά μετά, στο τέταρτο τραγούδι.
Ο κόσμος αντιμετωπίζει μ’ ενθουσιασμό το γκρουπ, που παίζει περίπου ένα τέταρτο, βλέπει προς στιγμή τον Δημήτρη Χατζή να σκύβει στον Μάνο Νεόφυτο και κάτι να του λέει. Ο Μάνος δεν φαίνεται ν’ ακούει μέσα στο θόρυβο και αμέσως μετά ο Δημήτρης βγάζει την κορδέλα της κιθάρας από τον ώμο του και πέφτει κάτω.
Αυτό ήταν. Πάγωσε ο κόσμος. Το νήμα της ζωής είχε κοπεί. Έτσι ξαφνικά ο Δημήτρης έπαθε ανακοπή, χωρίς να έχει κάποιο πρόβλημα υγείας ή πρόβλημα με την καρδιά του, όπως ανέφερε το περιβάλλον του. Λίγο πριν ανεβεί στην σκηνή ο Δημήτρης ήταν ευδιάθετος στα καμαρίνια όπου ήπιε ένα ποτό. Λίγο μετά πείνασε και πήγε με τον διοργανωτή και την οικογένειά του να φάνε κάτι στα γρήγορα εκεί κοντά. Όλα πήγαιναν καλά. Μάλιστα το συγκρότημα που είχε σχηματίσει ο Δημήτρησ είχε κλειστεί να δώσει συναυλία στις 18 Ιουλίου στην Αγγλία συμμετέχοντας σε μουσικό φεστιβάλ.
Αυτό ήταν. Πάγωσε ο κόσμος. Το νήμα της ζωής είχε κοπεί. Έτσι ξαφνικά ο Δημήτρης έπαθε ανακοπή, χωρίς να έχει κάποιο πρόβλημα υγείας ή πρόβλημα με την καρδιά του, όπως ανέφερε το περιβάλλον του. Λίγο πριν ανεβεί στην σκηνή ο Δημήτρης ήταν ευδιάθετος στα καμαρίνια όπου ήπιε ένα ποτό. Λίγο μετά πείνασε και πήγε με τον διοργανωτή και την οικογένειά του να φάνε κάτι στα γρήγορα εκεί κοντά. Όλα πήγαιναν καλά. Μάλιστα το συγκρότημα που είχε σχηματίσει ο Δημήτρησ είχε κλειστεί να δώσει συναυλία στις 18 Ιουλίου στην Αγγλία συμμετέχοντας σε μουσικό φεστιβάλ.
Το δισκάδικο
Ο αδερφός του, ο Νίκος που ζούσε στο Σικάγο, πουλούσε χονδρική δίσκους και παρακίνησε τον Δημήτρη ν’ ανοίξει ένα δισκάδικο στο κέντρο της Αθήνας. Έτσι το 1992 άνοιξε το “Music Machine” στον οδό Σόλωνος, σε μια κομβική εποχή για τα δισκάδικα καθώς ήταν η χρονιά που έμπαινε ο ψηφιακός δίσκος στην αγορά και έτσι άλλαζε το τοπίο στα ράφια. Όχι όμως των παραδοσιακών δισκοπωλείων που επέμεναν στο βινύλιο, όπως το γειτονικό “Σόλωνος και Μασσαλίας» του Πάνου Νικολόπουλου, που είχε ανοίξει από το 1989. Με αυτές τις συνθήκες ο Δημήτρης άνοιξε το Music Machine πουλώντας αρχικά δίσκους χονδρική, σε άλλους δισκοπώλες, σε πολύ καλές τιμές. Εισήγαγε από την Αμερική δυσεύρετους και ποιοτικούς δίσκους κυρίως αυθεντικούς jazz.
Σταδιακά επέκτεινε το ρεπερτόριό του και μεταφέρθηκε λίγο πιο δίπλα στην Σόλωνος 71, στο ίδιο τετράγωνο, όπως θυμάμαι, που είχε ιδιαίτερη διακόσμηση κι ένα τζουκ-μποξ στη βιτρίνα, πουλώντας πλέον δίσκους βινυλίου λιανική. Είχε δίσκους που δύσκολα εύρισκες σε άλλα δισκοπωλεία, σ’ εξαιρετική κατάσταση. Τότε, δίσκοι των 13th Floor Elevators με το «μάτι» όπως λέγεται, ή το “Open” των Blues Image, δίσκοι garage-rock, surf, όπως δίσκοι των Trashmen, Ann Margret και πολύ υλικό 50s και 60s με γνωστά και άγνωστα τότε ονόματα, έκαναν την εμφάνισή τους στον τοίχο του καταστήματος και στα ράφια. Σ’ έπιανε δέος μόλις έμπαινες στο κατάστημα με τόσους σπάνιους δίσκους, που υπήρχαν. Οι τιμές βέβαια είχαν ανεβεί και ήταν μέσα σε περιποιημένα γυαλιστερά πλαστικά που έκαναν πολύ ελκυστικά τα εξώφυλλα, παρόμοιά τους δεν υπήρχαν σε άλλο δισκοπωλείο.
Η λατρεία του επίσης για τα παλιά αυτοκίνητα ήταν μεγάλη και οδηγούσε μία ροζ /πορτοκαλί Cadillac του ’50 με την οποία φημολογείται ότι πήγε στην ιστορική συναυλία του Chuck Berry, το καλοκαίρι του 1987 στον Λυκαβηττό. Οδηγούσε και μια ωραία μηχανή. Φύσει ελεύθερος άνθρωπος. Επίσης είχε μανία με τα ηχοσυστήματα, ως εραστής του ήχου και κατείχε μεγάλη συλλογή.
Γύρω στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, το δισκάδικο του μεταφέρθηκε στην οδό Διδότου 16, στο Κολωνάκι, όπου δημιούργησε έναν πολύ ατμοσφαιρικό οικείο χώρο που έδινε την εντύπωση ενός ωραίου κλασικού παλιού σπιτιού, όπου μπορούσες ν’ ακούσεις μουσική. Είχε άνετους καναπέδες, όμορφα πορτατίφ με κυρίαρχο αυτό δίπλα στο πικάπ, στον πάγκο που βρισκόταν ο ιδιοκτήτης. Επίσης δίσκους αφημένους στις πολυθρόνες για να διαλέξεις τι θέλεις ν’ ακούσεις, vintage κορνιζαρισμένα πόστερ, μινιατούρες αεροπλάνων, hi-fi μηχανήματα από την συλλογή του Δημήτρη και άλλα που πουλούσε. Φυσικά δέσποζε το τζουκ-μποξ στην είσοδο του δισκάδικου.
Στο Music Machine κατέφθασε μια μέρα, πριν δέκα χρόνια περίπου, ο Eric Burdon μ’ ένα «παπάκι» κι ένα φίλο του. «Έχεις δίσκο μου;» ρώτησε τον Δημήτρη. Από σύμπτωση δεν υπήρχε κανένας, ούτε δικός του, ούτε των Animals. «Πουλήθηκαν όλοι! Άλλα έχω πολλούς blues και 60s», του αποκρίθηκε. Έτσι ο Eric Burdon άρχισε να ψάχνει στα ράφια και βρήκε κάμποσους ν’ αγοράσει.
Άτυχη ήταν η Lady Gaga, όταν την μέρα μετά την συναυλία της στις 20 Σεπτεμβρίου 2014 στο Ολυμπιακό Στάδιο «πετάχτηκε» ινκόγκνιτο, με την συνοδεία της ως το Music Machine να κολλήσει αφίσα του νέου της δίσκου “Cheek To Cheek”! Ήταν μια διαφημιστική κίνηση πριν φύγει για το αεροδρόμιο, από το ξενοδοχείο που διέμενε στο Σύνταγμα.
Ο Δημήτρης όμως συνήθως άνοιγε μετά τις 12 το δισκάδικο, οπότε προς απογοήτευσή της το βρήκε κλειστό.
Την αφίσα όμως την κόλλησε η ίδια με το αυτόγραφό της στην τζαμαρία και το διαφημιστικό αυτό χάπενινγκ πήρε μεγάλη δημοσιότητα.
Η μουσική πορεία
Ο Δημήτρης όμως συνήθως άνοιγε μετά τις 12 το δισκάδικο, οπότε προς απογοήτευσή της το βρήκε κλειστό.
Την αφίσα όμως την κόλλησε η ίδια με το αυτόγραφό της στην τζαμαρία και το διαφημιστικό αυτό χάπενινγκ πήρε μεγάλη δημοσιότητα.
Η μουσική πορεία
Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 ξεκινά παράλληλα την μουσική του καριέρα ως κιθαρίστας των γκαροζοψυχεδελικών Human Grape, που κάνουν τα πρώτα τους live στο Εναλλάξ, στην Μαυρομιχάλη, ένα από τα πολύ καλά στέκια του κέντρου της Αθήνας.
Με το γκρουπ κάνουν μια μίνι περιοδεία και εμφανίζονται στη Θεσσαλονίκη, στη Λάρισα και σε άλλες πόλεις. Επίσης, ανοίγουν την συναυλία των Αμερικανών Green On Red το φθινόπωρο του ’87, όταν κυκλοφόρησαν το τρίτο δίσκο τους “The Killer Inside Me”. Tην ίδια χρονιά οι Human Grape εκδίδουν μια κασέτα με ζωντανή μουσική τους : “Terror Flight Over The Town With The Human Grape – Live”
Με το γκρουπ κάνουν μια μίνι περιοδεία και εμφανίζονται στη Θεσσαλονίκη, στη Λάρισα και σε άλλες πόλεις. Επίσης, ανοίγουν την συναυλία των Αμερικανών Green On Red το φθινόπωρο του ’87, όταν κυκλοφόρησαν το τρίτο δίσκο τους “The Killer Inside Me”. Tην ίδια χρονιά οι Human Grape εκδίδουν μια κασέτα με ζωντανή μουσική τους : “Terror Flight Over The Town With The Human Grape – Live”
Human Grape - My Favourite Show
H μουσική του καριέρα θα συνεχιστεί με την συμμετοχή του στο άλμπουμ «Βάρβαρα Χρόνια» (2004) του rock συγκροτήματος Μελόδραμα.
Αργότερα ήταν ιδρυτικό μέλος του επίσης γκαροζοψυχεδελικού συγκροτήματος Allison, που το 2009 κυκλοφόρησαν το μοναδικό τους άλμπουμ “People from outer space”, υπογράφοντας αρκετές συνθέσεις τους. Ο ίδιος μιλούσε με ενθουσιασμό πάντα για τους Allison στους φίλους – επισκέπτες του δισκάδικου.
H μουσική του καριέρα θα συνεχιστεί με την συμμετοχή του στο άλμπουμ «Βάρβαρα Χρόνια» (2004) του rock συγκροτήματος Μελόδραμα.
Αργότερα ήταν ιδρυτικό μέλος του επίσης γκαροζοψυχεδελικού συγκροτήματος Allison, που το 2009 κυκλοφόρησαν το μοναδικό τους άλμπουμ “People from outer space”, υπογράφοντας αρκετές συνθέσεις τους. Ο ίδιος μιλούσε με ενθουσιασμό πάντα για τους Allison στους φίλους – επισκέπτες του δισκάδικου.
Ο Δημήτρης Χατζής έμενε στη Χαραυγή της Δάφνης με τη γυναίκα και το γιο του. Θα ακούμε τους δίσκους και τις μουσικές του να τον θυμόμαστε…
