Γέλασαν κι οι πέτρες αυτές τις μέρες που παρουσίασε το Billboard τους 10 μεγαλύτερους τραγουδιστές και ο στο Νο 2 ήταν ο Elvis Presley, με κορυφή τον Elton John. Ιεροσυλία στην ιστορία του rock’n’roll…
16 Αυγούστου 1977. Ο Έλβις έφυγε προς άγνωστη κατεύθυνση και περιμένει την Σίλα. Τι έρωτας κι αυτός. Πουλάς τον «βασιλιά» για τον δάσκαλο του καράτε, ενώ σε πήγε αυτός εκεί για να μοιραστεί μαζί σου το αγαπημένο του σπορ ; Τι παράξενοι που είναι οι άνθρωποι. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο «βασιλιάς» ως ταπεινός άνθρωπος χωρίς έπαρση δίνει τόπο στην οργή, ρίχνει τον ανδρικό εγωισμό του και τρία χρόνια μετά, εν έτη 1973 και σε ξαναζητά στην αγκαλιά του, αλλά εσύ θέλεις οπωσδήποτε διαζύγιο. Ούτε το «Always On My Mind» σε συγκινεί που τραγουδά για σε…τώρα η Σίλα είναι μόνη της και «βασίλισσα» στο σπίτι του, στην Graceland και μετρά εκατομμύρια. Και βγαίνεις και με τον καλό του φίλο, τον Tom Jones ! Οι καιροί αλλάζουν, οι ρεμπέτες δεν υπάρχουν πια, αλλά ο Έλβις είναι πάντα εδώ μαζί μας και ως τραγουδιστής – κάτι περισσότερο από αυτό - και αξεπέραστο φαινόμενο που πλέον είναι σίγουρο ότι δεν θα ξαναγεννηθεί Έλβις. «Καταπληκτικό ακροατήριο», θα έλεγε ο ίδιος.
Καλημέρα Χόλλυγουντ ! Πώς είστε ; Να το αυτοσχεδιάσουμε ! Ο Έλβις ακούει τις τελευταίες ηχογραφήσεις πριν την πρόβα. Μαζί του οι μόνιμοι μουσικοί του. Είναι το συγκρότημά του. Αυτοί στηρίζουν όλο το σόου. Μαζί του και ο Τζο Εσποζίτο,ο στενός του φίλος. Το πάθος, το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός του στις πρόβες είναι εφάμιλλα των ζωντανών εμφανίσεών του. Θέλει ν’ αλλάξει παντελόνι γιατί του σκίστηκε από πίσω ! Φορά ανάποδα τα γυαλιά του O Έλβις έχει κέφια…Διάλλειμα για φαγητό. Όλοι είναι ευχαριστημένοι.
Οι Imperials και το μαύρο φωνητικό σύνολο Sweet Inspirations κάνουν πρόβα μαζί του. «Εδώ μπαίνουν τα πνευστά. Θέλω να δοκιμάσω κάτι στον τελευταίο στίχο. Δεν το καταφέρνουμε ποτέ ζωντανό αυτό...είναι ριταρντάντο…Να κάνουμε λαρρυγισμούς…Μια συγχορδία μόνο». Πολυκοσμία στο στούντιο. Κάθε πρόβα του μοιάζει με υπερπαραγωγή.
«Όταν πρωτοξεκίνησα αυτή τη δουλειά ήμουν πολύ νεαρός και έτρεμαν τα πόδια μου. Ο Εντ Σάλλιβαν με είδε και είπε : “Το καθίκι”. M’ έβγαλαν στην τηλεόραση, αλλά απ’ τη μέση και πάνω. Ξέρετε κάνω έτσι…»
Τα χρόνια πέρασαν και ο Έλβις χάνει τις υπερβολές του…δεν κουνιέται υπερβολικά, αλλά μαγεύει το κοινό σαν ολοκληρωμένος ερμηνευτής και περφόρμερ.
«Παίξε μου ένα μι, ή ένα σολ, ή ένα φα, ή ένα ρε. Ή ένα σι μπεμόλ. Αν δεν πάει καλά το ποτ-πουρί, θα προσευχηθούμε. Σκέτη βότκα πριν το σόου, ότι καλύτερο. Να βάλουμε τους στίχους του I Just Can’t Help Believin’ στο σκαμπό. Κλείσε τον ανεμιστήρα… εξανέμισέ τον». Ο Έλβις δεν τον χρειάζεται κι αν ξεχάσει τα λόγια..έτσι είναι ο Έλβις.
16 Αυγούστου 1977. Ο Έλβις έφυγε προς άγνωστη κατεύθυνση και περιμένει την Σίλα. Τι έρωτας κι αυτός. Πουλάς τον «βασιλιά» για τον δάσκαλο του καράτε, ενώ σε πήγε αυτός εκεί για να μοιραστεί μαζί σου το αγαπημένο του σπορ ; Τι παράξενοι που είναι οι άνθρωποι. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο «βασιλιάς» ως ταπεινός άνθρωπος χωρίς έπαρση δίνει τόπο στην οργή, ρίχνει τον ανδρικό εγωισμό του και τρία χρόνια μετά, εν έτη 1973 και σε ξαναζητά στην αγκαλιά του, αλλά εσύ θέλεις οπωσδήποτε διαζύγιο. Ούτε το «Always On My Mind» σε συγκινεί που τραγουδά για σε…τώρα η Σίλα είναι μόνη της και «βασίλισσα» στο σπίτι του, στην Graceland και μετρά εκατομμύρια. Και βγαίνεις και με τον καλό του φίλο, τον Tom Jones ! Οι καιροί αλλάζουν, οι ρεμπέτες δεν υπάρχουν πια, αλλά ο Έλβις είναι πάντα εδώ μαζί μας και ως τραγουδιστής – κάτι περισσότερο από αυτό - και αξεπέραστο φαινόμενο που πλέον είναι σίγουρο ότι δεν θα ξαναγεννηθεί Έλβις. «Καταπληκτικό ακροατήριο», θα έλεγε ο ίδιος.
Καλημέρα Χόλλυγουντ ! Πώς είστε ; Να το αυτοσχεδιάσουμε ! Ο Έλβις ακούει τις τελευταίες ηχογραφήσεις πριν την πρόβα. Μαζί του οι μόνιμοι μουσικοί του. Είναι το συγκρότημά του. Αυτοί στηρίζουν όλο το σόου. Μαζί του και ο Τζο Εσποζίτο,ο στενός του φίλος. Το πάθος, το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός του στις πρόβες είναι εφάμιλλα των ζωντανών εμφανίσεών του. Θέλει ν’ αλλάξει παντελόνι γιατί του σκίστηκε από πίσω ! Φορά ανάποδα τα γυαλιά του O Έλβις έχει κέφια…Διάλλειμα για φαγητό. Όλοι είναι ευχαριστημένοι.
Οι Imperials και το μαύρο φωνητικό σύνολο Sweet Inspirations κάνουν πρόβα μαζί του. «Εδώ μπαίνουν τα πνευστά. Θέλω να δοκιμάσω κάτι στον τελευταίο στίχο. Δεν το καταφέρνουμε ποτέ ζωντανό αυτό...είναι ριταρντάντο…Να κάνουμε λαρρυγισμούς…Μια συγχορδία μόνο». Πολυκοσμία στο στούντιο. Κάθε πρόβα του μοιάζει με υπερπαραγωγή.
«Όταν πρωτοξεκίνησα αυτή τη δουλειά ήμουν πολύ νεαρός και έτρεμαν τα πόδια μου. Ο Εντ Σάλλιβαν με είδε και είπε : “Το καθίκι”. M’ έβγαλαν στην τηλεόραση, αλλά απ’ τη μέση και πάνω. Ξέρετε κάνω έτσι…»
Τα χρόνια πέρασαν και ο Έλβις χάνει τις υπερβολές του…δεν κουνιέται υπερβολικά, αλλά μαγεύει το κοινό σαν ολοκληρωμένος ερμηνευτής και περφόρμερ.
«Παίξε μου ένα μι, ή ένα σολ, ή ένα φα, ή ένα ρε. Ή ένα σι μπεμόλ. Αν δεν πάει καλά το ποτ-πουρί, θα προσευχηθούμε. Σκέτη βότκα πριν το σόου, ότι καλύτερο. Να βάλουμε τους στίχους του I Just Can’t Help Believin’ στο σκαμπό. Κλείσε τον ανεμιστήρα… εξανέμισέ τον». Ο Έλβις δεν τον χρειάζεται κι αν ξεχάσει τα λόγια..έτσι είναι ο Έλβις.
