Η Σώτια Τσώτου είναι μια από τις σημαντικότερες στιχουργούς που πέρασαν ποτέ από το ελληνικό τραγούδι. Ξεκίνησε την καριέρα της ως δημοσιογράφος και μετά από προτροπή του δημοσιογράφου και στιχουργού Λευτέρη Παπαδόπουλου ξεκίνησε να ασχολείται επαγγελματικά με το τραγούδι. Καθιερώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’60 μέσα από τις συνεργασίες της με τον Κώστα Χατζή («Ο Στρατής», «Δε βαριέσαι αδελφέ», κ.ά.) και τον Σταύρο Κουγιουμτζή («Να ‘τανε το ’21», «Άσε με στο μεθοκόπι», «Αν βαρέθηκες κυρία», κ.ά.), συνεργασίες που οδήγησαν στο να της αποδοθεί ο τίτλος του «Θηλυκού Λευτέρη Παπαδόπουλου». Ακολούθως συνεργάστηκε με πολλούς από τους σημαντικότερους συνθέτες του ελληνικού τραγουδιού όπως ο Απόστολος Καλδάρας, ο Χρήστος Λεοντής, ο Γιάννης Σπανός, ο Μίμης Πλέσσας, ο Λίνος Κόκοτος, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Χρήστος Νικολόπουλος, ο Γιώργος Μουζάκης, ο Δώρος Γεωργιάδης, ο Τάκης Σούκας, ο Γιώργος Κριμιζάκης, κ.ά. Παρόλο που η Σώτια Τσώτου δεν έγραφε πολύ συχνά στίχους πάνω σε έτοιμες μελωδίες, υπάρχουν μερικά τραγούδια της που γράφτηκαν κατά αυτόν τον τρόπο. Σήμερα ακούμε 8 + 1 από αυτά τα τραγούδια...
Να ‘τανε το ’21 (1969)
Πρόκειται για ένα τραγούδι σταθμό στην ελληνική δισκογραφία, τόσο για το ρεκόρ πωλήσεων και τη διαχρονικότητά του, όσο και για το γεγονός ότι καθιέρωσε τον Σταύρο Κουγιουμτζή, τον Γιώργο Νταλάρα αλλά και την ίδια τη Σώτια Τσώτου. Το 1969 ο Σταύρος Κουγιουμτζής εγκαινίασε τη συνεργασία του με την στιχουργό δίνοντάς της μια μελωδία για να γράψει πάνω στίχους. Ήταν η μελωδία του «Να ‘τανε το ’21». Η Σώτια Τσώτου έγραψε έναν στίχο εμπνευσμένη από μια σκέψη που έκανε συχνά κατά την 29ήμερη κράτησή της στο δεύτερο υπόγειο της Οδού Μπουμπουλίνας. Έλεγε τότε: «Δεν υπάρχει ένας Κολοκοτρώνης να ‘ρθει να με βγάλει από ‘δω μέσα;» Κι έτσι εμπνεύστηκε τον στίχο του τραγουδιού μέσα από τον οποίο αναπολούσε τον ξεσηκωμό των Ελλήνων κατά το 1821, με την «κρυφή» ευχή να ξεσηκώνονταν με τον ίδιο τρόπο εναντίον της χούντας. Το τραγούδι κυκλοφόρησε το 1969 στις 45 στροφές και απαγορεύτηκε μετά από ένσταση του τουρκικού προξενείου λόγω της φράσης: «Και να κρατάω τις νύχτες με τ’ άστρα / μια Τουρκοπούλα αγκαλιά», που είχε γράψει αρχικά η στιχουργός. Η «τουρκοπούλα» αντικαταστάθηκε από τη λέξη «ομορφούλα» και το τραγούδι κυκλοφόρησε ξανά στη δισκογραφία σαρώνοντας σε πωλήσεις και γνωρίζοντας πολλές επανεκτελέσεις, μεταξύ των οποίων του Γρηγόρη Μπιθικώτση, του Δημήτρη Μητροπάνου και του Γιώργου Ζωγράφου.
Έρημο πουλί (1971)
Το 1971 κυκλοφόρησε ο κύκλος τραγουδιών «Δώδεκα παρά πέντε» σε μουσική του Χρήστου Λεοντή και στίχους της Σώτιας Τσώτου, του Βαγγέλη Γκούφα, του Γιάννη Νεγρεπόντη και του Πάνου Γλυκοφρύδη. Η Σώτια Τσώτου είχε γράψει τους στίχους σε τέσσερα από τα τραγούδια του δίσκου, ένα από τα οποία λογοκρίθηκε από τη χούντα και συμπεριλήφθηκε στον δίσκο μόνο ως ορχηστρικό με τίτλο «Δώδεκα παρά πέντε». Τα υπόλοιπα τραγούδια της στιχουργού ήταν το «Ταξίδι» που τραγούδησε ο αδικοχαμένος Γιώργος Φωτόπουλος καθώς και τα «Έναν καιρό» και «Έρημο πουλί» που τραγούδησε η Μαρινέλλα. Το «Έρημο πουλί» γράφτηκε πάνω σε μελωδία που έδωσε ο Λεοντής στην Τσώτου το 1970. Αποσπάσματα από τη συγκεκριμένη μελωδία είχαν ακουστεί στην κινηματογραφική ταινία «Η ώρα της οργής» (σκηνοθεσία Γρηγόρη Γρηγορίου) το 1968.
Κουράστηκα (1974)
Το 1974 η Σώτια Τσώτου ανέλαβε να γράψει τα περισσότερα από τα τραγούδια του καινούργιου δίσκου του Τώνη Βαβάτσικου, ο οποίος εκείνη τη χρονιά κέρδισε το Α’ βραβείο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης με το τραγούδι «Ποιος να ξέρει στο βλέμμα του πίσω τι κρύβει ο Θεός για μας». Σε αυτόν τον δίσκο η Σώτια Τσώτου συνεργάστηκε για μια και μοναδική φορά με τον συνθέτη Αλέκο Χρυσοβέργη με τον οποίο έγραψε δύο τραγούδια, «Σ’ αυτόν που τρέχεις» και «Κουράστηκα». Και οι δύο στίχοι γράφτηκαν πάνω σε μελωδίες του Χρυσοβέργη που προϋπήρχαν.
Ομπρός (1974)
Το 1974 η Σώτια Τσώτου κέρδισε το Β’ βραβείο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης με το τραγούδι «Αν» σε μουσική του Γιώργου Κριμιζάκη. Το τραγούδι κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών την ίδια χρονιά με ερμηνευτές τον Μιχάλη Βιολάρη και την τότε σύζυγο του συνθέτη Μαρία Ζοάννου. Στην πίσω πλευρά του δίσκου υπήρχε το τραγούδι «Ομπρός», οι στίχοι του οποίου γράφτηκαν πάνω σε μελωδία του συνθέτη που είχε ακουστεί έναν χρόνο νωρίτερα στην κινηματογραφική ταινία «Το νησί της αμαρτίας» που σκηνοθετούσε ο Κώστας Δούκας.
Είμαστε άνθρωποι απλοί (1975)
Κάτι ανάλογο με το τραγούδι «Ομπρός» συνέβη και με το «Είμαστε άνθρωποι απλοί» του Γιώργου Κριμιζάκη. Η Σώτια Τσώτου έγραψε τον στίχο πάνω σε μελωδία του συνθέτη που είχε ακουστεί επίσης στην ταινία «Το νησί της αμαρτίας» και μάλιστα ως μουσική τίτλων. Το τραγούδι συμπεριλήφθηκε στον προσωπικό δίσκο του Τόλη Βοσκόπουλου με γενικό τίτλο «Εγώ τι έχω και τι θα ‘χω» μαζί με άλλα τρία τραγούδια της στιχουργού, «Του χρόνου τέτοια μέρα», «Σε τι κόσμο βρέθηκα» και «Εγώ τι ‘έχω και τι θα ‘χω».
Καμιά φορά (1976)
Ένα τραγούδι που έγραψε η Σώτια Τσώτου για την καλή της φίλη Ελπίδα πάνω σε μελωδία του Δώρου Γεωργιάδη. Η Σώτια Τσώτου εμπνεύστηκε τον στίχο του τραγουδιού από μια προσωπική ιστορία της ερμηνεύτριας με τον άνθρωπο που αργότερα έγινε σύζυγός της. Το τραγούδι συμπεριλήφθηκε μαζί με άλλα 3 τραγούδια της στιχουργού και του συνθέτη στον ομώνυμο δίσκο της Ελπίδας που κυκλοφόρησε το 1976.
Μόνο η αγάπη μένει (1978)
Ένα τραγούδι σταθμός στη δισκογραφία των δημιουργών του. Γράφτηκε το 1976 πάνω σε μελωδία που είχε δώσει ο συνθέτης Χρήστος Γκάρτζος στη Σώτια Τσώτου. Το τραγούδι συμπεριλήφθηκε στον προσωπικό δίσκο του Γιώργου Νταλάρα «Οι Μάηδες οι ήλιοι μου» που κυκλοφόρησε το 1978 και έγινε πλατινένιος. Στον ίδιο δίσκο συμπεριλήφθηκε και το τραγούδι «Αθήνα» των ίδιων δημιουργών που γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία.
Εγώ γιορτάζω πάντα όταν πονάω (2007)
Το 2006 η Σώτια Τσώτου γνώρισε τον συνθέτη Χρήστο Παπαδόπουλο, ο οποίος της έδωσε μερικές μελωδίες του για να γράψει στίχους. Η Σώτια Τσώτου ξεχώρισε μια από αυτές τις μελωδίες και πάνω σε αυτήν έγραψε το τραγούδι «Εγώ γιορτάζω πάντα όταν πονάω» που ερμήνευσε ο Δημήτρης Μητροπάνος. Το τραγούδι ακουγόταν στους τίτλους τέλους της τηλεοπτικής σειράς του Alpha «Για την καρδιά ενός αγγέλου» που σκηνοθετούσαν o Στράτος Μαρκίδης και ο Γιάννης Βασιλειάδης.
Αγάπη μου (1980)
Ένα από τα ελάχιστα «μεταγλωτισμένα» τραγούδια της στιχουργού που κυκλοφόρησε το 1980 στον δίσκο του Γιάννη Πουλόπουλου με γενικό τίτλο «Δεν ξεχνιέσαι». Το τραγούδι ερμήνευσε για πρώτη φορά η Ιταλίδα ερμηνεύτρια Mia Martini το 1974 με ελληνικούς στίχους του Giorgio Conte.
Να ‘τανε το ’21 (1969)
Πρόκειται για ένα τραγούδι σταθμό στην ελληνική δισκογραφία, τόσο για το ρεκόρ πωλήσεων και τη διαχρονικότητά του, όσο και για το γεγονός ότι καθιέρωσε τον Σταύρο Κουγιουμτζή, τον Γιώργο Νταλάρα αλλά και την ίδια τη Σώτια Τσώτου. Το 1969 ο Σταύρος Κουγιουμτζής εγκαινίασε τη συνεργασία του με την στιχουργό δίνοντάς της μια μελωδία για να γράψει πάνω στίχους. Ήταν η μελωδία του «Να ‘τανε το ’21». Η Σώτια Τσώτου έγραψε έναν στίχο εμπνευσμένη από μια σκέψη που έκανε συχνά κατά την 29ήμερη κράτησή της στο δεύτερο υπόγειο της Οδού Μπουμπουλίνας. Έλεγε τότε: «Δεν υπάρχει ένας Κολοκοτρώνης να ‘ρθει να με βγάλει από ‘δω μέσα;» Κι έτσι εμπνεύστηκε τον στίχο του τραγουδιού μέσα από τον οποίο αναπολούσε τον ξεσηκωμό των Ελλήνων κατά το 1821, με την «κρυφή» ευχή να ξεσηκώνονταν με τον ίδιο τρόπο εναντίον της χούντας. Το τραγούδι κυκλοφόρησε το 1969 στις 45 στροφές και απαγορεύτηκε μετά από ένσταση του τουρκικού προξενείου λόγω της φράσης: «Και να κρατάω τις νύχτες με τ’ άστρα / μια Τουρκοπούλα αγκαλιά», που είχε γράψει αρχικά η στιχουργός. Η «τουρκοπούλα» αντικαταστάθηκε από τη λέξη «ομορφούλα» και το τραγούδι κυκλοφόρησε ξανά στη δισκογραφία σαρώνοντας σε πωλήσεις και γνωρίζοντας πολλές επανεκτελέσεις, μεταξύ των οποίων του Γρηγόρη Μπιθικώτση, του Δημήτρη Μητροπάνου και του Γιώργου Ζωγράφου.
Έρημο πουλί (1971)
Το 1971 κυκλοφόρησε ο κύκλος τραγουδιών «Δώδεκα παρά πέντε» σε μουσική του Χρήστου Λεοντή και στίχους της Σώτιας Τσώτου, του Βαγγέλη Γκούφα, του Γιάννη Νεγρεπόντη και του Πάνου Γλυκοφρύδη. Η Σώτια Τσώτου είχε γράψει τους στίχους σε τέσσερα από τα τραγούδια του δίσκου, ένα από τα οποία λογοκρίθηκε από τη χούντα και συμπεριλήφθηκε στον δίσκο μόνο ως ορχηστρικό με τίτλο «Δώδεκα παρά πέντε». Τα υπόλοιπα τραγούδια της στιχουργού ήταν το «Ταξίδι» που τραγούδησε ο αδικοχαμένος Γιώργος Φωτόπουλος καθώς και τα «Έναν καιρό» και «Έρημο πουλί» που τραγούδησε η Μαρινέλλα. Το «Έρημο πουλί» γράφτηκε πάνω σε μελωδία που έδωσε ο Λεοντής στην Τσώτου το 1970. Αποσπάσματα από τη συγκεκριμένη μελωδία είχαν ακουστεί στην κινηματογραφική ταινία «Η ώρα της οργής» (σκηνοθεσία Γρηγόρη Γρηγορίου) το 1968.
Κουράστηκα (1974)
Το 1974 η Σώτια Τσώτου ανέλαβε να γράψει τα περισσότερα από τα τραγούδια του καινούργιου δίσκου του Τώνη Βαβάτσικου, ο οποίος εκείνη τη χρονιά κέρδισε το Α’ βραβείο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης με το τραγούδι «Ποιος να ξέρει στο βλέμμα του πίσω τι κρύβει ο Θεός για μας». Σε αυτόν τον δίσκο η Σώτια Τσώτου συνεργάστηκε για μια και μοναδική φορά με τον συνθέτη Αλέκο Χρυσοβέργη με τον οποίο έγραψε δύο τραγούδια, «Σ’ αυτόν που τρέχεις» και «Κουράστηκα». Και οι δύο στίχοι γράφτηκαν πάνω σε μελωδίες του Χρυσοβέργη που προϋπήρχαν.
Ομπρός (1974)
Το 1974 η Σώτια Τσώτου κέρδισε το Β’ βραβείο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης με το τραγούδι «Αν» σε μουσική του Γιώργου Κριμιζάκη. Το τραγούδι κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών την ίδια χρονιά με ερμηνευτές τον Μιχάλη Βιολάρη και την τότε σύζυγο του συνθέτη Μαρία Ζοάννου. Στην πίσω πλευρά του δίσκου υπήρχε το τραγούδι «Ομπρός», οι στίχοι του οποίου γράφτηκαν πάνω σε μελωδία του συνθέτη που είχε ακουστεί έναν χρόνο νωρίτερα στην κινηματογραφική ταινία «Το νησί της αμαρτίας» που σκηνοθετούσε ο Κώστας Δούκας.
Είμαστε άνθρωποι απλοί (1975)
Κάτι ανάλογο με το τραγούδι «Ομπρός» συνέβη και με το «Είμαστε άνθρωποι απλοί» του Γιώργου Κριμιζάκη. Η Σώτια Τσώτου έγραψε τον στίχο πάνω σε μελωδία του συνθέτη που είχε ακουστεί επίσης στην ταινία «Το νησί της αμαρτίας» και μάλιστα ως μουσική τίτλων. Το τραγούδι συμπεριλήφθηκε στον προσωπικό δίσκο του Τόλη Βοσκόπουλου με γενικό τίτλο «Εγώ τι έχω και τι θα ‘χω» μαζί με άλλα τρία τραγούδια της στιχουργού, «Του χρόνου τέτοια μέρα», «Σε τι κόσμο βρέθηκα» και «Εγώ τι ‘έχω και τι θα ‘χω».
Καμιά φορά (1976)
Ένα τραγούδι που έγραψε η Σώτια Τσώτου για την καλή της φίλη Ελπίδα πάνω σε μελωδία του Δώρου Γεωργιάδη. Η Σώτια Τσώτου εμπνεύστηκε τον στίχο του τραγουδιού από μια προσωπική ιστορία της ερμηνεύτριας με τον άνθρωπο που αργότερα έγινε σύζυγός της. Το τραγούδι συμπεριλήφθηκε μαζί με άλλα 3 τραγούδια της στιχουργού και του συνθέτη στον ομώνυμο δίσκο της Ελπίδας που κυκλοφόρησε το 1976.
Μόνο η αγάπη μένει (1978)
Ένα τραγούδι σταθμός στη δισκογραφία των δημιουργών του. Γράφτηκε το 1976 πάνω σε μελωδία που είχε δώσει ο συνθέτης Χρήστος Γκάρτζος στη Σώτια Τσώτου. Το τραγούδι συμπεριλήφθηκε στον προσωπικό δίσκο του Γιώργου Νταλάρα «Οι Μάηδες οι ήλιοι μου» που κυκλοφόρησε το 1978 και έγινε πλατινένιος. Στον ίδιο δίσκο συμπεριλήφθηκε και το τραγούδι «Αθήνα» των ίδιων δημιουργών που γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία.
Εγώ γιορτάζω πάντα όταν πονάω (2007)
Το 2006 η Σώτια Τσώτου γνώρισε τον συνθέτη Χρήστο Παπαδόπουλο, ο οποίος της έδωσε μερικές μελωδίες του για να γράψει στίχους. Η Σώτια Τσώτου ξεχώρισε μια από αυτές τις μελωδίες και πάνω σε αυτήν έγραψε το τραγούδι «Εγώ γιορτάζω πάντα όταν πονάω» που ερμήνευσε ο Δημήτρης Μητροπάνος. Το τραγούδι ακουγόταν στους τίτλους τέλους της τηλεοπτικής σειράς του Alpha «Για την καρδιά ενός αγγέλου» που σκηνοθετούσαν o Στράτος Μαρκίδης και ο Γιάννης Βασιλειάδης.
Αγάπη μου (1980)
Ένα από τα ελάχιστα «μεταγλωτισμένα» τραγούδια της στιχουργού που κυκλοφόρησε το 1980 στον δίσκο του Γιάννη Πουλόπουλου με γενικό τίτλο «Δεν ξεχνιέσαι». Το τραγούδι ερμήνευσε για πρώτη φορά η Ιταλίδα ερμηνεύτρια Mia Martini το 1974 με ελληνικούς στίχους του Giorgio Conte.
