Οι «Αλώβητοι» σε λαβώνουν απ’ την πρώτη σελίδα

Το απολαυστικό μυθιστόρημα του Βασίλη Τσιράκη με ακτίνα, απ’ την Κατοχή και τον Εμφύλιο στον Μάη του ’68 και τη Δικτατορία.
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Λίγες φορές η αγωνία για την διαδοχή των γεγονότων, τι θα συμβεί δηλαδή στην επόμενη σελίδα, συνδυάζεται τόσο μεστά με την λογοτεχνική γραφή, τουλάχιστον όσον αφορά την προσωπική μου «αναγνωστική» πορεία.

Ο Τσιράκης το πετυχαίνει με αφοπλιστική άνεση και δίχως ευκολίες μες την πολυπλοκότητα των προσώπων του και των καταστάσεων που κινούνται. Ίσως γιατί έχει χτίσει στέρεους χαρακτήρες και γιατί γνωρίζει καλά το ιστορικό περιβάλλον που κινούνται αλλά και τον Σαλονικιώτικο περίγυρο που αποτελεί των καμβά των γραφόμενών του. Αυτή είναι η βάση πάνω στην οποία περιπλέκονται κοινωνικοπολιτικές αναταραχές με δραματικές προεκτάσεις που σφυρηλατούν τους ήρωές του, τη στάση του τους απέναντι στις λαβωματιές των γεγονότων. Κάποιοι πληγώνονται βαριά αλλά συνεχίζουν αγέρωχα τη στράτα τους κι άλλοι λυγίζουν, συμβιβάζονται ή αλλάζουν ματιά καθώς τα χρόνια περνούν και οι εμπειρίες πλουτίζουν σε συνδυασμό με τις αντοχές που πτωχεύουν.

Δεν είχα διαβάσει τα προηγούμενα έργα του Τσιράκη, όμως οι «Αλώβητοι» αποτελούν τόσο γερό κράχτη, έτσι που οι αναγνώσεις των «Σελανίκ» (2012) και «Τα χρόνια ανάμεσα» (2016) να αποτελούν μονόδρομο.
exofullo2
Ο Τσιράκης δεν κάνει μανιφέστο παρότι το βιβλίο του έχει ξάστερη και έντονη πολιτική ματιά. Η πένα και το «στήσιμο» του κάδρου του διακρίνονται από αδρότητα αλλά και «βιρτουοζιτέ» δίχως αυτό να καταντά επίδειξη μέσων. Ξέρει καλά πότε ν’ αφήνει μια ιστορία, πότε να αρχίζει την εφαπτόμενή της και ποτέ αυτές μαζί με νέα πρόσωπα και δεδομένα θα τμηθούν μέχρι το μαεστρικό πήγαινε – έλα να οδηγηθεί στα κατασταλάγματά του.

Τελειώνεις το βιβλίο και παρακαλείς να μην τελειώσει… Το πρώτο μέρος είναι μεθυστικό, το δεύτερο ίσως να ασθμαίνει λίγο να τα χωρέσει «όλα» δίχως όμως να χάνει σε βαθμό «τιμωρίας» τη μαγεία του. Κι αυτός το «καιρικό δελτίο» με το οποίο ξεκινά το κάθε κεφάλαιο του ο συγγραφέας… να σε «ντύνει» άλλοτε με τα δώρα και άλλοτε με τη χλωμάδα ή την οργή του.

Μια άλλη αρετή του βιβλίου, είναι η κινηματογραφική υποδομή του, «κέρασμα» πραγματικό για έναν καλό σεναριογράφο και έναν ικανό σκηνοθέτη. Σασπένς, συγκίνηση, σκέψη και ιστορία του τόπου, όλα μαζί, σε μια ιδανική, ώριμη και «αντικειμενική» εκδοχή.

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!