Για τον Μισέλ Μπυσσί έχω γράψει κι άλλες φορές. Είναι ο συγγραφέας που σε κάθε μυθιστόρημά του συνδιάζει την αστυνομική πλοκή με τη λογοτεχνία. Το πρώτο του βιβλίο που διάβασα και με εντυπωσίασε ήταν τα ΄΄Τρία μαύρα νουφαρα΄΄ που συνδιάζει τον κόσμο των ιμπρεσιονιστών με την αστυνομική φιλολογία. Από τότε κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι . Το ΄΄Κόκκινο σημειωματάριο΄΄ και το ΄΄Αγρια όνειρα θα’βλεπα΄΄ είναι τα τελευταία του βιβλία και, θεωρώ, ότι και στα δύο αυτά μυθιστορήματά του έχει ανεβάσει πολύ ψηλά τον πήχυ. ΄΄Το κορίτσι της πτήσης 5403΄΄ είναι το πρώτο του μυθιστόρημα που μεταφράστηκε στα ελληνικά το 2015 και πήγε πολύ καλά σε πωλήσεις. Στην Γαλλία το βιβλίο του διαβάστηκε από πάνω από 700.000 αναγνώστες, και μεταφράστηκε σε 24 γλώσσες. Θεωρείται το πιό εμπορικό του βιβλίο.
Όπως είπε ο ίδιος σε μια συνέντευξή του :΄΄ Ήταν κάτι που έγινε αυθόρμητα, δεν είχα δηλαδή ως αυτοσκοπό να γράψω αστυνομικά μυθιστορήματα. Ήθελα προπάντων να είναι βιβλία με αγωνία, με έντονη πλοκή, όπως το πρώτο μου βιβλίο «Gravé dans le sable» [Χαραγμένο στην άμμο], όπου ήθελα να συνθέσω μια πλοκή με δράση, μια ερωτική ιστορία, το θέμα της εκδίκησης και στοιχεία γεωγραφίας και ιστορίας. Ήθελα κάτι πραγματικά μυθιστορηματικό, που θα μπορούσε κάποτε να θεωρηθεί κλασικό. Τα κλασικά μυθιστορήματα ήταν η πηγή έμπνευσής μου και κάτι τέτοιο ήθελα να γράψω, βάζοντας και την προσωπική μου πινελιά. Πιστεύω πως χρησιμοποιώ το σασπένς με την ευρύτερη λογοτεχνική του έννοια. Άλλωστε θεωρώ πως οι αναγνώστες μου δεν οι φανατικοί των αστυνομικών μυθιστορημάτων, αλλά είναι άνθρωποι που θα δουν ένα μυθιστόρημα σαν μια «ιστορία» με πολλές προεκτάσεις μέσα από την ίντριγκα, την εκδίκηση, τα οικογενειακά μυστικά. Προσωπικά, ήταν αυτό που με γοήτευσε στο να γράψω τέτοιου είδους βιβλία.΄΄
Όπως σε όλα του τα μυθιστορήματα η υπόθεση είναι πρωτότυπη. Και εδώ, υπάρχει το παιχνίδι που κάνει ο Μπυσσί με τον χρόνο. Το βιβλίο του εξελίσσεται σε δύο χρόνους: το 1980 , που συμβαίνουν τα γεγονότα που σηματοδοτούν την υπόθεση , και το σήμερα.
Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο:
΄΄22 Δεκεμβρίου 1980: το αεροπλάνο που εκτελεί την πτήση 5403 πέφτει στα γαλλοελβετικά σύνορα και τυλίγεται στις φλόγες.168 από τους 169 επιβάτες σκοτώνονται ακαριαία. Σώζεται μόνο ένα κοριτσάκι τριών μηνών. Δύο οικογένειες το διεκδικούν, και δεν υπάρχει τρόπος να διαπιστωθεί η ταυτότητά του. Ετσι ξεκινάει μια διαμάχη που θα διαρκέσει σχεδόν δύο δεκαετίες.
Δεκαοχτώ χρόνια αργότερα, ο ιδιωτικός ντετέκτιβ που έχει αναλάβει την υπόθεση η οποία έχει κυριολεκτικά στοιχειώσει τη ζωή του αποφασίζει να αυτοκτονήσει. Πρώτα όμως, καταγράφει όλη του την έρευνα, ώστε να την παραδώσει στην άμεσα ενδιαφερόμενη: τη Λιζ –Ροζ ή την Εμιλί, αυτή την κοπέλα που κανένας δεν γνωρίζει ποιά είναι και που όλοι αποκαλούν Λιβελούλα.
Καθώς κάθεται στο γραφείο του και ετοιμάζεται να τραβήξει την σκανδάλη, ανακαλύπτει ένα στοιχείο που ανατρέπει τα πάντα. Δολοφονείται όμως πριν προλάβει να αποκαλύψει την πολυπόθητη αλήθεια΄΄.
Ο Μπυσσί έγραψε ένα έξυπνο μυθιστόρημα. Το κοριτσάκι που σώζεται γίνεται αντικείμενο δικαστικής διαμάχης ανάμεσα στις δύο οικογένειες που το διεκδικούν. Το τεστ DNA το 1989 δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί και μετά από μιά δύσκολη δικαστική αναμέτρηση αποδίδεται στην μία από τις δύο οικογένειες. Η μία είναι πολύ πλούσια, η άλλη είναι φτωχοί άνθρωποι. Οι γονείς ,και από τις δύο μεριές, έχουν σκοτωθεί στο αεροπορικό δυστύχημα, και οι παππούδες είναι αυτοί που διεκδικούν το κορίτσι. Παρ’ όλο που η πλούσια οικογένεια χρησιμοποιεί θεμιτά και αθέμιτα μέσα για να κερδίσει την υπόθεση, το κοριτσάκι το παίρνει η άλλη και μεγαλώνει σε ένα όχι πλούσιο περιβάλλον. Το μυστήριο συνεχίζει να υπάρχει , και γίνεται ακόμα μεγαλύτερο, όταν , με την ανακάλυψη του τεστ DNA, ο ντετέκτιβ στέλνει από ένα φάκελλο στις δύο γιαγιάδες που έχουν απομείνει πιά, όπου αποκαλύπτεται ότι το κοριτσάκι , που είναι ήδη κοπέλλα, δεν ανήκει ούτε στην μία , ούτε στην άλλη οικογένεια.
Ο γάλλος συγγραφέας είναι από αυτούς που ξέρουν να κρατούν τον αναγνώστη σε αγωνία μέχρι την τελευταία σελίδα. Εγραψε ένα μυθιστόρημα που διαβάζεται απνευστί. Οι χαρακτήρες του είναι πραγματικοί και η εξέλιξη της υπόθεσης, αναπτύσσεται κεφάλαιο με κεφάλαιο με εντελώς αληθοφανή τρόπο. Η κατάληξη ανθρώπινη, και εντελώς μη αναμενόμενη. O Mισέλ Μπυσσί κατέχει την τέχνη της μυθοπλασίας και αυτό είναι εμφανές σε όλα του τα μυθιστορήματα.
Η μετάφραση είναι της Αριάδνης Μοσχονά.
Για το βιβλίο έγραψαν:
΄΄Το συγκεκριμένο βιβλίο, λοιπόν, βρέθηκε στα χέρια μου πέρσι το χειμώνα κι όλο έλεγα να το πιάσω αλλά τελικά το άφηνα πίσω λόγω μερικών αρνητικών σχολίων που διάβαζα. Ίσως, αν το έπιανα εκείνη την περίοδο να ήμουν και εγώ αρνητική όντας επηρεασμένη από εκείνα τα σχόλια. Μάλλον η ώρα του ήρθε φέτος και ήταν η σωστή ώρα για να το διαβάσω. «Το κορίτσι της πτήσης 5403» είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ που πραγματικά δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα. Ο Bussi έδωσε στο αναγνωστικό κοινό ένα πόνημα 530 σελίδων που διαβάζεται σε πολύ γρήγορους ρυθμούς γιατί σου δημιουργεί εκείνο το αίσθημα που μεταφράζεται σε «ένα ακόμα κεφάλαιο» για να δεις που θα σε οδηγήσει η αφήγηση του.΄΄Ελισάβετ Γεωργιάδη –Book Tales.
΄΄Το μυθιστόρημα με ξενύχτησε και μου χάρισε ένα γερό σφίξιμο στο στομάχι με κάθε σελίδα που γυρνούσα. Είναι αριστουργηματικός ο τρόπος που χειρίζεται ο συγγραφέας την πλοκή: από την αρχή ο ντετέκτιβ στο ημερολόγιό του καταθέτει όλα τα ευρήματα και η πλάστιγγα πότε γέρνει στο ένα παιδί, πότε στο άλλο, όμως κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ποιο μωρό επέζησε. Για σκεφτείτε, να διαβάζετε ένα βιβλίο με τυφλό αδιέξοδο από την αρχή και ταυτόχρονα να κρατάει το ενδιαφέρον σας για 500 ακόμη σελίδες!΄΄Πάνος Τουρλής-Το βιβλίοnet.
΄΄"Ομολογώ ότι το διάβασα απνευστί σε μια ημέρα περίπου. Είναι ένα βιβλίο που δεν μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου, καθώς σε ιντριγκάρει ολοένα και περισσότερο σε κάθε σελίδα που διαβάζεις. Από τα καλύτερα βιβλία της φετινής βιβλιοπαραγωγής." Στέφανος Ξένος-Diavasame.gr
΄΄Γνώρισα τη γραφή του Michel Bussi με το ανατρεπτικό του μυθιστόρημα «Το κορίτσι της πτήσης 5403» (εκδ. Κέδρος) και έμεινα έκπληκτη με την ιδιόρρυθμη και συναρπαστική προσέγγιση της πλοκής του και το εξαιρετικό ψυχογράφημα των χαρακτήρων του. Πριν λίγο καιρό διάβασα το βιβλίο του «Τρία μαύρα νούφαρα» (εκδ. Κέδρος) και συνειδητοποίησα τη συγγραφική ευφυΐα του Γάλλου συγγραφέα, ο οποίος έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία αστυνομικής λογοτεχνίας αλλά και με βραβεία αναγνωστών.΄΄ Καλλιόπη Κρητικού-Huffingtonpost.gr
Όπως είπε ο ίδιος σε μια συνέντευξή του :΄΄ Ήταν κάτι που έγινε αυθόρμητα, δεν είχα δηλαδή ως αυτοσκοπό να γράψω αστυνομικά μυθιστορήματα. Ήθελα προπάντων να είναι βιβλία με αγωνία, με έντονη πλοκή, όπως το πρώτο μου βιβλίο «Gravé dans le sable» [Χαραγμένο στην άμμο], όπου ήθελα να συνθέσω μια πλοκή με δράση, μια ερωτική ιστορία, το θέμα της εκδίκησης και στοιχεία γεωγραφίας και ιστορίας. Ήθελα κάτι πραγματικά μυθιστορηματικό, που θα μπορούσε κάποτε να θεωρηθεί κλασικό. Τα κλασικά μυθιστορήματα ήταν η πηγή έμπνευσής μου και κάτι τέτοιο ήθελα να γράψω, βάζοντας και την προσωπική μου πινελιά. Πιστεύω πως χρησιμοποιώ το σασπένς με την ευρύτερη λογοτεχνική του έννοια. Άλλωστε θεωρώ πως οι αναγνώστες μου δεν οι φανατικοί των αστυνομικών μυθιστορημάτων, αλλά είναι άνθρωποι που θα δουν ένα μυθιστόρημα σαν μια «ιστορία» με πολλές προεκτάσεις μέσα από την ίντριγκα, την εκδίκηση, τα οικογενειακά μυστικά. Προσωπικά, ήταν αυτό που με γοήτευσε στο να γράψω τέτοιου είδους βιβλία.΄΄
Όπως σε όλα του τα μυθιστορήματα η υπόθεση είναι πρωτότυπη. Και εδώ, υπάρχει το παιχνίδι που κάνει ο Μπυσσί με τον χρόνο. Το βιβλίο του εξελίσσεται σε δύο χρόνους: το 1980 , που συμβαίνουν τα γεγονότα που σηματοδοτούν την υπόθεση , και το σήμερα.
Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο:
΄΄22 Δεκεμβρίου 1980: το αεροπλάνο που εκτελεί την πτήση 5403 πέφτει στα γαλλοελβετικά σύνορα και τυλίγεται στις φλόγες.168 από τους 169 επιβάτες σκοτώνονται ακαριαία. Σώζεται μόνο ένα κοριτσάκι τριών μηνών. Δύο οικογένειες το διεκδικούν, και δεν υπάρχει τρόπος να διαπιστωθεί η ταυτότητά του. Ετσι ξεκινάει μια διαμάχη που θα διαρκέσει σχεδόν δύο δεκαετίες.
Δεκαοχτώ χρόνια αργότερα, ο ιδιωτικός ντετέκτιβ που έχει αναλάβει την υπόθεση η οποία έχει κυριολεκτικά στοιχειώσει τη ζωή του αποφασίζει να αυτοκτονήσει. Πρώτα όμως, καταγράφει όλη του την έρευνα, ώστε να την παραδώσει στην άμεσα ενδιαφερόμενη: τη Λιζ –Ροζ ή την Εμιλί, αυτή την κοπέλα που κανένας δεν γνωρίζει ποιά είναι και που όλοι αποκαλούν Λιβελούλα.
Καθώς κάθεται στο γραφείο του και ετοιμάζεται να τραβήξει την σκανδάλη, ανακαλύπτει ένα στοιχείο που ανατρέπει τα πάντα. Δολοφονείται όμως πριν προλάβει να αποκαλύψει την πολυπόθητη αλήθεια΄΄.
Ο Μπυσσί έγραψε ένα έξυπνο μυθιστόρημα. Το κοριτσάκι που σώζεται γίνεται αντικείμενο δικαστικής διαμάχης ανάμεσα στις δύο οικογένειες που το διεκδικούν. Το τεστ DNA το 1989 δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί και μετά από μιά δύσκολη δικαστική αναμέτρηση αποδίδεται στην μία από τις δύο οικογένειες. Η μία είναι πολύ πλούσια, η άλλη είναι φτωχοί άνθρωποι. Οι γονείς ,και από τις δύο μεριές, έχουν σκοτωθεί στο αεροπορικό δυστύχημα, και οι παππούδες είναι αυτοί που διεκδικούν το κορίτσι. Παρ’ όλο που η πλούσια οικογένεια χρησιμοποιεί θεμιτά και αθέμιτα μέσα για να κερδίσει την υπόθεση, το κοριτσάκι το παίρνει η άλλη και μεγαλώνει σε ένα όχι πλούσιο περιβάλλον. Το μυστήριο συνεχίζει να υπάρχει , και γίνεται ακόμα μεγαλύτερο, όταν , με την ανακάλυψη του τεστ DNA, ο ντετέκτιβ στέλνει από ένα φάκελλο στις δύο γιαγιάδες που έχουν απομείνει πιά, όπου αποκαλύπτεται ότι το κοριτσάκι , που είναι ήδη κοπέλλα, δεν ανήκει ούτε στην μία , ούτε στην άλλη οικογένεια.
Ο γάλλος συγγραφέας είναι από αυτούς που ξέρουν να κρατούν τον αναγνώστη σε αγωνία μέχρι την τελευταία σελίδα. Εγραψε ένα μυθιστόρημα που διαβάζεται απνευστί. Οι χαρακτήρες του είναι πραγματικοί και η εξέλιξη της υπόθεσης, αναπτύσσεται κεφάλαιο με κεφάλαιο με εντελώς αληθοφανή τρόπο. Η κατάληξη ανθρώπινη, και εντελώς μη αναμενόμενη. O Mισέλ Μπυσσί κατέχει την τέχνη της μυθοπλασίας και αυτό είναι εμφανές σε όλα του τα μυθιστορήματα.
Η μετάφραση είναι της Αριάδνης Μοσχονά.
Για το βιβλίο έγραψαν:
΄΄Το συγκεκριμένο βιβλίο, λοιπόν, βρέθηκε στα χέρια μου πέρσι το χειμώνα κι όλο έλεγα να το πιάσω αλλά τελικά το άφηνα πίσω λόγω μερικών αρνητικών σχολίων που διάβαζα. Ίσως, αν το έπιανα εκείνη την περίοδο να ήμουν και εγώ αρνητική όντας επηρεασμένη από εκείνα τα σχόλια. Μάλλον η ώρα του ήρθε φέτος και ήταν η σωστή ώρα για να το διαβάσω. «Το κορίτσι της πτήσης 5403» είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ που πραγματικά δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα. Ο Bussi έδωσε στο αναγνωστικό κοινό ένα πόνημα 530 σελίδων που διαβάζεται σε πολύ γρήγορους ρυθμούς γιατί σου δημιουργεί εκείνο το αίσθημα που μεταφράζεται σε «ένα ακόμα κεφάλαιο» για να δεις που θα σε οδηγήσει η αφήγηση του.΄΄Ελισάβετ Γεωργιάδη –Book Tales.
΄΄Το μυθιστόρημα με ξενύχτησε και μου χάρισε ένα γερό σφίξιμο στο στομάχι με κάθε σελίδα που γυρνούσα. Είναι αριστουργηματικός ο τρόπος που χειρίζεται ο συγγραφέας την πλοκή: από την αρχή ο ντετέκτιβ στο ημερολόγιό του καταθέτει όλα τα ευρήματα και η πλάστιγγα πότε γέρνει στο ένα παιδί, πότε στο άλλο, όμως κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ποιο μωρό επέζησε. Για σκεφτείτε, να διαβάζετε ένα βιβλίο με τυφλό αδιέξοδο από την αρχή και ταυτόχρονα να κρατάει το ενδιαφέρον σας για 500 ακόμη σελίδες!΄΄Πάνος Τουρλής-Το βιβλίοnet.
΄΄"Ομολογώ ότι το διάβασα απνευστί σε μια ημέρα περίπου. Είναι ένα βιβλίο που δεν μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου, καθώς σε ιντριγκάρει ολοένα και περισσότερο σε κάθε σελίδα που διαβάζεις. Από τα καλύτερα βιβλία της φετινής βιβλιοπαραγωγής." Στέφανος Ξένος-Diavasame.gr
΄΄Γνώρισα τη γραφή του Michel Bussi με το ανατρεπτικό του μυθιστόρημα «Το κορίτσι της πτήσης 5403» (εκδ. Κέδρος) και έμεινα έκπληκτη με την ιδιόρρυθμη και συναρπαστική προσέγγιση της πλοκής του και το εξαιρετικό ψυχογράφημα των χαρακτήρων του. Πριν λίγο καιρό διάβασα το βιβλίο του «Τρία μαύρα νούφαρα» (εκδ. Κέδρος) και συνειδητοποίησα τη συγγραφική ευφυΐα του Γάλλου συγγραφέα, ο οποίος έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία αστυνομικής λογοτεχνίας αλλά και με βραβεία αναγνωστών.΄΄ Καλλιόπη Κρητικού-Huffingtonpost.gr
