Σε μια όχι και τόσο μακρινή εποχή, πριν μπει στη ζωή μας το διαδύκτιο και οι αυτοχρηματοδοτούμενες εκδόσεις, οι διαγωνισμοί λογοτεχνίας ήταν ο μόνος τρόπος να φανεί και να ξεχωρίσει κάποιος νέος λογοτέχνης. Διαγωνισμοί διηγημάτων που έκαναν διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά έδιναν το βήμα σε πρωτοεμφανιζόμενους λογοτέχνες να δηλώσουν «παρών».
Οι καιροί άλλαξαν, ωστόσο λογοτεχνικοί διαγωνισμοί εξακολουθούν να γίνονται. Τα βιβλιοπωλεία ΙΑΝΟΣ έχουν καθιερώσει έναν ετήσιο λογοτεχνικό διαγωνισμό, όπου μία τριμελής επιτροπή που αποτελείται από τον Γιάννη Ξανθούλη, τον Διονύση Μαρίνο και τον Κωνσταντίνο Μπούρα, επιλέγει τα καλύτερα διηγήματα από αυτά που αποστέλλονται και συμπεριλαμβάνονται σε έναν τόμο που κυκλοφορεί κάθε χρόνο τέτοια εποχή από τις εκδόσεις Ιανός.
Όπως σημειώνει στον πρόλογο του βιβλίου η επιτροπή :΄«Για τέταρτη συνεχή χρονιά η Αλυσίδα Πολιτισμού Ιανός διοργάνωσε διαγωνισμό φωτογραφίας και διηγήματος με θέμα τα ΄΄Ταξίδια΄».
Στον απόηχο της δίδυμης καραντίνας και της υγειονομικής κρίσης, η πανδημία έκοψε τα φτερά όλων μας και τραυμάτισε τον παγκόσμιο τουρισμό τόσο που να υποστεί σημαντική μείωση το Ακαθάριστο Εθνικό Προιόν της χώρας μας, αλλά και ολλών άλλων κρατών.
Η φαντασία είναι σίγουρα ένα γενναίο υποκατάστατο της μετακίνησης στον χώρο και στον χρόνο, παίρνει όμως ψυχοπαθολογικές διαστάσεις όταν γίνεται εμμονή και αυτοσκοπός.
Υπάρχει φυσικά η λεγόμενη ΄΄λογοτεχνία΄΄ φυγής΄΄, είδος που ανθεί σε όλες τις δύσκολες περιόδους και ειδικά στις πολιτισμικές μεταβάσεις σε άλλες εποχές, όταν η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι ακόμη θολή και πλέουμε όλοι σε σκοτεινά νερά, ακαθόριστα.
Από τα 881 έγκυρα διηγήματα που υποβλήθηκαν φέτος στον Ιανό, το ένα τρίτο ασχολείται με φανταστικά ταξίδια, το άλλο τρίτο με πραγματικά ταξίδια και ένα τρίτο είναι απλώς εκτός θέματος.
Κάποιες φορές τα λακωνικότερα βιογραφικά είχαν περισσότερο αφηγηματικό και λογοτεχνικό ενδιαφέρον, τόσο που η επιτροπή του διαγωνισμού σκέφτηκε σε επόμενο διαγωνισμό να τυπωθούν ανεξάρτητα σε ένα δεύτερο τόμο ή ακόμα και στον ίδιο τόμο με τα διακριθέντα. Η λεγόμενη ΄΄μικρή φόρμα΄΄ δεν ταυτίζεται πάντα με το ΄΄μικροδιήγημα΄΄ ούτε με το ΄΄διήγημα μπονζάι΄΄, υποβλήθηκαν όμως-ελάχιστα-και από αυτή την κατηγορία.
Η αποστολή διηγημάτων εκτός θέματος δείχνει, εκτός από την προφανή επιπολαιότητα, την αδήριτη ανάγκη των ψυχών να εξομολογηθούν ή να απαλλαγούν από τα βάρη, τα φορτία και τις δουλείες τους πολύ πριν κινήσουν για το μεγάλο ταξίδι χωρίς επιστροφή , που ήταν και αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής αυτού του διαγωνισμού, αφού τα μισά περίπου διηγήματα τοποθετούνται στον προθάλαμο ή στον θάλαμο ενός νοσοκομείου ή νεκροτομείου. Ολα αυτά τα νοσηρά απωθημένα δηλητηριάζουν το Συλλογικό Ασυνείδητο και επιβαρύνουν την ήδη θλιβερή Συλλογική Συνειδητότητα.
Ηδη από την εποχή του Αντώνη Σαμαράκη και ειδικά με το ΄΄Ζητελιται Ελπίς΄΄, το θέμα του γραφείου ταξειδίων ως φετίχ έχει ‘ηδη εξαντληθεί. Είναι δύσκολο λοιπόν να πρωτοτυπήσεις σήμερα πατώντας σε ολισθηρό έδαφος και παραβιάζονττας ανοικτάς πύλας΄΄.
Δεν είναι καθόλου εύκολο να δημιουργήσεις ένα θέμα, εικόνες, σε μιάμισυ σελίδα. Καί όμως: οι περισσότεροι από τους 47 που ξεχώρισαν και τα κείμενά τους υπάρχουν σε αυτό το βιβλίο, τα κατάφεραν, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο.
Ετσι, για την ιστορία, να αναφέρουμε τα ονόματά τους:
Αγγελοπούλου Παναγιώτα, Αναγνωστόπουλος Μενέλαος, Αναστασιάδου Μηλέβα, Γαρεφαλάκης Μπάμπης,Γκούνελα Βαλεντίνα,Γραμματικού Κατερίνα, Καιδετζής Ιωάννης,Καρβουνάκη Γεωργία, Κάτσαρη Κωνσταντίνα, Κεχαγιά Ερμιόνη, Κλής Τρύφων, Κοσμαδοπούλου Ευτυχία, Κουρτίδης Δημήτρης, Κυρίτση Αννα, Λαμνάτου Ελένη, Λάμπρου Νίκη, Λεμοντζής Παύλος, Μαθιουδάκη Δάφνη, Μανιάτη Γεωργία, Μενεξές Θωμάς, Μικιρδιτσιάν Νίκος Οχανές, Μίντζηρας Κώστας, Μοχίντρα Σιταρά, Μποζοπούλου Ειρήνη, Μπουκλάς Θανάσης, Μπούρα ΒασιλΠαπαδοπούλου Κέλλυ, Παπαδοπούλου Παγώνα, Παπαμιχαλόπουλος Βασίλης, Πλέσσα Καλλιόπη, Ροροπούλου Σωτηρία,Μπουρμόγλου-Ανδρουλάκη Δέσποινα, Μυλωνάς Θωμάς, Νικολόπουλος Κωνσταντίνος, Πανούσης Γιώργος, Παπαδημητρίου Θεοδώρα, Σαμαρά-Μάινα Ρένα, Σανδή Αλεξάνδρα, Σαραντινού Λευκή, Σκαμπαρδώνης Σταμάτης, Σκούρα Ειρήνη, Σπυροπούλου Δάφνη, Στέφου Ολγα, Τσίτου Ελένη, Χατζηαθανασίου Αθηνά, Χρισιοφοράτου Ελένη, Χρυσοβέργης Επαμεινώνδας.
Και να είστε σίγουροι πως κάποια από αυτά τα ονόματα θα τα βρούμε μπροστά μας στο μέλλον!
Οι καιροί άλλαξαν, ωστόσο λογοτεχνικοί διαγωνισμοί εξακολουθούν να γίνονται. Τα βιβλιοπωλεία ΙΑΝΟΣ έχουν καθιερώσει έναν ετήσιο λογοτεχνικό διαγωνισμό, όπου μία τριμελής επιτροπή που αποτελείται από τον Γιάννη Ξανθούλη, τον Διονύση Μαρίνο και τον Κωνσταντίνο Μπούρα, επιλέγει τα καλύτερα διηγήματα από αυτά που αποστέλλονται και συμπεριλαμβάνονται σε έναν τόμο που κυκλοφορεί κάθε χρόνο τέτοια εποχή από τις εκδόσεις Ιανός.
Όπως σημειώνει στον πρόλογο του βιβλίου η επιτροπή :΄«Για τέταρτη συνεχή χρονιά η Αλυσίδα Πολιτισμού Ιανός διοργάνωσε διαγωνισμό φωτογραφίας και διηγήματος με θέμα τα ΄΄Ταξίδια΄».
Στον απόηχο της δίδυμης καραντίνας και της υγειονομικής κρίσης, η πανδημία έκοψε τα φτερά όλων μας και τραυμάτισε τον παγκόσμιο τουρισμό τόσο που να υποστεί σημαντική μείωση το Ακαθάριστο Εθνικό Προιόν της χώρας μας, αλλά και ολλών άλλων κρατών.
Η φαντασία είναι σίγουρα ένα γενναίο υποκατάστατο της μετακίνησης στον χώρο και στον χρόνο, παίρνει όμως ψυχοπαθολογικές διαστάσεις όταν γίνεται εμμονή και αυτοσκοπός.
Υπάρχει φυσικά η λεγόμενη ΄΄λογοτεχνία΄΄ φυγής΄΄, είδος που ανθεί σε όλες τις δύσκολες περιόδους και ειδικά στις πολιτισμικές μεταβάσεις σε άλλες εποχές, όταν η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι ακόμη θολή και πλέουμε όλοι σε σκοτεινά νερά, ακαθόριστα.
Από τα 881 έγκυρα διηγήματα που υποβλήθηκαν φέτος στον Ιανό, το ένα τρίτο ασχολείται με φανταστικά ταξίδια, το άλλο τρίτο με πραγματικά ταξίδια και ένα τρίτο είναι απλώς εκτός θέματος.
Κάποιες φορές τα λακωνικότερα βιογραφικά είχαν περισσότερο αφηγηματικό και λογοτεχνικό ενδιαφέρον, τόσο που η επιτροπή του διαγωνισμού σκέφτηκε σε επόμενο διαγωνισμό να τυπωθούν ανεξάρτητα σε ένα δεύτερο τόμο ή ακόμα και στον ίδιο τόμο με τα διακριθέντα. Η λεγόμενη ΄΄μικρή φόρμα΄΄ δεν ταυτίζεται πάντα με το ΄΄μικροδιήγημα΄΄ ούτε με το ΄΄διήγημα μπονζάι΄΄, υποβλήθηκαν όμως-ελάχιστα-και από αυτή την κατηγορία.
Η αποστολή διηγημάτων εκτός θέματος δείχνει, εκτός από την προφανή επιπολαιότητα, την αδήριτη ανάγκη των ψυχών να εξομολογηθούν ή να απαλλαγούν από τα βάρη, τα φορτία και τις δουλείες τους πολύ πριν κινήσουν για το μεγάλο ταξίδι χωρίς επιστροφή , που ήταν και αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής αυτού του διαγωνισμού, αφού τα μισά περίπου διηγήματα τοποθετούνται στον προθάλαμο ή στον θάλαμο ενός νοσοκομείου ή νεκροτομείου. Ολα αυτά τα νοσηρά απωθημένα δηλητηριάζουν το Συλλογικό Ασυνείδητο και επιβαρύνουν την ήδη θλιβερή Συλλογική Συνειδητότητα.
Ηδη από την εποχή του Αντώνη Σαμαράκη και ειδικά με το ΄΄Ζητελιται Ελπίς΄΄, το θέμα του γραφείου ταξειδίων ως φετίχ έχει ‘ηδη εξαντληθεί. Είναι δύσκολο λοιπόν να πρωτοτυπήσεις σήμερα πατώντας σε ολισθηρό έδαφος και παραβιάζονττας ανοικτάς πύλας΄΄.
Δεν είναι καθόλου εύκολο να δημιουργήσεις ένα θέμα, εικόνες, σε μιάμισυ σελίδα. Καί όμως: οι περισσότεροι από τους 47 που ξεχώρισαν και τα κείμενά τους υπάρχουν σε αυτό το βιβλίο, τα κατάφεραν, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο.
Ετσι, για την ιστορία, να αναφέρουμε τα ονόματά τους:
Αγγελοπούλου Παναγιώτα, Αναγνωστόπουλος Μενέλαος, Αναστασιάδου Μηλέβα, Γαρεφαλάκης Μπάμπης,Γκούνελα Βαλεντίνα,Γραμματικού Κατερίνα, Καιδετζής Ιωάννης,Καρβουνάκη Γεωργία, Κάτσαρη Κωνσταντίνα, Κεχαγιά Ερμιόνη, Κλής Τρύφων, Κοσμαδοπούλου Ευτυχία, Κουρτίδης Δημήτρης, Κυρίτση Αννα, Λαμνάτου Ελένη, Λάμπρου Νίκη, Λεμοντζής Παύλος, Μαθιουδάκη Δάφνη, Μανιάτη Γεωργία, Μενεξές Θωμάς, Μικιρδιτσιάν Νίκος Οχανές, Μίντζηρας Κώστας, Μοχίντρα Σιταρά, Μποζοπούλου Ειρήνη, Μπουκλάς Θανάσης, Μπούρα ΒασιλΠαπαδοπούλου Κέλλυ, Παπαδοπούλου Παγώνα, Παπαμιχαλόπουλος Βασίλης, Πλέσσα Καλλιόπη, Ροροπούλου Σωτηρία,Μπουρμόγλου-Ανδρουλάκη Δέσποινα, Μυλωνάς Θωμάς, Νικολόπουλος Κωνσταντίνος, Πανούσης Γιώργος, Παπαδημητρίου Θεοδώρα, Σαμαρά-Μάινα Ρένα, Σανδή Αλεξάνδρα, Σαραντινού Λευκή, Σκαμπαρδώνης Σταμάτης, Σκούρα Ειρήνη, Σπυροπούλου Δάφνη, Στέφου Ολγα, Τσίτου Ελένη, Χατζηαθανασίου Αθηνά, Χρισιοφοράτου Ελένη, Χρυσοβέργης Επαμεινώνδας.
Και να είστε σίγουροι πως κάποια από αυτά τα ονόματα θα τα βρούμε μπροστά μας στο μέλλον!
