Διαβάσαμε: «Οι άτακτοι» του Διονύση Χαριτόπουλου (Τόπος)

Πρόσωπα και γεγονότα με νέα στοιχεία και πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν τα τελευταία 25 χρόνια.
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Μ’ αρέσει η πένα και η ματιά του Διονύση Χαριτόπουλου. Μ’ αρέσουν τα θέματα που καταπιάνεται και η θεώρησή του πάνω στη ζήση που αποτελεί και το «σασί» των ιστοριών του.

Τα τελευταία χρόνια συνηθίζει να «επιστρέφει» στις «πηγές» του και να χαράζει ξανά τα ρυάκια για το ταξίδεμα της σκέψης του. Το νερό του κελαριστό και ιαματικό. Το βάλσαμο, ακόμα κι αν παραμένει «ίδιο» ή «αναμενόμενο» πάντα είναι θελκτικό και ευεργετικό.

Έτσι μετά το συνεχόμενο ψηλάφισμα του «Πειραιά» με προμετωπίδα το «Εκ Πειραιώς», ο Χαριτόπουλος ανταμώνει ξανά με το «τοτέμ» του, τον Άρη Βελουχιώτη. Την αφορμή για το νέο βιβλιογραφικό σμίξιμο με τον «Αρχηγό των ατάκτων» τη δίνουν οι τελευταίοι.

Αντιγράφω απ’ το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

«Στο βουνό δεν βγαίνουν τα καλόπαιδα. Πρώτα βγαίνουν οι πιο ζωηροί, άτακτοι, απόκοτοι. Κι αν κατορθώσουν να σταθούν, τους μαθαίνουν και ακολουθούν κι άλλοι ψυχωμένοι. Μεταξύ τους και σπουδαίες μορφές: Ορέστης Νικηφόρος, Περικλής, Κωστούλας, Βερμαίος, Χρυσιώτης, Διαμαντής, Θάνος, Φεραίος, Μπελής, Καραλίβανος, Θεοχάρης, Τζαβέλας κ.ά.

Με αφετηρία το Άρης ο αρχηγός των ατάκτων (1997) και με όλα τα νέα στοιχεία και τις πληροφορίες, που συγκεντρώθηκαν τα τελευταία 25 χρόνια, φωτίζονται ξεχωριστά, πρόσωπα και γεγονότα που έχει σκεπάσει η μεγάλη σκιά του αρχηγού».

«Οι Άτακτοι - Πρόσωπα και γεγονότα / Φωτογραφίες & Χάρτες» είναι το υπογράμμισμα του πολύτιμου βιβλίου για τον «Αρχηγό». Οι ιστορίες τους δίνουν την πάσα στον Χαριτόπουλο για να «κεντράρει» ξανά τα κατασταλάγματά του.

Η ελληνική και πολύχρωμη σύσταση του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, οι «λουφαδόροι» κυβερνήτες που εγκατέλειψαν τη χώρα και σαν τιμητές των πάντων πάντα εκ του ασφαλούς επέστρεψαν για να καπηλευθούν αγώνες και αίμα ώστε να καταλάβουν την εξουσία αδιαφορώντας για την αιματοχυσία που πυροδοτούσαν, οι Βρετανοί εκπαιδευμένοι στη «βρωμιά» που με τη σειρά τους το μόνο που τους νοιάζει είναι η πάρτη τους κι ας μακελεύουν τους άλλους λαούς, τα τεράστια λάθη αλλά και τα δίκια του ΚΚΕ, η άλλη Ελλάδα που ενδεχομένως να γεννιόταν αν… πολλά είχαν γίνει αλλιώς και η οποία θα ήταν διαφορετική απ’ την τύχη που είχαν οι κοντινοί Βαλκανικοί τόποι, τα άδικα των αδίκων που τράβηξαν οι τίμιοι αγωνιστές και όσοι σχετίζονταν με αυτούς απ’ τους γερμανοτσολιάδες που με κρατική μέριμνα βαπτίστηκαν εθνικόφρονες.

Πρόσωπα και γεγονότα που οι συνέπειες τους είχαν βαρύ και ατέλειωτο τίμημα και εξακολουθούν μέχρι και τις μέρες να έχουν απόνερα που βασανίζουν λεβέντικες καρδιές. «Τα καλά παιδιά είναι καταδικασμένα…» που τραγουδούσε κάποτε ο Στέλιος, λατρεμένος του Χαριτόπουλου, όταν στα ζόρικα χρόνια του ’50 και πιο μετά, εκείνος και οι άξιοι συνοδοιπόροι του έκαναν πολιτικό τραγούδι δίχως να το «οικειοποιηθούν»: Η κοινωνία με κατακρίνει, Κοινωνία ένοχη, Βροντούν οι πόρτες οι βαριές βροντούν κι οι αλυσίδες, Βγάλτε το παλικάρι, Με χειροπέδες με περνούν, Μες το υπόγειο που ζω αργεί να ξημερώσει, Το μίσος του κόσμου με δέρνει σκληρά και φεύγω με πίκρα στα ξένα, Μα όταν ζεις χωρίς ελπίδα όπου γης είναι πατρίδα… και πόσα ακόμη.

Ξεστράτισα όμως αρκετά… Ξανά στα υλικά του βιβλίου.

Λάμπει κι αστράφτει το μεγαλείο του «Αρχηγού» και των «Ατάκτων» του, ηρώων αληθινών μιας πατρίδας που βρέθηκε «σμπαραλιασμένη» στο μοίρασμα του κόσμου από τους ισχυρούς που μπροστά στα συμφέροντά τους γίνονται στυγνοί δολοφόνοι αλλά καταφέρνουν να τη βγάζουν καθαρή… κι ας ξέρουν όλοι το ποιον των εγκλημάτων τους. Ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό, πρωτίστωε για εκείνους που φτιάχνουν και επιβάλουν τους νόμους.

Ο Άρης, όλα όσα αναφέραμε, τα έβλεπε από χιλιόμετρα μακριά και δεν έκρυβε την απέχθειά του για τους «οργανωμένους» ψεύτες και κλέφτες. Γι’ αυτό τον λάτρεψε ο λαός, ανεξαρτήτως κοψιάς,, γι’ αυτό και τον μίσησαν οι επίσημοι επαγγελματίες αριστεροί, κεντρώοι, δεξιοί και φασίστες. Λύκοι όλοι τους με αρνίσια προβιά.
ataktoi1
Κέρασμα ένα απόσπασμα απ’ το μπάσιμο του βιβλίου:

“Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στους ξένους εισβολείς, άρχισε στις 28 Οκτωβρίου 1940 και τελείωσε όταν και ο τελευταίος Γερμανός στρατιώτης βγήκε εκτός των συνόρων της Πατρίδας μας. Ο Ελληνικός Στρατός κατανίκησε τους Ιταλούς στα αλβανικά βουνά, και πολέμησε όσο μπορούσε τους Γερμανούς που άνοιξαν δεύτερο μέτωπο στα βόρεια σύνορα. Η ηρωική αντιμετώπιση των δύο εισβολέων, προκαλεί τον παγκόσμιο θαυμασμό και εμπνέει αντιστασιακές διαθέσεις όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και στις ΗΠΑ.

«Είναι αναμφίβολο, ότι το έγκλημα που διέπραξαν ο Μουσολίνι κι ο Χίτλερ χτυπώντας την Ελλάδα… άγγιξε βαθιά τον λαό των ΗΠΑ και προπαντός τον μεγάλο άντρα που είχε επικεφαλής». (Τσόρτσιλ)

Όταν η χώρα βρέθηκε υπό ξένη κατοχή και ο τακτικός στρατός διαλύθηκε, ανέλαβαν οι Έλληνες άτακτοι να συνεχίσουν τον πόλεμο με τους κατακτητές.

Ο Παλαμάς είχε δείξει τον δρόμο:

Αυτό το λόγο θα σας πω
δεν έχω άλλο κανένα
μεθύστε με τ’ αθάνατο
κρασί του Εικοσιένα

Από τον πρώτο κιόλας μήνα, τον Μάιο του 1941, απλοί πολίτες και χαμηλόβαθμοι αξιωματικοί παίρνουν την πρωτοβουλία και δεκάδες αντιστασιακών οργανώσεων αρχίζουν να ξεφυτρώνουν σε όλες σχεδόν τις περιοχές της Ελλάδας.

Στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις αναπτύσσονται δίκτυα πληροφοριών και ομάδες σαμποτάζ. Στην ύπαιθρο οι πρώτες ένοπλες ομάδες στη Μακεδονία, Κρήτη, Ρούμελη, Θεσσαλία, Πελοπόννησο, Ήπειρο, ετοιμάζονται για το βουνό.

Δεν υπάκουσαν σε κάποια άνωθεν κυβερνητική, κομματική, στρατιωτική εντολή, αλλά στο κατά πολύ ισχυρότερο πατριωτικό αίσθημα. Γι’ αυτούς τους ανυπότακτους άντρες, η νέα κατάσταση είναι γοητευτικά φυσική@ αισθάνονται άξιοι των πατεράδων και των παππούδων τους.

Η Ελλάδα είχε κερδίσει την ανεξαρτησία της με τους άτακτους του Κολοκοτρώνη, του Καραϊσκάκη, του Μπότσαρη. Διαθέτει μεγάλη παράδοση στην κλεφτουριά και στο αρματολίκι κι οι Έλληνες ξέρουν, από πάππου προς πάππο, τον δρόμο για το βουνό.

Ο έγκυρος Arnold Toynbee τους αποδίδει τα εύσημα: «Στον πόλεμο για την Ανεξαρτησία τους και στα πρόσφατα κινήματα Αντίστασης κατά των ξένων εισβολέων, πραγματοποίησαν πράξεις ηρωισμού τόσο υψηλές, όσο τα κατορθώματα των προγόνων τους στον Μαραθώνα και στις Θερμοπύλες». (Οι κληρονομιές των Ελλήνων)

Ένα έθνος με το «οντολογικό παρελθόν» των Ελλήνων, δηλαδή, με τα προαιώνια χαρακτηριστικά και αξίες που κατοικούν εντός τους, κι ας μην τα γνωρίζουν, δεν θα μπορούσε να υποδουλωθεί άπραγο.

Tο εξηγεί και ο πρωθυπουργός Παν.Κανελλόπουλος: «H Αντίσταση ήταν, από εθνική και ηθική άποψη, κάτι το αυτονόητο για τον Έλληνα. Aν είχε λείψει, θα μιλούσαμε για υποδούλωση του λαού μας, και όχι μόνο για Κατοχή της χώρας μας. O ελληνικός λαός δεν υποδουλώθηκε».

Το υπέροχο είναι πως οι Έλληνες γνωρίζουν, ότι η ελευθερία τους διακυβεύεται μακριά, σε άλλα μέτωπα, ωστόσο ανοίγουν κι αυτοί το δικό τους. Κι αν δεν τα έκαναν όλα καλά, κι αν κάποιες φορές, ως συγκρουσιακός λαός, φαγώθηκαν μεταξύ τους, όπως και το ’21, η προσφορά τους προς την Πατρίδα είναι απείρως σπουδαιότερη”.

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!