Ο Ιαν Ράνκιν είναι ένας από τους πιό σημαντικούς συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας, ήδη κλασικός κατά την άποψή μου, και στο καινούργιο του μυθιστόρημα με πρωταγωνιστή τον διάσημο πιά αντιήρωά του επιθεωρητή Τζον Ρέμπους –το δωδέκατο μυθιστόρημα που πρωταγωνιστεί- βάζει σαν προμετωπίδα τους στίχους του Μπέρτολτ Μπρεχτ:
΄΄Στους δύσκολους καιρούς
Θα τραγουδάμε ακόμη;
Ναί, θα τραγουδάμε ακόμη.
Για τους δύσκολους καιρούς΄΄.
Αυτοί οι δύσκολοι καιροί ήρθαν, λοιπόν, για τον επιθεωρητή Ρέμπους. Εχοντας βγεί στη σύνταξη, με τα πνευμόνια του να υποφέρουν από το κάπνισμα τόσων χρόνων, προσπαθεί να προσαρμοστεί σε μιά ζωή που δεν είναι αυτή που έμαθε να ζεί. Καταλαβαίνει ότι χωρίς το σήμα του επιθεωρητή οι παλιοί του συνάδελφοι δεν τον υπολογίζουν και τόσο. Άσε που οι περισσότεροι δεν εγκρίνουν τις παλιομοδίτικες, όπως τις θεωρούν, μεθόδους του. Και για να γίνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα, πάει και μπλέκεται στα πόδια τους. Ο Ρέμπους που, μιά ζωή, έβαζε πάνω απ΄όλα την αστυνομική του ιδιότητα, τώρα έχει ουσιαστικά μόνος, με μόνη φίλη του την παλιά του συνάδελφο ,επιθεωρήτρια Σιβόν Κλάρκ. Η πρώην γυναίκα του έχει πεθάνει πριν λίγα χρόνια και η μοναχοκόρη του, η Σαμάνθα, ζεί με τον σύντροφό της και την εγγονή του μακριά. Οι σχέσεις τους είναι σχεδόν τυπικές, σε βαθμό που ο Ρέμπους δεν έχει γνωρίσει κάν τον σύντροφο της κόρης του, τον Κιθ. Ο μόνος του σύντροφος τώρα πιά, είναι ο σκύλος του ο Μπρίλο.
Και ξαφνικά ένα βράδυ του τηλεφωνεί η κόρη του για να του πεί ότι ο Κιθ εξαφανίστηκε. Ο Ρέμπους σπεύδει στο παραθαλάσσια μικρή πόλη που μένει η κόρη του για να την βοηθήσει.
Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο:΄΄Οταν η κόρη του Τζόν Ρέμπους του τηλεφωνεί μες στα μεσάνυχτα, εκείνος ξέρει ότι τα νέα δεν είναι ευχάριστα. Ο σύζυγός της εδώ και δυό μέρες αγνοείται. Ο Ρέμπους φοβάται το χειρότερο- και γνωρίζει πολύ καλά μετά τα τόσα χρόνια στην αστυνομίανότι η κόρη του θα είναι η βασική ύποπτη.
Δεν υπήρξε ο καλύτερος πατέρας-η δουλειά ερχόταν πάντα πρώτη-τώρα όμως η κόρη του τον χρειάζεται περισσότερο από ποτέ. Ως τι όμως θα πάει; Ως πατέρας ή ως ντετέκτιβ;΄΄
Ο Ιαν Ράνκιν έγραψε ένα ακόμα κλασικό αστυνομικό μυθιστόρημα, παλαιάς κοπής, από αυτά που κρατούν τον αναγνώστη σε εγρήγορση από την αρχή μέχρι το τέλος.
Ο πρωταγωνιστής του, ο Τζόν Ρέμπους, για πρώτη φορά έρχεται σε άμεση επαφή με την ωμή αλήθεια των άλλων. Δεν φοράει πιά το σήμα του επιθεωρητή για να τον προστατεύσει. Ακούει λόγια πού, πολύ πιθανόν, αν φορούσε το σήμα του δεν θα τα άκουγε. Το σήμα του πάντα τον προστάτευε, τουλάχιστον στις αλήθειες που αφορούν την προσωπική του ζωή.
΄΄-Ολοι ψάχνουμε για απαντήσεις, καθένας με τον τρόπο του. Εσύ ήσουν αστυνομικός. Κοίταζες έξω όταν έπρεπε να κοιτάζεις μέσα. Ολη τη ζωή σου ήσουν μέρος του κρατικού μηχανισμού, έκανες τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό τους, για να να μπορούν αυτοί να έχουν τα χέρια τους καθαρά
-Αν δεν κάνουν κάποιοι τη δουλειά που έκανα, όλα θα καταρρεύσουν.
-Μπορεί να μην το έχεις προσέξει, αλλά όλα ήδη καταρρέουν. Και η δουλειά σου κατέληξε να σου στοιχήσει την οικογένειά σου΄΄.
Αυτέ είναι κάποιες από τις αλήθειες που πρέπει να αντιμετωπίσει ο παλιός επιθεωρητής. Πόσο εύκολο είναι;
Ο Ράνκιν έγραψε ένα σκοτεινό μυθιστόρημα-η σκοτεινιά του έχει να κάνει με το γήρας, με την ατμόσφαιρα στην ανεμοδαρμένη παραθαλάσσια μικρή πόλη της Σκωτίας που βρίσκεται, με το παρελθόν πού, όπως πάντα, κρύβει μυστικά που επηρεάζουν τις ζωές των ανθρώπων μέχρι σήμερα.
΄΄Τί είχε πεί κάποιος, ότι το παρελθόν είναι μιά άλλη χώρα; Υπήρχαν πράγματα και στο δικό του παρελθόν που προτιμούσε να μην τα σκέφτεται. Πάρα πολλοί σκελετοί γιά μία μόνο ντουλάπα΄΄.
Ο Ιαν Ράνκιν έγραψε γιά μιά ακόμα φορά ένα μυθιστόρημα με ρυθμούς κινηματογραφικούς, απλό στη βάση του, όπως είναι όλα του τα μυθιστορήματα, αξιοποιώντας για μιά ακόμα φορά τις περιγραφικές του ικανότητες που μας έκαναν να λατρέψουμε το Εδιμβούργο στα προηγούμενα βιβλία του. Σε αυτό περιγράφει στιγμιότυπα από την ύπαιθρο της Σκωτίας. Οι ήρωές του έχουν τα χαρακτηριστικά της πάνω ή της κάτω τάξης που είναι έντονες στη Μεγάλη Βρεττανία, είναι απλοί, δεν είναι υπερχαρακτήρες, με όλα όσα συνεπάγεται αυτό. Εχουν πάθη, κάνουν λάθη, και ίσως αυτό να κάνει τους αναγνώστες να ταυτίζονται μαζί τους.
Ο Ίαν Ράνκιν γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1960 στο Φάιφ της Σκοτίας. Σπούδασε αγγλική λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, απ’ όπου αποφοίτησε το 1982. Πριν αφοσιωθεί στη συγγραφή, έκανε διάφορες δουλειές, από εργάτης σε αμπελώνες ως φοροεισπράκτορας και μουσικός συντάκτης. Το πρώτο του μυθιστόρημα εκδόθηκε το 1986, αλλά η καθιέρωσή του ήρθε με τη δημιουργία του διάσημου αντιήρωά του, του επιθεωρητή Ρέμπους, το 1987. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε 36 γλώσσες και είναι μπεστ σέλερ στις περισσότερες ηπείρους. Έχει λάβει τέσσερα CWA DAGGER AWARDS, ενώ το 2004 απέσπασε το πλέον έγκριτο αμερικάνικο EDGAR AWARD. Έχει τιμηθεί με ακαδημαϊκούς τίτλους από τα πανεπιστήμια του Αμπερτέι, του Σεντ Άντριους, του Χαλ και του Εδιμβούργου ενώ για τις υπηρεσίες του στη λογοτεχνία του απονεμήθηκε επίσης τιμητικός τίτλος (OBE) από τη βασίλισσα της Αγγλίας. Τον Μάρτιο του 2015 έγινε μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας του Εδιμβούργου, ο πρώτος συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας στον οποίο επιφυλάσσεται αυτή η τιμή.
Η μετάφραση είναι του Γιώργου Μπαρουξή.
Για το βιβλίο έγραψαν:
΄΄Ο Ράνκιν είναι στα καλύτερά του, ο Ρέμπους είναι στα καλύτερά του. Αφήγηση που ανταποκρίνεται στην εποχή και υπερβαίνει όλα τα λογοτεχνικά είδη και τις προσδοκίες΄΄. Michael Connelly, συγγραφέας.
΄΄Εξαιρετικό...αδύνατον να το αφήσεις από τα χέρια σου. Πραγματική απόλαυση΄΄. Marian Keyes-συγγραφέας.
΄΄Στους δύσκολους καιρούς
Θα τραγουδάμε ακόμη;
Ναί, θα τραγουδάμε ακόμη.
Για τους δύσκολους καιρούς΄΄.
Αυτοί οι δύσκολοι καιροί ήρθαν, λοιπόν, για τον επιθεωρητή Ρέμπους. Εχοντας βγεί στη σύνταξη, με τα πνευμόνια του να υποφέρουν από το κάπνισμα τόσων χρόνων, προσπαθεί να προσαρμοστεί σε μιά ζωή που δεν είναι αυτή που έμαθε να ζεί. Καταλαβαίνει ότι χωρίς το σήμα του επιθεωρητή οι παλιοί του συνάδελφοι δεν τον υπολογίζουν και τόσο. Άσε που οι περισσότεροι δεν εγκρίνουν τις παλιομοδίτικες, όπως τις θεωρούν, μεθόδους του. Και για να γίνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα, πάει και μπλέκεται στα πόδια τους. Ο Ρέμπους που, μιά ζωή, έβαζε πάνω απ΄όλα την αστυνομική του ιδιότητα, τώρα έχει ουσιαστικά μόνος, με μόνη φίλη του την παλιά του συνάδελφο ,επιθεωρήτρια Σιβόν Κλάρκ. Η πρώην γυναίκα του έχει πεθάνει πριν λίγα χρόνια και η μοναχοκόρη του, η Σαμάνθα, ζεί με τον σύντροφό της και την εγγονή του μακριά. Οι σχέσεις τους είναι σχεδόν τυπικές, σε βαθμό που ο Ρέμπους δεν έχει γνωρίσει κάν τον σύντροφο της κόρης του, τον Κιθ. Ο μόνος του σύντροφος τώρα πιά, είναι ο σκύλος του ο Μπρίλο.
Και ξαφνικά ένα βράδυ του τηλεφωνεί η κόρη του για να του πεί ότι ο Κιθ εξαφανίστηκε. Ο Ρέμπους σπεύδει στο παραθαλάσσια μικρή πόλη που μένει η κόρη του για να την βοηθήσει.
Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο:΄΄Οταν η κόρη του Τζόν Ρέμπους του τηλεφωνεί μες στα μεσάνυχτα, εκείνος ξέρει ότι τα νέα δεν είναι ευχάριστα. Ο σύζυγός της εδώ και δυό μέρες αγνοείται. Ο Ρέμπους φοβάται το χειρότερο- και γνωρίζει πολύ καλά μετά τα τόσα χρόνια στην αστυνομίανότι η κόρη του θα είναι η βασική ύποπτη.
Δεν υπήρξε ο καλύτερος πατέρας-η δουλειά ερχόταν πάντα πρώτη-τώρα όμως η κόρη του τον χρειάζεται περισσότερο από ποτέ. Ως τι όμως θα πάει; Ως πατέρας ή ως ντετέκτιβ;΄΄
Ο Ιαν Ράνκιν έγραψε ένα ακόμα κλασικό αστυνομικό μυθιστόρημα, παλαιάς κοπής, από αυτά που κρατούν τον αναγνώστη σε εγρήγορση από την αρχή μέχρι το τέλος.
Ο πρωταγωνιστής του, ο Τζόν Ρέμπους, για πρώτη φορά έρχεται σε άμεση επαφή με την ωμή αλήθεια των άλλων. Δεν φοράει πιά το σήμα του επιθεωρητή για να τον προστατεύσει. Ακούει λόγια πού, πολύ πιθανόν, αν φορούσε το σήμα του δεν θα τα άκουγε. Το σήμα του πάντα τον προστάτευε, τουλάχιστον στις αλήθειες που αφορούν την προσωπική του ζωή.
΄΄-Ολοι ψάχνουμε για απαντήσεις, καθένας με τον τρόπο του. Εσύ ήσουν αστυνομικός. Κοίταζες έξω όταν έπρεπε να κοιτάζεις μέσα. Ολη τη ζωή σου ήσουν μέρος του κρατικού μηχανισμού, έκανες τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό τους, για να να μπορούν αυτοί να έχουν τα χέρια τους καθαρά
-Αν δεν κάνουν κάποιοι τη δουλειά που έκανα, όλα θα καταρρεύσουν.
-Μπορεί να μην το έχεις προσέξει, αλλά όλα ήδη καταρρέουν. Και η δουλειά σου κατέληξε να σου στοιχήσει την οικογένειά σου΄΄.
Αυτέ είναι κάποιες από τις αλήθειες που πρέπει να αντιμετωπίσει ο παλιός επιθεωρητής. Πόσο εύκολο είναι;
Ο Ράνκιν έγραψε ένα σκοτεινό μυθιστόρημα-η σκοτεινιά του έχει να κάνει με το γήρας, με την ατμόσφαιρα στην ανεμοδαρμένη παραθαλάσσια μικρή πόλη της Σκωτίας που βρίσκεται, με το παρελθόν πού, όπως πάντα, κρύβει μυστικά που επηρεάζουν τις ζωές των ανθρώπων μέχρι σήμερα.
΄΄Τί είχε πεί κάποιος, ότι το παρελθόν είναι μιά άλλη χώρα; Υπήρχαν πράγματα και στο δικό του παρελθόν που προτιμούσε να μην τα σκέφτεται. Πάρα πολλοί σκελετοί γιά μία μόνο ντουλάπα΄΄.
Ο Ιαν Ράνκιν έγραψε γιά μιά ακόμα φορά ένα μυθιστόρημα με ρυθμούς κινηματογραφικούς, απλό στη βάση του, όπως είναι όλα του τα μυθιστορήματα, αξιοποιώντας για μιά ακόμα φορά τις περιγραφικές του ικανότητες που μας έκαναν να λατρέψουμε το Εδιμβούργο στα προηγούμενα βιβλία του. Σε αυτό περιγράφει στιγμιότυπα από την ύπαιθρο της Σκωτίας. Οι ήρωές του έχουν τα χαρακτηριστικά της πάνω ή της κάτω τάξης που είναι έντονες στη Μεγάλη Βρεττανία, είναι απλοί, δεν είναι υπερχαρακτήρες, με όλα όσα συνεπάγεται αυτό. Εχουν πάθη, κάνουν λάθη, και ίσως αυτό να κάνει τους αναγνώστες να ταυτίζονται μαζί τους.
Ο Ίαν Ράνκιν γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1960 στο Φάιφ της Σκοτίας. Σπούδασε αγγλική λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, απ’ όπου αποφοίτησε το 1982. Πριν αφοσιωθεί στη συγγραφή, έκανε διάφορες δουλειές, από εργάτης σε αμπελώνες ως φοροεισπράκτορας και μουσικός συντάκτης. Το πρώτο του μυθιστόρημα εκδόθηκε το 1986, αλλά η καθιέρωσή του ήρθε με τη δημιουργία του διάσημου αντιήρωά του, του επιθεωρητή Ρέμπους, το 1987. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε 36 γλώσσες και είναι μπεστ σέλερ στις περισσότερες ηπείρους. Έχει λάβει τέσσερα CWA DAGGER AWARDS, ενώ το 2004 απέσπασε το πλέον έγκριτο αμερικάνικο EDGAR AWARD. Έχει τιμηθεί με ακαδημαϊκούς τίτλους από τα πανεπιστήμια του Αμπερτέι, του Σεντ Άντριους, του Χαλ και του Εδιμβούργου ενώ για τις υπηρεσίες του στη λογοτεχνία του απονεμήθηκε επίσης τιμητικός τίτλος (OBE) από τη βασίλισσα της Αγγλίας. Τον Μάρτιο του 2015 έγινε μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας του Εδιμβούργου, ο πρώτος συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας στον οποίο επιφυλάσσεται αυτή η τιμή.
Η μετάφραση είναι του Γιώργου Μπαρουξή.
Για το βιβλίο έγραψαν:
΄΄Ο Ράνκιν είναι στα καλύτερά του, ο Ρέμπους είναι στα καλύτερά του. Αφήγηση που ανταποκρίνεται στην εποχή και υπερβαίνει όλα τα λογοτεχνικά είδη και τις προσδοκίες΄΄. Michael Connelly, συγγραφέας.
΄΄Εξαιρετικό...αδύνατον να το αφήσεις από τα χέρια σου. Πραγματική απόλαυση΄΄. Marian Keyes-συγγραφέας.
