Όπως αναφέρει ο δημιουργός του βιβλίου: «Σαν ακριβή σαμπάνια, η Γελοιογραφία σφραγίζει πανηγυρικά την επικαιρότητα και εκσφενδονίζει το πώμα του κωμικού αναδύοντας το πιο καυστικά χιουμοριστικό της άρωμα».
Ένα από τα καλά του facebook και του διαδικτύου γενικότερα είναι πως ερχόμαστε καθημερινά, σε επαφή με καλλιτέχνες και έργα, που χωρίς τη χρήση των μέσων αυτών, ίσως να μην γνωρίζαμε ποτέ… Κάτι τέτοιο συνέβη και με τον Αρίσταρχο Παπαδανιήλ, που γνώρισα μέσω διαδικτύου και το εξαιρετικό βιβλίο του «Ελληνική Πολιτική Γελοιογραφία – Η σοβαρή πλευρά μιας “αστείας” τέχνης», που, πολύ ευγενικά μου απέστειλε, εντελώς τυχαία, παραμονές των εθνικών εκλογών…
Ο Αρίσταρχος Παπαδανιήλ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978. Σπούδασε διοίκηση τουριστικών επιχειρήσεων, γραφιστική και animation. Εκτός από την «Ελληνική Πολιτική Γελοιογραφία» είναι ο δημιουργός της σειράς φυλλοσκοπίων «Σινεμά Τσέπης». Το 2005 ίδρυσε μαζί με τον αδελφό του Παναγιώτη, το δημιουργικό γραφείο SYLLIPSIS, με στόχο την οπτική επικοινωνία στους τομείς: animation, εικονογράφηση, γραφιστική. Μαζί με τη συγγραφέα-εκπαιδευτικό τεχνολόγο Σοφία Μαντουβάλου δημιούργησαν, την πρώτη ελληνική εκπαιδευτική σειρά κινουμένων σχεδίων «Ένα Γράμμα Μια Ιστορία», σε παραγωγή της Εκπαιδευτικής Ραδιοτηλεόρασης του Υπουργείου Παιδείας, η οποία εξελίχθηκε σε ψηφιακό διαδραστικό περιβάλλον μάθησης. Η σειρά προβλήθηκε στο πρόγραμμα της Εκπαιδευτικής τηλεόρασης της ΕΤ1, από το 2010, ως το… «μαύρο»….
Η «Ελληνική Πολιτική Γελοιογραφία» κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 2003 και επανεκδόθηκε το 2006 με την προσθήκη ενός cd single και ενός dvd. To λεύκωμα (240 σελίδων) προλογίζουν ο δημοσιογράφος Δημήτρης Ζαννίδης (Διευθυντής Ιδρύματος Προαγωγής Δημοσιογραφίας Αθανασίου Β.Μπότση) και ο επιβλέπων καθηγητής αυτής της μελέτης Μάνος Στεφανίδης (Επιμελητής Εθνικής Πινακοθήκης και Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου). Περιλαμβάνει μια συλλογή γελοιογραφιών – κάποιες από τις οποίες δημοσιεύονται για πρώτη φορά - από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του είδους, από το 1849 μέχρι το 2000 και ακόμη εκτενείς συνεντεύξεις του Γιάννη Κυριακόπουλου (ΚΥΡ) και του Σπύρου Ορνεράκη. Γίνεται επίσης αναφορά στη δημιουργική σύμπραξη του στρατηγού Μακρυγιάννη, με τους λαϊκούς ζωγράφους Παναγιώτη και Δημήτριο Ζωγράφο, οι οποίοι την περίοδο 1836-1839 απεικόνισαν «Είκοσι τέσσερις μάχες και μία αληθεία». Η μία αληθεία εγκαινιάζει την πολιτική γελοιογραφική δημιουργία στη νεοελληνική ιστορία, αλλά δυστυχώς καταστράφηκε -για ευνόητους λόγους- από τους ίδιους τους δημιουργούς. Υπάρχει ακόμη, ένα αφιέρωμα στον πρώτο έντεχνο πολιτικό γελοιογράφο, Αθανάσιο Ιατρίδη. Στη δεύτερη έκδοση του βιβλίου μάλιστα, έχουν φωτογραφηθεί οι πρωτότυποι πάπυροι με τις γελοιογραφίες του (1851-1852), από τη συλλογή του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου.
Το cd περιέχει το τραγούδι «Με την Καμπύλη της Γραμμής και την Αιχμή του Λόγου» σε μουσική του Δημήτρη Μαραμή και στίχους του Παπαδανιήλ, που ηχογραφήθηκε το 2003, με ερμηνευτές τους Τάσο Μιχάλη και Θανάση Χουλιαρά. Ακούγεται επίσης η οργανική εκδοχή του τραγουδιού με τον Δημήτρη Μαραμή στο πιάνο, καθώς και το «Σαν ακριβή σαμπάνια» με την ερμηνεία του Τάσου Μιχάλη (πρόκειται για τον πρόλογο που βρίσκεται στην αρχή του κειμένου μου).
Στο dvd συμπεριλαμβάνονται αποσπάσματα από την παρουσίαση της πρώτης έκδοσης του βιβλίου που πραγματοποιήθηκε στις 8 Μαΐου 2003, στο Αμφιθέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» του Πνευματικού Πολιτιστικού Κέντρου Δήμου Χολαργού, καθώς και η μαυρόασπρη ταινία του Σταμάτη Πολενάκη «Ο Ντούτσε αφηγείται» του 1945 (που σύμφωνα με τις πληροφορίες του βιβλίου, είναι το 1ο ελληνικό κινούμενο σχέδιο), επενδυμένη με πρωτότυπη μουσική επένδυση του Δημήτρη Μαραμή.
Στις 4 Φεβρουαρίου 2007 ο Γιώργος Παπαστεφάνου παρουσίασε το τραγούδι «Με την Καμπύλη της Γραμμής και την Αιχμή του Λόγου» σε εκπομπή-αφιέρωμα στο σατιρικό τραγούδι στο Δεύτερο Πρόγραμμα ΕΡΑ. Νομίζω πως στην προεκλογική περίοδο που διανύουμε, είναι ιδιαίτερα επίκαιρο…
Ένα από τα καλά του facebook και του διαδικτύου γενικότερα είναι πως ερχόμαστε καθημερινά, σε επαφή με καλλιτέχνες και έργα, που χωρίς τη χρήση των μέσων αυτών, ίσως να μην γνωρίζαμε ποτέ… Κάτι τέτοιο συνέβη και με τον Αρίσταρχο Παπαδανιήλ, που γνώρισα μέσω διαδικτύου και το εξαιρετικό βιβλίο του «Ελληνική Πολιτική Γελοιογραφία – Η σοβαρή πλευρά μιας “αστείας” τέχνης», που, πολύ ευγενικά μου απέστειλε, εντελώς τυχαία, παραμονές των εθνικών εκλογών…
Ο Αρίσταρχος Παπαδανιήλ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978. Σπούδασε διοίκηση τουριστικών επιχειρήσεων, γραφιστική και animation. Εκτός από την «Ελληνική Πολιτική Γελοιογραφία» είναι ο δημιουργός της σειράς φυλλοσκοπίων «Σινεμά Τσέπης». Το 2005 ίδρυσε μαζί με τον αδελφό του Παναγιώτη, το δημιουργικό γραφείο SYLLIPSIS, με στόχο την οπτική επικοινωνία στους τομείς: animation, εικονογράφηση, γραφιστική. Μαζί με τη συγγραφέα-εκπαιδευτικό τεχνολόγο Σοφία Μαντουβάλου δημιούργησαν, την πρώτη ελληνική εκπαιδευτική σειρά κινουμένων σχεδίων «Ένα Γράμμα Μια Ιστορία», σε παραγωγή της Εκπαιδευτικής Ραδιοτηλεόρασης του Υπουργείου Παιδείας, η οποία εξελίχθηκε σε ψηφιακό διαδραστικό περιβάλλον μάθησης. Η σειρά προβλήθηκε στο πρόγραμμα της Εκπαιδευτικής τηλεόρασης της ΕΤ1, από το 2010, ως το… «μαύρο»….
Η «Ελληνική Πολιτική Γελοιογραφία» κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 2003 και επανεκδόθηκε το 2006 με την προσθήκη ενός cd single και ενός dvd. To λεύκωμα (240 σελίδων) προλογίζουν ο δημοσιογράφος Δημήτρης Ζαννίδης (Διευθυντής Ιδρύματος Προαγωγής Δημοσιογραφίας Αθανασίου Β.Μπότση) και ο επιβλέπων καθηγητής αυτής της μελέτης Μάνος Στεφανίδης (Επιμελητής Εθνικής Πινακοθήκης και Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου). Περιλαμβάνει μια συλλογή γελοιογραφιών – κάποιες από τις οποίες δημοσιεύονται για πρώτη φορά - από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του είδους, από το 1849 μέχρι το 2000 και ακόμη εκτενείς συνεντεύξεις του Γιάννη Κυριακόπουλου (ΚΥΡ) και του Σπύρου Ορνεράκη. Γίνεται επίσης αναφορά στη δημιουργική σύμπραξη του στρατηγού Μακρυγιάννη, με τους λαϊκούς ζωγράφους Παναγιώτη και Δημήτριο Ζωγράφο, οι οποίοι την περίοδο 1836-1839 απεικόνισαν «Είκοσι τέσσερις μάχες και μία αληθεία». Η μία αληθεία εγκαινιάζει την πολιτική γελοιογραφική δημιουργία στη νεοελληνική ιστορία, αλλά δυστυχώς καταστράφηκε -για ευνόητους λόγους- από τους ίδιους τους δημιουργούς. Υπάρχει ακόμη, ένα αφιέρωμα στον πρώτο έντεχνο πολιτικό γελοιογράφο, Αθανάσιο Ιατρίδη. Στη δεύτερη έκδοση του βιβλίου μάλιστα, έχουν φωτογραφηθεί οι πρωτότυποι πάπυροι με τις γελοιογραφίες του (1851-1852), από τη συλλογή του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου.
Το cd περιέχει το τραγούδι «Με την Καμπύλη της Γραμμής και την Αιχμή του Λόγου» σε μουσική του Δημήτρη Μαραμή και στίχους του Παπαδανιήλ, που ηχογραφήθηκε το 2003, με ερμηνευτές τους Τάσο Μιχάλη και Θανάση Χουλιαρά. Ακούγεται επίσης η οργανική εκδοχή του τραγουδιού με τον Δημήτρη Μαραμή στο πιάνο, καθώς και το «Σαν ακριβή σαμπάνια» με την ερμηνεία του Τάσου Μιχάλη (πρόκειται για τον πρόλογο που βρίσκεται στην αρχή του κειμένου μου).
Στο dvd συμπεριλαμβάνονται αποσπάσματα από την παρουσίαση της πρώτης έκδοσης του βιβλίου που πραγματοποιήθηκε στις 8 Μαΐου 2003, στο Αμφιθέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» του Πνευματικού Πολιτιστικού Κέντρου Δήμου Χολαργού, καθώς και η μαυρόασπρη ταινία του Σταμάτη Πολενάκη «Ο Ντούτσε αφηγείται» του 1945 (που σύμφωνα με τις πληροφορίες του βιβλίου, είναι το 1ο ελληνικό κινούμενο σχέδιο), επενδυμένη με πρωτότυπη μουσική επένδυση του Δημήτρη Μαραμή.
Στις 4 Φεβρουαρίου 2007 ο Γιώργος Παπαστεφάνου παρουσίασε το τραγούδι «Με την Καμπύλη της Γραμμής και την Αιχμή του Λόγου» σε εκπομπή-αφιέρωμα στο σατιρικό τραγούδι στο Δεύτερο Πρόγραμμα ΕΡΑ. Νομίζω πως στην προεκλογική περίοδο που διανύουμε, είναι ιδιαίτερα επίκαιρο…
