η προβολή των οποίων απαγορεύθηκε, με το «αιτιολογικό» ότι ήταν εξαιρετικά βίαιες, πολιτικά ριζοσπαστικές, εθνικά προσβλητικές, θρησκευτικά βλάσφημες ή ακραία ερωτικές.
Πρώτη και καλύτερη στη λίστα το «Κουρδιστό πορτοκάλι» (1971). Από τις ταινίες που πρέπει κανείς οπωσδήποτε να δει, το «Κουρδιστό πορτοκάλι» του Κιούμπρικ κινδύνεψε να μη βγει ποτέ στις μεγάλες οθόνες. Θεωρήθηκε ακραία, και για δεκαετίες ανήκε στις επισήμως απαγορευμένες ταινίες σε Ιρλανδία, Σιγκαπούρη, Μαλαισία, Νότια Κορέα, Ισπανία και Αγγλία. Όσο παράλογο και να ακούγεται σήμερα, ειδικά για την τελευταία περίπτωση, αυτή της Αγγλίας, ο ίδιος ο Κιούμπρικ -κατά δήλωση της γυναίκας του- συμφώνησε να απαγορευθεί η προβολή, προκειμένου να σταματήσουν οι απειλές που δεχόταν ο ίδιος και η οικογένειά του. Το θέμα της ταινίας είναι λίγο-πολύ γνωστό και αφορά μια ομάδα βίαιων νεαρών, ένας από τους οποίους, ο Άλεξ, καταλήγει στη φυλακή όπου ακολουθεί ένα «καινοτόμο» σωφρονιστικό σύστημα που επινόησε η κυβέρνηση.
«The Texas chainsaw massacre» (1974), ή αλλιώς ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι. Η ελληνική... απόδοση του τίτλου βεβαίως -όπως και σε πολλές ανάλογες περιπτώσεις- είναι εξαιρετικά ατυχής... Το αποκορύφωμα του σπλάτερ την εποχή εκείνη ήταν ίσως αυτή η ταινία. Το θέμα απλό και γνωστό: ο Τομπ Χόπερ δημιούργησε ένα «δολοφόνο με πριόνι», που κατακρεουργούσε όποιον έβρισκε μπροστά του. Και προκάλεσε σάλο σε Φινλανδία, Αγγλία, Βραζιλία, Αυστραλία, Δυτική Γερμανία, Χιλή, Ισλανδία, Ιρλανδία, Νορβηγία, Σιγκαπούρη και Σουηδία, που αρχικά απαγόρευσαν εντελώς την προβολή της ταινίας, και όταν τελικά την επέτρεψαν, «πετσόκοψαν» τις πολύ βίαιες σκηνές της. Ο σκηνοθέτης βάσισε την υπόθεση σε αληθινή ιστορία, αυτή του δολοφόνου Εντ Γκέιν. Για να θυμηθούν οι παλιότεροι και για να... μάθουν οι νεότεροι, η υπόθεση έχει ως εξής: μια παρέα φίλων πάει ταξίδι, ένας δολοφόνος καραδοκεί και μια σειρά από λάθος timing ήταν η αρχή πολλών σίκουελ και ενός (ή και περισσοτέρων) πρίκουελ. Και φυσικά η ταινία έγινε έμπνευση για πολλές άλλες -πολύ πιο... σπλάτερ- που ακολούθησαν και κάνουν το δολοφόνο με το πριόνι να μοιάζει σήμερα με την... Πολυάννα!
«Ο εξορκιστής» (1973). Κλασική και must see, η ταινία βασίστηκε σε αληθινή ιστορία και συγκεκριμένα σε καταγεγραμμένο περιστατικό εξορκισμού που έγινε στις ΗΠΑ το 1949. Η ταινία περιγράφει την «κατάληψη» ενός κοριτσιού από «δαιμονικά» πνεύματα και την προσπάθεια της μάνας του να το σώσει με τη βοήθεια της Εκκλησίας μέσω εξορκισμού. Είναι η ταινία όπου ακούγεται το ελληνικότατο τραγούδι της Ρίτας Σακελλαρίου, αλλά φυσικά δεν απαγορεύθηκε γι' αυτό. Η ταινία θεωρήθηκε ότι ξεφεύγει από την παραδοσιακή θρησκευτική διδασκαλία και απαγορεύθηκε εντελώς σε Αγγλία, Μαλαισία και Σιγκαπούρη, σκηνές της «κόπηκαν» σε άλλες χώρες, αλλά παρ' όλ' αυτά προτάθηκε για 10 Όσκαρ, από τα οποία απέσπασε τελικά τα 2 (ήχου και σεναρίου).
«Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι» (1973). Είναι το αλληγορικό αριστούργημα του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, με τη Μαρία Σνάιντερ και τον εκπληκτικό Μάρλον Μπράντο. Η πασίγνωστη και πλέον κλασική σκηνή με το βούτυρο αρκούσε για να απαγορευθεί η ταινία για χρόνια στην Ιταλία, τη Σιγκαπούρη, τη Νέα Ζηλανδία, την Πορτογαλία και τη Ν. Κορέα. Αν δεν την έχετε δει (που πάει να πει πως είστε μικρότεροι των πρώτων -άντα και μάλλον καθόλου σινεφίλ), η υπόθεση έχει ως εξής: στο Παρίσι του '70, μια νεαρή Γαλλίδα ξεκινά μια φλογερή σχέση, που βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στο σεξ, με έναν πολύ μεγαλύτερό της Αμερικανό επιχειρηματία.
«Η ζωή του Μπράιαν» (1979). Always look on the bright side of life είναι το χαρακτηριστικό τραγούδι της ταινίας, αλλά αυτή η κωμική -ουσιαστικά- ταινία των ευφυέστατων Μόντι Πάιθονς «έφαγε πόρτα» σε Νορβηγία, Σιγκαπούρη και Ιρλανδία! Μάλιστα το 2009 ήρθη -με κάμποσα χρόνια καθυστέρηση- η απαγόρευση και στην ουαλική πόλη Aberystwyth! Η ιστορία κλασική πλέον: ο Μπράιαν γεννήθηκε σε στάβλο δίπλα στον Χριστό και όλη του τη ζωή προσπαθούσε να πείσει τον κόσμο ότι δεν είναι ο Μεσσίας.
«Ο τελευταίος πειρασμός» (1988). Το κλασικό αριστούργημα του Καζαντζάκη, το βιβλίο που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από κάθε «θρησκευόμενο» παγκοσμίως, ήταν φυσικό να τύχει ανάλογης υποδοχής στην εκδοχή του για τη μεγάλη οθόνη. «Διαόλισε» εκκλησιαστικούς κύκλους εξαιτίας της περιγραφής παραισθήσεων σαρκικών απολαύσεων που βασάνιζαν τον Ιησού λίγο πριν από τη σταύρωση και απαγορεύτηκε στη Χιλή, τις Φιλιππίνες και τη Ν. Αφρική. Μάλιστα, υπάρχουν φήμες, που είναι πολύ πιθανό να μην είναι καθόλου φήμες αλλά να έχουν γερή δόση πραγματικότητας, πως κάποια σκληροπυρηνική θρησκευτική οργάνωση προσφέρθηκε να αγοράσει την ταινία για αρκετά εκατομμύρια δολάρια, με σκοπό να την καταστρέψει διά παντός!
Και εννοείται πως η λίστα δεν σταματά εδώ. Μια «βόλτα» στο Διαδίκτυο θα σας πείσει. Για περισσότερα, επισκεφθείτε ενδεικτικά και τα:
www.imdb.com/poll/yw_GchQgelo/
http://en.wikipedia.org/wiki/ List_of_banned films
http://worldleaks.com/banned-movies-of-all-time
www.criterion.com/lists/170366-banned-criterion-s-forbidden-films
Πηγή: www.enet.gr
Πρώτη και καλύτερη στη λίστα το «Κουρδιστό πορτοκάλι» (1971). Από τις ταινίες που πρέπει κανείς οπωσδήποτε να δει, το «Κουρδιστό πορτοκάλι» του Κιούμπρικ κινδύνεψε να μη βγει ποτέ στις μεγάλες οθόνες. Θεωρήθηκε ακραία, και για δεκαετίες ανήκε στις επισήμως απαγορευμένες ταινίες σε Ιρλανδία, Σιγκαπούρη, Μαλαισία, Νότια Κορέα, Ισπανία και Αγγλία. Όσο παράλογο και να ακούγεται σήμερα, ειδικά για την τελευταία περίπτωση, αυτή της Αγγλίας, ο ίδιος ο Κιούμπρικ -κατά δήλωση της γυναίκας του- συμφώνησε να απαγορευθεί η προβολή, προκειμένου να σταματήσουν οι απειλές που δεχόταν ο ίδιος και η οικογένειά του. Το θέμα της ταινίας είναι λίγο-πολύ γνωστό και αφορά μια ομάδα βίαιων νεαρών, ένας από τους οποίους, ο Άλεξ, καταλήγει στη φυλακή όπου ακολουθεί ένα «καινοτόμο» σωφρονιστικό σύστημα που επινόησε η κυβέρνηση.
«The Texas chainsaw massacre» (1974), ή αλλιώς ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι. Η ελληνική... απόδοση του τίτλου βεβαίως -όπως και σε πολλές ανάλογες περιπτώσεις- είναι εξαιρετικά ατυχής... Το αποκορύφωμα του σπλάτερ την εποχή εκείνη ήταν ίσως αυτή η ταινία. Το θέμα απλό και γνωστό: ο Τομπ Χόπερ δημιούργησε ένα «δολοφόνο με πριόνι», που κατακρεουργούσε όποιον έβρισκε μπροστά του. Και προκάλεσε σάλο σε Φινλανδία, Αγγλία, Βραζιλία, Αυστραλία, Δυτική Γερμανία, Χιλή, Ισλανδία, Ιρλανδία, Νορβηγία, Σιγκαπούρη και Σουηδία, που αρχικά απαγόρευσαν εντελώς την προβολή της ταινίας, και όταν τελικά την επέτρεψαν, «πετσόκοψαν» τις πολύ βίαιες σκηνές της. Ο σκηνοθέτης βάσισε την υπόθεση σε αληθινή ιστορία, αυτή του δολοφόνου Εντ Γκέιν. Για να θυμηθούν οι παλιότεροι και για να... μάθουν οι νεότεροι, η υπόθεση έχει ως εξής: μια παρέα φίλων πάει ταξίδι, ένας δολοφόνος καραδοκεί και μια σειρά από λάθος timing ήταν η αρχή πολλών σίκουελ και ενός (ή και περισσοτέρων) πρίκουελ. Και φυσικά η ταινία έγινε έμπνευση για πολλές άλλες -πολύ πιο... σπλάτερ- που ακολούθησαν και κάνουν το δολοφόνο με το πριόνι να μοιάζει σήμερα με την... Πολυάννα!
«Ο εξορκιστής» (1973). Κλασική και must see, η ταινία βασίστηκε σε αληθινή ιστορία και συγκεκριμένα σε καταγεγραμμένο περιστατικό εξορκισμού που έγινε στις ΗΠΑ το 1949. Η ταινία περιγράφει την «κατάληψη» ενός κοριτσιού από «δαιμονικά» πνεύματα και την προσπάθεια της μάνας του να το σώσει με τη βοήθεια της Εκκλησίας μέσω εξορκισμού. Είναι η ταινία όπου ακούγεται το ελληνικότατο τραγούδι της Ρίτας Σακελλαρίου, αλλά φυσικά δεν απαγορεύθηκε γι' αυτό. Η ταινία θεωρήθηκε ότι ξεφεύγει από την παραδοσιακή θρησκευτική διδασκαλία και απαγορεύθηκε εντελώς σε Αγγλία, Μαλαισία και Σιγκαπούρη, σκηνές της «κόπηκαν» σε άλλες χώρες, αλλά παρ' όλ' αυτά προτάθηκε για 10 Όσκαρ, από τα οποία απέσπασε τελικά τα 2 (ήχου και σεναρίου).
«Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι» (1973). Είναι το αλληγορικό αριστούργημα του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, με τη Μαρία Σνάιντερ και τον εκπληκτικό Μάρλον Μπράντο. Η πασίγνωστη και πλέον κλασική σκηνή με το βούτυρο αρκούσε για να απαγορευθεί η ταινία για χρόνια στην Ιταλία, τη Σιγκαπούρη, τη Νέα Ζηλανδία, την Πορτογαλία και τη Ν. Κορέα. Αν δεν την έχετε δει (που πάει να πει πως είστε μικρότεροι των πρώτων -άντα και μάλλον καθόλου σινεφίλ), η υπόθεση έχει ως εξής: στο Παρίσι του '70, μια νεαρή Γαλλίδα ξεκινά μια φλογερή σχέση, που βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στο σεξ, με έναν πολύ μεγαλύτερό της Αμερικανό επιχειρηματία.
«Η ζωή του Μπράιαν» (1979). Always look on the bright side of life είναι το χαρακτηριστικό τραγούδι της ταινίας, αλλά αυτή η κωμική -ουσιαστικά- ταινία των ευφυέστατων Μόντι Πάιθονς «έφαγε πόρτα» σε Νορβηγία, Σιγκαπούρη και Ιρλανδία! Μάλιστα το 2009 ήρθη -με κάμποσα χρόνια καθυστέρηση- η απαγόρευση και στην ουαλική πόλη Aberystwyth! Η ιστορία κλασική πλέον: ο Μπράιαν γεννήθηκε σε στάβλο δίπλα στον Χριστό και όλη του τη ζωή προσπαθούσε να πείσει τον κόσμο ότι δεν είναι ο Μεσσίας.
«Ο τελευταίος πειρασμός» (1988). Το κλασικό αριστούργημα του Καζαντζάκη, το βιβλίο που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από κάθε «θρησκευόμενο» παγκοσμίως, ήταν φυσικό να τύχει ανάλογης υποδοχής στην εκδοχή του για τη μεγάλη οθόνη. «Διαόλισε» εκκλησιαστικούς κύκλους εξαιτίας της περιγραφής παραισθήσεων σαρκικών απολαύσεων που βασάνιζαν τον Ιησού λίγο πριν από τη σταύρωση και απαγορεύτηκε στη Χιλή, τις Φιλιππίνες και τη Ν. Αφρική. Μάλιστα, υπάρχουν φήμες, που είναι πολύ πιθανό να μην είναι καθόλου φήμες αλλά να έχουν γερή δόση πραγματικότητας, πως κάποια σκληροπυρηνική θρησκευτική οργάνωση προσφέρθηκε να αγοράσει την ταινία για αρκετά εκατομμύρια δολάρια, με σκοπό να την καταστρέψει διά παντός!
Και εννοείται πως η λίστα δεν σταματά εδώ. Μια «βόλτα» στο Διαδίκτυο θα σας πείσει. Για περισσότερα, επισκεφθείτε ενδεικτικά και τα:
www.imdb.com/poll/yw_GchQgelo/
http://en.wikipedia.org/wiki/ List_of_banned films
http://worldleaks.com/banned-movies-of-all-time
www.criterion.com/lists/170366-banned-criterion-s-forbidden-films
Πηγή: www.enet.gr
