28 Σεπτεμβρίου στις 21.30 στον κινηματογράφο Δαναός, στο πλαίσιο του φεστιβάλ Νύχτες Πρεμιέρας.
Ο ίδιος δηλώνει σε πρόσφατη συνέντευξή του: «Η ιδέα ενός ντοκιμαντέρ για εμένα, για την ιστορία μου, δεν με ενδιέφερε καθόλου. Υπάρχουν τόσα κακά μουσικά ντοκιμαντέρ και το μόνο που κατορθώνουν είναι να απομυθοποιούν και να δυσφημούν το πρόσωπο στο οποίο αναφέρονται. Το εγχείρημα είναι "να δούμε πίσω από τη μάσκα" και να παρουσιάσουμε τη διασημότητα σαν οποιονδήποτε άλλο και αυτό απλώς δεν είναι αλήθεια. Αν είσαι στο φως της δημοσιότητας δεν είσαι σαν τους άλλους. Κατά κάποιον τρόπο είσαι ένα καταδικασμένο πλάσμα. Πρότεινα λοιπόν, "ας βρούμε έναν πιο ενδιαφέροντα τρόπο να το κάνουμε"».
Και τον βρήκαν… κι απ’ όσα έχουμε δει μάλλον τον «πέτυχαν». Κλείνοντας τα 56 του ο Κέιβ σκαλίζει το «αρχείο» του και θυμάται στιγμές απ’ τα παλιά… Στη σκηνή αλλά και στα προσωπικά του…
Εικόνες από τα πρώτα βήματα των Birthday Party στο Λονδίνο του 1981, όταν τα έδιναν όλα σε «παρακατιανές» σκηνές κι ο Νικ τις έτρωγε άγρια από σκίνχεντς επειδή καθόταν τη λάθος στιγμή στο λάθος σημείο του κλαμπ… Το ταξίδι περνάει από στο Βερολίνο του 1987 και συνεχίζεται 10 χρόνια αργότερα στο Σάο Πάολο όπου σύμφωνα με τον Κέιβ «τα πρώτα χρόνια ήταν υπέροχα, όπου και να κοιτούσες έβλεπες κάτι παράξενο και μαγευτικό».
Και φτάνουμε στο σήμερα: «Κοίταξέ με, μεταμορφώνομαι, δονούμαι, λάμπω, πετάω, κοίταξέ με τώρα».
Ο ίδιος δηλώνει σε πρόσφατη συνέντευξή του: «Η ιδέα ενός ντοκιμαντέρ για εμένα, για την ιστορία μου, δεν με ενδιέφερε καθόλου. Υπάρχουν τόσα κακά μουσικά ντοκιμαντέρ και το μόνο που κατορθώνουν είναι να απομυθοποιούν και να δυσφημούν το πρόσωπο στο οποίο αναφέρονται. Το εγχείρημα είναι "να δούμε πίσω από τη μάσκα" και να παρουσιάσουμε τη διασημότητα σαν οποιονδήποτε άλλο και αυτό απλώς δεν είναι αλήθεια. Αν είσαι στο φως της δημοσιότητας δεν είσαι σαν τους άλλους. Κατά κάποιον τρόπο είσαι ένα καταδικασμένο πλάσμα. Πρότεινα λοιπόν, "ας βρούμε έναν πιο ενδιαφέροντα τρόπο να το κάνουμε"».
Και τον βρήκαν… κι απ’ όσα έχουμε δει μάλλον τον «πέτυχαν». Κλείνοντας τα 56 του ο Κέιβ σκαλίζει το «αρχείο» του και θυμάται στιγμές απ’ τα παλιά… Στη σκηνή αλλά και στα προσωπικά του…
Εικόνες από τα πρώτα βήματα των Birthday Party στο Λονδίνο του 1981, όταν τα έδιναν όλα σε «παρακατιανές» σκηνές κι ο Νικ τις έτρωγε άγρια από σκίνχεντς επειδή καθόταν τη λάθος στιγμή στο λάθος σημείο του κλαμπ… Το ταξίδι περνάει από στο Βερολίνο του 1987 και συνεχίζεται 10 χρόνια αργότερα στο Σάο Πάολο όπου σύμφωνα με τον Κέιβ «τα πρώτα χρόνια ήταν υπέροχα, όπου και να κοιτούσες έβλεπες κάτι παράξενο και μαγευτικό».
Και φτάνουμε στο σήμερα: «Κοίταξέ με, μεταμορφώνομαι, δονούμαι, λάμπω, πετάω, κοίταξέ με τώρα».
