τη δεκαετία του '60 (Δημήτρης Αντωνίτσης) είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε στην ομαδική έκθεση εικαστικών με τίτλο «Mimicry» που διοργανώνει και φιλοξενεί το Costa Navarino στην Πύλο.
Θυμιάματα σε μορφή lego (Ryusuke Kido), που λειτουργώντας σαν μια αλληγορία φθοράς και δόμησης αποτυπώνουν τον αέναο κύκλο της ζωής καθώς και την εκάστοτε μεταστοιχείωση της ύλης. Έπιπλα εσωτερικών χώρων που φέρουν την αρχιτεκτονική αισθητική του Βερολίνου (Εύα Μήταλα), καθώς και έργα που με αφετηρία τη χρηστική τους επιφάνεια παραπέμπουν στην υπαρξιακή φιλοσοφία του Νίτσε (Carsten Fock).
Πέντε Έλληνες και ξένοι εικαστικοί αποτινάζουν το αρνητικό φορτίο που φέρει στις μέρες μας η έννοια «μιμητισμός» και παρουσιάζουν μία έκθεση που αναμένει μάλιστα την είσοδο των επισκεπτών της προκειμένου να ξεδιπλώσει μερικές από τις πτυχές του διαδραστικού της χαρακτήρα. Μιμητισμός που δομείται στα θεμέλια της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας (προσέγγιση της αρχετυπικής ομορφιάς), καθώς και της εξελικτικής βιολογίας (στρατηγική επιβίωσης).
Μία έκθεση ποικίλων υλικών που επιτυγχάνει να υπερασπιστεί το εννοιολογικό της υπόβαθρο και να εναρμονιστεί απόλυτα με τη λειτουργία και την αισθητική του διάσημου ξενοδοχείου, το οποίο ως έργο υψηλής αρχιτεκτονικής συνδυάζει ρωμαϊκό μέγεθος και αρχαιοελληνική εκλέπτυνση.
Στην εγκατάσταση ειδικότερα με τίτλο «Eternal future», ο Ryusuke Kido, έχοντας για πρώτη ύλη σκόνη θυμιάματος και χρησιμοποιώντας ένα αυτοσχέδιο μεταλλικό καλούπι, δημιουργεί τουβλάκια lego, που εν συνεχεία συνθέτουν μία κατασκευή εν είδει αστικού τοπίου. Μία ιδιότυπη πόλη από λιβάνι, κατά το ήμισυ καμένη, με το άλλο της μισό να «περιμένει» την φθοροποιό ισχύ της φωτιάς, που θα βάζει ο καλλιτέχνης καθημερινά στα υπόλοιπα κομμάτια της πόλης. «Όταν φοιτούσα στη Σχολή Καλών Τεχνών του Τόκιο, έλαβε χώρα ένας ισχυρός σεισμός, που, σφραγίζοντας ανεξίτηλα την ενηλικίωσή μου, υπήρξε η απαρχή της μετάβασής μου από τα στέρεα στα πιο ρευστά υλικά που αποτυπώνουν τη διαδικασία της φθοράς. Δεν ήταν δυνατό να αδιαφορήσω στη θέα του αστικού τοπίου, το οποίο, συγκλονίζοντάς με βιωματικά, με σφράγισε και ως καλλιτέχνη. Σκοπός μου όμως είναι ακόμη και μέσα από το θλιβερό να αναδείξω και μια αισιόδοξη πτυχή των πραγμάτων. Τίποτα στη ζωή δεν είναι μονοσήμαντο. Όλα είναι θέμα οπτικής προσέγγισης», ήταν τα πρώτα λόγια του Ιάπωνα καλλιτέχνη κατά την επίσκεψή μας στο χώρο της έκθεσης. Αυτή η θετική προοπτική στην εγκατάσταση του Ιάπωνα καλλιτέχνη θεωρούμε ότι προκύπτει από την αίσθηση του αέναου κύκλου της ζωής και της αντίστοιχης μεταστοιχείωσης της πρώτης ύλης, με την εν λόγω διαδικασία να επιφορτίζεται αισθητικά και από την οσμή του καμένου λιβανιού που διαχέεται στο χώρο.
Στις ψηφιακές εκτυπώσεις αντίστοιχα του Δημήτρη Αντωνίτση πάνω σε ρετάλια δέρματος από πολυτελή αυτοκίνητα, ο εννοιολογικός καλλιτέχνης και επιμελητής της έκθεσης, χρησιμοποιεί φωτογραφίες από την καμπάνια του ΕΟΤ της δεκαετίας του '60, ως ντοκουμέντο αλλά και ως κριτικό σχολιασμό. Μια σχέση εφήμερου και διαχρονικού με κοινό παρονομαστή τη φθορά, μιας και την εποχή εκείνη, που ακολούθησε τις περίφημες φωτογραφίες της Nellys, celebrity της εποχής (Γιουλ Μπρίνερ, Κλαούντια Καρντινάλε, Λιζ Τέιλορ κ.ά.) πόζαραν με φόντο τα αρχαία μνημεία προκειμένου να προωθηθεί ο εγχώριος τουρισμός. Υλικά και αναπαραστάσεις που συνδυάζουν με έντονα σκωπτική διάθεση ζεύγη αντιθετικά και οξύμωρα. Έτσι, τα ρετάλια είναι πολυτελή, ενώ εικόνες αρχαιοελληνικού πολιτισμού τίθενται στο φόντο μιας life style βιτρίνας. «Ήταν η αρχή του ελληνικού life style και μάλιστα επιχορηγούμενου από το κράτος», μας ανέφερε μεταξύ άλλων ο Δημήτρης Αντωνίτσης. Σκωπτικότητα που συλλειτουργεί με τα παρακείμενα εντυπωσιακά γλυπτά της Μάρθας Δημητροπούλου, όπου το φυσικό συνοδοιπορεί με το ευτελές και συνθέτουν μαζί και με τα έργα της Εύας Μήταλα και του Carsten Fock, μια εικαστική έκθεση που αξίζει της προσοχής μας.
Η ομαδική έκθεση εικαστικών στο Costa Navarino θα διαρκέσει μέχρι τις 14 Σεπτεμβρίου. Παράλληλα από τις 30 Ιουνίου, ξεκινά το πρόγραμμα με τίτλο «Γίνε αρχαιολόγος για μια μέρα ή μια εβδομάδα!» όπου το ξενοδοχείο, σε συνεργασία με τον καθηγητή Πέτρο Θέμελη και την Εταιρεία Μεσσηνιακών Σπουδών, θα δίνει στους επισκέπτες την ευκαιρία να συμμετέχουν στην ανασκαφική διαδικασία υπό την επίβλεψη και την καθοδήγηση ειδικής ομάδας αρχαιολόγων.
Του ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΑΜΟΥ
Πηγή: www.enet.gr
Θυμιάματα σε μορφή lego (Ryusuke Kido), που λειτουργώντας σαν μια αλληγορία φθοράς και δόμησης αποτυπώνουν τον αέναο κύκλο της ζωής καθώς και την εκάστοτε μεταστοιχείωση της ύλης. Έπιπλα εσωτερικών χώρων που φέρουν την αρχιτεκτονική αισθητική του Βερολίνου (Εύα Μήταλα), καθώς και έργα που με αφετηρία τη χρηστική τους επιφάνεια παραπέμπουν στην υπαρξιακή φιλοσοφία του Νίτσε (Carsten Fock).
Πέντε Έλληνες και ξένοι εικαστικοί αποτινάζουν το αρνητικό φορτίο που φέρει στις μέρες μας η έννοια «μιμητισμός» και παρουσιάζουν μία έκθεση που αναμένει μάλιστα την είσοδο των επισκεπτών της προκειμένου να ξεδιπλώσει μερικές από τις πτυχές του διαδραστικού της χαρακτήρα. Μιμητισμός που δομείται στα θεμέλια της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας (προσέγγιση της αρχετυπικής ομορφιάς), καθώς και της εξελικτικής βιολογίας (στρατηγική επιβίωσης).
Μία έκθεση ποικίλων υλικών που επιτυγχάνει να υπερασπιστεί το εννοιολογικό της υπόβαθρο και να εναρμονιστεί απόλυτα με τη λειτουργία και την αισθητική του διάσημου ξενοδοχείου, το οποίο ως έργο υψηλής αρχιτεκτονικής συνδυάζει ρωμαϊκό μέγεθος και αρχαιοελληνική εκλέπτυνση.
Στην εγκατάσταση ειδικότερα με τίτλο «Eternal future», ο Ryusuke Kido, έχοντας για πρώτη ύλη σκόνη θυμιάματος και χρησιμοποιώντας ένα αυτοσχέδιο μεταλλικό καλούπι, δημιουργεί τουβλάκια lego, που εν συνεχεία συνθέτουν μία κατασκευή εν είδει αστικού τοπίου. Μία ιδιότυπη πόλη από λιβάνι, κατά το ήμισυ καμένη, με το άλλο της μισό να «περιμένει» την φθοροποιό ισχύ της φωτιάς, που θα βάζει ο καλλιτέχνης καθημερινά στα υπόλοιπα κομμάτια της πόλης. «Όταν φοιτούσα στη Σχολή Καλών Τεχνών του Τόκιο, έλαβε χώρα ένας ισχυρός σεισμός, που, σφραγίζοντας ανεξίτηλα την ενηλικίωσή μου, υπήρξε η απαρχή της μετάβασής μου από τα στέρεα στα πιο ρευστά υλικά που αποτυπώνουν τη διαδικασία της φθοράς. Δεν ήταν δυνατό να αδιαφορήσω στη θέα του αστικού τοπίου, το οποίο, συγκλονίζοντάς με βιωματικά, με σφράγισε και ως καλλιτέχνη. Σκοπός μου όμως είναι ακόμη και μέσα από το θλιβερό να αναδείξω και μια αισιόδοξη πτυχή των πραγμάτων. Τίποτα στη ζωή δεν είναι μονοσήμαντο. Όλα είναι θέμα οπτικής προσέγγισης», ήταν τα πρώτα λόγια του Ιάπωνα καλλιτέχνη κατά την επίσκεψή μας στο χώρο της έκθεσης. Αυτή η θετική προοπτική στην εγκατάσταση του Ιάπωνα καλλιτέχνη θεωρούμε ότι προκύπτει από την αίσθηση του αέναου κύκλου της ζωής και της αντίστοιχης μεταστοιχείωσης της πρώτης ύλης, με την εν λόγω διαδικασία να επιφορτίζεται αισθητικά και από την οσμή του καμένου λιβανιού που διαχέεται στο χώρο.
Στις ψηφιακές εκτυπώσεις αντίστοιχα του Δημήτρη Αντωνίτση πάνω σε ρετάλια δέρματος από πολυτελή αυτοκίνητα, ο εννοιολογικός καλλιτέχνης και επιμελητής της έκθεσης, χρησιμοποιεί φωτογραφίες από την καμπάνια του ΕΟΤ της δεκαετίας του '60, ως ντοκουμέντο αλλά και ως κριτικό σχολιασμό. Μια σχέση εφήμερου και διαχρονικού με κοινό παρονομαστή τη φθορά, μιας και την εποχή εκείνη, που ακολούθησε τις περίφημες φωτογραφίες της Nellys, celebrity της εποχής (Γιουλ Μπρίνερ, Κλαούντια Καρντινάλε, Λιζ Τέιλορ κ.ά.) πόζαραν με φόντο τα αρχαία μνημεία προκειμένου να προωθηθεί ο εγχώριος τουρισμός. Υλικά και αναπαραστάσεις που συνδυάζουν με έντονα σκωπτική διάθεση ζεύγη αντιθετικά και οξύμωρα. Έτσι, τα ρετάλια είναι πολυτελή, ενώ εικόνες αρχαιοελληνικού πολιτισμού τίθενται στο φόντο μιας life style βιτρίνας. «Ήταν η αρχή του ελληνικού life style και μάλιστα επιχορηγούμενου από το κράτος», μας ανέφερε μεταξύ άλλων ο Δημήτρης Αντωνίτσης. Σκωπτικότητα που συλλειτουργεί με τα παρακείμενα εντυπωσιακά γλυπτά της Μάρθας Δημητροπούλου, όπου το φυσικό συνοδοιπορεί με το ευτελές και συνθέτουν μαζί και με τα έργα της Εύας Μήταλα και του Carsten Fock, μια εικαστική έκθεση που αξίζει της προσοχής μας.
Η ομαδική έκθεση εικαστικών στο Costa Navarino θα διαρκέσει μέχρι τις 14 Σεπτεμβρίου. Παράλληλα από τις 30 Ιουνίου, ξεκινά το πρόγραμμα με τίτλο «Γίνε αρχαιολόγος για μια μέρα ή μια εβδομάδα!» όπου το ξενοδοχείο, σε συνεργασία με τον καθηγητή Πέτρο Θέμελη και την Εταιρεία Μεσσηνιακών Σπουδών, θα δίνει στους επισκέπτες την ευκαιρία να συμμετέχουν στην ανασκαφική διαδικασία υπό την επίβλεψη και την καθοδήγηση ειδικής ομάδας αρχαιολόγων.
Του ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΑΜΟΥ
Πηγή: www.enet.gr
