Σαν σήμερα…
Ο Μανώλης Χιώτης γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 1921 στη Θεσσαλονίκη και πέθανε στις 20 Μαρτίου 1970. (Υπάρχει μια διχογνωμία, όσον αφορά το έτος γέννησης αλλά και τη μέρα θανάτου του. Κάποιες πηγές αναφέρουν πως γεννήθηκε το 1920, ενώ κάποιες έχουν σαν ημερομηνία θανάτου την 21η Μαρτίου).
«Βουνό με βουνό δε σμίγει»
Το 1946 κυκλοφόρησε μια από τις μεγάλες μεταπολεμικές επιτυχίες του Μανώλη Χιώτη. Αναφέρομαι στο χασάπικο «Βουνό με βουνό» με στίχους του Δημήτρη Σέμση ή Σαλονικιού, που ηχογραφήθηκε με τις φωνές του Στελλάκη Περπινιάδη και του ίδιου του Μανώλη Χιώτη και με το χαρακτηριστικό ήχο της λαϊκής κιθάρας και εκδόθηκε σε δίσκο 78 στροφών τόσο στην Ελλάδα (Columbia DG 6618), όσο και στην αγορά της Αμερικής (Columbia US 7280 - F).
Στο πέρασμα των χρόνων το «Βουνό» γνώρισε αρκετές επανεκτελέσεις από ερμηνευτές όπως το ντουέτο Μητσάκης Ορφανίδης - Αξιώτης Κεχαγιάς, ο Στράτος Διονυσίου με τον Μανώλη Χιώτη, ο Απόστολος Νικολαΐδης, ο Ιορδάνης Τσομίδης, ο Παναγιώτης Μιχαλόπουλος, ο Πάνος Γαβαλάς με την Ρία Κούρτη, η Πόλυ Πάνου, ο Γιώργος Μαργαρίτης, η Βασιλική Καρακώστα και ο Δημήτρης Μυστακίδης, που το ηχογράφησε το 2006 για το δίσκο «16 ρεμπέτικα τραγούδια με κιθάρα».
Στο πέρασμα των χρόνων το «Βουνό» γνώρισε αρκετές επανεκτελέσεις από ερμηνευτές όπως το ντουέτο Μητσάκης Ορφανίδης - Αξιώτης Κεχαγιάς, ο Στράτος Διονυσίου με τον Μανώλη Χιώτη, ο Απόστολος Νικολαΐδης, ο Ιορδάνης Τσομίδης, ο Παναγιώτης Μιχαλόπουλος, ο Πάνος Γαβαλάς με την Ρία Κούρτη, η Πόλυ Πάνου, ο Γιώργος Μαργαρίτης, η Βασιλική Καρακώστα και ο Δημήτρης Μυστακίδης, που το ηχογράφησε το 2006 για το δίσκο «16 ρεμπέτικα τραγούδια με κιθάρα».
«Ποτέ δε σμίγει» ή «μόνο δε σμίγει»; Ιδού η απορία
Αν κι έχω ακούσει πολλές φορές την πρώτη εκτέλεση, δεν είχα παρατηρήσει πως στο πρώτο refrain ο Στελλάκης Περπινιάδης λέει «το βουνό με το βουνό μόνο δε σμίγει», ενώ ο Μανώλης Χιώτης που σιγοντάρει, λέει «το βουνό με το βουνό ποτέ δε σμίγει»! Στη δεύτερη στροφή βέβαια το βρίσκουν και λένε και οι δυο «ποτέ δε σμίγει». Το λάθος όμως δεν διορθώθηκε και το τραγούδι πέρασε έτσι στην ιστορία.
Την αφορμή για να το ξανακούσω πιο προσεκτικά, την πήρα ακούγοντας το σπουδαίο κιθαρίστα Δημήτρη Μυστακίδη να παίζει το «Βουνό» στις ζωντανές εμφανίσεις του και να αναφέρεται στο λάθος του refrain, δίνοντας τη δική του εξήγηση για τη σημασία του «μόνο δε σμίγει» και του «ποτέ δε σμίγει». Το πρώτο δηλώνει αισιοδοξία, ενώ το δεύτερο ακριβώς το αντίθετο…
Όπως έγινε στις 28 Οκτωβρίου 2016 στο «Σταυρό του Νότου», αλλά και στις 19 Ιουλίου 2018 στη συναυλία του στη Μονή Λαζαριστών στην Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ της Μονής Λαζαριστών, απ’ όπου προέρχεται και το απόσπασμα που μπορείτε να παρακολουθήσετε στο video…
