«Ήταν το είδωλό μας. Ήταν μεγάλη τιμή να τον γνωρίσουμε, ώσπου συναντηθήκαμε ένα βράδυ σ’ εκείνο το τρελό πάρτι. Νόμιζα ότι είχα βρει το νόημα της ζωής, αυτό το βράδυ», είπε ο Πωλ ΜακΚάρτνεϋ που έδειχνε σαστισμένος. Αναφερόταν φυσικά στη νύχτα που οι Beatles συναντήθηκαν με τον Bob Dylan στις 28 Αυγούστου του 1964 στο ξενοδοχείο Delmonico της Νέας Υόρκης.
Ο ΜακΚάρτνεϋ συνέχισε: «Πήγα να προσπαθήσω να βρω τον roadie μας, Μαλ Έβανς, να πάρω μολύβι και χαρτί, να το έχω. Τελικά, το βρήκα και έγραψα το μήνυμά μου για το σύμπαν και το έχωσα στην τσέπη μου», είπε ο Πωλ στον Μαλ.
Το επόμενο πρωί, ένας πολύ νυσταγμένος και πεινασμένος ο ΜακΚάρτνεϋ πλησίασε τον roadie των Beatles, κοίταξε το κομμάτι χαρτί στο οποίο είχε γράψει το υποτιθέμενο νόημα της ζωής, όταν είδε τον Ντίλαν και διάβασε : «Υπάρχουν επτά επίπεδα» !
Ίσως αυτό είναι ένα φυσικό αποτέλεσμα όταν συναντήσεις το είδωλό σου ενώ έχεις δοκιμάσει για πρώτη φορά κάνναβη. Ο διευθυντής των Beatles, Μπράιαν Επστάιν ήταν εκεί μπροστά μαζί τους όταν τα «Σκαθάρια» πρόσφεραν στον Ντύλαν κάποιες «μωβ καρδιές» (speed). Αντ 'αυτού, ο Ντίλαν είπε όχι και πρόσφερε να καπνίσουν χόρτο, γιατί σκέφτηκε ότι αυτό ήταν κάτι που έχουν κάνει στο παρελθόν. «Δεν καπνίσαμε ποτέ μαριχουάνα», παραδέχτηκε τελικά ο Μπράιαν. Στη συνέχεια, ο Ντίλαν απάντησε : «αλλά τι γίνεται με το τραγούδι σας; Αυτό που σας πάει ψηλά;».
Ο Επστάιν και η υπόλοιπη παρέα του Λίβερπουλ ήταν μπερδεμένοι. Τελικά, ο Τζων Λέννον κατάφερε να βρει το θάρρος και να ρωτήσει τον Ντίλαν : «Ποιο τραγούδι;».
«Να αυτό που λέει», και μετά τραγούδησε : «και όταν σε αγγίζω πάω ψηλά, πάω ψηλά…» είπε ο Ντύλαν. Μπορείτε να φανταστείτε πόσο ντροπιασμένοι στέκονταν μπροστά στον ήρωά τους καθώς δεν είχαν τραγουδήσει ποτέ κάτι τέτοιο ούτε καν είχαν καπνίσει κάνναβη μέχρι εκείνη την στιγμή.
Ο Λέννον κατάπιε την υπερηφάνειά του και παραδέχτηκε : «αυτά δεν είναι τα λόγια, αλλά είναι αυτά : «Δεν μπορώ να κρύψω, δεν μπορώ να κρύψω, δεν μπορώ να κρύψω…». Η ομάδα γέλαγε όλη τη νύχτα μ’ αυτό!
Στο βίντεο, θα δείτε επίσης ότι ο Τζορτζ Χάρισον, παρόλο που ήταν ο Beatle που μπορούσε κανείς να τον πλησιάσει, δεν πίστευε ποτέ ότι ήταν είδωλο τους, κυρίως επειδή ο Χάρισον και ο Ντίλαν έγιναν καλοί φίλοι: «Όχι είδωλο, απλά ακούσαμε το άλμπουμ του και μας έδωσε μια ώθηση και το ακούγαμε συνεχώς, ξανά και ξανά. Νομίζω ότι ήταν το The Freewheelin’». Μέχρι τη στιγμή που τον συναντήσαμε, ναι είχαμε ακούσει πολύ περισσότερα γι 'αυτόν και γνωρίζαμε πολύ περισσότερα γι' αυτόν."
Ενώ ο Ρίνγκο Στάρ, με τη συνήθη ειλικρίνεια του, θυμάται πολύ να γελάει. «Αυτή ήταν η πρώτη φορά που κάπνισα μαριχουάνα. Και γέλασα, και γέλασα και γέλασα, και ήταν υπέροχο».
Δείτε το βίντεο που ο Πωλ, ο Ρίνγκο και ο Τζορτζ μιλούν για τη μία και μοναδική φορά που συνάντησαν τον Ντίλαν!
The Beatles talk about Bob Dylan
Ο ΜακΚάρτνεϋ συνέχισε: «Πήγα να προσπαθήσω να βρω τον roadie μας, Μαλ Έβανς, να πάρω μολύβι και χαρτί, να το έχω. Τελικά, το βρήκα και έγραψα το μήνυμά μου για το σύμπαν και το έχωσα στην τσέπη μου», είπε ο Πωλ στον Μαλ.
Το επόμενο πρωί, ένας πολύ νυσταγμένος και πεινασμένος ο ΜακΚάρτνεϋ πλησίασε τον roadie των Beatles, κοίταξε το κομμάτι χαρτί στο οποίο είχε γράψει το υποτιθέμενο νόημα της ζωής, όταν είδε τον Ντίλαν και διάβασε : «Υπάρχουν επτά επίπεδα» !
Ίσως αυτό είναι ένα φυσικό αποτέλεσμα όταν συναντήσεις το είδωλό σου ενώ έχεις δοκιμάσει για πρώτη φορά κάνναβη. Ο διευθυντής των Beatles, Μπράιαν Επστάιν ήταν εκεί μπροστά μαζί τους όταν τα «Σκαθάρια» πρόσφεραν στον Ντύλαν κάποιες «μωβ καρδιές» (speed). Αντ 'αυτού, ο Ντίλαν είπε όχι και πρόσφερε να καπνίσουν χόρτο, γιατί σκέφτηκε ότι αυτό ήταν κάτι που έχουν κάνει στο παρελθόν. «Δεν καπνίσαμε ποτέ μαριχουάνα», παραδέχτηκε τελικά ο Μπράιαν. Στη συνέχεια, ο Ντίλαν απάντησε : «αλλά τι γίνεται με το τραγούδι σας; Αυτό που σας πάει ψηλά;».
Ο Επστάιν και η υπόλοιπη παρέα του Λίβερπουλ ήταν μπερδεμένοι. Τελικά, ο Τζων Λέννον κατάφερε να βρει το θάρρος και να ρωτήσει τον Ντίλαν : «Ποιο τραγούδι;».
«Να αυτό που λέει», και μετά τραγούδησε : «και όταν σε αγγίζω πάω ψηλά, πάω ψηλά…» είπε ο Ντύλαν. Μπορείτε να φανταστείτε πόσο ντροπιασμένοι στέκονταν μπροστά στον ήρωά τους καθώς δεν είχαν τραγουδήσει ποτέ κάτι τέτοιο ούτε καν είχαν καπνίσει κάνναβη μέχρι εκείνη την στιγμή.
Ο Λέννον κατάπιε την υπερηφάνειά του και παραδέχτηκε : «αυτά δεν είναι τα λόγια, αλλά είναι αυτά : «Δεν μπορώ να κρύψω, δεν μπορώ να κρύψω, δεν μπορώ να κρύψω…». Η ομάδα γέλαγε όλη τη νύχτα μ’ αυτό!
Στο βίντεο, θα δείτε επίσης ότι ο Τζορτζ Χάρισον, παρόλο που ήταν ο Beatle που μπορούσε κανείς να τον πλησιάσει, δεν πίστευε ποτέ ότι ήταν είδωλο τους, κυρίως επειδή ο Χάρισον και ο Ντίλαν έγιναν καλοί φίλοι: «Όχι είδωλο, απλά ακούσαμε το άλμπουμ του και μας έδωσε μια ώθηση και το ακούγαμε συνεχώς, ξανά και ξανά. Νομίζω ότι ήταν το The Freewheelin’». Μέχρι τη στιγμή που τον συναντήσαμε, ναι είχαμε ακούσει πολύ περισσότερα γι 'αυτόν και γνωρίζαμε πολύ περισσότερα γι' αυτόν."
Ενώ ο Ρίνγκο Στάρ, με τη συνήθη ειλικρίνεια του, θυμάται πολύ να γελάει. «Αυτή ήταν η πρώτη φορά που κάπνισα μαριχουάνα. Και γέλασα, και γέλασα και γέλασα, και ήταν υπέροχο».
Δείτε το βίντεο που ο Πωλ, ο Ρίνγκο και ο Τζορτζ μιλούν για τη μία και μοναδική φορά που συνάντησαν τον Ντίλαν!
The Beatles talk about Bob Dylan
