Καλοκαίρι του 1962 και στο Θέατρο Παρκ ανεβαίνει η μουσική παράσταση «Όμορφη Πόλη».
Η μουσική και τα τραγούδια είναι του Μίκη Θεοδωράκη, το όνομα του οποίου ήδη έχει αποκτήσει τις πρώτες «ανάσες» του μύθου. Σε αυτήν συμμετέχουν ο «ανεβασμένος» Γρηγόρης Μπιθικώτσης, το αηδόνι του ελαφρού Γιάννης Βογιατζής, η πανέμορφη Ντόρα Γιαννακοπούλου, η Σμάρω Στεφανίδου, ο Ανδρέας Ντούζος, η Ταϋγέτη, η Μίρκα Καλατζοπούλου και οι περίφημες οι αδελφές Καλουτά.
Την ίδια στιγμή στο «κοντινό» Μετροπόλιταν φιλοξενείται η επίσης ιστορική παράσταση «Οδός Ονείρων», που φέρει τη μουσική σφραγίδα του Μάνου Χατζιδάκι.
Παρ’ ότι και οι δύο παραστάσεις έχουν την επιχειρηματική υπογραφή του Θεόδωρου Κρίτα, αναπτύσσεται μια «πολεμική» που θέλει τους δύο συνθέτες σε «κόντρα». Στον Μίκη πάνε πιο «αριστεροί» και στο Μάνο οι «αστοί». Πολλοί πάνε και στους δύο.
Είναι η περίοδος που ο Θεοδωράκης για λόγους υγείας φεύγει στο Λονδίνο και η απουσία του από την διεύθυνση της «Όμορφης Πόλης» δίνει ένα σημαντικό προβάδισμα στην «Οδό Ονείρων» που δείχνει να βγαίνει νικήτρια στη άτυπη μάχη της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, όπου βρίσκονταν και τα δύο θέατρα.
Τότε ο Θεοδωράκης στέλνει απ’ την Αγγλία επιστολή στον Στέλιο Καζαντζίδη καλώντας τον να λάβει μέρος στην «Όμορφη Πόλη» τραγουδώντας μεταξύ άλλων το «Μανούλα μου, ο γιόκας σου», που το μελοποίησε όσο ήταν άρρωστος.
Ο «αυτοκράτορας» δέχεται και μαζί με τη Μαρινέλλα ανεβαίνουν στη σκηνή του Παρκ. Η παρουσία του Καζαντζίδη και το ξεχωριστό ειδικό του βάρος θα αλλάξουν τα δεδομένα και τα δύο έργα πλέον φιγουράρουν στο Πάνθεον του θρύλου μιας εποχή που μας κρατά παντοτινά δέσμιους της.
Η μουσική και τα τραγούδια είναι του Μίκη Θεοδωράκη, το όνομα του οποίου ήδη έχει αποκτήσει τις πρώτες «ανάσες» του μύθου. Σε αυτήν συμμετέχουν ο «ανεβασμένος» Γρηγόρης Μπιθικώτσης, το αηδόνι του ελαφρού Γιάννης Βογιατζής, η πανέμορφη Ντόρα Γιαννακοπούλου, η Σμάρω Στεφανίδου, ο Ανδρέας Ντούζος, η Ταϋγέτη, η Μίρκα Καλατζοπούλου και οι περίφημες οι αδελφές Καλουτά.
Την ίδια στιγμή στο «κοντινό» Μετροπόλιταν φιλοξενείται η επίσης ιστορική παράσταση «Οδός Ονείρων», που φέρει τη μουσική σφραγίδα του Μάνου Χατζιδάκι.
Παρ’ ότι και οι δύο παραστάσεις έχουν την επιχειρηματική υπογραφή του Θεόδωρου Κρίτα, αναπτύσσεται μια «πολεμική» που θέλει τους δύο συνθέτες σε «κόντρα». Στον Μίκη πάνε πιο «αριστεροί» και στο Μάνο οι «αστοί». Πολλοί πάνε και στους δύο.
Είναι η περίοδος που ο Θεοδωράκης για λόγους υγείας φεύγει στο Λονδίνο και η απουσία του από την διεύθυνση της «Όμορφης Πόλης» δίνει ένα σημαντικό προβάδισμα στην «Οδό Ονείρων» που δείχνει να βγαίνει νικήτρια στη άτυπη μάχη της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, όπου βρίσκονταν και τα δύο θέατρα.
Τότε ο Θεοδωράκης στέλνει απ’ την Αγγλία επιστολή στον Στέλιο Καζαντζίδη καλώντας τον να λάβει μέρος στην «Όμορφη Πόλη» τραγουδώντας μεταξύ άλλων το «Μανούλα μου, ο γιόκας σου», που το μελοποίησε όσο ήταν άρρωστος.
Ο «αυτοκράτορας» δέχεται και μαζί με τη Μαρινέλλα ανεβαίνουν στη σκηνή του Παρκ. Η παρουσία του Καζαντζίδη και το ξεχωριστό ειδικό του βάρος θα αλλάξουν τα δεδομένα και τα δύο έργα πλέον φιγουράρουν στο Πάνθεον του θρύλου μιας εποχή που μας κρατά παντοτινά δέσμιους της.