10 από αυτά, με βάση την προσωπική ματιά, το γούστο και όσα μοιραία βιωματικά μας δένουν με πρόσωπα και καταστάσεις.
Σίγουρα όμως μιλάμε για δίσκους που έχουν τη «φλόγα» να αφήσουν χνάρι.
Thom Yorke - Suspiria
Το soundtrack που δημιούργησε η φωνή και η ψυχή των Radiohead για την ομότιτλη ταινία του Luca Guadagnino, remake του περίφημου φιλμ του Dario Argento. Ατμοσφαιρικά ροκ ηχοχρώματα, με ηλεκτρονική διάθεση, οργανικά, πρελούδια και τραγούδια. Σε ταξιδεύει, όχι ανέμελα όμως. Σε κρατά στην τσίτα μες τη γοητεία του. Όμορφη έκπληξη!
Alice In Chains - Rainier Fog
Το έκτο στούντιο άλμπουμ των Αμερικανών έχει το άγγιγμα των πιο δυνατών ώριμων στιγμών τους. Η επιστροφή στη μητέρα γη του Seattle και η αντίστοιχη «αφιέρωση» λειτούργησε αποδοτικά. Πολύ κεντραρισμένος δίσκος σε όλα του, δίχως να χάνει τη «δίψα» του.
Myles Kennedy - Year Of The Tiger
Η καρδιά των Alter Bridge και της παρέας του Slash «γράφει» στο προσωπικό ντεμπούτο του. Μ’ άρεσε πολύ αυτός ο δίσκος. Τον ακούς όλο μονοκοπανιά. Ίσως γιατί δεν έχει δεσμευτικές παρτίδες με το παρελθόν του Myles Kennedy, αλλά πάνω σ’ αυτό δημιουργεί κάτι διαφορετικό «δικό» του.
Janelle Monáe - Dirty Computer
Γλυκόπιοτο το τρίτο άλμπουμ της Αμερικανής τραγουδοποιού. Το μήνυμά του μαζί με την «εικόνα» του ρωγμή στην επικίνδυνο ομοιομορφία του ολοκληρωτισμού.
Fantastic Negrito - Please Don't Be Dead
O Αμερικανός τραγουδοποιός παντρεύει , rock, blues, R&B, και τις «μαύρες» ρίζες του σε ένα ζόρικο σημερινό χαρμάνι. Σε κερδίζει αμέσως!
Greta Van Fleet - Anthem of the Peaceful Army
Με το πρώτο κανονικό άλμπουμ τους οι Αμερικανοί κάνουν τη διαφορά. Υπάρχουν ανισοβαρείς στιγμές, όμως ο δίσκος παραμένει συναρπαστικός. Παραπέμπουν με σύγχρονη ματιά, στο μαγικό ροκ του ’70.
Kamasi Washington - Heaven and Earth
Ο Αμερικανός σαξοφωνίστας και τραγουδοποιός με το δεύτερο άλμπουμ του, δίνει στις τζαζ καταβολές του ρετρό αλλά και φουτουριστική ματιά. Τόσο στις κρυφές όσο και φανερές πτυχές του άλμπουμ, ο αυτοσχεδιασμός και η ευρηματικότητα δεν «φωνάζουν» αλλά σε «κυκλώνουν», φαινομενικά ράθυμα, αλλά στην πραγματικότητα συνειδητά και ουσιαστικά.
Nu Guinea - Nuova Napoli
Ρετρό αλλά με νόημα, μπροστάρικο δίχως αδόκιμα «ψευτοπειραματικά» βήματα, συνεχίζει ένα ρεύμα που άνθησε προς τα τέλη του ’70 και ανέδειξε σπουδαίους καλλιτέχνες και μοναδικά ηχογραφήματα. Το «χωνευτήρι» της βασίλισσας του ιταλικού νότου εν έτι 2018.
Blood Orange - Negro Swan
Γεννημένος στο Τέξας, μεγαλωμένος στο Λονδίνο. Ο πατέρας απ’ τη Γκάνα, η μητέρα απ’ τη Σιέρα Λεόνε. Βουτηγμένος από παιδί στη μουσική, στο τέταρτο άλμπουμ του… όλα είναι εδώ. Τα τραύματα δεν ξεπερνιούνται εύκολα, η σκοτεινιά είναι μέρος της ζήσης, μαζί και η αντίδραση όπως και η αγάπη. Μαστόρικος δίσκος, με πολύ λεπτομέρεια, χωρίς να στερείται τους χυμούς του.
John Coltrane - Both Directions at Once: The Lost Album
Οι «χαμένες» ηχογραφήσεις του Θεού. Όταν το χάρισμα καταργεί το χρόνο.
Σίγουρα όμως μιλάμε για δίσκους που έχουν τη «φλόγα» να αφήσουν χνάρι.
Thom Yorke - Suspiria
Το soundtrack που δημιούργησε η φωνή και η ψυχή των Radiohead για την ομότιτλη ταινία του Luca Guadagnino, remake του περίφημου φιλμ του Dario Argento. Ατμοσφαιρικά ροκ ηχοχρώματα, με ηλεκτρονική διάθεση, οργανικά, πρελούδια και τραγούδια. Σε ταξιδεύει, όχι ανέμελα όμως. Σε κρατά στην τσίτα μες τη γοητεία του. Όμορφη έκπληξη!
Alice In Chains - Rainier Fog
Το έκτο στούντιο άλμπουμ των Αμερικανών έχει το άγγιγμα των πιο δυνατών ώριμων στιγμών τους. Η επιστροφή στη μητέρα γη του Seattle και η αντίστοιχη «αφιέρωση» λειτούργησε αποδοτικά. Πολύ κεντραρισμένος δίσκος σε όλα του, δίχως να χάνει τη «δίψα» του.
Myles Kennedy - Year Of The Tiger
Η καρδιά των Alter Bridge και της παρέας του Slash «γράφει» στο προσωπικό ντεμπούτο του. Μ’ άρεσε πολύ αυτός ο δίσκος. Τον ακούς όλο μονοκοπανιά. Ίσως γιατί δεν έχει δεσμευτικές παρτίδες με το παρελθόν του Myles Kennedy, αλλά πάνω σ’ αυτό δημιουργεί κάτι διαφορετικό «δικό» του.
Janelle Monáe - Dirty Computer
Γλυκόπιοτο το τρίτο άλμπουμ της Αμερικανής τραγουδοποιού. Το μήνυμά του μαζί με την «εικόνα» του ρωγμή στην επικίνδυνο ομοιομορφία του ολοκληρωτισμού.
Fantastic Negrito - Please Don't Be Dead
O Αμερικανός τραγουδοποιός παντρεύει , rock, blues, R&B, και τις «μαύρες» ρίζες του σε ένα ζόρικο σημερινό χαρμάνι. Σε κερδίζει αμέσως!
Greta Van Fleet - Anthem of the Peaceful Army
Με το πρώτο κανονικό άλμπουμ τους οι Αμερικανοί κάνουν τη διαφορά. Υπάρχουν ανισοβαρείς στιγμές, όμως ο δίσκος παραμένει συναρπαστικός. Παραπέμπουν με σύγχρονη ματιά, στο μαγικό ροκ του ’70.
Kamasi Washington - Heaven and Earth
Ο Αμερικανός σαξοφωνίστας και τραγουδοποιός με το δεύτερο άλμπουμ του, δίνει στις τζαζ καταβολές του ρετρό αλλά και φουτουριστική ματιά. Τόσο στις κρυφές όσο και φανερές πτυχές του άλμπουμ, ο αυτοσχεδιασμός και η ευρηματικότητα δεν «φωνάζουν» αλλά σε «κυκλώνουν», φαινομενικά ράθυμα, αλλά στην πραγματικότητα συνειδητά και ουσιαστικά.
Nu Guinea - Nuova Napoli
Ρετρό αλλά με νόημα, μπροστάρικο δίχως αδόκιμα «ψευτοπειραματικά» βήματα, συνεχίζει ένα ρεύμα που άνθησε προς τα τέλη του ’70 και ανέδειξε σπουδαίους καλλιτέχνες και μοναδικά ηχογραφήματα. Το «χωνευτήρι» της βασίλισσας του ιταλικού νότου εν έτι 2018.
Blood Orange - Negro Swan
Γεννημένος στο Τέξας, μεγαλωμένος στο Λονδίνο. Ο πατέρας απ’ τη Γκάνα, η μητέρα απ’ τη Σιέρα Λεόνε. Βουτηγμένος από παιδί στη μουσική, στο τέταρτο άλμπουμ του… όλα είναι εδώ. Τα τραύματα δεν ξεπερνιούνται εύκολα, η σκοτεινιά είναι μέρος της ζήσης, μαζί και η αντίδραση όπως και η αγάπη. Μαστόρικος δίσκος, με πολύ λεπτομέρεια, χωρίς να στερείται τους χυμούς του.
John Coltrane - Both Directions at Once: The Lost Album
Οι «χαμένες» ηχογραφήσεις του Θεού. Όταν το χάρισμα καταργεί το χρόνο.
