Το 1959 ο Μάνος Χατζιδάκις συνεργαζόταν με το δισκογραφικό label Fidelity-Polydisc, που δημιούργησαν οι Αλέξανδρος Πατσιφάς και Νίκος Καρύδης του «Ικάρου», ως υπεύθυνος του ελαφρού ρεπερτορίου, ενίοτε, ενορχηστρώνοντας και κάποια τραγούδια άλλων συνθετών όπως τη «Μυρτιά» και τη «Ροδιά τετράκλωνη» του Μίκη Θεοδωράκη στην εκτέλεση με τη Γιοβάννα (εκτός, βεβαίως, από την περίφημη εκδοχή του «Επιτάφιου» του Γιάννη Ρίτσου, με τη Νάνα Μούσχουρη) ή το «Καράβι» του Σπήλιου Μεντή, τραγούδι που είχε διαγωνιστεί στο Πρώτο Φεστιβάλ Εληνικού Τραγουδιού του ΕΙΡ το 1959 με ερμηνεύτρια την Άντζελα Νάκου, η οποία το ερμήνευσε και σε δίσκο με την ορχηστρική επιμέλεια του Μάνου Χατζιδάκι.
Ο Σπήλιος Μεντής υπήρξε, πραγματικά, ξεχωριστός συνθέτης, ο οποίος εμφανίστηκε, δειλά, πριν από τον πόλεμο, το 1936, με τα τραγούδια «Ντολορίτα» «Κάκια σ’ αγαπώ», «Γλέντα χωρίς ν’ αγαπάς» και «Χαβάη» που παρουσιάστηκαν σε συνεργασία με τον Γιώργο Μαλλίδη, στο μοντέρνο χορευτικό κλίμα της εποχής, μακριά από τον εσωτερικό συνθέτη που γνωρίσαμε αργότερα. Η πρώτη ουσιαστική, προσωπική εμφάνισή του έγινε το 1956 με την «Κανελιά», που τραγούδησε η Σοφία Βέμπο.
Με το «Καράβι», όμως, εκτός ότι εγκαινιάστηκε η συνεργασία του με τη Fidelity (το 1960 ακολούθησε μια ακόμη λαμπρή συμμετοχή στο Φεστιβάλ του ΕΙΡ, με το τραγούδι «Καλοκαιράκι») άνοιξε διάπλατα ένας καινούριος δρόμος, καταθέτοντας, έκτοτε, ένα ποιητικό μουσικό κόσμο σύγχρονο και συμπαγή με μια σειρά από περίφημα τραγούδια, κάποια από αυτά βασισμένα στη νεανική ποίηση του Γιάννη Ρίτσου, μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1960, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 57 ετών, το Νοέμβριο του 1969.
Εκτός από την Odeon και την Columbia, όπου παρουσίασε τα πρώτα του τραγούδια, συνεργάστηκε με τις δισκογραφικές ετικέτες που δημιούργησε ή διεύθυνε ο Αλέκος Πατσιφάς, Fidelity-Polydisc-Philips και Lyra. Τα περισσότερα τραγούδια του σε πρώτη εκτέλεση, αυτή την περίοδο, ερμήνευσε, κυρίως, η Γιοβάννα και ακόμη οι: Άντζελα Νάκου, Άγγελος Ρηγάκης, Γιάννης Βογιατζής, Τζένη Βάνου, Άντζελα Ζήλια, Σούλα Μπιρμπίλη, Μπέττυ & Μιράντα Δήμα, Πέτρος Πανδής και Καίτη Χωματά, γράφοντας στα περισσότερα εκτός από τις μουσικές και τους στίχους, αλλά και προσεγγίζοντας και παρουσιάζοντας, με έναν διαφορετικό τρόπο από αυτόν που γνωρίσαμε μέχρι τότε, την «άλλη» ποίηση του Γιάννη Ρίτσου, μια σειρά από ανέκδοτα νεανικά ποιήματα του Ρίτσου που είχαν γραφτεί στις αρχές τις δεκαετίας του 30: «Νερατζιά», «Ο παγωτατζής», «Λιόγερμα», «Φτωχόπαιδο», «Ανοιξιάτικο βραδάκι», «Κίτρινο φθινόπωρο», «Αχ το φεγγάρι βάσανο», «Το εξοχικό κεντράκι», «Ψιλόβροχο».
Το 1992 η κόρη του Σπήλιου Μεντή, ηθοποιός Νένα Μεντή, παρουσίασε ένα αφιέρωμα (το μοναδικό μέχρι σήμερα δισκογραφικό πορτρέτο του συνθέτη) επαναφέροντας ορισμένες από τις χαρακτηριστικότερες στιγμές του ρεπερτορίου του σε σύγχρονες αποδόσεις με τον τίτλο «Θ’ ακούσετε τραγούδια του ΣΠΗΛΙΟΥ ΜΕΝΤΗ με την Αφροδίτη Μάνου» και τις φιλικές συμμετοχές του Λουκιανού Κηλαηδόνη, της Γιοβάννας, της Μαρίας Δημητριάδη και της Νένας Μεντή, με τις ενορχηστρώσεις του Γιάννη Ιωάννου. Ο δίσκος επανεκδόθηκε ψηφιακά το 2007 με τον τίτλο «Αφροδίτη Μάνου – Σερενάτα χωρίς φεγγάρι».
Ο Σπήλιος Μεντής υπήρξε, πραγματικά, ξεχωριστός συνθέτης, ο οποίος εμφανίστηκε, δειλά, πριν από τον πόλεμο, το 1936, με τα τραγούδια «Ντολορίτα» «Κάκια σ’ αγαπώ», «Γλέντα χωρίς ν’ αγαπάς» και «Χαβάη» που παρουσιάστηκαν σε συνεργασία με τον Γιώργο Μαλλίδη, στο μοντέρνο χορευτικό κλίμα της εποχής, μακριά από τον εσωτερικό συνθέτη που γνωρίσαμε αργότερα. Η πρώτη ουσιαστική, προσωπική εμφάνισή του έγινε το 1956 με την «Κανελιά», που τραγούδησε η Σοφία Βέμπο.
Με το «Καράβι», όμως, εκτός ότι εγκαινιάστηκε η συνεργασία του με τη Fidelity (το 1960 ακολούθησε μια ακόμη λαμπρή συμμετοχή στο Φεστιβάλ του ΕΙΡ, με το τραγούδι «Καλοκαιράκι») άνοιξε διάπλατα ένας καινούριος δρόμος, καταθέτοντας, έκτοτε, ένα ποιητικό μουσικό κόσμο σύγχρονο και συμπαγή με μια σειρά από περίφημα τραγούδια, κάποια από αυτά βασισμένα στη νεανική ποίηση του Γιάννη Ρίτσου, μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1960, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 57 ετών, το Νοέμβριο του 1969.
Εκτός από την Odeon και την Columbia, όπου παρουσίασε τα πρώτα του τραγούδια, συνεργάστηκε με τις δισκογραφικές ετικέτες που δημιούργησε ή διεύθυνε ο Αλέκος Πατσιφάς, Fidelity-Polydisc-Philips και Lyra. Τα περισσότερα τραγούδια του σε πρώτη εκτέλεση, αυτή την περίοδο, ερμήνευσε, κυρίως, η Γιοβάννα και ακόμη οι: Άντζελα Νάκου, Άγγελος Ρηγάκης, Γιάννης Βογιατζής, Τζένη Βάνου, Άντζελα Ζήλια, Σούλα Μπιρμπίλη, Μπέττυ & Μιράντα Δήμα, Πέτρος Πανδής και Καίτη Χωματά, γράφοντας στα περισσότερα εκτός από τις μουσικές και τους στίχους, αλλά και προσεγγίζοντας και παρουσιάζοντας, με έναν διαφορετικό τρόπο από αυτόν που γνωρίσαμε μέχρι τότε, την «άλλη» ποίηση του Γιάννη Ρίτσου, μια σειρά από ανέκδοτα νεανικά ποιήματα του Ρίτσου που είχαν γραφτεί στις αρχές τις δεκαετίας του 30: «Νερατζιά», «Ο παγωτατζής», «Λιόγερμα», «Φτωχόπαιδο», «Ανοιξιάτικο βραδάκι», «Κίτρινο φθινόπωρο», «Αχ το φεγγάρι βάσανο», «Το εξοχικό κεντράκι», «Ψιλόβροχο».
Το 1992 η κόρη του Σπήλιου Μεντή, ηθοποιός Νένα Μεντή, παρουσίασε ένα αφιέρωμα (το μοναδικό μέχρι σήμερα δισκογραφικό πορτρέτο του συνθέτη) επαναφέροντας ορισμένες από τις χαρακτηριστικότερες στιγμές του ρεπερτορίου του σε σύγχρονες αποδόσεις με τον τίτλο «Θ’ ακούσετε τραγούδια του ΣΠΗΛΙΟΥ ΜΕΝΤΗ με την Αφροδίτη Μάνου» και τις φιλικές συμμετοχές του Λουκιανού Κηλαηδόνη, της Γιοβάννας, της Μαρίας Δημητριάδη και της Νένας Μεντή, με τις ενορχηστρώσεις του Γιάννη Ιωάννου. Ο δίσκος επανεκδόθηκε ψηφιακά το 2007 με τον τίτλο «Αφροδίτη Μάνου – Σερενάτα χωρίς φεγγάρι».
