Στο Παρίσι, όμως, ο Έλληνας συνθέτης είχε εμπνευστεί και είχε συνθέσει τα περισσότερα από τα έργα του: τον «Επιτάφιο» σε ποίηση Γιάννη Ρίτσου, το 1958, κάποια από τα τραγούδια των «Λιποτακτών», το 1954 όταν πήγε με υποτροφία στο Παρίσι, του «Αρχιπελάγους» και της «Πολιτείας». Ακόμη: το «Τραγούδι του Νεκρού Αδερφού», την «Όμορφη Πόλη», τα «Επιφάνεια», τη μουσική της «Φαίδρας», τα τραγούδια του κύκλου «Ένας Όμηρος» και άλλα, ενώ, στο Παρίσι ηχογράφησε: τον «Ήλιο και το Χρόνο», το «Μυθιστόρημα» και τα «Λαϊκά» το 1971, τις «Αρκαδίες» 1 & 2 και τα «18 Λιανοτράγουδα της πικρής Πατρίδας» το 1973 και άλλα έργα του. Ένας κύκλος ηχογραφήσεων, πάντως, που άνοιξε με «Τα τραγούδια του Αντρέα» με τον Ζορζ Μουστακί το 1970 και το «Romancero Gitano» του Λόρκα που ήταν και η τελευταία σύνθεση πριν από τη δικτατορία τον Μάρτιο και τον Απρίλιο του 1967 που ηχογραφήθηκε το 1970 στο Παρίσι με τη Μαρία Φαραντούρη.