«Ένα τραγούδι παίζει…»
Την Πρωτομηνιά του Ιουλίου του 1963 γεννήθηκε στον Πειραιά, με καταγωγή από τη Σάμο, ο Μανώλης Πάππος. Ένας από τους σημαντικότερους δεξιοτέχνες του μπουζουκιού και συνθέτης αρκετών ξεχωριστών τραγουδιών.
Η διαδρομή του Μανώλη Πάππου στη δισκογραφία, ως μουσικού, ξεκίνησε τον Απρίλη του 1986, όταν έπαιξε μπουζούκι, μαντολίνο, κιθάρα και κοντραμπάσο, στον τελευταίο δίσκο με τραγούδια του Γιώργου Μουφλουζέλη, που είχε τίτλο «Εδώ είμ’εγώ», βασικό ερμηνευτή τον Θοδωρή Παπαδόπουλο και τις συμμετοχές της Ελευθερίας Αρβανιτάκη και του ίδιου του Μουφλουζέλη.
Μια από τις λιγότερο προβεβλημένες πτυχές της πολύπλευρης καλλιτεχνικής προσωπικότητας του Μανώλη Πάππου είναι αυτή του τραγουδιστή. Από το 1990 μέχρι σήμερα ο Πάππος τραγούδησε για τη δισκογραφία γύρω στα 25-30 τραγούδια, τα περισσότερα σε πρώτη εκτέλεση, ενώ, σχεδόν πάντα, τραγουδά στα προγράμματα που συμμετέχει ως μουσικός.
Θα ήταν παράλειψη αν δεν σημείωνα πως, σε προσωπικές μας συζητήσεις, καλλιτέχνες όπως ο Γιώργος Νταλάρας, ο Βαγγέλης Κορακάκης, ο Δημήτρης Μυστακίδης και ο Ανδρέας Καρακότας έχουν εκφρασθεί με πολύ θετικά λόγια για τις ερμηνευτικές ικανότητες του Μανώλη Πάππου. Μάλιστα, ο Γιώργος Νταλάρας αναφέρθηκε διεξοδικότερα στο θέμα, σε συνέντευξη που μου παραχώρησε τον Οκτώβρη του 2012 και ήταν αποκλειστικά αφιερωμένη στη συνεργασία του με τον Απόστολο Καλδάρα:
- Θέλω να καταλάβεις, Θανάση, ότι εγώ δεν θεωρώ τον εαυτό μου τραγουδιστή με την τρέχουσα έννοια. Δεν με αφορά! Εγώ αισθάνομαι μουσικός! Να σου πω και κάτι που θα ακουστεί εγωιστικό; Όταν κι εσύ - όχι ο Θανάσης αλλά ο όποιος συνομιλητής μου- ο δημοσιογράφος, ο κριτικός ακόμα και το κοινό αποδίδετε και χαρίζετε τον τίτλο και την έννοια του τραγουδιστή σε ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με τη μουσική και είναι πολλές φορές αποτρόπαιοι, όταν τραγουδάνε, τότε δεν θέλω να με λένε τραγουδιστή. Εγώ θέλω να είμαι ένας εργάτης της μουσικής, ένας ακόμα κρίκος που κρατάει την αλυσίδα που μας δένει με το ωραίο παρελθόν και που ζει και δουλεύει μ’ αυτό… Να σου πω γιατί, για να το καταλάβεις μία και καλή! Υπάρχουνε δύο φωνές που τις ξέρεις πολύ καλά και που τραγουδάνε τα λαϊκά τραγούδια καλύτερα από όλους μας! Ο ένας είναι ο Μανώλης ο Πάππος κι ό άλλος είναι ο Θωμάς Κωνσταντίνου που παίζει μπουζούκι, ούτι κλπ. Το όνειρό μου είναι να τους κάνω ένα δίσκο.
-Του Πάππου και του Κωνσταντίνου;
-Ναι. Μαζί με τον Μερετάκη τον Κώστα… Καταλαβαίνεις τη διαφορά; Αλλιώς τραγουδάει ο μουσικός. Τώρα, ο καθένας που νομίζει ότι έχει μια φωνή, βάφει λίγο τα μαλλιά, βγαίνει έξω για μόντελινγκ και περαντζάδα, μέσα από εκπομπές, κανάλια και μεθοδευμένη τηλεοπτική αποχαύνωση. Μερικοί βάζουνε και φόρμες και καλσόν, βάζουνε και χρυσόσκονη, βάζουνε και κάνα χαλκά στη μύτη, φοράνε πού και πού καμιά λεοντή και καμιά ζέμπρα και βγαίνουνε… στο πατάρι – σχήμα λόγου είναι αυτά- ο κόσμος έχει χιούμορ και καταλαβαίνει, στα λέω λίγο υπερβολικά- βάζουνε και μια ταμπέλα. Ε, και; Αυτό είναι ο τραγουδιστής και τα τραγούδια της εβδομάδας ή του μηνός; Το fast song; Αυτά είναι τα τραγούδια; Δηλαδή δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τη διαφορά του κατασκευασμένου και του νάυλον, σε τραγούδια ιδέες και πρόσωπα γεννημένα για κατανάλωση; Έχεις εσύ εντοπίσει κανέναν σοβαρό καλλιτέχνη με καλή φωνή να κινείται μέσα σε τέτοιο πλαίσιο; Έχουν καμία σχέση αυτά, με τα τραγούδια του Χάρη και του Πάνου, του Μάλαμα, της Χαρούλας και του Ορφέα Περίδη; Και ευτυχώς δεν είναι μόνο αυτοί...
Κάνοντας αυτές τις σκέψεις, επέλεξα να ακούσουμε το μεγαλύτερο μέρος των δισκογραφημένων ηχογραφήσεων με ερμηνευτή τον Μανώλη Πάππο, μαζί με τις επανεκτελέσεις τεσσάρων παλιών λαϊκών τραγουδιών, που κυκλοφόρησαν μόνο ψηφιακά. Λόγω της ποιότητας του ήχου και της εικόνας, άφησα εκτός τις δεκάδες ζωντανές ηχογραφήσεις από τις μουσικές σκηνές, τα ρεμπετάδικα και τις συναυλίες.
Η αρχή έγινε με τη συμμετοχή του Μανώλη Πάππου σε δυο τραγούδια, στο δίσκο της συνεργασίας του Γιώργου Ζήκα με τη Μαριώ με τίτλο «Σβήστα όλα», που κυκλοφόρησε από τη Lyra το 1990.
Μεγάλωνα, μεγάλωνα
(Μουσική – στίχοι: Γιώργος Ζήκας)
Στο βαποράκι
(Γιώργος Ζήκας)
Γιω Μαργιώ
(Παραδοσιακό τραγούδι των ψαράδων από τον Τσεσμέ που εγκαταστάθηκαν στη Σκιάθο). Από τον δίσκο «Μικρασιάτικα Τραγούδια Νο 2» που κυκλοφόρησε το 1991 σε επιμέλεια της Δόμνας Σαμίου.
Το χάλι μας
(Γιώργος Ζήκας)
Τραγουδούν ο Δημήτρης Ζερβουδάκης, ο Γιώργος Ζήκας και ο Μανώλης Πάππος.
Από τον δίσκο «Μια ζωή στην ίδια τάξη» που κυκλοφόρησε το 1996.
Της ξενιτιάς (Φεγγάρι μάγια μου’κανες)
(Μίκης Θεοδωράκης – Ερρίκος Θαλασσινός)
Η ζωή μου όλη
(Άκης Πάνου)
Ας είν’καλά τ’αγόρι μου
(Μανώλης Χιώτης – Χρήστος Κολοκοτρώνης)
Τραγουδούν η Ελευθερία Αρβανιτάκη και ο Μανώλης Πάππος.
Τα τρία τελευταία είναι ζωντανά ηχογραφημένα και προέρχονται από το διπλό cd της Ελευθερίας Αρβανιτάκη «Εκτός προγράμματος» που κυκλοφόρησε το 1998.
Μπάρκος
(Βαγγέλης Κορακάκης)
Από την «Κρύπτη» του Βαγγέλη Κορακάκη που κυκλοφόρησε το 2002.
Κλάφ’τα Χαράλαμπε
(Γιάννης Εμμανουηλίδης)
Δεύτερες φωνές η Σοφία Παπάζογλου. Από το cd του Γιάννη Εμμανουηλίδη «Τζώνυ Μαξ» που κυκλοφόρησε το 2002.
Ο Έλληνας (Το κοκορέτσι)
(Γιάννης Εμμανουηλίδης)
Από το ίδιο cd του Γιάννη Εμμανουηλίδη.
Να χαρείς τα μάτια σου καλέ
(Στέλιος Ζαφειρίου – Πάνος Γαβαλάς)
Ζωντανή ηχογράφηση από το διπλό cd του Μανώλη Μητσιά «Τα μεγάλα τραγούδια» που κυκλοφόρησε το 2002.
Ο Νικόλας ο μονάχος
(Μανώλης Πάππος)
Από το cd «Αιγαίο» που κυκλοφόρησε το 2003 με τη μουσική και τα τραγούδια του Πάππου και του Βασίλη Δρογκάρη για τη σειρά της ΝΕΤ «Αιγαίο νυν και αεί».
Όλα σου τα’δωσα
(Νίκος Καρανικόλας – Βαγγέλης Ζωλοτάκης)
Από το διπλό cd των Παιδιών της Πάτρας «Ξηγημένα και παρεξηγημένα» που κυκλοφόρησε το 2003.
Ο Μανώλης
(Ιωάννης Δραγάτσης ή Ογδοντάκης)
Τραγουδούν η Ελένη Βιτάλη και ο Μανώλης Πάππος.
Από το cd της Εστουδιαντίνας Νέας Ιωνίας «Smyrne» που κυκλοφόρησε το 2003.
Το τέρας της κυκλοφορίας
(Γιώργος Χατζηπιερής)
Από το cd του Γιώργου Χατζηπιερή «Ο τεμπέλης δράκος και άλλες ιστορίες» που εκδόθηκε το 2005.
Το τραγούδι της χαράς
(Κωνσταντίνος Πλούσιος)
Από το cd του Κωνσταντίνου Πλούσιου «Καπετάνιε» που κυκλοφόρησε το 2011.
Κάτω στου Ψυρρή
(Γιώργος Σιδέρης – Γιώργος Κ.Μπακόλας)
Από το cd του Γιώργου Σιδέρη «Λαϊκά κι αγύριστα» που κυκλοφόρησε το 2014.
Η φάπα
(Γιώργος Σιδέρης – Γιώργος Κ.Μπακόλας)
Από τα «Λαϊκά κι αγύριστα» του Γιώργου Σιδέρη.
Ξεμυαλίστρα
(Στέλιος και Mάρκος Βαμβακάρης)
Από τον «Επισκέπτη» του Στέλιου Βαμβακάρη που κυκλοφόρησε το 2015, σε παραγωγή του Σωκράτη Μάλαμα.
Παράξενη κοπέλα
(Μανώλης Χιώτης)
Δεύτερη φωνή και λαϊκή κιθάρα ο Δημήτρης Μυστακίδης. Από το cd του Μυστακίδη «Εσπεράντο» που κυκλοφόρησε το 2015.
Ένα τραγούδι παίζει
(Άρης Κούκος – Μάτα Αδαμογιάννη)
Από το cd του Άρη Κούκου και της Μάτας Αδαμογιάννη «Με την καρδιά στη θάλασσα» που κυκλοφόρησε το 2016.
Διότι δεν συνεμορφώθην
(Μίκης Θεοδωράκης)
Τραγουδούν ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και ο Μανώλης Πάππος.
Από το διπλό cd «Φύλαξα τ’ όνειρο» που κυκλοφόρησε το 2016.
Η τρόικα των αγγέλων
(Δημήτρης Αποστολάκης)
Τραγουδούν ο Μανώλης Πάππος και ο Σωκράτης Μάλαμας.
Το δικό μου το κεφάλι
(Δημήτρης Αποστολάκης)
Της Κυριακής το δειλινό
(Δημήτρης Αποστολάκης)
Τα τρία τελευταία τραγούδια είναι από το cd του Χαΐνη Δημήτρη Αποστολάκη «Ευτυχισμέναι ημέραι», που κυκλοφόρησε το 2017 με ενορχήστρωση και επιμέλεια της ορχήστρας από τον Μανώλη Πάππο.
Το σκαρί
(Νίκος Γύρας)
Από το πολυσυλλεκτικό cd του Νίκου Γύρα «Φτερό στον άνεμο» που εκδόθηκε το 2017.
Τα επόμενα τέσσερα τραγούδια προέρχονται από την ενότητα `«Τα σκέτα» που επιμελήθηκε ο Σωκράτης Μάλαμας και κυκλοφόρησαν μόνο ψηφιακά. Οι ηχογραφήσεις πραγματοποιήθηκαν το 2019 και το 2021 με τη συνεργασία του Μανώλη Πάππου, του Σωκράτη Μάλαμα, του Δημήτρη Λάππα και του Φώτη Σιώτα.
Το φτωχομπούζουκο
(Μανώλης Χιώτης)
Καλύτερα μια μαχαιριά
(Μανώλης Χιώτης – Χρήστος Κολοκοτρώνης)
Δε θέλω το κακό σου (Οι βαλίτσες)
(Γιάννης Παπαϊωάννου – Κώστας Μάνεσης)
Ψηλά τη χτίζεις τη φωλιά
(Μάρκος Βαμβακάρης)
Την Πρωτομηνιά του Ιουλίου του 1963 γεννήθηκε στον Πειραιά, με καταγωγή από τη Σάμο, ο Μανώλης Πάππος. Ένας από τους σημαντικότερους δεξιοτέχνες του μπουζουκιού και συνθέτης αρκετών ξεχωριστών τραγουδιών.
Η διαδρομή του Μανώλη Πάππου στη δισκογραφία, ως μουσικού, ξεκίνησε τον Απρίλη του 1986, όταν έπαιξε μπουζούκι, μαντολίνο, κιθάρα και κοντραμπάσο, στον τελευταίο δίσκο με τραγούδια του Γιώργου Μουφλουζέλη, που είχε τίτλο «Εδώ είμ’εγώ», βασικό ερμηνευτή τον Θοδωρή Παπαδόπουλο και τις συμμετοχές της Ελευθερίας Αρβανιτάκη και του ίδιου του Μουφλουζέλη.
Μια από τις λιγότερο προβεβλημένες πτυχές της πολύπλευρης καλλιτεχνικής προσωπικότητας του Μανώλη Πάππου είναι αυτή του τραγουδιστή. Από το 1990 μέχρι σήμερα ο Πάππος τραγούδησε για τη δισκογραφία γύρω στα 25-30 τραγούδια, τα περισσότερα σε πρώτη εκτέλεση, ενώ, σχεδόν πάντα, τραγουδά στα προγράμματα που συμμετέχει ως μουσικός.
Θα ήταν παράλειψη αν δεν σημείωνα πως, σε προσωπικές μας συζητήσεις, καλλιτέχνες όπως ο Γιώργος Νταλάρας, ο Βαγγέλης Κορακάκης, ο Δημήτρης Μυστακίδης και ο Ανδρέας Καρακότας έχουν εκφρασθεί με πολύ θετικά λόγια για τις ερμηνευτικές ικανότητες του Μανώλη Πάππου. Μάλιστα, ο Γιώργος Νταλάρας αναφέρθηκε διεξοδικότερα στο θέμα, σε συνέντευξη που μου παραχώρησε τον Οκτώβρη του 2012 και ήταν αποκλειστικά αφιερωμένη στη συνεργασία του με τον Απόστολο Καλδάρα:
- Θέλω να καταλάβεις, Θανάση, ότι εγώ δεν θεωρώ τον εαυτό μου τραγουδιστή με την τρέχουσα έννοια. Δεν με αφορά! Εγώ αισθάνομαι μουσικός! Να σου πω και κάτι που θα ακουστεί εγωιστικό; Όταν κι εσύ - όχι ο Θανάσης αλλά ο όποιος συνομιλητής μου- ο δημοσιογράφος, ο κριτικός ακόμα και το κοινό αποδίδετε και χαρίζετε τον τίτλο και την έννοια του τραγουδιστή σε ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με τη μουσική και είναι πολλές φορές αποτρόπαιοι, όταν τραγουδάνε, τότε δεν θέλω να με λένε τραγουδιστή. Εγώ θέλω να είμαι ένας εργάτης της μουσικής, ένας ακόμα κρίκος που κρατάει την αλυσίδα που μας δένει με το ωραίο παρελθόν και που ζει και δουλεύει μ’ αυτό… Να σου πω γιατί, για να το καταλάβεις μία και καλή! Υπάρχουνε δύο φωνές που τις ξέρεις πολύ καλά και που τραγουδάνε τα λαϊκά τραγούδια καλύτερα από όλους μας! Ο ένας είναι ο Μανώλης ο Πάππος κι ό άλλος είναι ο Θωμάς Κωνσταντίνου που παίζει μπουζούκι, ούτι κλπ. Το όνειρό μου είναι να τους κάνω ένα δίσκο.
-Του Πάππου και του Κωνσταντίνου;
-Ναι. Μαζί με τον Μερετάκη τον Κώστα… Καταλαβαίνεις τη διαφορά; Αλλιώς τραγουδάει ο μουσικός. Τώρα, ο καθένας που νομίζει ότι έχει μια φωνή, βάφει λίγο τα μαλλιά, βγαίνει έξω για μόντελινγκ και περαντζάδα, μέσα από εκπομπές, κανάλια και μεθοδευμένη τηλεοπτική αποχαύνωση. Μερικοί βάζουνε και φόρμες και καλσόν, βάζουνε και χρυσόσκονη, βάζουνε και κάνα χαλκά στη μύτη, φοράνε πού και πού καμιά λεοντή και καμιά ζέμπρα και βγαίνουνε… στο πατάρι – σχήμα λόγου είναι αυτά- ο κόσμος έχει χιούμορ και καταλαβαίνει, στα λέω λίγο υπερβολικά- βάζουνε και μια ταμπέλα. Ε, και; Αυτό είναι ο τραγουδιστής και τα τραγούδια της εβδομάδας ή του μηνός; Το fast song; Αυτά είναι τα τραγούδια; Δηλαδή δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τη διαφορά του κατασκευασμένου και του νάυλον, σε τραγούδια ιδέες και πρόσωπα γεννημένα για κατανάλωση; Έχεις εσύ εντοπίσει κανέναν σοβαρό καλλιτέχνη με καλή φωνή να κινείται μέσα σε τέτοιο πλαίσιο; Έχουν καμία σχέση αυτά, με τα τραγούδια του Χάρη και του Πάνου, του Μάλαμα, της Χαρούλας και του Ορφέα Περίδη; Και ευτυχώς δεν είναι μόνο αυτοί...
Κάνοντας αυτές τις σκέψεις, επέλεξα να ακούσουμε το μεγαλύτερο μέρος των δισκογραφημένων ηχογραφήσεων με ερμηνευτή τον Μανώλη Πάππο, μαζί με τις επανεκτελέσεις τεσσάρων παλιών λαϊκών τραγουδιών, που κυκλοφόρησαν μόνο ψηφιακά. Λόγω της ποιότητας του ήχου και της εικόνας, άφησα εκτός τις δεκάδες ζωντανές ηχογραφήσεις από τις μουσικές σκηνές, τα ρεμπετάδικα και τις συναυλίες.
Η αρχή έγινε με τη συμμετοχή του Μανώλη Πάππου σε δυο τραγούδια, στο δίσκο της συνεργασίας του Γιώργου Ζήκα με τη Μαριώ με τίτλο «Σβήστα όλα», που κυκλοφόρησε από τη Lyra το 1990.
Μεγάλωνα, μεγάλωνα
(Μουσική – στίχοι: Γιώργος Ζήκας)
Στο βαποράκι
(Γιώργος Ζήκας)
Γιω Μαργιώ
(Παραδοσιακό τραγούδι των ψαράδων από τον Τσεσμέ που εγκαταστάθηκαν στη Σκιάθο). Από τον δίσκο «Μικρασιάτικα Τραγούδια Νο 2» που κυκλοφόρησε το 1991 σε επιμέλεια της Δόμνας Σαμίου.
Το χάλι μας
(Γιώργος Ζήκας)
Τραγουδούν ο Δημήτρης Ζερβουδάκης, ο Γιώργος Ζήκας και ο Μανώλης Πάππος.
Από τον δίσκο «Μια ζωή στην ίδια τάξη» που κυκλοφόρησε το 1996.
Της ξενιτιάς (Φεγγάρι μάγια μου’κανες)
(Μίκης Θεοδωράκης – Ερρίκος Θαλασσινός)
Η ζωή μου όλη
(Άκης Πάνου)
Ας είν’καλά τ’αγόρι μου
(Μανώλης Χιώτης – Χρήστος Κολοκοτρώνης)
Τραγουδούν η Ελευθερία Αρβανιτάκη και ο Μανώλης Πάππος.
Τα τρία τελευταία είναι ζωντανά ηχογραφημένα και προέρχονται από το διπλό cd της Ελευθερίας Αρβανιτάκη «Εκτός προγράμματος» που κυκλοφόρησε το 1998.
Μπάρκος
(Βαγγέλης Κορακάκης)
Από την «Κρύπτη» του Βαγγέλη Κορακάκη που κυκλοφόρησε το 2002.
Κλάφ’τα Χαράλαμπε
(Γιάννης Εμμανουηλίδης)
Δεύτερες φωνές η Σοφία Παπάζογλου. Από το cd του Γιάννη Εμμανουηλίδη «Τζώνυ Μαξ» που κυκλοφόρησε το 2002.
Ο Έλληνας (Το κοκορέτσι)
(Γιάννης Εμμανουηλίδης)
Από το ίδιο cd του Γιάννη Εμμανουηλίδη.
Να χαρείς τα μάτια σου καλέ
(Στέλιος Ζαφειρίου – Πάνος Γαβαλάς)
Ζωντανή ηχογράφηση από το διπλό cd του Μανώλη Μητσιά «Τα μεγάλα τραγούδια» που κυκλοφόρησε το 2002.
Ο Νικόλας ο μονάχος
(Μανώλης Πάππος)
Από το cd «Αιγαίο» που κυκλοφόρησε το 2003 με τη μουσική και τα τραγούδια του Πάππου και του Βασίλη Δρογκάρη για τη σειρά της ΝΕΤ «Αιγαίο νυν και αεί».
Όλα σου τα’δωσα
(Νίκος Καρανικόλας – Βαγγέλης Ζωλοτάκης)
Από το διπλό cd των Παιδιών της Πάτρας «Ξηγημένα και παρεξηγημένα» που κυκλοφόρησε το 2003.
Ο Μανώλης
(Ιωάννης Δραγάτσης ή Ογδοντάκης)
Τραγουδούν η Ελένη Βιτάλη και ο Μανώλης Πάππος.
Από το cd της Εστουδιαντίνας Νέας Ιωνίας «Smyrne» που κυκλοφόρησε το 2003.
Το τέρας της κυκλοφορίας
(Γιώργος Χατζηπιερής)
Από το cd του Γιώργου Χατζηπιερή «Ο τεμπέλης δράκος και άλλες ιστορίες» που εκδόθηκε το 2005.
Το τραγούδι της χαράς
(Κωνσταντίνος Πλούσιος)
Από το cd του Κωνσταντίνου Πλούσιου «Καπετάνιε» που κυκλοφόρησε το 2011.
Κάτω στου Ψυρρή
(Γιώργος Σιδέρης – Γιώργος Κ.Μπακόλας)
Από το cd του Γιώργου Σιδέρη «Λαϊκά κι αγύριστα» που κυκλοφόρησε το 2014.
Η φάπα
(Γιώργος Σιδέρης – Γιώργος Κ.Μπακόλας)
Από τα «Λαϊκά κι αγύριστα» του Γιώργου Σιδέρη.
Ξεμυαλίστρα
(Στέλιος και Mάρκος Βαμβακάρης)
Από τον «Επισκέπτη» του Στέλιου Βαμβακάρη που κυκλοφόρησε το 2015, σε παραγωγή του Σωκράτη Μάλαμα.
Παράξενη κοπέλα
(Μανώλης Χιώτης)
Δεύτερη φωνή και λαϊκή κιθάρα ο Δημήτρης Μυστακίδης. Από το cd του Μυστακίδη «Εσπεράντο» που κυκλοφόρησε το 2015.
Ένα τραγούδι παίζει
(Άρης Κούκος – Μάτα Αδαμογιάννη)
Από το cd του Άρη Κούκου και της Μάτας Αδαμογιάννη «Με την καρδιά στη θάλασσα» που κυκλοφόρησε το 2016.
Διότι δεν συνεμορφώθην
(Μίκης Θεοδωράκης)
Τραγουδούν ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και ο Μανώλης Πάππος.
Από το διπλό cd «Φύλαξα τ’ όνειρο» που κυκλοφόρησε το 2016.
Η τρόικα των αγγέλων
(Δημήτρης Αποστολάκης)
Τραγουδούν ο Μανώλης Πάππος και ο Σωκράτης Μάλαμας.
Το δικό μου το κεφάλι
(Δημήτρης Αποστολάκης)
Της Κυριακής το δειλινό
(Δημήτρης Αποστολάκης)
Τα τρία τελευταία τραγούδια είναι από το cd του Χαΐνη Δημήτρη Αποστολάκη «Ευτυχισμέναι ημέραι», που κυκλοφόρησε το 2017 με ενορχήστρωση και επιμέλεια της ορχήστρας από τον Μανώλη Πάππο.
Το σκαρί
(Νίκος Γύρας)
Από το πολυσυλλεκτικό cd του Νίκου Γύρα «Φτερό στον άνεμο» που εκδόθηκε το 2017.
Τα επόμενα τέσσερα τραγούδια προέρχονται από την ενότητα `«Τα σκέτα» που επιμελήθηκε ο Σωκράτης Μάλαμας και κυκλοφόρησαν μόνο ψηφιακά. Οι ηχογραφήσεις πραγματοποιήθηκαν το 2019 και το 2021 με τη συνεργασία του Μανώλη Πάππου, του Σωκράτη Μάλαμα, του Δημήτρη Λάππα και του Φώτη Σιώτα.
Το φτωχομπούζουκο
(Μανώλης Χιώτης)
Καλύτερα μια μαχαιριά
(Μανώλης Χιώτης – Χρήστος Κολοκοτρώνης)
Δε θέλω το κακό σου (Οι βαλίτσες)
(Γιάννης Παπαϊωάννου – Κώστας Μάνεσης)
Ψηλά τη χτίζεις τη φωλιά
(Μάρκος Βαμβακάρης)
