Το φιλμ Faccia Di Spia (Τα εγκλήματα της C.I.A.) του 1975 σε σκηνοθεσία Τζουζέπε Φεράρα, είναι ένα πολιτικό θρίλερ που στηρίχτηκε σε πραγματικά γεγονότα και απόρρητα έγγραφα σε σχέση με τις δολοπλοκίες και τα εγκλήματα της C.I.A. ανά τον κόσμο. Μεταξύ άλλων, στέκεται στις δολοφονίες του Τσε Γκεβάρα και του Κένεντυ, στην εισβολή των Αμερικανών στη Γουατεμάλα, τον βιασμό και τα βασανιστήρια αθώων ανθρώπων, αλλά και τη «δική μας» Χούντα των Συνταγματαρχών.
Ο Φεράρα, για μια ακόμη φορά δραματοποίησε πραγματικά γεγονότα, ενώ την εμπνευσμένη μουσική της ταινίας υπέγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις, μ’ ένα έργο που δισκογραφικά παραμένει ανέκδοτο, όπως και άλλα έργα του μεγάλου δημιουργού. Το συγκεκριμένο, όμως, έχει μια ιδιαιτερότητα. Κατ’ αρχήν, τονίζει την μουσική παρουσία του συνθέτη στο πανί με ταινίες πολιτικής και ανατρεπτικής ματιάς, παίρνοντας τη σκυτάλη, βεβαίως, από το Sweet Movie (1974) του Dusan Makavejev.
Με αφορμή αυτή την ταινία, στην ουσία, και ως βαθιά πολιτικό ον που υπήρξε παρότι ουδέποτε κραύγασε ή πολιτικολόγησε μέσα από τη μουσική του, ο Μάνος Χατζιδάκις συνέθεσε το ρέκβιεμ του στον Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα. «Ένα ανέκδοτο έργο του για τον Τσε», λοιπόν; Γιατί όχι, μιας και οι τίτλοι των θεμάτων συνηγορούν υπέρ αυτής της εκδοχής: Βολιβία, Πορεία του Τσε 1η, Το τραγούδι του Τσε, Πορεία του Τσε 2η, Κόκκινο, Πένθιμο, Ο θάνατος του Τσε.
Ο Φεράρα, για μια ακόμη φορά δραματοποίησε πραγματικά γεγονότα, ενώ την εμπνευσμένη μουσική της ταινίας υπέγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις, μ’ ένα έργο που δισκογραφικά παραμένει ανέκδοτο, όπως και άλλα έργα του μεγάλου δημιουργού. Το συγκεκριμένο, όμως, έχει μια ιδιαιτερότητα. Κατ’ αρχήν, τονίζει την μουσική παρουσία του συνθέτη στο πανί με ταινίες πολιτικής και ανατρεπτικής ματιάς, παίρνοντας τη σκυτάλη, βεβαίως, από το Sweet Movie (1974) του Dusan Makavejev.
Με αφορμή αυτή την ταινία, στην ουσία, και ως βαθιά πολιτικό ον που υπήρξε παρότι ουδέποτε κραύγασε ή πολιτικολόγησε μέσα από τη μουσική του, ο Μάνος Χατζιδάκις συνέθεσε το ρέκβιεμ του στον Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα. «Ένα ανέκδοτο έργο του για τον Τσε», λοιπόν; Γιατί όχι, μιας και οι τίτλοι των θεμάτων συνηγορούν υπέρ αυτής της εκδοχής: Βολιβία, Πορεία του Τσε 1η, Το τραγούδι του Τσε, Πορεία του Τσε 2η, Κόκκινο, Πένθιμο, Ο θάνατος του Τσε.
