Γιώργος Νταλάρας - Ύμνοι Παράλληλοι

Ο Γιώργος Νταλάρας τραγουδά τους Ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας.
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
«Μετά από ώρες ατέλειωτες κάτω από τον ήλιο ή τα δυνατά φώτα των προβολέων, όταν όλοι είχαν κουραστεί από τα τηλεοπτικά γυρίσματα, ο Γιώργος Νταλάρας δεν έχανε το χιούμορ του και άρχιζε να πειράζει τους πάντες. Το σκηνοθέτη Ανδρέα Θωμόπουλο, που άφηνε τις πατερίτσες και με το σπασμένο πόδι ανασηκωμένο, πήγαινε με πηδηματάκια προς το μέρος του. Τον Χριστό (Ανδρέα Μαριανό), που μιλούσε στους συνεργάτες του, προσπαθώντας να μην κάνει συσπάσεις, για να μη χαλάσει το μακιγιάζ. Την μακιγιέζ, αλληθωρίζοντας τα μάτια του και παρακαλώντας την να του τα ισιώσει. Αλλά και όλους τους άλλους που βρίσκονταν εκεί τριγύρω. Όταν, όμως, έλεγε ο σκηνοθέτης αυτό το χαμογελαστό, αλλά αποφασιστικό, Πάμε, ή Στοπ, και ξαναπάμε από την αρχή, ο καλλιτέχνης ήταν στη θέση του, υπομονετικός, πραγματικός εργάτης στη δουλειά του, περιμένοντας να συνεχιστεί το γύρισμα και ακούγοντας όλες τις υποδείξεις». (1)

Κάπως έτσι πραγματοποιήθηκαν τα γυρίσματα της τηλεοπτικής σειράς Ύμνοι παράλληλοι, που προβλήθηκε τις ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας του 1992 στο Mega. Το σενάριο και η σκηνοθεσία ήταν του Ανδρέα Θωμόπουλου, η σκηνογραφία του Νίκου Πολίτη και η διεύθυνση φωτογραφίας του Θόδωρου Μαργκά. Στους ρόλους ο Ανδρέας Μαριανός (Ιησούς), Θεόδωρος Καμπίτσης (Ιούδας) και η Γιώτα Φέστα (Μαγδαληνή).
Τα γυρίσματα έγιναν στη Ζάκυνθο, κάποια απ’ αυτά στην εκκλησία της Κυρίας των Αγγέλων. Η κάθε εκπομπή περιλάμβανε έναν ή δυο εκκλησιαστικούς ύμνους, ανάγνωση του Ευαγγελίου της ημέρας, σε μετάφραση του Άγγελου Βλάχου, με δραματοποιημένα κάποια σημεία του κειμένου. Ενδιάμεσα ο Γιώργος Νταλάρας τραγούδησε τους ύμνους Εκ νυκτός ορθρίζει το πνεύμα μου, Εξέδυσαν με τα ιμάτιά μου, Η ζωή εν τάφω και Ω γλυκύ μου έαρ, καθώς επίσης τρεις ύμνους του Δαυίδ μελοποιημένους από τον Δημήτρη Λάγιο, σε ενορχήστρωση Μιχάλη Χριστοδουλίδη, τα Ίνα τι, Διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου και το Εκοπίασα μαζί με τη Σαβίνα Γιαννάτου. Συμμετείχε και η χορωδία Διάσταση. Αυτοί οι τρεις ύμνοι δισκογραφήθηκαν τότε και στο Lp Ίνα Τι, με τη διαφορά πως στο Εκοπίασα τραγουδούσε μόνο η Γιαννάτου. Στη σειρά αυτή ο Νταλάρας τραγούδησε επίσης κομμάτια από Τα Κατά Μάρκον του Σταύρου Ξαρχάκου και του Νίκου Γκάτσου, που είχαν κυκλοφορήσει λίγους μήνες πριν.
«Οι Ύμνοι Παράλληλοι, είναι μια παράλληλη εικονογράφηση του Χριστιανισμού και του Ελληνισμού, μέσα από τους εκκλησιαστικούς ύμνους, αλλά και τα τραγούδια-ύμνους του Σταύρου Ξαρχάκου και του ποιητή Νίκου Γκάτσου από τα Κατά Μάρκον. Ο Γιώργος Νταλάρας είναι ο υμνωδός - τραγουδιστής που συνδέει τους εκκλησιαστικούς ύμνους με τα σύγχρονα τραγούδια της Ελλάδας. Επέλεξε ο ίδιος τους ύμνους από: Την βυζαντινή παράδοση και τους αποδίδει όπως ψάλλονται στην εκκλησία, τη ζακυνθινή παράδοση που είναι επηρεασμένη από τη δυτική μουσική τεχνοτροπία και τη σύγχρονη μελοποίηση από τον Δημήτρη Λάγιο Ψαλμών του Δαυίδ. Ο σκηνοθέτης προσέγγισε το θέμα των Παθών μέσα από την αφήγηση των Ευαγγελιστών, ενώ οι αναγνώστριες (Γιώτα Φέστα και Σαβίνα Γιαννάτου) αφηγούνται με καθημερινή γλώσσα, την εξέλιξη της ιστορίας της κάθε ημέρας. Ταυτόχρονα υπάρχει και η δράση της ημέρας με τον Ιησού, τη Μαρία Μαγδαληνή, τον Ιούδα, που τοποθετείται, χρονικά, στο σήμερα και την πραγματική εποχή, με τα ανάλογα γυρίσματα. Σε κάθε κομμάτι συνυπάρχουν το ανθρώπινο και το θεϊκό στοιχείο χωρίς ποτέ να συναντούνται». (1)

Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη συγκίνηση που ένιωσα, όταν τη Μεγάλη Παρασκευή ο Γιώργος Νταλάρας τραγούδησε το Ω γλυκύ μου έαρ, μαζί με τη 45μελή χορωδία της Ζακύνθου, υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Κώστα Σαμσαρέλου. Το όνομα αυτό μπορεί σε πολλούς να μη λέει τίποτα, αλλά για μένα υπήρξε δάσκαλος, αφού ήταν αυτός που έστησε το 1983 τη Φιλαρμονική του Δήμου Καλαμαριάς, της οποίας υπήρξε μαέστρος μέχρι τα τέλη του 1988, ενώ ο υπογράφων παραμένει μέλος της από το 1984 μέχρι σήμερα. Ο Σαμσαρέλος έφυγε από τη ζωή το 1996 και κηδεύτηκε στη Ζάκυνθο, από την οποία καταγόταν.

Το δυσάρεστο είναι πως τόσο αυτή η σειρά, όσο και πολλές άλλες εξίσου αξιόλογες, δεν προβλήθηκαν ποτέ ξανά, μένοντας στα αρχεία του καναλιού και όσων μερίμνησαν τότε να τις μαγνητοσκοπήσουν…
*Ευχαριστώ ιδιαιτέρως τη φίλη Ελένη Κωστελέτου για την βοήθειά της.

(1) Εφημερίδα Έθνος (18/4/1992)

Φωτό 2: Σκηνές από τα γυρίσματα στην εκκλησία της Κυρίας Των Αγγέλων. (Εφημερίδα Τα Νέα - 18/4/1992)
Φωτό 3, 4, 5: Σκηνές από τα γυρίσματα στη Ζάκυνθο (Εφημερίδα Έθνος - 18/4/1992)

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!