Η πρώτη εικοσαετία του αιώνα ήταν δύσκολη για τους περισσότερους λόγω συνθηκών και αυτό αντανακλάται και στην μουσική καθώς οι νέες τάσεις, τα νέα μουσικά ρεύματα ελαχιστοποιήθηκαν και η καλλιτεχνική έκφραση πέρασε σε ένα άλλο επίπεδο το οποίο θα δούμε που θα οδηγήσει.
Για να εξηγούμαστε, αυτό σημαίνει ότι οι μουσικοί έριξαν τις μουσικές ταμπέλες με τον τρόπο τους και οδήγησαν το όχημα της μουσικής πέρα από αυτές. Αυτό αντανακλάται και στον κόσμο που ενώ είχε πιο συγκεκριμένες μουσικές προτιμήσεις στις προηγούμενες δεκαετίες, του 80 και 90, στο νέο αιώνα τα «τείχη» έπεσαν και το μεγαλύτερο ποσοστό των μουσικόφιλων δεν έχει αυστηρά μουσικά γούστα και ακούει απ’ όλα.
Σε αυτή την κατεύθυνση δημιουργήθηκε η παρακάτω λίστα που απευθύνεται σε όλα τα μουσικά γούστα πάνω στην ξένη μουσική. 63 άλμπουμ που σημάδεψαν τις δύο δεκαετίες από το 2000 έως σήμερα αλλά και άλμπουμ λιγότερο γνωστά, άλμπουμ που ίσως να πέρασαν απαρατήρητα αλλά μπορούν να ακουστούν σαν μια μουσική πρόταση που δεν έγινε αντιληπτή στον καιρό της. Επίσης συμπεριλήφθηκαν και ορισμένοι καλλιτέχνες που ήταν αδύνατο να λείπουν από μια τέτοια λίστα καθώς είναι ψηλά στις προτιμήσεις του κόσμου και παρακολουθεί την δισκογραφία τους πάντα με ενδιαφέρον, ενώ υπάρχουν ακόμη και άλμπουμ καλλιτεχνών που δεν έβγαλαν άλλη δουλειά στη συνέχεια, αλλά είχαν κάτι να πουν.
Όπως και να’ χει μέσα από την παρακάτω λίστα θα θυμηθούμε 20 ολόκληρα χρόνια της ζωής μας καθώς η μουσική πάντα συνδυάζεται με στιγμές, καλές ή κακές. Ένα μουσικό λεύκωμα που μπορεί να μας παρακινήσει να ξεσκονίσουμε κάποιους δίσκους από τη δισκοθήκη μας ή να τους αναζητήσουμε γιατί τώρα που θα τους δούμε θα θέλαμε να τους έχουμε στη συλλογή μας.
Η μουσική όπως και η ζωή μας περνάει διάφορες διακυμάνσεις αλλά πάντα μας κάνει να ονειρευόμαστε και να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο. Ακόμη κι ένας μελαγχολικός δίσκος μπορεί να κρύβει ένα αισιόδοξο μήνυμα. Η παρακάτω λίστα δεν έχει σειρά αξιολόγησης, αλλά όσο προχωράει θα γεννά ερωτήματα αν περιλαμβάνει τα άλμπουμ που μας έρχονται στο μυαλό ενώ βλέπουμε άλλα…
1. Starsailor – Love Is Here (Chrysalis, 2002)
Το ντεμπούτο της βρετανικής indie μπάντας από το Wigan που γνώρισε επιτυχία με το Alcoholic. Είχε ζεστό οικείο ήχο και ωραία φωνητικά από τον James Walsh.
2. Archive – You All Look The Same To Me (Hamgman Records, 2001)
To τρίτο άλμπουμ των Βρετανών που περιέχει το Again. Από τις καλύτερες και πιο σημαντικές και εξελίξιμες μπάντες της 20ετίας που δεν έκρυβε την επιρροή της από τους Pink Floyd.
3. Death In Vegas –Scorpio Rising (Concrete, 2002)
Επίσης το τρίτο άλμπουμ και πρώτο στον αιώνα της ηλεκτρονικής rock μπάντας από το Ηνωμένο Βασίλειο με επιρροές από ψυχεδελικό rock, krautrock, electronic, dub, industrial. Στο So You Say You Lost Your Baby συνεργάστηκαν με τον Paul Weller.
4. Red Hot Chili Peppers – Stadium Arcadium (Warner Bros. Records, 2006)
Ένα από τα δημοφιλέστερα σύγχρονα συγκροτήματα (ιδρύθηκε το 1983), που κατοικοεδρεύει στην Καλιφόρνια και ροκάρει όλο τον κόσμο. Εδώ σ’ ένα χορταστικό διπλό άλμπουμ που δικαιολογεί τη φήμη τους.
5. Chumbawamba – A Singsong And A Scrap (No Masters, 2005)
Η κοινοβιακή μπάντα από το Leeds της Αγγλίας που γνώρισε επιτυχία το ’97 με το Tubthumping που αν και οι καταβολές της είναι διαφορετικές εδώ παρουσιάζει ένα υπέροχο ακουστικό άλμπουμ γεμάτο μελωδίες.
6. The Coral – The Coral (Deltasonic Records, 2002)
Το εντυπωσιακό ντεμπούτο της IndiePopPsych εγγλέζικης μπάντας από το Merseyside με εμφανείς ψυχεδελικές καταβολές. Ενδιαφέρουσα και η συνέχεια με το άλμπουμ Magic And Medicine όπου ο ήχος τους εξελίσσεται.
7. Devon Sproule – Keep Your Silver Shined (City Salvage Records, 2007)
Το τέταρτο άλμπουμ του τραγουδοποιού από το Οντάριο του Καναδά που δημιουργεί στη Βιρτζίνια παίζοντας folk-rock, country-rock προσπαθώντας να πετύχει ένα δικό του ήχο έχοντας όπλο και τα φωνητικά του.
8. Martina Topley-Bird – Quixotic (Independiente, 2003)
Το παρθενικό σόλο άλμπουμ της Λονδρέζας τραγουδίστριας που έγινε γνωστή ως η τραγουδίστρια του Tricky, η οποία ήταν ίσως και η καλύτερη που είχε στην καριέρα του. Η ίδια κινείται επίσης στο χώρο του trip hop. Κυκλοφόρησε άλλα τρία άλμπουμ ως το ’10.
9. Macy Gray – The Id (Epic, 2001)
Με το άλμπουμ αυτό καλωσόρισε το νέο αιώνα και ήταν πολύ πετυχημένο. Ο χώρος της R’n’B δυνάμωσε με μια πολύ καλή τραγουδίστρια με funky-soul επιρροές.
10. Joss Stone – The Soul Sessions (Relentless Records, Virgin 2003)
Η Αγγλίδα από το Kent έχει εκπληκτική “μαύρη” φωνή και της λατρεύει την soul μουσική. Με αυτό το άλμπουμ ξεκίνησε την καριέρα της αλλά έχουμε ν’ ακούσουμε γι’ αυτή εδώ και πέντε χρόνια.
11. Robert Plant / Alison Krauss – Raising Sand (Rounder Records, 2007)
Μια ωραία συνεύρεση του βετεράνου rocker με την country τραγουδίστρια που συγκαταλέγεται στις καλύτερες στιγμές της σόλο πορείας του.
12. Buddy Guy – Bring’ En In (Silvertones Records, 2005)
Χαίρεσαι ν’ ακούς blues με τέτοιους δίσκους. Στην παραγωγική δισκογραφία του “τελευταίου των Μοϊκανών” από το ’00 έως σήμερα αυτή είναι το κάτι άλλο. Ο ήχος του εδώ έχει τέτοια φινέτσα που απλώνει το χέρι και στον κόσμο που δεν ακούει αποκλειστικά blues και γι’ αυτό συγκαταλέγεται στη λίστα αυτή.
13. Wishbone Ash – Clan Destiny (Eagle Records, 2006)
Από το 1970 είναι στη δισκογραφία οι βετεράνοι πια Wishbone Ash, που εδώ παρουσιάζουν ένα δίσκο έκπληξη που πρέπει να περιληφθεί στους καλύτερους της ένδοξης ιστορίας τους. Οι Wishbone Ash του Andy Powell πια καθώς ο Martin Turner ακολουθεί δική του πορεία παίζοντας όμως επίσης Wishbone Ash. O επίλογος της δουλειάς αυτής είναι μια διασκευή του Motherless Child.
14. The Allman Brothers Band – Hittin’ The Note (Sanctuary Records, 2003)
Άλλη μια κλασική μπάντα που πρέπει να συμπεριλάβει στα καλύτερά της άλμπουμ του Hittin’ The Note με τον κιθαρίστα Warren Haynes να δείχνει την αξία του. Οι ελέφαντες και τα μανιτάρια στο ένθετο είναι σύμβολα μακροβιότητας. Είναι οι Allman Brothers έστω και λαβωμένοι.
15. Madeleine Peyroux – Careless Love (Rounder Records, 2004)
Μια δουλειά που ξεπέρασε το jazz ακροατήριο και άγγιξε μεγαλύτερο κοινό. Είναι ο πιο πετυχημένος δίσκος μιας πρώην τραγουδίστριας του δρόμου από την Αθήνα της Αμερικής που έχει μοναδική φωνή και φυσικά άστρο.
16. Beth Orton – Daybreaker (Heavenly, 2002)
Η μελαγχολία παίρνει αξία μέσα από τη φωνή της Αγγλίδας τραγουδοποιού από το Norfolk που είναι γνωστή και από τις συνεργασίες της με τους Chemical Brothers και William Orbit. Παραγωγική δημιουργός, αυτή είναι η πρώτη δουλειά της στην εικοσαετία που αναφερόμαστε. Περιγράφει εύστοχα με τον ήχο της την ατμόσφαιρα της εποχής.
17. The Raveonettes – Pretty In Black (Columbia, 2005)
Φρέσκος ήχος από το rock’n’roll δανέζικο ντουέτο των Rose Wagner και της Sharin Foo με επιρροές από τα 60s, την pop και το garage-rock. Τους είχαμε δει και στην Αθήνα και ήταν πολύ ευχάριστοι παρ’ ότι η χώρα που προέρχονται αναζητεί στην δική μας το φως που της λείπει.
18. Lizz Right – Salt (Verve,2003)
Το ντεμπούτο μίας από τις μαύρες φωνές που ξεχωρίζουν εδώ και χρόνια σε ερμηνείες soul-jazz, smooth-jazz. Έχει αυτό το κάτι που ψάχνει πάντα η Verve. Από την Georgia του αμερικανικού Νότου. Η πιο πρόσφατη δουλειά της βγήκε το ’17 και ήταν το έκτο άλμπουμ της.
19. Ayo – Joyful (Polydor, 2006)
Το παρθενικό άλμπουμ της αφρο-Γερμανίδας τραγουδοποιού με νιγηρο-τσιγγάνικες ρίζες. Εξαιρετική φωνή που είχε τότε και μια απήχηση στην Ελλάδα και ήρθε για συναυλία στο Λυκαβηττό στα πλαίσια της προώθησης του άλμπουμ της. Έχει κυκλοφορήσει έως σήμερα έξι άλμπουμ με πιο πρόσφατο το φετινό το Royal.
20. Amy Winehouse – Back To Black (Island Records Group, 2006)
To “βαρύ πυροβολικό” της soul που έφυγε νωρίς. Αυτό είναι το δεύτερο και πιο πετυχημένο άλμπουμ της που εκτόξευσε την καριέρα της και δυστυχώς οδήγησε την ίδια σε δύσβατα μονοπάτια.
21. Madrugada – The Deep End (Virgin, 2005)
Υποδέχθηκαν το νέο αιώνα με το εξαιρετικό δεύτερο άλμπουμ τους The Nightly Disease και ακολούθησε στο Grit για να φθάσουμε στο τέταρτο άλμπουμ τους The Deep End όπου πλέον το γκρουπ του αγαπημένου στο ελληνικό Νορβηγού Sivert Hoyem έφθασε σε ένα υψηλό επίπεδο.
22. Madrugada – Madrugada (Malabar Recording Company, 2008)
Αυτό είναι το πέμπτο και τελευταίο στούντιο άλμπουμ τους από τα έξι που κυκλοφόρησαν συνολικά, το ένα καλύτερο από το άλλο. Ένα σπουδαίο φινάλε για την μπάντα που ακολούθησε το ελληνικό κοινό και ήταν τυχερό που τους είδε live.
23. The Monophonics – In Your Brain (Ubiquity, 2012)
Οι εκπληκτικοί αναβιωτές της soul του 60 από το Σαν Φραντσίσκο που στην θερμή υποδοχή τους από το ελληνικό κοινό στο Rockwave Festival στην Μαλακάσα πέταξαν 45άρια ! Ο ήχος τους σε προκαλεί για χορό. Έχουν κυκλοφορήσει συνολικά πέντε άλμπουμ (2007-20) και συνεχίζουν. Αυτή είναι η τρίτη δουλειά τους.
24. Groove Collective - It’s All In Your Mind (Shanachie, 2001)
Acid-jazz και afro-beat από το πολύ καλό Νεοϋορκέζικο combo που δραστηριοποιήθηκε από τις αρχές του 90 έως το ’07. Θα σας φτιάξουν τη διάθεση σε αυτό το άλμπουμ τους.
25. Terry Callier – Welcome Home (Mr Bongo, 2008)
Ας επιλεχθεί και μια ζωντανή ηχογράφηση από το στέκι του, το Jazz Café στο Λονδίνο, του τεράστιου αυτού μουσικού από το Σικάγο που τραγουδά μαγικά ένα δικό του μείγμα soul, jazz, folk με την βαθιά φωνή του και ας ταξιδέψουμε μαζί του μέσα από τα τραγούδια του και τα λόγια του. Ένας μοναδικός καλλιτέχνης. Έχει εμφανιστεί στην Ελλάδα, αλλά δυστυχώς απεβίωσε στις 27 Οκτωβρίου του ’12.
26. Chris Rea – The Road To Hell And Back (Polydor, 2006)
Το χαμένο live που δεν είδαμε ποτέ στην χώρα μας και όπως φαίνεται δεν θα δούμε ποτέ. Η περιοδεία του αυτή ήταν και η τελευταία ευκαιρία να έρθει για συναυλία στη, Ελλάδα η οποία δυστυχώς χάθηκε, ίσως για οικονομικούς λόγους. Αυτό το διπλό cd (σε ειδική έκδοση) είναι και η μοναδική live ηχογράφηση του σπουδαίου αυτού μουσικού που είναι από το ’78 στη δισκογραφία στο οποίο κάνει ένα flashback στην πετυχημένη και πλούσια καριέρα του.
27. Willie Nelson / Wynton Marsalis – Two Men With The Blues (Blue Note, 2008)
Μια μαγική συνάντηση ενός θρύλου της country με ένα σπουδαίο τζαζίστα που κυκλοφόρησε σε διπλό βινύλιο και cd. Μια σπάνια συνεύρεση σε standards με πολύ καλό αποτέλεσμα.
28. Yann Tiersen – C’ Etait Ici (Labels, 2002)
Το άλμπουμ του Γάλλου συνθέτη και πολυοργανίστα ακριβώς μετά το σάουντρακ του για την ταινία «Αμελί» που τον έκανε διάσημο. Όταν κυκλοφόρησε το C’ Etait Ici, το όγδοο άλμπουμ του, έδωσε μια απίθανη συναυλία γεμάτη μελωδίες στο «Ολύμπια» της Λυρικής με 12μελές σχήμα επί σκηνής. Αμέσως μετά έγραψε το σάουντρακ για την ταινία Good Bye Lenin!
29. Rene Aubry – Invites Sur La Terre (Hopi Mesa, 2001)
Ένας άλλος Γάλλος συνθέτης κι επίσης πολυοργανίστας που παίζει νέο-κλασσική μουσική, μπαλάντες και γενικά υπέροχες μελωδίες. Είναι στο μουσικό προσκήνιο της χώρας του από το 1983 κι έχει εμφανιστεί και στην Ελλάδα όπου έχει ένα μυημένο κοινό στην σοφιστικέ μουσική του. Εξαιρετικό και το προηγούμενο άλμπουμ του Plaisirs D’ Amour του ’98, που είναι ίσως λίγο καλύτερο.
30. Danilo Perez Arranged And Conducted By Claus Ogerman – Across The Crystal Sea (EmArcy, Universal Music Group 2008)
Από τις σπουδαιότερες δουλειές της εικοσαετίας θα ικανοποιήσει απόλυτα το κοινό της κλασικής μουσικής και της cool jazz και θα προκαλέσει το μουσικό ενδιαφέρον όσων ακούν ποιοτική μουσική.
31. Zuco 103 - Tales Of High Fever (Ziriguiboom, 2002)
To δεύτερο άλμπουμ του ολλανδικού σχήματος με την βραζιλιάνικης καταγωγής τραγουδίστρια του Lilian Vieria η οποία καθοδηγεί στις ρίζες της τον ήχο τους που είναι μείγμα με acid – jazz και brazilia με ηλεκτρονική μουσική. Ουσιαστικά είναι ένα τρίο που αποτελούν επίσης με τον Ολλανδό ντράμερ Stefan Kruger και τον Γερμανό κημπορντίστα Stefan Schmid.
32. Oi Va Voi – Oi Va Voi (V2, 2007)
To τρίτο άλμπουμ των Λονδρέζων που σχηματίστηκαν το ’00 και παίζουν ηλεκτρονικό folk-rock. Ενδιαφέρουσα μουσική. Είναι ενεργοί και η τελευταία δουλειά βγήκε πριν δύο χρόνια.
33. Tindersticks – The Waiting Room (City Slag, Lucky Dog, 2015)
Η μουσική του συγκροτήματος έχει κερδίσει το ελληνικό κοινό εδώ και χρόνια κι έχουν σημαντικές εμφανίσεις και στη χώρα μας, όπως και στο Rockwave Festival. Σχηματίστηκαν το ’91 στο Νόττινχαμ της Αγγλίας, έχουν κυκλοφορήσει πάμπολλους δίσκους κι η συγκεκριμένη δουλειά τους έχει ενδιαφέρον καθώς κυκλοφόρησε σε μια εποχή που δεν διαφημίστηκε ιδιαίτερα και είναι κρίμα να περάσει απαρατήρητη. Οι Tindersticks παίζουν rock αλλά έχουν πολλά άλλα μουσικά στοιχεία μέσα.
34. Toploader – Magic Hotel (Sony Soho Square, 2002)
To δεύτερο από τα τέσσερα συνολικά άλμπουμ που έχει κυκλοφορήσει το pop-rock συγκρότημα από το Eastbourne της Νότιας Ακτής της Αγγλίας με επιρροές από τα 70s κάτι που φαίνεται και στο ωραιότατο εξώφυλλο τους.
35. Calexico – Hot Rail (City Slag, 2000)
Το συγκρότημα από το Tucson της Αριζόνα που είναι για τους Έλληνες σαν τον καλό τους φίλο και κάνουν παρέα όλα τα χρόνια. Συνεπώς 20ετία χωρίς Calexico δεν γίνεται. Η δισκογραφία τους είναι πυκνή. Μετά το εμβληματικό τους Black Light του ’98 υποδέχονται τον αιώνα με το δίσκο αυτό που ένα εξώφυλλο της ίδια αισθητικής. Από τότε έχουν βγάλει περίπου δυο ντουζίνες δίσκους.
36. Mark Knopfler – Shangri-La (Mercury, 2004)
Ο καλός μας φίλος από τους Dire Straits συνεχίζει έως σήμερα την δισκογραφία του που είναι μελαγχολική με bluesy ύφος και λόγω της φωνής του. Μπορείς να παίξεις ένα δίσκο του πριν ή μετά από ένα δίσκο του J.J. Cale, ταιριάζει πολύ. Αυτό είναι ίσως το πιο ενδιαφέρον σόλο άλμπουμ του μ’ ένα επίσης νοσταλγικό εξώφυλλο, αισθητική των περισσότερων εξωφύλλων του, όπου κυριαρχεί η μοναξιά και ο δρόμος.
37. Thievery Corporation – The Richest Man In Babylon (Eighteen Street Lounge Music, 2002)
Η ηλεκτρονική μουσική του δίδυμου Rob Garza και Eric Hilton έπιασε “φλέβα” στη χώρα μας με την άνθηση της electronica όπου έχουν δώσει εκρηκτικές συναυλίες. Το άλμπουμ αυτό είναι από τα αγαπημένα του κοινού τους.
38. Gotan Project – La Revancha Del Tango (Ya Basta ! Ya Basta ! , 2000)
Το tango στο μικροσκόπιο της ηλεκτρονικής μουσικής του μουσικού πρότζεκτ των Gotan Project στο πρώτο τους άλμπουμ που έκανε την τεράστια επιτυχία με το Santa Maria. Εδώ διασκευάζουν το Chunga’s Revenge του Frank Zappa και το Last Tango In Paris του Gato Barbieri.
39. De Phazz – Daily Lama (Phazz-a-delic, Universal Music 2002)
Jazz-funk από το μέλλον, ένα ηλεκτρονικό soul κοκτέιλ που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον όσο παίζει το άλμπουμ Το downtempo jazz ensemble από τη Γερμανία παίζει ένα μείγμα soul, latin, trip hop, drum and bass σ’ ένα lounge μουσικό ύφος. Αυτό είναι το έκτο άλμπουμ τους από το ’97 που σχηματίστηκαν και πάει μαζί με το επόμενο σαν τα πιο χαρακτηριστικά τους.
40. De Phazz – Narural Fake (Boutique, Universal Music, 2005)
Τρία χρόνια μεσολάβησαν από το Daily Lama κι επιστρέφουν με ακόμη μεγαλύτερο κέφι και διάθεση για χορό. Είναι δύσκολο να διαλέξεις ανάμεσα στα δύο άλμπουμ είναι τόσο διαφορετικά και τόσο ίδια ταυτόχρονα.
41. The Last Shadow Puppets – The Age Of Understatement (Domino, 2008)
Το super group που έστησαν ο Alex Turner των Arctic Monkeys, ο Miles Kane των Rascals και ο συνθέτης και παραγωγός Simian Mobile Disco των Simian είχε σαν αποτέλεσμα ένα άλμπουμ και να “καίει”. Με τους Walker Brothers στο μυαλό έκαναν μια διαφορετική βουτιά στην εποχή της αθωότητας. Προσπάθησαν να το επαναλάβουν οκτώ χρόνια μετά χωρίς όμως την ίδια επιτυχία.
42. The Brian Jonestown Massacre – Tepid Peppermint Wonderland : Α Retrospective Vol.1 (Tee Pee Records, 2004)
Μια πολύ καλή διπλή συλλογή, ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της δουλειάς του γκρουπ του Anton Newcombe που σχηματίστηκε το 1990 στο Σαν Φραντσίσκο. Οι επιρροές του από την εποχή της ψυχεδέλειας, το folk-rock και garage-rock είναι εμφανείς, όπως και το ίνδαλμά του.
43. Faithless – Outrospective (Cheeky Records, 2001)
H Sister Bliss και ο Maxi Jazz με τα εκρηκτικά σόου όπως εκείνο στο Ρόδον παίζουν ηλεκτρονική μουσική από την trip hop ως την progressive house έκαναν τη δική τους επανάσταση στην ώρα της. Εδώ το πρώτο άλμπουμ τους στο νέο αιώνα. Σήμερα συνεχίζουν με το όνομα Faithless Sound System.
44. Florence + The Machine – Lungs (Islands Records, Moshi Records, 2009)
Αυτή η Florence κάτι είχε από την αρχή κι έπιασε. Τα τρία απανωτά sold out της στο Ηρώδειο και μια συναυλία bonus ήταν η έκπληξη της εικοσαετίας, όπως και το άλμπουμ αυτό, που είναι το ντεμπούτο τους. Ηλεκτρονική pop-rock, synth-pop από τις Florence Leontine Mary Welch και Isabella ''The Machine'' Summers.
45. PJ Harvey – Stories From The City, Stories From The Sea (Island Records, 2000)
Το πιο rock ίσως άλμπουμ της είναι το πέμπτο στούντιο της το οποίο απέσπασε το Mercury Music Prize το 2001. Επίσης συμπεριλαμβάνεται στη λίστα του Rolling Stone με τα 500 Καλύτερα Άλμπουμ όλων των εποχών. Το έπαιξε live στο Rockwave Festival που τότε διεξήχθη σε ανοιχτό χώρο του Ολυμπιακού Σταδίου σε μία εκπληκτική εμφάνισή της. Ιστορίες από τη Νέα Υόρκη που φαίνεται εμπνέει τη βρετανίδα τραγουδοποιό.
46. Jessie Baylin – Firesight (Verve Forecast, 2007)
Το ντεμπούτο μιας ωραίας φωνής με έδρα το Νάσβιλ που η μουσική της βρήκε αρχικά έδαφος στην Verve. Ωστόσο πέρασαν πέντε χρόνια για να ξαναμπεί στο στούντιο και αυτόν τον καιρό κυκλοφόρησε το τέταρτο άλμπουμ της που είναι pop. Ακούγεται ευχάριστα από την αρχή ως το τέλος.
47. Beth Rowley – Little Dreamer (Blue Thumb Records, Universal Music 2007)
Με gospel και soul στοιχεία η Βρετανίδα τραγουδοποιό που γεννήθηκε στη Λίμα του Περού έκανε ένα άλμπουμ στην ιστορική αυτή ετικέτα. Για το επόμενο πέρασαν αρκετά χρόνια, έως το 2017.
48. Larry Carlton – Sapphire Blue (Bluebird, 2003)
O μέγας Larry Carlton που ως μακρυμάλλης άστραψε και βρόντηξε με το Strikes Twice το 1980 και η jazz-rock του πήρε το δρόμο της έφθασε να κάνει αυτό το ξεχωριστό άλμπουμ στη καριέρα του και το μοναδικό που παίζει με το στυλ του τα blues. Αυτή η ιδιαιτερότητα το βάζει στη λίστα αυτή. Ένα απίθανο άλμπουμ.
49. Hooverphonic – The Magnificent Tree (Columbia, 2000)
Είναι το άλμπουμ με τη μεγάλη επιτυχία τους Mad About You. Είναι το τρίτο άλμπουμ του βελγικού συγκροτήματος που είναι ενεργό έως σήμερα και παραγωγικό από πλευράς δισκογραφίας.
50. Manic Street Preachers – Send Away The Tigers (Sony BMG Music Entertainment, Columbia, 2007)
Ένα από τα δημοφιλέστερα και πιο πετυχημένα pop-rock συγκροτήματα της εποχής. Είναι Ουαλοί και σχηματίστηκαν στα τέλη του 90. Έγιναν ευρύτερα γνωστοί το ’96 με το Everything Must Go και στη συνέχεια κρατήθηκαν ψηλά στην εκτίμηση του κόσμου. Εδώ μια επίσης πολύ καλή στιγμή τους.
51. The White Stripes – Elephant (V2, 2003)
Το μοντέρνο rock συγκρότημα από το Ντιτρόιτ της Αμερικής του κημπορντίστα και τραγουδιστή Jack White και της ντράμερ Meg White που άγγιξε και τους παλιοροκάδες με το δυναμισμό τους και την φινέτσα τους. Το απίθανο ντεμπούτο τους έγινε με το ομώνυμο άλμπουμ τους το ’99. Το Elephant είναι ένα εξίσου αντιπροσωπευτικό τους άλμπουμ.
52. Zita Swoon – A Song About A Girls (Chickaree Records, 2004)
Οι μελωδίες του Zita Swoon είναι απίθανες και στο ακουστικό αυτό άλμπουμ και γενικότερα στην πορεία του. Ένα άλμπουμ με ατμόσφαιρα, σε πολλές στιγμές ερωτική, ένας ευγενικός δίσκος από μια βελγική κολεκτίβα.
53. Gregg Allman – Low Country Blues (Rounder, 2011)
Η προηγούμενη σόλο δουλειά του είχε κυκλοφορήσει το ’97 και αναμενόταν με ενδιαφέρον κάτι καινούργιο. Το άλμπουμ αυτό ήταν αντάξιο της ιστορίας του και ταυτόχρονα πολύ προσωπικό. Έμελλε να είναι και το τελευταίο του. Μετά θάνατον βγήκε το Southern Blues που δεν πρόλαβε να βγάλει εν ζωή. Το Low Country Blues είναι ίσως το καλύτερο σόλο άλμπουμ ενός τεράστιου μουσικού με ιστορία όπου παίζει όλους τους μουσικούς δρόμους που τον καθόρισαν.
54. Gov’t Mule – High and Mighty (ATO Records, 2006)
Το southern rock έχει επιτέλους ένα νεώτερο συγκρότημα αντάξιο του ένδοξου παρελθόντος του. Μάλιστα διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα και καταξιωμένο μουσικό πια, τον κιθαρίστα και συνθέτη Warren Haynes που έκαναν ουρές στη Ν. Υόρκη να το δουν να παίζει. Ανάμεσά τους ήταν και πολλοί επώνυμοι μουσικοί, κάτι σπάνιο δηλαδή. Προσφέρει τις υπηρεσίες του επάξια και στους Allman Brothers. Αυτό είναι το άλμπουμ που τους καταξίωσε ενώ ηχογραφούσαν από το 1995.
55. The Who – Endless Wire (Polydor, 2006)
Είχαν από το Join Together του 1990 να παρουσιάσουν καινούργια δουλειά και κατάφεραν να κυκλοφορήσουν ένα άλμπουμ αντάξιο των Who. Περιέχει 9 καινούργια κομμάτια και μια μίνι όπερα, σπεσιαλιτέ των Who.
56. Fu Manchu – California Crossing (Mammouth Records, 2001)
Η ιστορία ενός από τα σπουδαιότερα stones rock συγκροτήματα συνεχίζεται στη αρχή του αιώνα με το άλμπουμ αυτό και έχει πορεία έως και σήμερα. Το άλμπουμ τους αυτό κυκλοφόρησε σε βινύλιο και cd.
57. S.A. Smash – Smashy Trashy (Definitive Jux, 2003)
Η μοναδική δουλειά του χαίρει εκτίμησης στο χώρο αυτό. Το δίδυμο αυτό ήταν από το Colombus του Οχάιο και αποτελούνταν από τον rapper και παραγωγό S.A. Smash (Camu Tao) που υπήρξε μέλος και άλλων σχημάτων του είδους ως το ’08 που πέθανε και του Metro.
58. David Byrne & Brian Eno – Everything That Happens Will Happen Today (Todomundo, 2008)
H δεύτερη συνεργασία δύο μεγάλων μυαλών της μουσικής – η πρώτη ήταν το 1981 με το My Life in the Bush Of Ghosts – δεν ήταν τόσο εμπνευσμένη σαν την πρώτη, αλλά ήταν αρκετά καλή και ικανοποίησε το κοινό των δύο εγκεφαλικών μουσικών. Σαν σπάνια και αξιοσημείωτη σύμπραξη έχει θέση σε αυτή την περιορισμένη λίστα.
59. The Mummers – Tale To Tell (Big Bass Drum, 2009)
Το δεύτερο άλμπουμ των βρετανικού σχήματος που βρίσκει σύνδεσμο με τους λάτρεις των Tiger Lilies, Opera Chaotique, Gogol Bordello. Η μουσική τους διαθέτει μια θεατρικότητα, αλλά και γιορτινή ατμόσφαιρα ορχήστρας. Η μουσική γκάμα τους εκτείνεται σε διάφορα μουσικά στυλ.
60. Manu Chao – Radio Bemba Sound System (Virgin, 2002)
Ο δεύτερος πρώην μουσικός του δρόμου που περιλαμβάνεται στη λίστα αυτή, από τους αγαπημένους του ελληνικού κοινού με θριαμβευτικές και πολυπληθείς εμφανίσεις στα Rockwave στη Φρεαττύδα και στη Μαλακάσα. Τα τρία πρώτα άλμπουμ του είναι απαραίτητα για την συλλογή των φίλων του : Clandestino (1998), Proxima Estacion…Esperanza (2000), Radio Bemba Sound System (2002).
61. Dusty Trails – Dusty Trails (Atlantic, 2000)
Το μοναδικό άλμπουμ του ντουέτου της Vivian Trimble (ιδρύτρια των Kostars και Luscious Jackson) και της Josephine Wiggs (ιδρύτρια των Breeders). Ατμοσφαιρικό με αιθέρια φωνητικά, κατάλληλο για χαλάρωση, έχει μια ατμόσφαιρα κοντά σε αυτή των αρχών της δεκαετίας του ’00 που ήταν αυτό που λέμε…κάπως.
62. Nick Cave & The Bad Seeds – Dig, Lazarus, Dig ! (Mute, 2008)
Ίσως ο πιο αγαπημένος του ελληνικού κοινού, ένας συνεπής καλλιτέχνης που συνεχίζει την μακρά πορεία του. Εδώ σ’ ένα άλμπουμ που είναι σκοτεινό, απαίσιο, γλοιώδες, ελκυστικό. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη τραγουδιών στο άλμπουμ αυτό όπου η κομψότητα και η ποίηση, το δράμα και η ένταση των πιο ποιητικών εννοιών του Cave εξισορροπούνται από το χιούμορ και το πνεύμα του ως δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
63. U2 - All That You Can’t Leave Behind (Island Records, 2000)
Το δέκατο άλμπουμ των Ιρλανδών που δίχασε κατά κάποιο τρόπο τους οπαδούς τους αναφορικά με την σπουδαιότητά του. Τρία χρόνια μετά το προχωρημένο Pop επιστρέφουν στη δισκογραφία καλωσορίζοντας τον αιώνα με ένα άλμπουμ πάνω σε πιο γνώριμα και δικά τους μουσικά μονοπάτια. Φυσικά και λίστα χωρίς U2 δεν υφίσταται. Πάμε πάλι από την αρχή…!
Επιλογές τραγουδιών
Starsailor - Alcoholic
(2001) Groove Collective - Dance With You [Original Mix]
Oi Va Voi - Refugee
De-Phazz (Natural Fake) Message to the cool
Jessie Baylin - Was I On Your Mind
Zita swoon - Josiesomething
Για να εξηγούμαστε, αυτό σημαίνει ότι οι μουσικοί έριξαν τις μουσικές ταμπέλες με τον τρόπο τους και οδήγησαν το όχημα της μουσικής πέρα από αυτές. Αυτό αντανακλάται και στον κόσμο που ενώ είχε πιο συγκεκριμένες μουσικές προτιμήσεις στις προηγούμενες δεκαετίες, του 80 και 90, στο νέο αιώνα τα «τείχη» έπεσαν και το μεγαλύτερο ποσοστό των μουσικόφιλων δεν έχει αυστηρά μουσικά γούστα και ακούει απ’ όλα.
Σε αυτή την κατεύθυνση δημιουργήθηκε η παρακάτω λίστα που απευθύνεται σε όλα τα μουσικά γούστα πάνω στην ξένη μουσική. 63 άλμπουμ που σημάδεψαν τις δύο δεκαετίες από το 2000 έως σήμερα αλλά και άλμπουμ λιγότερο γνωστά, άλμπουμ που ίσως να πέρασαν απαρατήρητα αλλά μπορούν να ακουστούν σαν μια μουσική πρόταση που δεν έγινε αντιληπτή στον καιρό της. Επίσης συμπεριλήφθηκαν και ορισμένοι καλλιτέχνες που ήταν αδύνατο να λείπουν από μια τέτοια λίστα καθώς είναι ψηλά στις προτιμήσεις του κόσμου και παρακολουθεί την δισκογραφία τους πάντα με ενδιαφέρον, ενώ υπάρχουν ακόμη και άλμπουμ καλλιτεχνών που δεν έβγαλαν άλλη δουλειά στη συνέχεια, αλλά είχαν κάτι να πουν.
Όπως και να’ χει μέσα από την παρακάτω λίστα θα θυμηθούμε 20 ολόκληρα χρόνια της ζωής μας καθώς η μουσική πάντα συνδυάζεται με στιγμές, καλές ή κακές. Ένα μουσικό λεύκωμα που μπορεί να μας παρακινήσει να ξεσκονίσουμε κάποιους δίσκους από τη δισκοθήκη μας ή να τους αναζητήσουμε γιατί τώρα που θα τους δούμε θα θέλαμε να τους έχουμε στη συλλογή μας.
Η μουσική όπως και η ζωή μας περνάει διάφορες διακυμάνσεις αλλά πάντα μας κάνει να ονειρευόμαστε και να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο. Ακόμη κι ένας μελαγχολικός δίσκος μπορεί να κρύβει ένα αισιόδοξο μήνυμα. Η παρακάτω λίστα δεν έχει σειρά αξιολόγησης, αλλά όσο προχωράει θα γεννά ερωτήματα αν περιλαμβάνει τα άλμπουμ που μας έρχονται στο μυαλό ενώ βλέπουμε άλλα…
1. Starsailor – Love Is Here (Chrysalis, 2002)
Το ντεμπούτο της βρετανικής indie μπάντας από το Wigan που γνώρισε επιτυχία με το Alcoholic. Είχε ζεστό οικείο ήχο και ωραία φωνητικά από τον James Walsh.
2. Archive – You All Look The Same To Me (Hamgman Records, 2001)
To τρίτο άλμπουμ των Βρετανών που περιέχει το Again. Από τις καλύτερες και πιο σημαντικές και εξελίξιμες μπάντες της 20ετίας που δεν έκρυβε την επιρροή της από τους Pink Floyd.
3. Death In Vegas –Scorpio Rising (Concrete, 2002)
Επίσης το τρίτο άλμπουμ και πρώτο στον αιώνα της ηλεκτρονικής rock μπάντας από το Ηνωμένο Βασίλειο με επιρροές από ψυχεδελικό rock, krautrock, electronic, dub, industrial. Στο So You Say You Lost Your Baby συνεργάστηκαν με τον Paul Weller.
4. Red Hot Chili Peppers – Stadium Arcadium (Warner Bros. Records, 2006)
Ένα από τα δημοφιλέστερα σύγχρονα συγκροτήματα (ιδρύθηκε το 1983), που κατοικοεδρεύει στην Καλιφόρνια και ροκάρει όλο τον κόσμο. Εδώ σ’ ένα χορταστικό διπλό άλμπουμ που δικαιολογεί τη φήμη τους.
5. Chumbawamba – A Singsong And A Scrap (No Masters, 2005)
Η κοινοβιακή μπάντα από το Leeds της Αγγλίας που γνώρισε επιτυχία το ’97 με το Tubthumping που αν και οι καταβολές της είναι διαφορετικές εδώ παρουσιάζει ένα υπέροχο ακουστικό άλμπουμ γεμάτο μελωδίες.
6. The Coral – The Coral (Deltasonic Records, 2002)
Το εντυπωσιακό ντεμπούτο της IndiePopPsych εγγλέζικης μπάντας από το Merseyside με εμφανείς ψυχεδελικές καταβολές. Ενδιαφέρουσα και η συνέχεια με το άλμπουμ Magic And Medicine όπου ο ήχος τους εξελίσσεται.
7. Devon Sproule – Keep Your Silver Shined (City Salvage Records, 2007)
Το τέταρτο άλμπουμ του τραγουδοποιού από το Οντάριο του Καναδά που δημιουργεί στη Βιρτζίνια παίζοντας folk-rock, country-rock προσπαθώντας να πετύχει ένα δικό του ήχο έχοντας όπλο και τα φωνητικά του.
8. Martina Topley-Bird – Quixotic (Independiente, 2003)
Το παρθενικό σόλο άλμπουμ της Λονδρέζας τραγουδίστριας που έγινε γνωστή ως η τραγουδίστρια του Tricky, η οποία ήταν ίσως και η καλύτερη που είχε στην καριέρα του. Η ίδια κινείται επίσης στο χώρο του trip hop. Κυκλοφόρησε άλλα τρία άλμπουμ ως το ’10.
9. Macy Gray – The Id (Epic, 2001)
Με το άλμπουμ αυτό καλωσόρισε το νέο αιώνα και ήταν πολύ πετυχημένο. Ο χώρος της R’n’B δυνάμωσε με μια πολύ καλή τραγουδίστρια με funky-soul επιρροές.
10. Joss Stone – The Soul Sessions (Relentless Records, Virgin 2003)
Η Αγγλίδα από το Kent έχει εκπληκτική “μαύρη” φωνή και της λατρεύει την soul μουσική. Με αυτό το άλμπουμ ξεκίνησε την καριέρα της αλλά έχουμε ν’ ακούσουμε γι’ αυτή εδώ και πέντε χρόνια.
11. Robert Plant / Alison Krauss – Raising Sand (Rounder Records, 2007)
Μια ωραία συνεύρεση του βετεράνου rocker με την country τραγουδίστρια που συγκαταλέγεται στις καλύτερες στιγμές της σόλο πορείας του.
12. Buddy Guy – Bring’ En In (Silvertones Records, 2005)
Χαίρεσαι ν’ ακούς blues με τέτοιους δίσκους. Στην παραγωγική δισκογραφία του “τελευταίου των Μοϊκανών” από το ’00 έως σήμερα αυτή είναι το κάτι άλλο. Ο ήχος του εδώ έχει τέτοια φινέτσα που απλώνει το χέρι και στον κόσμο που δεν ακούει αποκλειστικά blues και γι’ αυτό συγκαταλέγεται στη λίστα αυτή.
13. Wishbone Ash – Clan Destiny (Eagle Records, 2006)
Από το 1970 είναι στη δισκογραφία οι βετεράνοι πια Wishbone Ash, που εδώ παρουσιάζουν ένα δίσκο έκπληξη που πρέπει να περιληφθεί στους καλύτερους της ένδοξης ιστορίας τους. Οι Wishbone Ash του Andy Powell πια καθώς ο Martin Turner ακολουθεί δική του πορεία παίζοντας όμως επίσης Wishbone Ash. O επίλογος της δουλειάς αυτής είναι μια διασκευή του Motherless Child.
14. The Allman Brothers Band – Hittin’ The Note (Sanctuary Records, 2003)
Άλλη μια κλασική μπάντα που πρέπει να συμπεριλάβει στα καλύτερά της άλμπουμ του Hittin’ The Note με τον κιθαρίστα Warren Haynes να δείχνει την αξία του. Οι ελέφαντες και τα μανιτάρια στο ένθετο είναι σύμβολα μακροβιότητας. Είναι οι Allman Brothers έστω και λαβωμένοι.
15. Madeleine Peyroux – Careless Love (Rounder Records, 2004)
Μια δουλειά που ξεπέρασε το jazz ακροατήριο και άγγιξε μεγαλύτερο κοινό. Είναι ο πιο πετυχημένος δίσκος μιας πρώην τραγουδίστριας του δρόμου από την Αθήνα της Αμερικής που έχει μοναδική φωνή και φυσικά άστρο.
16. Beth Orton – Daybreaker (Heavenly, 2002)
Η μελαγχολία παίρνει αξία μέσα από τη φωνή της Αγγλίδας τραγουδοποιού από το Norfolk που είναι γνωστή και από τις συνεργασίες της με τους Chemical Brothers και William Orbit. Παραγωγική δημιουργός, αυτή είναι η πρώτη δουλειά της στην εικοσαετία που αναφερόμαστε. Περιγράφει εύστοχα με τον ήχο της την ατμόσφαιρα της εποχής.
17. The Raveonettes – Pretty In Black (Columbia, 2005)
Φρέσκος ήχος από το rock’n’roll δανέζικο ντουέτο των Rose Wagner και της Sharin Foo με επιρροές από τα 60s, την pop και το garage-rock. Τους είχαμε δει και στην Αθήνα και ήταν πολύ ευχάριστοι παρ’ ότι η χώρα που προέρχονται αναζητεί στην δική μας το φως που της λείπει.
18. Lizz Right – Salt (Verve,2003)
Το ντεμπούτο μίας από τις μαύρες φωνές που ξεχωρίζουν εδώ και χρόνια σε ερμηνείες soul-jazz, smooth-jazz. Έχει αυτό το κάτι που ψάχνει πάντα η Verve. Από την Georgia του αμερικανικού Νότου. Η πιο πρόσφατη δουλειά της βγήκε το ’17 και ήταν το έκτο άλμπουμ της.
19. Ayo – Joyful (Polydor, 2006)
Το παρθενικό άλμπουμ της αφρο-Γερμανίδας τραγουδοποιού με νιγηρο-τσιγγάνικες ρίζες. Εξαιρετική φωνή που είχε τότε και μια απήχηση στην Ελλάδα και ήρθε για συναυλία στο Λυκαβηττό στα πλαίσια της προώθησης του άλμπουμ της. Έχει κυκλοφορήσει έως σήμερα έξι άλμπουμ με πιο πρόσφατο το φετινό το Royal.
20. Amy Winehouse – Back To Black (Island Records Group, 2006)
To “βαρύ πυροβολικό” της soul που έφυγε νωρίς. Αυτό είναι το δεύτερο και πιο πετυχημένο άλμπουμ της που εκτόξευσε την καριέρα της και δυστυχώς οδήγησε την ίδια σε δύσβατα μονοπάτια.
21. Madrugada – The Deep End (Virgin, 2005)
Υποδέχθηκαν το νέο αιώνα με το εξαιρετικό δεύτερο άλμπουμ τους The Nightly Disease και ακολούθησε στο Grit για να φθάσουμε στο τέταρτο άλμπουμ τους The Deep End όπου πλέον το γκρουπ του αγαπημένου στο ελληνικό Νορβηγού Sivert Hoyem έφθασε σε ένα υψηλό επίπεδο.
22. Madrugada – Madrugada (Malabar Recording Company, 2008)
Αυτό είναι το πέμπτο και τελευταίο στούντιο άλμπουμ τους από τα έξι που κυκλοφόρησαν συνολικά, το ένα καλύτερο από το άλλο. Ένα σπουδαίο φινάλε για την μπάντα που ακολούθησε το ελληνικό κοινό και ήταν τυχερό που τους είδε live.
23. The Monophonics – In Your Brain (Ubiquity, 2012)
Οι εκπληκτικοί αναβιωτές της soul του 60 από το Σαν Φραντσίσκο που στην θερμή υποδοχή τους από το ελληνικό κοινό στο Rockwave Festival στην Μαλακάσα πέταξαν 45άρια ! Ο ήχος τους σε προκαλεί για χορό. Έχουν κυκλοφορήσει συνολικά πέντε άλμπουμ (2007-20) και συνεχίζουν. Αυτή είναι η τρίτη δουλειά τους.
24. Groove Collective - It’s All In Your Mind (Shanachie, 2001)
Acid-jazz και afro-beat από το πολύ καλό Νεοϋορκέζικο combo που δραστηριοποιήθηκε από τις αρχές του 90 έως το ’07. Θα σας φτιάξουν τη διάθεση σε αυτό το άλμπουμ τους.
25. Terry Callier – Welcome Home (Mr Bongo, 2008)
Ας επιλεχθεί και μια ζωντανή ηχογράφηση από το στέκι του, το Jazz Café στο Λονδίνο, του τεράστιου αυτού μουσικού από το Σικάγο που τραγουδά μαγικά ένα δικό του μείγμα soul, jazz, folk με την βαθιά φωνή του και ας ταξιδέψουμε μαζί του μέσα από τα τραγούδια του και τα λόγια του. Ένας μοναδικός καλλιτέχνης. Έχει εμφανιστεί στην Ελλάδα, αλλά δυστυχώς απεβίωσε στις 27 Οκτωβρίου του ’12.
26. Chris Rea – The Road To Hell And Back (Polydor, 2006)
Το χαμένο live που δεν είδαμε ποτέ στην χώρα μας και όπως φαίνεται δεν θα δούμε ποτέ. Η περιοδεία του αυτή ήταν και η τελευταία ευκαιρία να έρθει για συναυλία στη, Ελλάδα η οποία δυστυχώς χάθηκε, ίσως για οικονομικούς λόγους. Αυτό το διπλό cd (σε ειδική έκδοση) είναι και η μοναδική live ηχογράφηση του σπουδαίου αυτού μουσικού που είναι από το ’78 στη δισκογραφία στο οποίο κάνει ένα flashback στην πετυχημένη και πλούσια καριέρα του.
27. Willie Nelson / Wynton Marsalis – Two Men With The Blues (Blue Note, 2008)
Μια μαγική συνάντηση ενός θρύλου της country με ένα σπουδαίο τζαζίστα που κυκλοφόρησε σε διπλό βινύλιο και cd. Μια σπάνια συνεύρεση σε standards με πολύ καλό αποτέλεσμα.
28. Yann Tiersen – C’ Etait Ici (Labels, 2002)
Το άλμπουμ του Γάλλου συνθέτη και πολυοργανίστα ακριβώς μετά το σάουντρακ του για την ταινία «Αμελί» που τον έκανε διάσημο. Όταν κυκλοφόρησε το C’ Etait Ici, το όγδοο άλμπουμ του, έδωσε μια απίθανη συναυλία γεμάτη μελωδίες στο «Ολύμπια» της Λυρικής με 12μελές σχήμα επί σκηνής. Αμέσως μετά έγραψε το σάουντρακ για την ταινία Good Bye Lenin!
29. Rene Aubry – Invites Sur La Terre (Hopi Mesa, 2001)
Ένας άλλος Γάλλος συνθέτης κι επίσης πολυοργανίστας που παίζει νέο-κλασσική μουσική, μπαλάντες και γενικά υπέροχες μελωδίες. Είναι στο μουσικό προσκήνιο της χώρας του από το 1983 κι έχει εμφανιστεί και στην Ελλάδα όπου έχει ένα μυημένο κοινό στην σοφιστικέ μουσική του. Εξαιρετικό και το προηγούμενο άλμπουμ του Plaisirs D’ Amour του ’98, που είναι ίσως λίγο καλύτερο.
30. Danilo Perez Arranged And Conducted By Claus Ogerman – Across The Crystal Sea (EmArcy, Universal Music Group 2008)
Από τις σπουδαιότερες δουλειές της εικοσαετίας θα ικανοποιήσει απόλυτα το κοινό της κλασικής μουσικής και της cool jazz και θα προκαλέσει το μουσικό ενδιαφέρον όσων ακούν ποιοτική μουσική.
31. Zuco 103 - Tales Of High Fever (Ziriguiboom, 2002)
To δεύτερο άλμπουμ του ολλανδικού σχήματος με την βραζιλιάνικης καταγωγής τραγουδίστρια του Lilian Vieria η οποία καθοδηγεί στις ρίζες της τον ήχο τους που είναι μείγμα με acid – jazz και brazilia με ηλεκτρονική μουσική. Ουσιαστικά είναι ένα τρίο που αποτελούν επίσης με τον Ολλανδό ντράμερ Stefan Kruger και τον Γερμανό κημπορντίστα Stefan Schmid.
32. Oi Va Voi – Oi Va Voi (V2, 2007)
To τρίτο άλμπουμ των Λονδρέζων που σχηματίστηκαν το ’00 και παίζουν ηλεκτρονικό folk-rock. Ενδιαφέρουσα μουσική. Είναι ενεργοί και η τελευταία δουλειά βγήκε πριν δύο χρόνια.
33. Tindersticks – The Waiting Room (City Slag, Lucky Dog, 2015)
Η μουσική του συγκροτήματος έχει κερδίσει το ελληνικό κοινό εδώ και χρόνια κι έχουν σημαντικές εμφανίσεις και στη χώρα μας, όπως και στο Rockwave Festival. Σχηματίστηκαν το ’91 στο Νόττινχαμ της Αγγλίας, έχουν κυκλοφορήσει πάμπολλους δίσκους κι η συγκεκριμένη δουλειά τους έχει ενδιαφέρον καθώς κυκλοφόρησε σε μια εποχή που δεν διαφημίστηκε ιδιαίτερα και είναι κρίμα να περάσει απαρατήρητη. Οι Tindersticks παίζουν rock αλλά έχουν πολλά άλλα μουσικά στοιχεία μέσα.
34. Toploader – Magic Hotel (Sony Soho Square, 2002)
To δεύτερο από τα τέσσερα συνολικά άλμπουμ που έχει κυκλοφορήσει το pop-rock συγκρότημα από το Eastbourne της Νότιας Ακτής της Αγγλίας με επιρροές από τα 70s κάτι που φαίνεται και στο ωραιότατο εξώφυλλο τους.
35. Calexico – Hot Rail (City Slag, 2000)
Το συγκρότημα από το Tucson της Αριζόνα που είναι για τους Έλληνες σαν τον καλό τους φίλο και κάνουν παρέα όλα τα χρόνια. Συνεπώς 20ετία χωρίς Calexico δεν γίνεται. Η δισκογραφία τους είναι πυκνή. Μετά το εμβληματικό τους Black Light του ’98 υποδέχονται τον αιώνα με το δίσκο αυτό που ένα εξώφυλλο της ίδια αισθητικής. Από τότε έχουν βγάλει περίπου δυο ντουζίνες δίσκους.
36. Mark Knopfler – Shangri-La (Mercury, 2004)
Ο καλός μας φίλος από τους Dire Straits συνεχίζει έως σήμερα την δισκογραφία του που είναι μελαγχολική με bluesy ύφος και λόγω της φωνής του. Μπορείς να παίξεις ένα δίσκο του πριν ή μετά από ένα δίσκο του J.J. Cale, ταιριάζει πολύ. Αυτό είναι ίσως το πιο ενδιαφέρον σόλο άλμπουμ του μ’ ένα επίσης νοσταλγικό εξώφυλλο, αισθητική των περισσότερων εξωφύλλων του, όπου κυριαρχεί η μοναξιά και ο δρόμος.
37. Thievery Corporation – The Richest Man In Babylon (Eighteen Street Lounge Music, 2002)
Η ηλεκτρονική μουσική του δίδυμου Rob Garza και Eric Hilton έπιασε “φλέβα” στη χώρα μας με την άνθηση της electronica όπου έχουν δώσει εκρηκτικές συναυλίες. Το άλμπουμ αυτό είναι από τα αγαπημένα του κοινού τους.
38. Gotan Project – La Revancha Del Tango (Ya Basta ! Ya Basta ! , 2000)
Το tango στο μικροσκόπιο της ηλεκτρονικής μουσικής του μουσικού πρότζεκτ των Gotan Project στο πρώτο τους άλμπουμ που έκανε την τεράστια επιτυχία με το Santa Maria. Εδώ διασκευάζουν το Chunga’s Revenge του Frank Zappa και το Last Tango In Paris του Gato Barbieri.
39. De Phazz – Daily Lama (Phazz-a-delic, Universal Music 2002)
Jazz-funk από το μέλλον, ένα ηλεκτρονικό soul κοκτέιλ που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον όσο παίζει το άλμπουμ Το downtempo jazz ensemble από τη Γερμανία παίζει ένα μείγμα soul, latin, trip hop, drum and bass σ’ ένα lounge μουσικό ύφος. Αυτό είναι το έκτο άλμπουμ τους από το ’97 που σχηματίστηκαν και πάει μαζί με το επόμενο σαν τα πιο χαρακτηριστικά τους.
40. De Phazz – Narural Fake (Boutique, Universal Music, 2005)
Τρία χρόνια μεσολάβησαν από το Daily Lama κι επιστρέφουν με ακόμη μεγαλύτερο κέφι και διάθεση για χορό. Είναι δύσκολο να διαλέξεις ανάμεσα στα δύο άλμπουμ είναι τόσο διαφορετικά και τόσο ίδια ταυτόχρονα.
41. The Last Shadow Puppets – The Age Of Understatement (Domino, 2008)
Το super group που έστησαν ο Alex Turner των Arctic Monkeys, ο Miles Kane των Rascals και ο συνθέτης και παραγωγός Simian Mobile Disco των Simian είχε σαν αποτέλεσμα ένα άλμπουμ και να “καίει”. Με τους Walker Brothers στο μυαλό έκαναν μια διαφορετική βουτιά στην εποχή της αθωότητας. Προσπάθησαν να το επαναλάβουν οκτώ χρόνια μετά χωρίς όμως την ίδια επιτυχία.
42. The Brian Jonestown Massacre – Tepid Peppermint Wonderland : Α Retrospective Vol.1 (Tee Pee Records, 2004)
Μια πολύ καλή διπλή συλλογή, ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα της δουλειάς του γκρουπ του Anton Newcombe που σχηματίστηκε το 1990 στο Σαν Φραντσίσκο. Οι επιρροές του από την εποχή της ψυχεδέλειας, το folk-rock και garage-rock είναι εμφανείς, όπως και το ίνδαλμά του.
43. Faithless – Outrospective (Cheeky Records, 2001)
H Sister Bliss και ο Maxi Jazz με τα εκρηκτικά σόου όπως εκείνο στο Ρόδον παίζουν ηλεκτρονική μουσική από την trip hop ως την progressive house έκαναν τη δική τους επανάσταση στην ώρα της. Εδώ το πρώτο άλμπουμ τους στο νέο αιώνα. Σήμερα συνεχίζουν με το όνομα Faithless Sound System.
44. Florence + The Machine – Lungs (Islands Records, Moshi Records, 2009)
Αυτή η Florence κάτι είχε από την αρχή κι έπιασε. Τα τρία απανωτά sold out της στο Ηρώδειο και μια συναυλία bonus ήταν η έκπληξη της εικοσαετίας, όπως και το άλμπουμ αυτό, που είναι το ντεμπούτο τους. Ηλεκτρονική pop-rock, synth-pop από τις Florence Leontine Mary Welch και Isabella ''The Machine'' Summers.
45. PJ Harvey – Stories From The City, Stories From The Sea (Island Records, 2000)
Το πιο rock ίσως άλμπουμ της είναι το πέμπτο στούντιο της το οποίο απέσπασε το Mercury Music Prize το 2001. Επίσης συμπεριλαμβάνεται στη λίστα του Rolling Stone με τα 500 Καλύτερα Άλμπουμ όλων των εποχών. Το έπαιξε live στο Rockwave Festival που τότε διεξήχθη σε ανοιχτό χώρο του Ολυμπιακού Σταδίου σε μία εκπληκτική εμφάνισή της. Ιστορίες από τη Νέα Υόρκη που φαίνεται εμπνέει τη βρετανίδα τραγουδοποιό.
46. Jessie Baylin – Firesight (Verve Forecast, 2007)
Το ντεμπούτο μιας ωραίας φωνής με έδρα το Νάσβιλ που η μουσική της βρήκε αρχικά έδαφος στην Verve. Ωστόσο πέρασαν πέντε χρόνια για να ξαναμπεί στο στούντιο και αυτόν τον καιρό κυκλοφόρησε το τέταρτο άλμπουμ της που είναι pop. Ακούγεται ευχάριστα από την αρχή ως το τέλος.
47. Beth Rowley – Little Dreamer (Blue Thumb Records, Universal Music 2007)
Με gospel και soul στοιχεία η Βρετανίδα τραγουδοποιό που γεννήθηκε στη Λίμα του Περού έκανε ένα άλμπουμ στην ιστορική αυτή ετικέτα. Για το επόμενο πέρασαν αρκετά χρόνια, έως το 2017.
48. Larry Carlton – Sapphire Blue (Bluebird, 2003)
O μέγας Larry Carlton που ως μακρυμάλλης άστραψε και βρόντηξε με το Strikes Twice το 1980 και η jazz-rock του πήρε το δρόμο της έφθασε να κάνει αυτό το ξεχωριστό άλμπουμ στη καριέρα του και το μοναδικό που παίζει με το στυλ του τα blues. Αυτή η ιδιαιτερότητα το βάζει στη λίστα αυτή. Ένα απίθανο άλμπουμ.
49. Hooverphonic – The Magnificent Tree (Columbia, 2000)
Είναι το άλμπουμ με τη μεγάλη επιτυχία τους Mad About You. Είναι το τρίτο άλμπουμ του βελγικού συγκροτήματος που είναι ενεργό έως σήμερα και παραγωγικό από πλευράς δισκογραφίας.
50. Manic Street Preachers – Send Away The Tigers (Sony BMG Music Entertainment, Columbia, 2007)
Ένα από τα δημοφιλέστερα και πιο πετυχημένα pop-rock συγκροτήματα της εποχής. Είναι Ουαλοί και σχηματίστηκαν στα τέλη του 90. Έγιναν ευρύτερα γνωστοί το ’96 με το Everything Must Go και στη συνέχεια κρατήθηκαν ψηλά στην εκτίμηση του κόσμου. Εδώ μια επίσης πολύ καλή στιγμή τους.
51. The White Stripes – Elephant (V2, 2003)
Το μοντέρνο rock συγκρότημα από το Ντιτρόιτ της Αμερικής του κημπορντίστα και τραγουδιστή Jack White και της ντράμερ Meg White που άγγιξε και τους παλιοροκάδες με το δυναμισμό τους και την φινέτσα τους. Το απίθανο ντεμπούτο τους έγινε με το ομώνυμο άλμπουμ τους το ’99. Το Elephant είναι ένα εξίσου αντιπροσωπευτικό τους άλμπουμ.
52. Zita Swoon – A Song About A Girls (Chickaree Records, 2004)
Οι μελωδίες του Zita Swoon είναι απίθανες και στο ακουστικό αυτό άλμπουμ και γενικότερα στην πορεία του. Ένα άλμπουμ με ατμόσφαιρα, σε πολλές στιγμές ερωτική, ένας ευγενικός δίσκος από μια βελγική κολεκτίβα.
53. Gregg Allman – Low Country Blues (Rounder, 2011)
Η προηγούμενη σόλο δουλειά του είχε κυκλοφορήσει το ’97 και αναμενόταν με ενδιαφέρον κάτι καινούργιο. Το άλμπουμ αυτό ήταν αντάξιο της ιστορίας του και ταυτόχρονα πολύ προσωπικό. Έμελλε να είναι και το τελευταίο του. Μετά θάνατον βγήκε το Southern Blues που δεν πρόλαβε να βγάλει εν ζωή. Το Low Country Blues είναι ίσως το καλύτερο σόλο άλμπουμ ενός τεράστιου μουσικού με ιστορία όπου παίζει όλους τους μουσικούς δρόμους που τον καθόρισαν.
54. Gov’t Mule – High and Mighty (ATO Records, 2006)
Το southern rock έχει επιτέλους ένα νεώτερο συγκρότημα αντάξιο του ένδοξου παρελθόντος του. Μάλιστα διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα και καταξιωμένο μουσικό πια, τον κιθαρίστα και συνθέτη Warren Haynes που έκαναν ουρές στη Ν. Υόρκη να το δουν να παίζει. Ανάμεσά τους ήταν και πολλοί επώνυμοι μουσικοί, κάτι σπάνιο δηλαδή. Προσφέρει τις υπηρεσίες του επάξια και στους Allman Brothers. Αυτό είναι το άλμπουμ που τους καταξίωσε ενώ ηχογραφούσαν από το 1995.
55. The Who – Endless Wire (Polydor, 2006)
Είχαν από το Join Together του 1990 να παρουσιάσουν καινούργια δουλειά και κατάφεραν να κυκλοφορήσουν ένα άλμπουμ αντάξιο των Who. Περιέχει 9 καινούργια κομμάτια και μια μίνι όπερα, σπεσιαλιτέ των Who.
56. Fu Manchu – California Crossing (Mammouth Records, 2001)
Η ιστορία ενός από τα σπουδαιότερα stones rock συγκροτήματα συνεχίζεται στη αρχή του αιώνα με το άλμπουμ αυτό και έχει πορεία έως και σήμερα. Το άλμπουμ τους αυτό κυκλοφόρησε σε βινύλιο και cd.
57. S.A. Smash – Smashy Trashy (Definitive Jux, 2003)
Η μοναδική δουλειά του χαίρει εκτίμησης στο χώρο αυτό. Το δίδυμο αυτό ήταν από το Colombus του Οχάιο και αποτελούνταν από τον rapper και παραγωγό S.A. Smash (Camu Tao) που υπήρξε μέλος και άλλων σχημάτων του είδους ως το ’08 που πέθανε και του Metro.
58. David Byrne & Brian Eno – Everything That Happens Will Happen Today (Todomundo, 2008)
H δεύτερη συνεργασία δύο μεγάλων μυαλών της μουσικής – η πρώτη ήταν το 1981 με το My Life in the Bush Of Ghosts – δεν ήταν τόσο εμπνευσμένη σαν την πρώτη, αλλά ήταν αρκετά καλή και ικανοποίησε το κοινό των δύο εγκεφαλικών μουσικών. Σαν σπάνια και αξιοσημείωτη σύμπραξη έχει θέση σε αυτή την περιορισμένη λίστα.
59. The Mummers – Tale To Tell (Big Bass Drum, 2009)
Το δεύτερο άλμπουμ των βρετανικού σχήματος που βρίσκει σύνδεσμο με τους λάτρεις των Tiger Lilies, Opera Chaotique, Gogol Bordello. Η μουσική τους διαθέτει μια θεατρικότητα, αλλά και γιορτινή ατμόσφαιρα ορχήστρας. Η μουσική γκάμα τους εκτείνεται σε διάφορα μουσικά στυλ.
60. Manu Chao – Radio Bemba Sound System (Virgin, 2002)
Ο δεύτερος πρώην μουσικός του δρόμου που περιλαμβάνεται στη λίστα αυτή, από τους αγαπημένους του ελληνικού κοινού με θριαμβευτικές και πολυπληθείς εμφανίσεις στα Rockwave στη Φρεαττύδα και στη Μαλακάσα. Τα τρία πρώτα άλμπουμ του είναι απαραίτητα για την συλλογή των φίλων του : Clandestino (1998), Proxima Estacion…Esperanza (2000), Radio Bemba Sound System (2002).
61. Dusty Trails – Dusty Trails (Atlantic, 2000)
Το μοναδικό άλμπουμ του ντουέτου της Vivian Trimble (ιδρύτρια των Kostars και Luscious Jackson) και της Josephine Wiggs (ιδρύτρια των Breeders). Ατμοσφαιρικό με αιθέρια φωνητικά, κατάλληλο για χαλάρωση, έχει μια ατμόσφαιρα κοντά σε αυτή των αρχών της δεκαετίας του ’00 που ήταν αυτό που λέμε…κάπως.
62. Nick Cave & The Bad Seeds – Dig, Lazarus, Dig ! (Mute, 2008)
Ίσως ο πιο αγαπημένος του ελληνικού κοινού, ένας συνεπής καλλιτέχνης που συνεχίζει την μακρά πορεία του. Εδώ σ’ ένα άλμπουμ που είναι σκοτεινό, απαίσιο, γλοιώδες, ελκυστικό. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη τραγουδιών στο άλμπουμ αυτό όπου η κομψότητα και η ποίηση, το δράμα και η ένταση των πιο ποιητικών εννοιών του Cave εξισορροπούνται από το χιούμορ και το πνεύμα του ως δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
63. U2 - All That You Can’t Leave Behind (Island Records, 2000)
Το δέκατο άλμπουμ των Ιρλανδών που δίχασε κατά κάποιο τρόπο τους οπαδούς τους αναφορικά με την σπουδαιότητά του. Τρία χρόνια μετά το προχωρημένο Pop επιστρέφουν στη δισκογραφία καλωσορίζοντας τον αιώνα με ένα άλμπουμ πάνω σε πιο γνώριμα και δικά τους μουσικά μονοπάτια. Φυσικά και λίστα χωρίς U2 δεν υφίσταται. Πάμε πάλι από την αρχή…!
Επιλογές τραγουδιών
Starsailor - Alcoholic
(2001) Groove Collective - Dance With You [Original Mix]
Oi Va Voi - Refugee
De-Phazz (Natural Fake) Message to the cool
Jessie Baylin - Was I On Your Mind
Zita swoon - Josiesomething
