«Λεπτή γραμμή για μια φωνή και ένα πιάνο»
Μου έχει συμβεί πολλές φορές, ψάχνοντας στο αρχείο για κάτι συγκεκριμένο, να πέσω πάνω σε κάτι άλλο, άσχετο, που είχα να ακούσω ή να δω, σχεδόν, από τότε που πραγματοποιήθηκε.
Κάτι αντίστοιχο συνέβη πριν από λίγες ημέρες, όταν η αναζήτηση μου φανέρωσε το υλικό μιας συναυλίας που πραγματοποιήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2007 στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς «Μελίνα Μερκούρη», από την Ελένη Τσαλιγοπούλου και τον Γιώργο Ανδρέου, που παρουσίασαν την παράσταση «Λεπτή γραμμή για μια φωνή και ένα πιάνο». Πιάνο βεβαίως έπαιξε ο Γιώργος Ανδρέου, ενώ στο δεύτερο μέρος της συναυλίας συμμετείχε σε δέκα τραγούδια και ο δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Βαγγέλης Μαχαίρας.
Κάτι αντίστοιχο συνέβη πριν από λίγες ημέρες, όταν η αναζήτηση μου φανέρωσε το υλικό μιας συναυλίας που πραγματοποιήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2007 στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς «Μελίνα Μερκούρη», από την Ελένη Τσαλιγοπούλου και τον Γιώργο Ανδρέου, που παρουσίασαν την παράσταση «Λεπτή γραμμή για μια φωνή και ένα πιάνο». Πιάνο βεβαίως έπαιξε ο Γιώργος Ανδρέου, ενώ στο δεύτερο μέρος της συναυλίας συμμετείχε σε δέκα τραγούδια και ο δεξιοτέχνης του μπουζουκιού Βαγγέλης Μαχαίρας.
Στη συναυλία αυτή ακούστηκαν για πρώτη – αν δεν κάνω λάθος- φορά δυο ανέκδοτες συνθέσεις του Γιώργου Ανδρέου σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου και του Θοδωρή Γκόνη. Κι ανάμεσα σε τραγούδια του Ανδρέου, σε παραδοσιακά, σε σύγχρονα και σε παλιά λαϊκά, είχε θέση και το «Κάπου νυχτώνει», ένα από τα γνωστότερα και δυσκολότερα τραγούδια του Σταύρου Κουγιουμτζή, που παρουσιάστηκε με μια διαφορετική, ενορχηστρωτική προσέγγιση και μπορείτε να απολαύσετε στο video που ακολουθεί…