Μεγάλωσε στην φτωχική γειτονιά του λιμανιού της πόλης.
Ξεκίνησε την επαγγελματική της καριέρα το 1953, έβγαλε τον πρώτο της δίσκο το 1956 (οι πρώτες της εγγραφές διαπνέονταν από τον αέρα της τζαζ-μπλουζ-σόουλ).
Πέρασε από τις βρετανικές μουσικοθεατρικές σκηνές και το BBC (το οποίο, εσχάτως, την τίμησε κάνοντας ταινία τη ζωή της) για να διαγράψει μια λαμπρή πορεία ποπ σταρ στα επόμενα χρόνια μέχρι και τα 70’s με τα τραγούδια του Τζον Μπάρι για τις ταινίες Τζέιμς Μπόντ (“Goldfinger”, “Diamonds are forever”, “Moonraker”), αλλά και στα 80’s, όπως με το “The rhythm divine” από τη συνεργασία της με τους Yello.
Το 1970 βρισκόταν στην κορυφή της καριέρας της όταν κυκλοφόρησε το άλμπουμ “Something”.
Εκεί ανάμεσα σε τραγούδια που ήδη είχαν γνωρίσει παγκόσμια επιτυχία, τραγούδησε το “Life goes on” («Το γελαστό παιδί») του Μίκη Θεοδωράκη.
Ξεκίνησε την επαγγελματική της καριέρα το 1953, έβγαλε τον πρώτο της δίσκο το 1956 (οι πρώτες της εγγραφές διαπνέονταν από τον αέρα της τζαζ-μπλουζ-σόουλ).
Πέρασε από τις βρετανικές μουσικοθεατρικές σκηνές και το BBC (το οποίο, εσχάτως, την τίμησε κάνοντας ταινία τη ζωή της) για να διαγράψει μια λαμπρή πορεία ποπ σταρ στα επόμενα χρόνια μέχρι και τα 70’s με τα τραγούδια του Τζον Μπάρι για τις ταινίες Τζέιμς Μπόντ (“Goldfinger”, “Diamonds are forever”, “Moonraker”), αλλά και στα 80’s, όπως με το “The rhythm divine” από τη συνεργασία της με τους Yello.
Το 1970 βρισκόταν στην κορυφή της καριέρας της όταν κυκλοφόρησε το άλμπουμ “Something”.
Εκεί ανάμεσα σε τραγούδια που ήδη είχαν γνωρίσει παγκόσμια επιτυχία, τραγούδησε το “Life goes on” («Το γελαστό παιδί») του Μίκη Θεοδωράκη.
