Τους λόγους για τους οποίους απέρριψε να αναλάβει τον ρόλο της Αναστάζια Στιλ στην κινηματογραφική σειρά «Πενήντα αποχρώσεις του γκρι» εξήγησε σε συνέντευξή της η Εμίλια Κλαρκ.
Η ηθοποιός δήλωσε στο «The Hollywood Reporter» ότι πιστεύει πως η σκηνοθέτιδα της κινηματογραφικής σειράς Σαμ Τέιλορ-Τζόνσον είναι μία «ιδιοφυία» που είχε ένα «όμορφο» όραμα για την προσαρμογή και την μεταφορά του μπεστ σέλερ της Ε.Λ. Τζέιμς στην μεγάλη οθόνη.
«Αλλά η τελευταία φορά που ήμουν γυμνή μπροστά από την κάμερα στο [Game of Thrones] ήταν πολύ καιρό πριν και ναι είναι το μόνο ερώτημα που κάνω [αν έχει γυμνό], γιατί είμαι γυναίκα», πρόσθεσε.
«Ήταν κάτι ενοχλητικό σαν κόλαση, με αρρώσταινε και με κούραζε αυτό, αλλά το έκανα για τον χαρακτήρα, δεν το έκανα έτσι γιατί κάποιος ήθελε να πιάνει το στήθος του, για το όνομα του θεού!», είπε και πρόσθεσε: «Έτσι αυτό που μου ήρθε πρώτο ήταν: "Δεν μπορώ να το κάνω". Έκανα το ελάχιστο που μπορούσα να κάνω και το βάζω στην άκρη... Δεν υπήρχε περίπτωση οικειοθελώς να ξαναβρεθώ στην ίδια κατάσταση να με ρωτούν όλοι για τις γυμνές, αισθησιακές σκηνές και να μην μπορώ να ξανακοιτάξω τους άλλους στα μάτια».
Η ηθοποιός δήλωσε στο «The Hollywood Reporter» ότι πιστεύει πως η σκηνοθέτιδα της κινηματογραφικής σειράς Σαμ Τέιλορ-Τζόνσον είναι μία «ιδιοφυία» που είχε ένα «όμορφο» όραμα για την προσαρμογή και την μεταφορά του μπεστ σέλερ της Ε.Λ. Τζέιμς στην μεγάλη οθόνη.
«Αλλά η τελευταία φορά που ήμουν γυμνή μπροστά από την κάμερα στο [Game of Thrones] ήταν πολύ καιρό πριν και ναι είναι το μόνο ερώτημα που κάνω [αν έχει γυμνό], γιατί είμαι γυναίκα», πρόσθεσε.
«Ήταν κάτι ενοχλητικό σαν κόλαση, με αρρώσταινε και με κούραζε αυτό, αλλά το έκανα για τον χαρακτήρα, δεν το έκανα έτσι γιατί κάποιος ήθελε να πιάνει το στήθος του, για το όνομα του θεού!», είπε και πρόσθεσε: «Έτσι αυτό που μου ήρθε πρώτο ήταν: "Δεν μπορώ να το κάνω". Έκανα το ελάχιστο που μπορούσα να κάνω και το βάζω στην άκρη... Δεν υπήρχε περίπτωση οικειοθελώς να ξαναβρεθώ στην ίδια κατάσταση να με ρωτούν όλοι για τις γυμνές, αισθησιακές σκηνές και να μην μπορώ να ξανακοιτάξω τους άλλους στα μάτια».
