Αυτά αναφέρει, μεταξύ άλλων, η Judy Collins στην κριτική της που σηοσιεύεται στους Νew York Times, για τη συναυλία που έδωσε η καλλιτέχνης στο φημισμένο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης. Πρόκειται για ένα κείμενο που μεθοδικά και λυρικά μαζί, ανατέμνει τη φωνή της Αρβανιτάκη και το ρεπερτόριό της συνθέτοντας, ουσιαστικά, έναν ύμνο για την τραγουδίστρια.
Με αναφορά στις διεθνείς συνεργασίες της, το κείμενο αναφέρει πως η Ελευθερία Αρβανιτάκη συνδέει το παραδοσιακό στυλ με το ποπ στοιχείο. Επισημαίνεται πως αν και η Ελευθερία Αρβανιτάκη δεν είναι στιχουργός, επιλέγει τραγούδια που έχουν τη μελωδική ευθύτητα λαϊκών τόνων και έχουν στίχους με ποιητικές φιλοδοξίες: ερωτικά τραγούδια που γίνονται φιλοσοφικά, ταξιδιωτικές σκέψεις και ιστορίες εξορίας.
Το εκτενές κείμενο ξεκινά με την προμετωπίδα «Dynata!» και καταλήγει με τη σημείωση πως το κοινό δεν άφηνε την Eλευθερία Αρβανιτάκη να φύγει, αν δεν τραγουδούσε ξανά το τραγούδι της «Τα κορμιά και τα μαχαίρια».
Πηγή: iefimerida.gr
Με αναφορά στις διεθνείς συνεργασίες της, το κείμενο αναφέρει πως η Ελευθερία Αρβανιτάκη συνδέει το παραδοσιακό στυλ με το ποπ στοιχείο. Επισημαίνεται πως αν και η Ελευθερία Αρβανιτάκη δεν είναι στιχουργός, επιλέγει τραγούδια που έχουν τη μελωδική ευθύτητα λαϊκών τόνων και έχουν στίχους με ποιητικές φιλοδοξίες: ερωτικά τραγούδια που γίνονται φιλοσοφικά, ταξιδιωτικές σκέψεις και ιστορίες εξορίας.
Το εκτενές κείμενο ξεκινά με την προμετωπίδα «Dynata!» και καταλήγει με τη σημείωση πως το κοινό δεν άφηνε την Eλευθερία Αρβανιτάκη να φύγει, αν δεν τραγουδούσε ξανά το τραγούδι της «Τα κορμιά και τα μαχαίρια».
Πηγή: iefimerida.gr
