Όλα με δόσεις!
Το 1959 έβγαινε στις κινηματογραφικές αίθουσες η ταινία «Περιπλανώμενοι Ιουδαίοι» που έμεινε γνωστή στα χρόνια με τον τίτλο «Οι Δοσατζήδες» με τον οποίο και επανακυκλοφόρησε. Τη σκηνοθεσία υπέγραφε ο Βασίλης Γεωργιάδης και το σενάριο ο Ναπολέων Ελευθερίου. Παρ’ ότι πρωταγωνιστούσαν ο Θανάσης Βέγγος και ο Νίκος Σταυρίδης, η ταινία έκοψε στην πρώτη προβολή σε Αθήνα, Πειραιά και Προάστια 16.465 εισιτήρια και ήρθε 24η ανάμεσα σε 51 ταινίες τη σαιζόν 1958-1959. Πρώτη ήταν η «Αστέρω» με την Βουγιουκλάκη.
Στους «Δοσατζήδες» μια κωμωδία με νεορεαλιστικά στοιχεία, ο Πασπάτης και ο Καλαφάτης, φίλοι καρδιακοί, αποφασίζουν ν’ ανοίξουν δική τους επιχείρηση. Αγοράζουν εμπόρευμα και με μια μοτοσικλέτα-πολυκατάστημα γυρίζουν την Αθήνα, πουλώντας με δόσεις. Έχουν σχεδόν ξεπουλήσει, αλλά δεν έχουν πάρει ούτε μια δραχμή. Αποφασίζουν να μαζέψουν τις δόσεις. Όμως τα πράγματα δεν είναι όπως τα περίμεναν, αφού κανείς δεν είναι διατεθειμένος να πληρώσει...
Νωρίτερα, κάνοντας την ρεκλάμα τους, τραγουδούσαν στην πελατεία τους:
Όλα με δόσεις
Πολλά θα πάρεις
Λίγα θα δώσεις…
Κατά μια διαβολεμένη σύμπτωση στο προπονητικό κέντρο Γιώργος Καλαφάτης, αντιπροσωπεία της διοίκησης του Παναθηναϊκού, αποτελούμενη από τον πρόεδρο του συλλόγου Βασίλη Κωνσταντίνου και τον γενικό διευθυντή Αγησίλαο Τουμαζάτο ανακοίνωσε στους παίκτες τον τρόπο που θα πληρωθούν… με δόσεις. Και τώρα αλλά και μετά, όταν εισπραχτούν και οι δόσεις από την πώληση του Μπεργκ και ποιος ξέρει ποιων άλλων ακόμη.
Οι παίκτες το δέχτηκαν δίχως γκρίνια, ο Κωνσταντίνου μάλιστα τόνισε πως εκτιμά τη στάση τους… αλλά έτσι ομάδα δεν γίνεται.
Περιοδεύων θίασος καταντά ο Παναθηναϊκός, σαν το μαγαζί του Βέγγου και του Σταυρίδη… Περιπλανωμένοι Ιουδαίοι που αγωνίζονται με την ελπίδα να ρεφάρουν στο τέλος, και να σώσουν τα άσωστα, χάρις τον Ουζουνίδη και ορισμένους ακόμη μάρτυρες.
Το «τριφύλλι» γυρνάει χιλιόμετρα πίσω, και σε επίπεδο πρεστίζ, δυναμικής και δομής, και πλέον είναι ολοφάνερο πως ο δρόμος είναι στρωμένος με αγκάθια και… συνέπειες.
Σίγουρα θα είχε ενδιαφέρον να ξέραμε τι έχουν στο μυαλό τους οι ποδοσφαιριστές και ποιο θα είναι το επόμενο βήμα τους.
Παρά τη γενικότερη απαξίωση των πρασίνων, τη δραματική κατάσταση του συλλόγου, αν υπάρχει στο «μετά» συγκεκριμένο πλάνο, μπορεί να αποφέρει και οφέλη.
Να δημιουργήσει δηλαδή μια ομάδα με ελληνικό πυρήνα, με ταλέντα, που μεθοδικά και οργανωμένα, και με τις κατάλληλες προσθήκες θα φέρουν τον Παναθηναϊκό ξανά εκεί που του αρμόζει.
Αυτή όμως η ανηφόρα θέλει πολύ χρόνο, κόπο, υπομονή, επιμονή, όραμα και σωστούς κουμανταδόρους.
Ο κόσμος προς το παρόν είναι δίπλα στην ομάδα αλλά να δούμε πως θα αντιδράσει όσο η απογοήτευση θα μεγαλώνει…
Διαφορετικά υπάρχουν και τα θαύματα, που ειδικά στις μέρες μας, δεν τα βλέπεις ούτε με το κιάλι, αλλά Παναθηναϊκός είν’ αυτός, μπορεί… να γίνει και καμιά εξαίρεση.
Ποιος όμως θα βάλει το χέρι τόσο βαθιά στην τσέπη και θα ‘χει και τη γαλαντομία να περιμένει πολύ για να πάρει με δόσεις, όσα πολλά θα έχει δώσει μετρητοίς…
Και μάλιστα σε μια εποχή που το χρήμα, κάθε άλλο παρά σπαρταράει… Γι’ αυτό και οι παίκτες στο Καλαφάτης δεν είπαν τίποτα… Θυμήθηκαν τη ρήση με την οποία ο Σταυρίδης με τον Βέγγο ξεκίναγαν το τραγούδι τους:
Σήμερα έχει
Αύριο δεν έχει!
*Το κείμενο προέρχεται από το σημερινό οπισθόφυλλο της Sportday (1-12-17) και είναι μια χορηγία της πίπας Herb.
Το 1959 έβγαινε στις κινηματογραφικές αίθουσες η ταινία «Περιπλανώμενοι Ιουδαίοι» που έμεινε γνωστή στα χρόνια με τον τίτλο «Οι Δοσατζήδες» με τον οποίο και επανακυκλοφόρησε. Τη σκηνοθεσία υπέγραφε ο Βασίλης Γεωργιάδης και το σενάριο ο Ναπολέων Ελευθερίου. Παρ’ ότι πρωταγωνιστούσαν ο Θανάσης Βέγγος και ο Νίκος Σταυρίδης, η ταινία έκοψε στην πρώτη προβολή σε Αθήνα, Πειραιά και Προάστια 16.465 εισιτήρια και ήρθε 24η ανάμεσα σε 51 ταινίες τη σαιζόν 1958-1959. Πρώτη ήταν η «Αστέρω» με την Βουγιουκλάκη.
Στους «Δοσατζήδες» μια κωμωδία με νεορεαλιστικά στοιχεία, ο Πασπάτης και ο Καλαφάτης, φίλοι καρδιακοί, αποφασίζουν ν’ ανοίξουν δική τους επιχείρηση. Αγοράζουν εμπόρευμα και με μια μοτοσικλέτα-πολυκατάστημα γυρίζουν την Αθήνα, πουλώντας με δόσεις. Έχουν σχεδόν ξεπουλήσει, αλλά δεν έχουν πάρει ούτε μια δραχμή. Αποφασίζουν να μαζέψουν τις δόσεις. Όμως τα πράγματα δεν είναι όπως τα περίμεναν, αφού κανείς δεν είναι διατεθειμένος να πληρώσει...
Νωρίτερα, κάνοντας την ρεκλάμα τους, τραγουδούσαν στην πελατεία τους:
Όλα με δόσεις
Πολλά θα πάρεις
Λίγα θα δώσεις…
Κατά μια διαβολεμένη σύμπτωση στο προπονητικό κέντρο Γιώργος Καλαφάτης, αντιπροσωπεία της διοίκησης του Παναθηναϊκού, αποτελούμενη από τον πρόεδρο του συλλόγου Βασίλη Κωνσταντίνου και τον γενικό διευθυντή Αγησίλαο Τουμαζάτο ανακοίνωσε στους παίκτες τον τρόπο που θα πληρωθούν… με δόσεις. Και τώρα αλλά και μετά, όταν εισπραχτούν και οι δόσεις από την πώληση του Μπεργκ και ποιος ξέρει ποιων άλλων ακόμη.
Οι παίκτες το δέχτηκαν δίχως γκρίνια, ο Κωνσταντίνου μάλιστα τόνισε πως εκτιμά τη στάση τους… αλλά έτσι ομάδα δεν γίνεται.
Περιοδεύων θίασος καταντά ο Παναθηναϊκός, σαν το μαγαζί του Βέγγου και του Σταυρίδη… Περιπλανωμένοι Ιουδαίοι που αγωνίζονται με την ελπίδα να ρεφάρουν στο τέλος, και να σώσουν τα άσωστα, χάρις τον Ουζουνίδη και ορισμένους ακόμη μάρτυρες.
Το «τριφύλλι» γυρνάει χιλιόμετρα πίσω, και σε επίπεδο πρεστίζ, δυναμικής και δομής, και πλέον είναι ολοφάνερο πως ο δρόμος είναι στρωμένος με αγκάθια και… συνέπειες.
Σίγουρα θα είχε ενδιαφέρον να ξέραμε τι έχουν στο μυαλό τους οι ποδοσφαιριστές και ποιο θα είναι το επόμενο βήμα τους.
Παρά τη γενικότερη απαξίωση των πρασίνων, τη δραματική κατάσταση του συλλόγου, αν υπάρχει στο «μετά» συγκεκριμένο πλάνο, μπορεί να αποφέρει και οφέλη.
Να δημιουργήσει δηλαδή μια ομάδα με ελληνικό πυρήνα, με ταλέντα, που μεθοδικά και οργανωμένα, και με τις κατάλληλες προσθήκες θα φέρουν τον Παναθηναϊκό ξανά εκεί που του αρμόζει.
Αυτή όμως η ανηφόρα θέλει πολύ χρόνο, κόπο, υπομονή, επιμονή, όραμα και σωστούς κουμανταδόρους.
Ο κόσμος προς το παρόν είναι δίπλα στην ομάδα αλλά να δούμε πως θα αντιδράσει όσο η απογοήτευση θα μεγαλώνει…
Διαφορετικά υπάρχουν και τα θαύματα, που ειδικά στις μέρες μας, δεν τα βλέπεις ούτε με το κιάλι, αλλά Παναθηναϊκός είν’ αυτός, μπορεί… να γίνει και καμιά εξαίρεση.
Ποιος όμως θα βάλει το χέρι τόσο βαθιά στην τσέπη και θα ‘χει και τη γαλαντομία να περιμένει πολύ για να πάρει με δόσεις, όσα πολλά θα έχει δώσει μετρητοίς…
Και μάλιστα σε μια εποχή που το χρήμα, κάθε άλλο παρά σπαρταράει… Γι’ αυτό και οι παίκτες στο Καλαφάτης δεν είπαν τίποτα… Θυμήθηκαν τη ρήση με την οποία ο Σταυρίδης με τον Βέγγο ξεκίναγαν το τραγούδι τους:
Σήμερα έχει
Αύριο δεν έχει!
*Το κείμενο προέρχεται από το σημερινό οπισθόφυλλο της Sportday (1-12-17) και είναι μια χορηγία της πίπας Herb.
