Γιατί κόπηκαν οι 5 του Ολυμπιακού

Τα κορμιά και τα μαχαίρια…

Το 1994 η Ελευθερία Αρβανιτάκη βρισκόταν σε μια ευλογημένη στιγμή της πορείας της. Φωνή ιδιαίτερη, με χρώματα από Μαρίκα Νίνου μέχρι και Τζένη Βάνου, είχε καταφέρει να στεριώσει γύρω απ’ το όνομά της πολλά ξεχωριστά και θετικά. Απ’ το ξεκίνημά της με την Οπισθοδρομική Κομπανία στα χρόνια του ’80 και στη συνέχεια στην αυτόνομη διαδρομή της, η Αρβανιτάκη με τις ικανότητες και τη συνέπειά της είχε κατακτήσει τόσο τους απαιτητικούς ακροατές όσο και το ευρύ κοινό. Εύστοχες συμμετοχές και προσωπικοί δίσκοι αξιώσεων της είχαν δώσει το «χρίσμα» που λίγοι είναι σε θέση να αποκτήσουν. Παλιά λαϊκά με φρέσκια ματιά, δημιουργίες του Κουγιουμτζή και του Κινδύνη (Βάλε το κόκκινο φουστάνι), του Σπανουδάκη (Έφυγες νωρίς), του Ξυδάκη και του Γκόνη (Ένα όχι), του Νικολόπουλου και της Νικολακοπούλου (Της καληνύχτας τα φιλιά), του Μιτζέλου (Με το ίδιο μακό), του Παπαδημητρίου (Αναστασία) και του Ara Dinkjian (Δυνατά) με την ίδια στιχουργό είχαν στολίσει την αξιοπρόσεκτη προίκα της. Η τελευταία μεγάλη επιτυχία φαίνεται πως αποτέλεσε και την αφορμή ώστε η Αρβανιτάκη να παρουσιάζει μια ολοκληρωμένη συνεργασία με τον Αρμένιο συνθέτη και σολίστα στο ούτι. Το άλμπουμ τους έφερε τον τίτλο «Τα κορμιά και τα μαχαίρια».
Οι στίχοι στο ομότιτλο τραγούδι που αγαπήθηκε είναι του Μιχάλη Γκανά…

Τα κορμιά και τα μαχαίρια
άντε κάποτε αλλάζουν χέρια
τα σημάδια τους αφήνουν
που πονάνε και δε σβήνουν

Το μαχαίρι του Χάσι στον Ολυμπιακό άφησε μοιραία απ’ έξω από το επόμενο στάδιο της προετοιμασίας πέντε ταλαντούχα, αν μη τι άλλο, ποδοσφαιρικά κορμιά, δηλαδή τους Ρισβάνη, Γιαννιώτα, Βέργο, Κασάμι, Ντα Κόστα και Βιάνα. Για τον τελευταίο δεν υπήρχε αμφιβολία, βλέπετε μόνο ο Μπέντο έβλεπε στο πρόσωπο του τον αυριανό Μπεκενμπάουερ, γι’ αυτό και ο Θρύλος χρεώθηκε ένα ακριβό συμβόλαιο που χώραγε πολλά ταλαντούχα Ελληνάκια αλλά και διεθνή φιντάνια. Για τους άλλους υπάρχουν ενστάσεις, μικρές και μεγάλες. Πάντως η αλήθεια είναι πως όλοι δεν μπορούν να χωρέσουν γιατί Ολυμπιακός είναι μαγαζί «γωνία» και «γεμάτο» από προμήθειες.

Δηλαδή αυτό σημαίνει πως για να καπαρώσεις πόστο πρέπει να ξεπεράσεις τον εαυτό σου. Εύχομαι μες τη χρονιά να μην ξαναναζητήσουν στο λιμάνι τις χάρες του Γιαννιώτα… Βέβαια και το κομμένος τρεις φορές κάτι λέει… αλλά δε μπορεί να βγάζει μάτια ο παίκτης με άλλες φανέλες και στο λιμάνι να μην καταφέρνει να περάσει ούτε τις πρώτες εξετάσεις. Τον Ρισβάνη μάλλον  άδικα τον κουβαλήσανε από  τον Πανιώνιο όπου είχε μια εξαιρετική χρονιά… Και να πεις πως δεν πονάνε οι Πειραιώτες στο κέντρο της άμυνας; Ο Ντα Κόστα είχε χαρίσματα αλλά και αρνητικά που γέννησαν αντιπάθειες στην εξέδρα, που ειδικά στον Ολυμπιακό έχει βαρύ ειδικό βάρος. Ο Βέργος χάθηκε μπροστά στα μεγάλα ονόματα της επίθεσης, αν και απουσιάζει ακόμη ο σέντερ φορ, φέρε - βάλε. Ο Κασάμι θα μπορούσε να προσφέρει πολλά, αν είχε και μυαλά. Όμως δουλειά του προπονητή δεν είναι να κερδίσει έναν «χαμένο» παίκτη για τον σύλλογο και να τον αναδείξει σε πολύτιμο κέρδος; Μόνο που όταν οι τεχνικοί αλλάζουν σαν τα πουκάμισα και όλα κρίνονται στο εδώ και τώρα… κι έχει ο Θεός, που να βρεις ψυχραιμία και σχέδιο δράσης με μακρινό ορίζοντα.