O Ιταλός κινηματογραφιστής Ετόρε Σκόλα, πέθανε σε ηλικία 84 ετών, σε νοσοκομείο της Ρώμης.
Πρόκειται για έναν από τους κορυφαίους «ποιητές» του ιταλικού κινηματογράφου, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν τα ιταλικά μέσα αλλά και πηγές από όλο τον πλανήτη.
Από τις γνωστότερες ταινίες του που ταξίδεψαν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης είναι το «C' eravamo tanto amati» («Είχαμε αγαπηθεί τόσο») με τους Στεφάνια Σαντρέλι, Νίνο Μανφρέντι και Βιτόριο Γκάσμαν, «Una Giornata Particolare» («Μια ξεχωριστή μέρα») με τους Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και Σοφία Λόρεν, «La Famiglia» («Η Οικογένεια») με τον Βιτόριο Γκάσμαν, «Brutti, sporchi e cattivi» («Βίαιοι, βρώμικοι, κακοί») με τον Νίνο Μανφρέντι για την οποία το 1976 ο Σκόλα είχε κερδίσει τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Κανών, «A Special Day» («Μια ξεχωριστή μέρα») με τη Σοφία Λόρεν και το Μαρτσέλο Μαστροϊάνι που απέφερε στον Σκόλα το 1978 τη Χρυσή Σφαίρα Ξενόγλωσσης Ταινίας, «That Night in Varennes», «What Time Is It?», «Captain Fracassa’s Journey» κ.ά.
Η καλύτερη περίοδος της καριέρας του θεωρείται η δεκαετία του '70, όπου η σκηνοθετική γραφή του θίγει με καυστικό, προφητικό τρόπο θέματα ουσιώδη για την καθημερινότητά μας.
Ο Ettore Scola υπήρξε ακόμη διανοούμενος της αριστεράς, έχοντας συμμετάσχει στην «σκιώδη κυβέρνηση» του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος το 1989, με αρμοδιότητες που σχετίζονταν με την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου του.
Ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι, σε συλλυπητήριο μήνυμα του προς την οικογένεια του σκηνοθέτη, τονίζει: «ήταν ένας δημιουργός που ήξερε να "διαβάζει" με απίστευτο τρόπο την ιταλική πραγματικότητα, την κοινωνία της και τις αλλαγές της, με αίσθηση της κάθε εποχής».
Πρόκειται για έναν από τους κορυφαίους «ποιητές» του ιταλικού κινηματογράφου, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν τα ιταλικά μέσα αλλά και πηγές από όλο τον πλανήτη.
Ετόρε Σκόλα – Ταινίες
Από τις γνωστότερες ταινίες του που ταξίδεψαν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης είναι το «C' eravamo tanto amati» («Είχαμε αγαπηθεί τόσο») με τους Στεφάνια Σαντρέλι, Νίνο Μανφρέντι και Βιτόριο Γκάσμαν, «Una Giornata Particolare» («Μια ξεχωριστή μέρα») με τους Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και Σοφία Λόρεν, «La Famiglia» («Η Οικογένεια») με τον Βιτόριο Γκάσμαν, «Brutti, sporchi e cattivi» («Βίαιοι, βρώμικοι, κακοί») με τον Νίνο Μανφρέντι για την οποία το 1976 ο Σκόλα είχε κερδίσει τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Κανών, «A Special Day» («Μια ξεχωριστή μέρα») με τη Σοφία Λόρεν και το Μαρτσέλο Μαστροϊάνι που απέφερε στον Σκόλα το 1978 τη Χρυσή Σφαίρα Ξενόγλωσσης Ταινίας, «That Night in Varennes», «What Time Is It?», «Captain Fracassa’s Journey» κ.ά.
Η καλύτερη περίοδος της καριέρας του θεωρείται η δεκαετία του '70, όπου η σκηνοθετική γραφή του θίγει με καυστικό, προφητικό τρόπο θέματα ουσιώδη για την καθημερινότητά μας.
Για τον Ετόρε Σκόλα
Ο Ettore Scola υπήρξε ακόμη διανοούμενος της αριστεράς, έχοντας συμμετάσχει στην «σκιώδη κυβέρνηση» του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος το 1989, με αρμοδιότητες που σχετίζονταν με την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου του.
Ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι, σε συλλυπητήριο μήνυμα του προς την οικογένεια του σκηνοθέτη, τονίζει: «ήταν ένας δημιουργός που ήξερε να "διαβάζει" με απίστευτο τρόπο την ιταλική πραγματικότητα, την κοινωνία της και τις αλλαγές της, με αίσθηση της κάθε εποχής».
