Από το μπαλέτο Μπεζάρ ως τις χορογραφίες του Γιούρι Γκριγκόροβιτς του θρυλικού χορογράφου των Μπολσόι και από τα Γεωργιανά Μπαλέτα έως το Τάνγκο Πορ Ντος. Το βράδυ της Δευτέρας 26 Μαρτίου το Badminton άνοιξε για πρώτη φορά τις πόρτες του σε χορευτές ελληνικών παραδοσιακών χορών. Πέρασαν από τη σκηνή του τριακόσιοι χορευτές με την καθοδήγηση του χοροδιδάσκαλου Βαγγέλη Τσιμπούρη με παραδοσιακές στολές απ' όλα σχεδόν τα διαμερίσματα της χώρας. Τριακόσιοι εκπληκτικοί χορευτές όλων των ηλικιών από νήπια ως και σεβάσμιοι γέροντες, υπέροχοι ερασιτέχνες, εραστές των ελληνικών παραδοσιακών χορών, με υψηλή τεχνική και κατάρτιση αξιοζήλευτη. Άνθρωποι που γνωρίζουν πως όταν ανεβαίνουν ένα σκαλοπάτι, το προηγούμενο δεν το εξαφανίζουν με περιφρόνηση αλλά το αφήνουνε στη θέση του, γιατί στηρίζει μαζί με όλα τ 'άλλα τη σκάλα. Άνθρωποι που χορεύοντας με όλες αυτές τις υπέροχες στολές, ξέρουν να κοιτούν μπροστά με βλέμμα καθαρό.
Η παράσταση «1821 τα τραγούδια των επαναστατημένων Ελλήνων» ήταν τόσο σπουδαία που φάνηκε στο παρατεταμένο χειροκρότημα του κοινού. Ο Παναγιώτης Λάλεζας υπερασπίστηκε τον τίτλο του κορυφαίου Έλληνα τραγουδιστή παραδοσιακών τραγουδιών και οι δεξιοτέχνες μουσικοί Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος, Νίκος Μέρμηγκας και Κώστας Μερετάκης απέδειξαν πως δίκαια συγκαταλέγονται στους άξιους συνεχιστές των θρυλικών μας παραδοσιακών μουσικών. Ο συνθέτης Μιχάλης Κουμπιός άνοιξε με τον καλύτερο τρόπο, ένα νέο κύκλο συναυλιών στο θέατρο Badminton με τίτλο ''Θέματα της Ελληνικής μουσικής και του Ελληνικού τραγουδιού ''. Είναι από τους ανθρώπους που ξέρουν καλά πως η μουσική, η ποίηση και ο χορός στον τόπο αυτό πάνε μαζί από αρχαιοτάτων χρόνων. Οι Έλληνες πάντα χόρευαν... Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Δίας σώθηκε από τη μανία του πατέρα του Κρόνου, χάρη στο χορό των Κουρητών και το θόρυβο που έκαναν τα ξίφη τους καθώς χτυπούσαν τις ασπίδες τους. Η Αθηνά επινόησε πρώτη τον ''Πυρρίχιο'' πολεμικό χορό, για να γιορτάσει τη νίκη της ενάντια στους Τιτάνες. Οι Έλληνες πίστευαν ότι ο χορός ήταν δώρο των θεών προς τον άνθρωπο για να μπορεί να ξεχνιέται μέσω αυτού, από τους κόπους και τις θλίψεις της ζωής του.
Η παραγωγή και η καλλιτεχνική επιμέλεια άψογη. Οι φωτισμοί, η σκηνογραφία, ο ήχος, οι εναλλαγές όλα λειτούργησαν θαυμάσια. Το βίντεο με τη αείμνηστη Δόμνα Σαμίου σκόρπισε ρίγη συγκίνησης. Τα παιδιά που έπαιξαν την προέκταση του εαυτού τους, με τις σχολικές ποδιές στο πρώτο μέρος και με το σύγχρονο ντύσιμο στο δεύτερο, αναπαράστησαν μέσα σε λίγα λεπτά σχολικές γιορτές της 25ης Μαρτίου από δύο διαφορετικές εποχές.
Κλάματα έφεραν στα μάτια ο ''Θούρειος'' του Ρήγα, με τον Παναγιώτη Λάλεζα να καταθέτει μία ερμηνεία σημείο αναφοράς. Ο Εθνικός Ύμνος έπαιξε στο τέλος, έτσι όπως δεν τον ξέρουμε και όπως δεν συνηθίζεται να παίζεται. Αποδόθηκε πιστά η παρτιτούρα του Νικόλαου Μάντζαρου, του Ιδρυτή της μουσικής Επτανησιακής Σχολής. Έτσι ακριβώς όπως μελωποίησε το 1828 τον ύμνο στην ελευθερία του Δ. Σολωμού για πιάνο και τετράφωνη ανδρική χορωδία στηριζόμενος σε λαϊκά μοτίβα.
Ενώ παίζονταν ο Εθνικός Ύμνος από την οθόνη παρέλασαν όλες οι μορφές της Επανάστασης, από τους πολύ γνωστούς, έως αυτούς που αγνοεί το βιβλίο της ιστορίας. Όλοι όσοι βρεθήκαμε στο θέατρο Badminton νιώσαμε μέσα από το λόγο των κλέφτικων τραγουδιών πως όλα τα στοιχεία που διαπραγματεύονται αυτά τα τραγούδια πρέπει να επιστρέψουν στην καθημερινότητα των Ελλήνων. Κυρίως η δικαιοσύνη και η ευθύτητα. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όσους σε αυτή τη συγκυρία μας προτείνουν τέτοιες παραστάσεις... Πάντα τέτοια...
Φωτογραφίες: Μάρω Κουρή
Η παράσταση «1821 τα τραγούδια των επαναστατημένων Ελλήνων» ήταν τόσο σπουδαία που φάνηκε στο παρατεταμένο χειροκρότημα του κοινού. Ο Παναγιώτης Λάλεζας υπερασπίστηκε τον τίτλο του κορυφαίου Έλληνα τραγουδιστή παραδοσιακών τραγουδιών και οι δεξιοτέχνες μουσικοί Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος, Νίκος Μέρμηγκας και Κώστας Μερετάκης απέδειξαν πως δίκαια συγκαταλέγονται στους άξιους συνεχιστές των θρυλικών μας παραδοσιακών μουσικών. Ο συνθέτης Μιχάλης Κουμπιός άνοιξε με τον καλύτερο τρόπο, ένα νέο κύκλο συναυλιών στο θέατρο Badminton με τίτλο ''Θέματα της Ελληνικής μουσικής και του Ελληνικού τραγουδιού ''. Είναι από τους ανθρώπους που ξέρουν καλά πως η μουσική, η ποίηση και ο χορός στον τόπο αυτό πάνε μαζί από αρχαιοτάτων χρόνων. Οι Έλληνες πάντα χόρευαν... Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Δίας σώθηκε από τη μανία του πατέρα του Κρόνου, χάρη στο χορό των Κουρητών και το θόρυβο που έκαναν τα ξίφη τους καθώς χτυπούσαν τις ασπίδες τους. Η Αθηνά επινόησε πρώτη τον ''Πυρρίχιο'' πολεμικό χορό, για να γιορτάσει τη νίκη της ενάντια στους Τιτάνες. Οι Έλληνες πίστευαν ότι ο χορός ήταν δώρο των θεών προς τον άνθρωπο για να μπορεί να ξεχνιέται μέσω αυτού, από τους κόπους και τις θλίψεις της ζωής του.
Η παραγωγή και η καλλιτεχνική επιμέλεια άψογη. Οι φωτισμοί, η σκηνογραφία, ο ήχος, οι εναλλαγές όλα λειτούργησαν θαυμάσια. Το βίντεο με τη αείμνηστη Δόμνα Σαμίου σκόρπισε ρίγη συγκίνησης. Τα παιδιά που έπαιξαν την προέκταση του εαυτού τους, με τις σχολικές ποδιές στο πρώτο μέρος και με το σύγχρονο ντύσιμο στο δεύτερο, αναπαράστησαν μέσα σε λίγα λεπτά σχολικές γιορτές της 25ης Μαρτίου από δύο διαφορετικές εποχές.
Κλάματα έφεραν στα μάτια ο ''Θούρειος'' του Ρήγα, με τον Παναγιώτη Λάλεζα να καταθέτει μία ερμηνεία σημείο αναφοράς. Ο Εθνικός Ύμνος έπαιξε στο τέλος, έτσι όπως δεν τον ξέρουμε και όπως δεν συνηθίζεται να παίζεται. Αποδόθηκε πιστά η παρτιτούρα του Νικόλαου Μάντζαρου, του Ιδρυτή της μουσικής Επτανησιακής Σχολής. Έτσι ακριβώς όπως μελωποίησε το 1828 τον ύμνο στην ελευθερία του Δ. Σολωμού για πιάνο και τετράφωνη ανδρική χορωδία στηριζόμενος σε λαϊκά μοτίβα.
Ενώ παίζονταν ο Εθνικός Ύμνος από την οθόνη παρέλασαν όλες οι μορφές της Επανάστασης, από τους πολύ γνωστούς, έως αυτούς που αγνοεί το βιβλίο της ιστορίας. Όλοι όσοι βρεθήκαμε στο θέατρο Badminton νιώσαμε μέσα από το λόγο των κλέφτικων τραγουδιών πως όλα τα στοιχεία που διαπραγματεύονται αυτά τα τραγούδια πρέπει να επιστρέψουν στην καθημερινότητα των Ελλήνων. Κυρίως η δικαιοσύνη και η ευθύτητα. Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όσους σε αυτή τη συγκυρία μας προτείνουν τέτοιες παραστάσεις... Πάντα τέτοια...
Φωτογραφίες: Μάρω Κουρή
