«Το νησιώτικο τραγούδι του χθες και του σήμερα» στο Πέραν (ΗΜΑΣΤΑΝ ΕΚΕΙ)

μερικά από τα ωραιότερα (κάποια από αυτά  όχι πολύ γνωστά) νησιώτικα τραγούδια στην ξεχωριστή μουσική παράσταση αφιερωμένη στο νησιώτικο τραγούδι που είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε στο «Πέραν» στη Νέα Χαλκηδόνα.

Στο πρόγραμμα που διήρκησε περίπου τρισήμιση ώρες, ακούστηκαν κομμάτια κυρίως από την περιοχή των Κυκλάδων και με τον τρόπο που παίζονται στη Νάξο, τόπο καταγωγής τόσο της Ασπασίας Στρατηγού, όσο και του Νίκου Βερύκοκκου. Παίχθηκαν δηλαδή όπως παίζονται όλα αυτά τα χρόνια στο νησί. Με λίγα λόγια, ήταν ένα πανηγύρι του χωριού στην πόλη και μάλιστα με ήχο φυσικό και όχι με τον ηλεκτρισμό που συνηθίζεται σε πολλά από τα σημερινά πανηγύρια όπου πρώτα ακούγεται η «παραμόρφωση» και μετά το βιολί… Το βιολί δηλαδή, ακουγόταν σαν βιολί και όχι σαν μοτοσακό….

Ανάμεσα στα παραδοσιακά τραγούδια είχαν θέση και κάποια σύγχρονα με νησιώτικο χρώμα από τον τελευταίο δίσκο του Νίκου Βερύκοκκου με τίτλο «Στην ομορφιά του δειλινού», που κυκλοφόρησε το 2011 και τραγουδούν ο Θοδωρής Μέρμηγκας, η Λιζέτα Καλημέρη, η Ασπασία Στρατηγού, η Κούλα Μελισσουργού και ο ίδιος ο συνθέτης. Ακούστηκαν επίσης συνθέσεις του Γιώργου Κονιτόπουλου, αλλά και του δεξιοτέχνη του βιολιού Γιώργου Μαργιολά, πατέρα του εξέχοντα μπουζουξή Δημήτρη Μαργιολά. Αν και με πολλές εμφανίσεις στο ενεργητικό τους τον τελευταίο καιρό, τόσο η Ασπασία Στρατηγού, όσο και ο Θοδωρής Μέρμηγκας (τραγουδιστές «παλαιάς κοπής», αλλά με μεγάλο μέλλον), βρέθηκαν στα «χωράφια» τους, χαρίζοντας μοναδικές ερμηνείες, σε ιδιαίτερα απαιτητικά τραγούδια.

Όλα αυτά λοιπόν, συνετέλεσαν στο να ξεκινήσει ο χορός, σχεδόν από τα πρώτα τραγούδια και να τελειώσει με την τελευταία νότα των μουσικών… Οφείλω να κάνω ιδιαίτερη μνεία και στο «Πέραν», το μαγαζί που πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση, στο οποίο παραβρέθηκα για πρώτη φορά. Το δελτίο τύπου που εστάλη πριν την εκδήλωση ανταποκρίνεται πλήρως σε αυτά που θέλω να γράψω: