για πρώτη φορά στην Ελλάδα, το έργο του Αλέξανδρου Καρόζα «Καβάφης» με τη φωνή του Γιώργου Νταλάρα. Τον τραγουδιστή πλαισίωσαν η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης και η Μικτή Χορωδία Θεσσαλονίκης (μουσική διδασκαλία Μαίρης Κωνσταντινίδου), υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Γιώργου Κουντούρη. Σολίστ στο σαντούρι ήταν η Στέλλα Βαλάση, ενώ ο Γιώργος Νταλάρας έπαιξε μπουζούκι στις «Φωνές». Η συναυλία πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, το Δήμο Θεσσαλονίκης και τη Γερμανική Σχολή Θεσσαλονίκης με αφορμή τα 125α γενέθλια της.
Ιδιαίτερα καλαίσθητο και πρωτότυπο ήταν το πρόγραμμα της συναυλίας, το οποίο πρέπει να σημειωθεί πως διανεμήθηκε δωρεάν - σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις, όπου συχνά για να πάρεις ένα πρόγραμμα, πρέπει να το χρυσοπληρώσεις. Ξετυλίγοντας το διπλωμένο οκτασέλιδο, στη μια πλευρά υπήρχε η αφίσα της εκδήλωσης, ενώ στην άλλη υπήρχαν οι πληροφορίες, κείμενα και βιογραφικά των συντελεστών κλπ. Η παράσταση ξεκίνησε με τρεις μαθητές της Γερμανικής Σχολής να απαγγέλουν Καβάφη. Συνέχισε η χορωδία με τα «Κεριά», ενώ η μελωδία από το πρώτο ορχηστρικό κομμάτι, στο οποίο δεσπόζει ο γλυκός ήχος του σαντουριού, από την εξαίρετη Στέλλα Βαλάση, ταξίδεψε νοερά τους ακροατές μέχρι την «Αλεξάνδρεια» - όπως είναι και ο τίτλος της σύνθεσης. Πρέπει να σημειωθεί πως το κοινό της Θεσσαλονίκης - και όχι μόνο, αφού για μια ακόμη φορά δεν ήταν λίγοι αυτοί που ταξίδεψαν από διάφορα μέρη της Ελλάδας και του εξωτερικού- υποδέχθηκε πολύ θερμά τόσο το Γιώργο Νταλάρα, όσο και γενικότερα το δύσκολο αυτό έργο του Καρόζα. Και λέγοντας δύσκολο, εννοώ πολύ απλά, ότι δεν πρόκειται για 14 τρίλεπτα τραγούδια, που απομνημονεύονται κατευθείαν μετά με τις 2-3 πρώτες ακροάσεις... Τα παρατεταμένα χειροκροτήματα στο τέλος είναι η καλύτερη απόδειξη για την αποδοχή του έργου.
Παρόλο λοιπόν, που έχουμε να κάνουμε με ένα καθαρά συμφωνικό έργο, είναι πολλά και ευδιάκριτα τα ελληνικά στοιχεία του. Ο ζεϊμπέκικος και ο χασάπικος, αλλά και το σαντούρι με το μπουζούκι - έστω κι αν ακούγεται μόνο σε ένα σημείο- γίνονται, κατά κάποιο τρόπο, ο «Δούρειος Ίππος», που περνά το ελληνικό στοιχείο στους ξένους ακροατές. Όσον αφορά τον Γιώργο Νταλάρα, μετά από τις διεθνείς παρουσιάσεις του και την κυκλοφορία του σε cd, αποδείχθηκε και χθες ο ιδανικός ερμηνευτής του απαιτητικού αυτού έργου. Ενός έργου, που, για να το πω πιο λαϊκά, έχω την αίσθηση πως απαιτεί από τον ερμηνευτή του να είναι στην «τσίτα»… Προσηλωμένος και αφοσιωμένος στο μαέστρο και την ορχήστρα. Δεν υπάρχει περιθώριο να ξεφύγει ούτε ένα δευτερόλεπτο… Πολλά συγχαρητήρια αξίζουν βεβαίως και στον Κύπριο μαέστρο Γιώργο Κουντούρη που συντόνισε άψογα ορχήστρα, χορωδίες και τραγουδιστή. Τα έσοδα από την πώληση των εισιτηρίων θα διατεθούν στο Κέντρο Αποθεραπείας και αποκατάστασης παιδιών με αναπηρία Θεσσαλονίκης «Ο Άγιος Δημήτριος» το οποίο είναι Μονάδα Κοινωνικής Φροντίδας για άτομα με αναπηρίες και των οικογενειών τους. Ίσως η πιο συγκλονιστική στιγμή της βραδιάς ήταν, όταν στο τέλος της συναυλίας, μικρά παιδιά, καθισμένα στα αναπηρικά καροτσάκια προσέφεραν τα λουλούδια στους συντελεστές της εκδήλωσης…
Μετά τη συναυλία, στο φουαγιέ του Μεγάρου, μια μικρή ορχήστρα από μαθητές της Γερμανικής Σχολής ξεπροβόδιζε τους θεατές- ανάμεσα στους οποίους διακρίναμε τον γνωστό «Άγαμο Θύτη» Στάθη Παχίδη- υπό τους ήχους του «Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον». Επόμενος σταθμός του «Kavafis project» είναι η Βιέννη. Η παράσταση θα δοθεί στη Wiener Konzerthaus στις 30 Νοεμβρίου…
Ιδιαίτερα καλαίσθητο και πρωτότυπο ήταν το πρόγραμμα της συναυλίας, το οποίο πρέπει να σημειωθεί πως διανεμήθηκε δωρεάν - σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις, όπου συχνά για να πάρεις ένα πρόγραμμα, πρέπει να το χρυσοπληρώσεις. Ξετυλίγοντας το διπλωμένο οκτασέλιδο, στη μια πλευρά υπήρχε η αφίσα της εκδήλωσης, ενώ στην άλλη υπήρχαν οι πληροφορίες, κείμενα και βιογραφικά των συντελεστών κλπ. Η παράσταση ξεκίνησε με τρεις μαθητές της Γερμανικής Σχολής να απαγγέλουν Καβάφη. Συνέχισε η χορωδία με τα «Κεριά», ενώ η μελωδία από το πρώτο ορχηστρικό κομμάτι, στο οποίο δεσπόζει ο γλυκός ήχος του σαντουριού, από την εξαίρετη Στέλλα Βαλάση, ταξίδεψε νοερά τους ακροατές μέχρι την «Αλεξάνδρεια» - όπως είναι και ο τίτλος της σύνθεσης. Πρέπει να σημειωθεί πως το κοινό της Θεσσαλονίκης - και όχι μόνο, αφού για μια ακόμη φορά δεν ήταν λίγοι αυτοί που ταξίδεψαν από διάφορα μέρη της Ελλάδας και του εξωτερικού- υποδέχθηκε πολύ θερμά τόσο το Γιώργο Νταλάρα, όσο και γενικότερα το δύσκολο αυτό έργο του Καρόζα. Και λέγοντας δύσκολο, εννοώ πολύ απλά, ότι δεν πρόκειται για 14 τρίλεπτα τραγούδια, που απομνημονεύονται κατευθείαν μετά με τις 2-3 πρώτες ακροάσεις... Τα παρατεταμένα χειροκροτήματα στο τέλος είναι η καλύτερη απόδειξη για την αποδοχή του έργου.
Παρόλο λοιπόν, που έχουμε να κάνουμε με ένα καθαρά συμφωνικό έργο, είναι πολλά και ευδιάκριτα τα ελληνικά στοιχεία του. Ο ζεϊμπέκικος και ο χασάπικος, αλλά και το σαντούρι με το μπουζούκι - έστω κι αν ακούγεται μόνο σε ένα σημείο- γίνονται, κατά κάποιο τρόπο, ο «Δούρειος Ίππος», που περνά το ελληνικό στοιχείο στους ξένους ακροατές. Όσον αφορά τον Γιώργο Νταλάρα, μετά από τις διεθνείς παρουσιάσεις του και την κυκλοφορία του σε cd, αποδείχθηκε και χθες ο ιδανικός ερμηνευτής του απαιτητικού αυτού έργου. Ενός έργου, που, για να το πω πιο λαϊκά, έχω την αίσθηση πως απαιτεί από τον ερμηνευτή του να είναι στην «τσίτα»… Προσηλωμένος και αφοσιωμένος στο μαέστρο και την ορχήστρα. Δεν υπάρχει περιθώριο να ξεφύγει ούτε ένα δευτερόλεπτο… Πολλά συγχαρητήρια αξίζουν βεβαίως και στον Κύπριο μαέστρο Γιώργο Κουντούρη που συντόνισε άψογα ορχήστρα, χορωδίες και τραγουδιστή. Τα έσοδα από την πώληση των εισιτηρίων θα διατεθούν στο Κέντρο Αποθεραπείας και αποκατάστασης παιδιών με αναπηρία Θεσσαλονίκης «Ο Άγιος Δημήτριος» το οποίο είναι Μονάδα Κοινωνικής Φροντίδας για άτομα με αναπηρίες και των οικογενειών τους. Ίσως η πιο συγκλονιστική στιγμή της βραδιάς ήταν, όταν στο τέλος της συναυλίας, μικρά παιδιά, καθισμένα στα αναπηρικά καροτσάκια προσέφεραν τα λουλούδια στους συντελεστές της εκδήλωσης…
Μετά τη συναυλία, στο φουαγιέ του Μεγάρου, μια μικρή ορχήστρα από μαθητές της Γερμανικής Σχολής ξεπροβόδιζε τους θεατές- ανάμεσα στους οποίους διακρίναμε τον γνωστό «Άγαμο Θύτη» Στάθη Παχίδη- υπό τους ήχους του «Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον». Επόμενος σταθμός του «Kavafis project» είναι η Βιέννη. Η παράσταση θα δοθεί στη Wiener Konzerthaus στις 30 Νοεμβρίου…
Φωτογραφίες & Video: Alona Azaria. Ευχαριστούμε ιδιαιτέρως
Video: «Η πόλις» (Αλέξανδρου Καρόζα-Κωνσταντίνου Καβάφη) Τραγουδά ο Γιώργος Νταλάρας. Συμμετέχουν η Συμφωνική ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης και η Μικτή χορωδία Θεσσαλονίκης. Διεύθυνση Γιώργος Κουντούρης.
Από τη συναυλία με το έργο «Τhe Kavafis Project» στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης στις 6 Νοεμβρίου 2013.
