Τον έχω γνωρίσει αρκετούτσικα εδώ και μπόλικα πια χρόνια. Έχει έρθει κάμποσες φορές στον ogdoo, στα γραφεία. Κάποια στιγμή σκέφτηκα, και ξεκινήσαμε να το κάνουμε, να τον αποτυπώσω on camera να μιλά για τον πορεία του, τις συνεργασίες του, τον ήχο, τις τεχνικές του… αλλά ακριβής και ανεξάντλητος όπως είναι θα ξεπερνάγαμε τις ώρες γυρισμάτων του Raging Bull (Οργισμένο Είδωλο) του Μάρτιν Σκορτσέζε.
Τον εκτιμώ και τον παραδέχομαι τον Στέλιο Γιαννακόπουλο και για τη διαδρομή του, αλλά και για τον τρόπο και τη φλόγα του.
Έχει γυρίσει τις πλάτες του στις εννέα δεκαετίες που τον «πιστώνουν» τα μητρώα και πορεύεται μπροστά, θέλοντας να αφήσει αμανάτια μνήμης και ιστορίας για τους επόμενους.
Για εκείνον το φορτίο του χρόνου δεν είναι βάρος αλλά πλούτος τον οποίο ο Στέλιος Γιαννακόπουλος αποθησαυρίζει, μεστά και ουσιαστικά και στην συνέχεια μεταλαδαμπεύει στους πιστούς, με καθαρότητα και χωρίς ασάφειες.
Γι’ αυτό πήγα με χαρά στην παρουσίαση του βιβλίου της ζωής του στον κήπο του Black Duck στην Αθήνα με τη «ζεστή» πάντα φιλοξενία της Ντόρας Ρίζου.
Ομιλητές για το έργο «Ο Ηχοπλάστης Στέλιος Γιαννακόπουλος» (τα πεπραγμένα και όχι μόνο… αλλά ούτε και μόνος) ο Νίκος Πατηνιώτης, επιμελητής της έκδοσης-τεχνικός σύμβουλος, ο Γιώργος Ευσταθίου, υπεύθυνος των εκδόσεων Άπαρσις, ο Βασίλης Καλαμαράς, επιμελητής των κειμένων του βιβλίου-ποιητής και κριτικός, και ο ηχοπλάστης Στέλιος Γιαννακόπουλος. Συντόνισε υποδειγματικά η εκπαιδευτικός, ποιήτρια και σύμβουλος εκδόσεων Κατερίνα Θανοπούλου.
Εύστοχες τοποθετήσεις απ’ όλους για τον καλλιτέχνη που έχει βάλει την ηχοπλαστική σφραγίδα του σε κορυφαία και κομβικά άλμπουμ της ελληνικής δισκογραφίας συνεργαζόμενος με «τοτέμ» του τραγουδιού μας. Μάλιστα ο Βασίλης Καλαμαράς στάθηκε και στις σπουδαίες εξωτραγουδιστικές προσωπικότητες που επηρέασαν τον Γιαννακόπουλο όχι μόνο κατά τη διάρκεια της καριέρας του στο εργοστάσιο της Κολούμπια αλλά και νωρίτερα.
Ο ηχοπλάστης ως συνήθως ήταν καταιγιστικός. Απ’ το καλημέρα της εκδήλωσης έβγαλε την είδηση για το Μουσείο Δισκογραφίας που προετοιμάζει ο Μάκης Μάτσας ο οποίος είναι και ο χορηγός του dvd που συνοδεύει το βιβλίο.
Λάτρης της ακρίβειας, στάθηκε στα λάθη που γίνονται από δημοσιογράφους και μελετητές όταν αναφερόμαστε σε «πεπραγμένα» της Κολούμπια, τονίζοντας, μεταξύ των άλλων, τον διαχωρισμό του εργοστασίου της Κολούμπια από την δισκογραφική εταιρεία Κολούμπια.
Επεκτάθηκε και σε άλλα καίρια ζητήματα που αφορούν την μαθητεία των ηχοληπτών… στο ναός της Ριζούπολης, δηλώνοντας «μπούρδες».
Κάποια στιγμή δε, χειμαρρώδης και απολαυστικός ως συνήθως, μου ζήτησε να «διορθώσω» τον Θανάση Πολυκανδριώτη για όσα μου είχε εκμυστηρευτεί στην τηλεοπτική εκπομπή «Κατάθεση Ψυχής» στο Κανάλι της Βουλής σχετικά με την ηχογράφηση του δίσκου του Μάνο Χατζιδάκι «Ο σκληρός Απρίλης του 45». Δεσμεύτηκα να το κάνω.
Μπόρεσα να διακρίνω τους «ειδικούς» της μουσικής και των τραγουδιών Νίκο Διονυσόπουλο, Γιώργο Μονεμβασίτη, Στέλιο Ελληνιάδη. Ακόμη τις εξαιρετικές στην κατηγορία τους Μαρίνα Λαχανά και Έμυ Ντούρου.
Πολύ χρήσιμη η παρέμβαση του Ανδρέα Ροδίτη, που γνωρίζει από πιτσιρίκι στην Κολούμπια τον Γιαννακόπουλο, καθώς αναφέρθηκε στον καταλυτικό ρόλο που είχε πολλές φορές στην ολοκλήρωση δημιουργιών ο Ηχοπλάστης, λειτουργώντας πέρα απ’ τα συνήθη όρια του ρόλου του, μιας και γνωρίζει μουσική και διαθέτει και λεπτή αισθητική. Επίσης ο Ροδίτης στάθηκε στην ποιότητα του χαρακτήρα και την αξιοπρέπεια του Γιαννακόπουλου, που ενώ γνώριζε από πρώτο χέρι πολλά… κουτσομπολιά αλλά και αλήθειες των καλλιτεχνών, εκείνος ποτέ δεν μίλησε γι’ αυτά, ούτε καν στο στενό του κύκλο.
Στην παρουσίαση ήταν ακόμη ο γιος, επίσης ηχολήπτης, και η κόρη του Στέλιου Γιαννακόπουλου. Η σύντροφος της ζωής του εδώ και μερικά χρόνια δεν είναι ανάμεσά μας.
Ο Ηχοπλάστης και ξέρει και θέλει να τα πει, γι’ αυτό και τα πεπραγμένα του, που θα κυκλοφορήσουν το Σεπτέμβρη από τις εκδόσεις Άπαρσις, είναι δώρο ανεκτίμητο
Φινάλε: Δεν έχω διαβάσει ακόμα το βιβλίο, όμως γνωρίζοντας τον Στέλιο Γιαννακόπουλο, σας συστήνω ανεπιφύλακτα να το διαβάσετε.
Υστερόγραφο: Προχτές με κάλεσε στο τηλέφωνο. «Τι είδες εκεί που πήγες, τι είπαν αυτοί που ήταν εκεί» με ρώτησε, «διαμαρτυρόμενος» εντέχνως και δικαίως, για το καθυστερημένο ρεπορτάζ.
Τον εκτιμώ και τον παραδέχομαι τον Στέλιο Γιαννακόπουλο και για τη διαδρομή του, αλλά και για τον τρόπο και τη φλόγα του.
Έχει γυρίσει τις πλάτες του στις εννέα δεκαετίες που τον «πιστώνουν» τα μητρώα και πορεύεται μπροστά, θέλοντας να αφήσει αμανάτια μνήμης και ιστορίας για τους επόμενους.
Για εκείνον το φορτίο του χρόνου δεν είναι βάρος αλλά πλούτος τον οποίο ο Στέλιος Γιαννακόπουλος αποθησαυρίζει, μεστά και ουσιαστικά και στην συνέχεια μεταλαδαμπεύει στους πιστούς, με καθαρότητα και χωρίς ασάφειες.
Γι’ αυτό πήγα με χαρά στην παρουσίαση του βιβλίου της ζωής του στον κήπο του Black Duck στην Αθήνα με τη «ζεστή» πάντα φιλοξενία της Ντόρας Ρίζου.
Ομιλητές για το έργο «Ο Ηχοπλάστης Στέλιος Γιαννακόπουλος» (τα πεπραγμένα και όχι μόνο… αλλά ούτε και μόνος) ο Νίκος Πατηνιώτης, επιμελητής της έκδοσης-τεχνικός σύμβουλος, ο Γιώργος Ευσταθίου, υπεύθυνος των εκδόσεων Άπαρσις, ο Βασίλης Καλαμαράς, επιμελητής των κειμένων του βιβλίου-ποιητής και κριτικός, και ο ηχοπλάστης Στέλιος Γιαννακόπουλος. Συντόνισε υποδειγματικά η εκπαιδευτικός, ποιήτρια και σύμβουλος εκδόσεων Κατερίνα Θανοπούλου.
Εύστοχες τοποθετήσεις απ’ όλους για τον καλλιτέχνη που έχει βάλει την ηχοπλαστική σφραγίδα του σε κορυφαία και κομβικά άλμπουμ της ελληνικής δισκογραφίας συνεργαζόμενος με «τοτέμ» του τραγουδιού μας. Μάλιστα ο Βασίλης Καλαμαράς στάθηκε και στις σπουδαίες εξωτραγουδιστικές προσωπικότητες που επηρέασαν τον Γιαννακόπουλο όχι μόνο κατά τη διάρκεια της καριέρας του στο εργοστάσιο της Κολούμπια αλλά και νωρίτερα.
Ο ηχοπλάστης ως συνήθως ήταν καταιγιστικός. Απ’ το καλημέρα της εκδήλωσης έβγαλε την είδηση για το Μουσείο Δισκογραφίας που προετοιμάζει ο Μάκης Μάτσας ο οποίος είναι και ο χορηγός του dvd που συνοδεύει το βιβλίο.
Λάτρης της ακρίβειας, στάθηκε στα λάθη που γίνονται από δημοσιογράφους και μελετητές όταν αναφερόμαστε σε «πεπραγμένα» της Κολούμπια, τονίζοντας, μεταξύ των άλλων, τον διαχωρισμό του εργοστασίου της Κολούμπια από την δισκογραφική εταιρεία Κολούμπια.
Επεκτάθηκε και σε άλλα καίρια ζητήματα που αφορούν την μαθητεία των ηχοληπτών… στο ναός της Ριζούπολης, δηλώνοντας «μπούρδες».
Κάποια στιγμή δε, χειμαρρώδης και απολαυστικός ως συνήθως, μου ζήτησε να «διορθώσω» τον Θανάση Πολυκανδριώτη για όσα μου είχε εκμυστηρευτεί στην τηλεοπτική εκπομπή «Κατάθεση Ψυχής» στο Κανάλι της Βουλής σχετικά με την ηχογράφηση του δίσκου του Μάνο Χατζιδάκι «Ο σκληρός Απρίλης του 45». Δεσμεύτηκα να το κάνω.
Μπόρεσα να διακρίνω τους «ειδικούς» της μουσικής και των τραγουδιών Νίκο Διονυσόπουλο, Γιώργο Μονεμβασίτη, Στέλιο Ελληνιάδη. Ακόμη τις εξαιρετικές στην κατηγορία τους Μαρίνα Λαχανά και Έμυ Ντούρου.
Πολύ χρήσιμη η παρέμβαση του Ανδρέα Ροδίτη, που γνωρίζει από πιτσιρίκι στην Κολούμπια τον Γιαννακόπουλο, καθώς αναφέρθηκε στον καταλυτικό ρόλο που είχε πολλές φορές στην ολοκλήρωση δημιουργιών ο Ηχοπλάστης, λειτουργώντας πέρα απ’ τα συνήθη όρια του ρόλου του, μιας και γνωρίζει μουσική και διαθέτει και λεπτή αισθητική. Επίσης ο Ροδίτης στάθηκε στην ποιότητα του χαρακτήρα και την αξιοπρέπεια του Γιαννακόπουλου, που ενώ γνώριζε από πρώτο χέρι πολλά… κουτσομπολιά αλλά και αλήθειες των καλλιτεχνών, εκείνος ποτέ δεν μίλησε γι’ αυτά, ούτε καν στο στενό του κύκλο.
Στην παρουσίαση ήταν ακόμη ο γιος, επίσης ηχολήπτης, και η κόρη του Στέλιου Γιαννακόπουλου. Η σύντροφος της ζωής του εδώ και μερικά χρόνια δεν είναι ανάμεσά μας.
Ο Ηχοπλάστης και ξέρει και θέλει να τα πει, γι’ αυτό και τα πεπραγμένα του, που θα κυκλοφορήσουν το Σεπτέμβρη από τις εκδόσεις Άπαρσις, είναι δώρο ανεκτίμητο
Φινάλε: Δεν έχω διαβάσει ακόμα το βιβλίο, όμως γνωρίζοντας τον Στέλιο Γιαννακόπουλο, σας συστήνω ανεπιφύλακτα να το διαβάσετε.
Υστερόγραφο: Προχτές με κάλεσε στο τηλέφωνο. «Τι είδες εκεί που πήγες, τι είπαν αυτοί που ήταν εκεί» με ρώτησε, «διαμαρτυρόμενος» εντέχνως και δικαίως, για το καθυστερημένο ρεπορτάζ.
