αφού οι δυο μουσικοί μέχρι στιγμής δεν είχαν δείξει μέσω των επιλογών τους κάποια προδιάθεση συνεργασίας. Όπως μας είπε ο Αντώνης Μιτζέλος, από νωρίς στο καμαρίνι του, η συνύπαρξή τους ήταν μια φυσική συνέπεια, που εντάσσεται στα πλαίσια της Κιθαρωδίας, ενός «lifetime project» στο οποίο πρωταγωνιστεί. «Είμαστε δύο άνθρωποι ομοειδείς και ομοϊδεάτες. Μας ενώνει η κοινή, μεγάλη αγάπη για τη μουσική στην οποία είμαστε αφιερωμένοι μέχρι θανάτου. Δυο συνθέτες στην ίδια εποχή, με κοινό στόχο και οι δυο βιρτουόζοι στα όργανά μας, εγώ με την κιθάρα μου κι ο Στέφανος με το πιάνο, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η «γλώσσα» είναι κοινή, μπορούμε να επικοινωνήσουμε μουσικά πάρα πολύ άνετα. Ασκούμε και οι δύο τη σύνθεση με ευλάβεια, δεν είμαστε, δηλαδή, τραγουδοποιοί, ασκούμε την επιστήμη της συνθέσεως. Συνειδητά φτάνουμε σε αποτελέσματα τα οποία είναι προεπιλεγμένα και ξέρουμε να το κάνουμε. Αυτή είναι και η διαφορά του συνθέτη από τον τραγουδοποιό. Εκτός από όλα αυτά τα μεγαλεπήβολα, είμαστε φιλαράκια. Γουσταριζόμαστε πάρα πολύ, πολλά χρόνια τώρα», εξήγησε.
Στις 23 Μαΐου 2014 οι δύο τους βρέθηκαν στη σκηνή του Ρυθμού, όπου, παρέα με τη νεαρή –και πολλά υποσχόμενη – Σοφία Μανουσάκη, αλλά και τέσσερις δυναμικούς μουσικούς, το Δημήτρη Μπέλλο στα keyboards, το Βαγγέλη Παπαχριστόπουλο στα τύμπανα και τον Κωστή Πυρένη στην ηλεκτρική κιθάρα και το Γιάννη Γρηγορίου στο μπάσο, έφτιαξαν ένα πρόγραμμα με πολύ καλό «δέσιμο», με ένταση και κυρίως, ορατή αγάπη για αυτήν τους τη συνεργασία.
Ο Στέφανος Κορκολής εξέπληξε για μία ακόμα φορά το κοινό με την τεχνική του στο σολάρισμα του πιάνου, παίζοντας από δικά του κομμάτια μέχρι το «Libertango» του Astor Piazzola. Δεν παράλειψε να τραγουδήσει κάποιες από τις παλιές του επιτυχίες («Σκόνη και θρύψαλα», «Στους πέντε άνεμους»), κάτι που έδωσε πολλά χαμόγελα σε εκείνους που άκουγαν τα τραγούδια του από τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Ο Αντώνης Μιτζέλος ήταν μονίμως χαμογελαστός και με χιούμορ. Τραγούδησε κάποια από τα τραγούδια που έχει γράψει ο ίδιος και που τα έχουν ερμηνεύσει άλλοι καλλιτέχνες, όπως το «Η πρώτη μας φορά» και «Φύλακας άγγελος», ενώ προκάλεσε αίσθηση με τον «ερωτικό» τρόπο με τον οποίο έπαιζε τις κιθάρες του, προσφέροντας απλόχερα πολλές στιγμές θαυμασμού και ζεστασιάς. Τη Σοφία Μανουσάκη την ανακάλυψε ο Κορκολής στην Κρήτη πέρυσι το καλοκαίρι και ο Μιτζέλος την εκτίμησε εξαρχής, γι’ αυτό και βρέθηκε στη σκηνή μαζί τους σε αυτή την ανοιξιάτικη περιοδεία. Έχει καλή βάση και τεχνική στη φωνή της, αφού τραγουδώντας από το «Δεν είσαι εδώ» μέχρι το «Ήτανε μια φορά», απόδειξε ότι η νέα γενιά έχει ανθρώπους που, συνεσταλμένα θα αναδειχθούν στη μουσική επιφάνεια του τόπου.
Φεύγοντας από το Ρυθμό και έχοντας παρακολουθήσει ένα τρίωρο πρόγραμμα χωρίς διακοπή, έμειναν πολλοί ήχοι και πολλές αναμνήσεις. Έμειναν οι ήχοι της εύηχης, σύγχρονης μουσικής, ενώ έμειναν και οι όμορφες στιγμές χαμόγελων και πειραγμάτων ανάμεσα στους δύο συνθέτες. Ο Στέφανος Κορκολής και ο Αντώνης Μιτζέλος κατάφεραν να ενώσουν την αγάπη τους για τη μουσική φτιάχνοντας μια παράσταση κατά τη διάρκεια της οποίας το ρολόι ξεχνιέται.
Φωτογραφίες & video: Κίκα Α. Ρόκα
Στις 23 Μαΐου 2014 οι δύο τους βρέθηκαν στη σκηνή του Ρυθμού, όπου, παρέα με τη νεαρή –και πολλά υποσχόμενη – Σοφία Μανουσάκη, αλλά και τέσσερις δυναμικούς μουσικούς, το Δημήτρη Μπέλλο στα keyboards, το Βαγγέλη Παπαχριστόπουλο στα τύμπανα και τον Κωστή Πυρένη στην ηλεκτρική κιθάρα και το Γιάννη Γρηγορίου στο μπάσο, έφτιαξαν ένα πρόγραμμα με πολύ καλό «δέσιμο», με ένταση και κυρίως, ορατή αγάπη για αυτήν τους τη συνεργασία.
Ο Στέφανος Κορκολής εξέπληξε για μία ακόμα φορά το κοινό με την τεχνική του στο σολάρισμα του πιάνου, παίζοντας από δικά του κομμάτια μέχρι το «Libertango» του Astor Piazzola. Δεν παράλειψε να τραγουδήσει κάποιες από τις παλιές του επιτυχίες («Σκόνη και θρύψαλα», «Στους πέντε άνεμους»), κάτι που έδωσε πολλά χαμόγελα σε εκείνους που άκουγαν τα τραγούδια του από τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Ο Αντώνης Μιτζέλος ήταν μονίμως χαμογελαστός και με χιούμορ. Τραγούδησε κάποια από τα τραγούδια που έχει γράψει ο ίδιος και που τα έχουν ερμηνεύσει άλλοι καλλιτέχνες, όπως το «Η πρώτη μας φορά» και «Φύλακας άγγελος», ενώ προκάλεσε αίσθηση με τον «ερωτικό» τρόπο με τον οποίο έπαιζε τις κιθάρες του, προσφέροντας απλόχερα πολλές στιγμές θαυμασμού και ζεστασιάς. Τη Σοφία Μανουσάκη την ανακάλυψε ο Κορκολής στην Κρήτη πέρυσι το καλοκαίρι και ο Μιτζέλος την εκτίμησε εξαρχής, γι’ αυτό και βρέθηκε στη σκηνή μαζί τους σε αυτή την ανοιξιάτικη περιοδεία. Έχει καλή βάση και τεχνική στη φωνή της, αφού τραγουδώντας από το «Δεν είσαι εδώ» μέχρι το «Ήτανε μια φορά», απόδειξε ότι η νέα γενιά έχει ανθρώπους που, συνεσταλμένα θα αναδειχθούν στη μουσική επιφάνεια του τόπου.
Φεύγοντας από το Ρυθμό και έχοντας παρακολουθήσει ένα τρίωρο πρόγραμμα χωρίς διακοπή, έμειναν πολλοί ήχοι και πολλές αναμνήσεις. Έμειναν οι ήχοι της εύηχης, σύγχρονης μουσικής, ενώ έμειναν και οι όμορφες στιγμές χαμόγελων και πειραγμάτων ανάμεσα στους δύο συνθέτες. Ο Στέφανος Κορκολής και ο Αντώνης Μιτζέλος κατάφεραν να ενώσουν την αγάπη τους για τη μουσική φτιάχνοντας μια παράσταση κατά τη διάρκεια της οποίας το ρολόι ξεχνιέται.
Φωτογραφίες & video: Κίκα Α. Ρόκα
