Eπαναλαμβάνοντας το ποίημα του αξέχαστου ποιητή, αυτή τη φορά με τη δική του σκηνοθεσία και με την ερμηνεία ενός άνδρα, του Γιάννη Παλαμίδα.
Ο μονόλογος που είναι ευρέως γνωστός και αγαπημένος, για πρώτη φορά παρουσιάζεται στη σκηνή του Gazarte από μια ανδρική φιγούρα, γεγονός που καθιστά οξύμωρη όλη την ιδέα, αφού ο Παλαμίδας καλείται να υποδυθεί την «Γυναίκα με τα μαύρα». Η μουσική του Ξαρχάκου -όπως και στην προηγούμενη παρουσίαση με τη Μαρινέλλα- είναι εφάμιλλη του νοήματος των λέξεων που χρησιμοποιεί ο Ρίτσος για να περιγράψει την ιστορία της ηρωίδας που, κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν της, προσπαθεί να ξεφύγει από τις άσχημες σκέψεις της για ένα αβέβαιο και ίσως καλύτερο μέλλον.
Ο Γιάννης Παλαμίδας με τη μεγάλη σε έκταση φωνή του, δεν εισέρχεται απλά στο πνεύμα του ρόλου, αλλά καταφέρνει να ταυτιστεί απολύτως με τις λέξεις και τους ήχους των δημιουργών του έργου. Συγκινητικός όταν πρέπει, δυναμικός όταν χρειάζεται, δίνεται ολοκληρωτικά στη «Σονάτα του Σεληνόφωτος».
Όσον αφορά στο Νεοκλή Νεοφυτίδη, για μία ακόμα φορά, εξέπληξε το κοινό με την αύρα των χεριών του, εκτελώντας μοναδικά τις μελωδίες του Σταύρου Ξαρχάκου. Αυτό, όμως, που έκανε εντύπωση, ήταν ο απόλυτος συγχρονισμός ανάμεσα στον Νεοφυτίδη και τον Παλαμίδα στα καίρια σημεία της παράστασης, ίσως με χαρακτηριστικότερη σκηνή τη στιγμή που περιγράφεται η ιστορία του αρκουδιάρη, που ζητάει χρήματα με την ακούσια βοήθεια της αρκούδας που τον συνοδεύει.
Τέλος, η σκηνοθεσία του Σταύρου Ξαρχάκου έχει την δέουσα εικόνα, αφού με τα ελάχιστα σκηνικά (ένα κλασικό γραφείο, μια καρέκλα κι έναν καλόγερο), τονίζονται όλες οι διακυμάνσεις του έργου, χωρίς ο θεατής να αποσπάται από περιττές σκηνές και κινήσεις. Σε αυτό, βέβαια, συμβάλλει η αφαιρετική εικαστική άποψη του Λάκη Ματθιόπουλου στα φώτα.
Για τα επόμενα δύο Σαββατοκύριακα η «Σονάτα του Σεληνόφωτος» θα βρίσκεται στη σκηνή του Gazarte. Ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Γιάννης Παλαμίδας και ο Νεοκλής Νεοφυτίδης θα είναι εκεί για να ταξιδέψουν τους λάτρεις του είδους σε έναν μονόλογο αντάξιο των προσδοκιών.
Ο μονόλογος που είναι ευρέως γνωστός και αγαπημένος, για πρώτη φορά παρουσιάζεται στη σκηνή του Gazarte από μια ανδρική φιγούρα, γεγονός που καθιστά οξύμωρη όλη την ιδέα, αφού ο Παλαμίδας καλείται να υποδυθεί την «Γυναίκα με τα μαύρα». Η μουσική του Ξαρχάκου -όπως και στην προηγούμενη παρουσίαση με τη Μαρινέλλα- είναι εφάμιλλη του νοήματος των λέξεων που χρησιμοποιεί ο Ρίτσος για να περιγράψει την ιστορία της ηρωίδας που, κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν της, προσπαθεί να ξεφύγει από τις άσχημες σκέψεις της για ένα αβέβαιο και ίσως καλύτερο μέλλον.
Ο Γιάννης Παλαμίδας με τη μεγάλη σε έκταση φωνή του, δεν εισέρχεται απλά στο πνεύμα του ρόλου, αλλά καταφέρνει να ταυτιστεί απολύτως με τις λέξεις και τους ήχους των δημιουργών του έργου. Συγκινητικός όταν πρέπει, δυναμικός όταν χρειάζεται, δίνεται ολοκληρωτικά στη «Σονάτα του Σεληνόφωτος».
Όσον αφορά στο Νεοκλή Νεοφυτίδη, για μία ακόμα φορά, εξέπληξε το κοινό με την αύρα των χεριών του, εκτελώντας μοναδικά τις μελωδίες του Σταύρου Ξαρχάκου. Αυτό, όμως, που έκανε εντύπωση, ήταν ο απόλυτος συγχρονισμός ανάμεσα στον Νεοφυτίδη και τον Παλαμίδα στα καίρια σημεία της παράστασης, ίσως με χαρακτηριστικότερη σκηνή τη στιγμή που περιγράφεται η ιστορία του αρκουδιάρη, που ζητάει χρήματα με την ακούσια βοήθεια της αρκούδας που τον συνοδεύει.
Τέλος, η σκηνοθεσία του Σταύρου Ξαρχάκου έχει την δέουσα εικόνα, αφού με τα ελάχιστα σκηνικά (ένα κλασικό γραφείο, μια καρέκλα κι έναν καλόγερο), τονίζονται όλες οι διακυμάνσεις του έργου, χωρίς ο θεατής να αποσπάται από περιττές σκηνές και κινήσεις. Σε αυτό, βέβαια, συμβάλλει η αφαιρετική εικαστική άποψη του Λάκη Ματθιόπουλου στα φώτα.
Για τα επόμενα δύο Σαββατοκύριακα η «Σονάτα του Σεληνόφωτος» θα βρίσκεται στη σκηνή του Gazarte. Ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Γιάννης Παλαμίδας και ο Νεοκλής Νεοφυτίδης θα είναι εκεί για να ταξιδέψουν τους λάτρεις του είδους σε έναν μονόλογο αντάξιο των προσδοκιών.
