Οιδίπους Τύραννος στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

Είναι μεγάλο στοίχημα για έναν σκηνοθέτη η παράσταση του Οιδίποδα. Η τραγωδία του Σοφοκλή είναι μία από τις δημοφιλέστερες - αν όχι η πιο δημοφιλής. Έχει ανέβει αμέτρητες φορές και έχει σκηνοθετηθεί με πάρα πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Με βάση τα δεδομένα αυτά είναι δύσκολο σκηνοθετικά να ανεβάσεις το έργο αυτό και να μην πατήσεις σε προηγούμενες παραστάσεις ή να μην πέσεις σε ολισθήματα φλύαρου μοντερνισμού.

Ο Μαρκουλάκης ωστόσο τα κατάφερε. Ανέβασε το έργο με τρόπο ευφυέστατο που σκηνοθετικά είχε τη σφραγίδα του από την αρχή μέχρι το τέλος. Με μια εντελώς λιτή (σχεδόν μίνιμαλ) αισθητική, ο σκηνοθέτης για άλλη μια φορά δούλεψε με ελάχιστα στοιχεία επί σκηνής τα οποία χρησιμοποίησε για τη δημιουργία συμβολισμών. Ο κύκλος που κλείνει με την κορύφωση της πλοκής, η γέννηση, ο θάνατος, το νερό. Χρησιμοποιώντας σύμβολα σχεδόν αρχετυπικά, επικοινωνεί με το θεατή της παράστασης σε ένα πιο βαθύ επίπεδο παρασύροντάς τον στην ουσία του έργου. Το αποτέλεσμα μοναδικό. Ο Μαρκουλάκης κατάφερε να παρουσιάσει έναν Οιδίποδα τόσο φρέσκο που τον ανέδειξε και πάλι σε κλασσικό. Χωρίς περιττές φανφάρες και στομφώδεις κραυγές. Ένα πραγματικά βαθύ ανθρώπινο δράμα.

Ο Δημήτρης Λιγνάδης στο ρόλο του Οιδίποδα μεγαλειώδης. Ανθρώπινος με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Διένυσε όλες τις αποστάσεις των συναισθηματικών εναλλαγών του έργου με αντοχές μαραθωνοδρόμου ενώ ταυτόχρονα κάθε στάση του ήταν εμφανής. Είδαμε τον ανθρώπινο εγωισμό, την αλαζονεία, την άρνηση, την αγάπη, την απόρριψη, την οδύνη και τα βιώσαμε μαζί του. Ένας Οιδίποδας πιο άνθρωπος από ποτέ. Χωρίς κορώνες και ανούσιες εξάρσεις. Ένας άνθρωπος σημερινός, ένας βασιλιάς που τσαλακώνεται από τα χτυπήματα της μοίρας και πονάμε μαζί του για την πτώση του. Μέχρι να το δω δεν θα πίστευα ποτέ πως μια τόσο ρεαλιστική οπτική του Οιδίποδα θα μ ’έκανε να «βουτήξω» τόσο βαθιά μέσα στην «ψυχή» του.

Η Αμαλία Μουτούση επίσης εξαιρετική στο ρόλο της Ιοκάστης. Μια Βασίλισσα που απέπνεε μια εγγενή αριστοκρατία και που τη διατήρησε μέχρι την αυτοχειρία της. Ο σχεδόν βουβός της θρήνος με την αποκάλυψη της αλήθειας σε συγκλόνιζε.

Η Μουσική του Μίνωα Μάτσα καταπληκτική! Απόλυτα εναρμονισμένη με το πνεύμα της παράστασης και τη ματιά του σκηνοθέτη κατάφερνε με πολύ λιτές, αρχαίες, μολονότι σημερινές, μελωδίες να σε αγγίζει βαθιά μέσα σου. Πραγματικά η μουσική έπαιξε πολύ σπουδαίο ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα της παράστασης.

Εν γένει το αποτέλεσμα ήταν τόσο άρτιο που είναι πολύ δύσκολο να μιλήσεις για κάποια παραφωνία. Ένα πλήθος στοιχείων που ενώ το καθένα σε άγγιζε και το πρόσεχες ξεχωριστά τελικά εντάσσονταν σε ένα ολοκληρωμένο σύνολο από το οποίο δεν περίσσευε τίποτα. Αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές. Κι ένα μεγάλο ευχαριστώ. Γιατί -τουλάχιστον για μένα- ήταν η πολλοστή φορά που έβλεπα Οιδίποδα αλλά η πρώτη που τον βίωνα στην ουσία του.

Η παράσταση θα περιοδεύσει ανά την Ελλάδα και σας την προτείνουμε ανεπιφύλακτα ως ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που θα προσφέρετε στον εαυτό σας φέτος το καλοκαίρι. Μην τη χάσετε.

Ταυτότητα παράστασης:

Μετάφραση: Γιάννης Λιγνάδης

Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης

Σκηνικά - Κοστούμια: Πάρις Μέξης

Μουσική: Μίνως Μάτσας

Κίνηση: Κική Μπάκα

Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος

Βοηθοί σκηνοθέτη: Δήμητρα Δερμιτζάκη, Έλενα Σκουλά

Φιλολογικός Σύμβουλος: Νίκος Μανουσάκης

Βοηθός Μουσικού: Δήμητρα Αγραφιώτη

Φωνητική Διδασκαλία: Κατερίνα Κοζαδίνου

Φωτογραφίες παράστασης: Πάτροκλος Σκαφίδας

Παραγωγή: Αθηναϊκά Θέατρα

Δημήτρης Λιγνάδης: Οιδίποδας, Αμαλία Μουτούση: Ιοκάστη, Νίκος Χατζόπουλος: Κρέων, Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης: Τειρεσίας, Γιώργος Ζιόβας: Άγγελος, Γιώργος Ψυχογιός: Θεράπων, Νικόλας Χανακούλας: Εξάγγελος

Χορός: Μιχάλης Αφολαγιάν, Δημήτρης Γεωργαλάς, Δημήτρης Καραβιώτης, Κώστας Κοράκης, Αλκιβιάδης Μαγγόνας, Δημήτρης Μαύρος, Βασίλης Παπαδημητρίου, Γιάννης Πολιτάκης, Γιωργής Τσουρής, Βαγγέλης Ψωμάς.

Πρόγραμμα Περιοδείας:

Παρασκευή, 5 Ιουλίου: Ιωάννινα, Αρχαίο Θέατρο Δωδώνης
Σάββατο, 6 Ιουλίου: Δίον, Αρχαίο Θέατρο Δίου
Παρασκευή 12 & Σάββατο 13 Ιουλίου: Επίδαυρος, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
Δευτέρα 15 Ιουλίου: Παπάγου, Κηποθέατρο Παπάγου
Τρίτη 16 Ιουλίου: Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους
Τετάρτη 17 Ιουλίου: Βέροια, Θέατρο Άλσους
Παρασκευή 19 Ιουλίου: Δελφοί, Αρχαίο Θέατρο Δελφών
Σάββατο 20 Ιουλίου: Καβάλα, Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
Κυριακή 21 Ιουλίου: Καβάλα, Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων
Δευτέρα 22 Ιουλίου: Καστοριά, Θέατρο Βουνού
Τρίτη 23 Ιουλίου: Λάρισα, Κηποθέατρο Αλκαζάρ
Τετάρτη 24 Ιουλίου: Βόλος, Θερινό Δημοτικό Θέατρο Βόλου, Μελίνα Μερκούρη
Παρασκευή 26 Ιουλίου: Κοζάνη, Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο
Σάββατο 27 Ιουλίου: Οινιάδες, Αρχαίο Θέατρο Οινιάδων
Κυριακή 28 Ιουλίου: Πάτρα, Αρχαίο Ωδείο Πάτρας 
Δευτέρα 29 Ιουλίου: Πάτρα, Αρχαίο Ωδείο Πάτρας
Τετάρτη 31 Ιουλίου: Χανιά, Θέατρο Ανατολικής Τάφρου 

Πέμπτη 1 Αυγούστου: Χανιά, Θέατρο Ανατολικής Τάφρου 
Παρασκευή 2 Αυγούστου: Ηράκλειο, Κηποθέατρο «Νίκος Καζαντζάκης»
Σάββατο 3 Αυγούστου: Ηράκλειο, Κηποθέατρο «Νίκος Καζαντζάκης»
Κυριακή 4 Αυγούστου: Ρέθυμνο, Θέατρο Ερωφίλη (Φρούριο Φορτέτζας)
Τρίτη 6 Αυγούστου: Αρτέμιδα 
Σάββατο 10 Αυγούστου: Άνδρος, Ανοιχτό Θέατρο Χώρας Άνδρου
Σάββατο 17 Αυγούστου: Αρχαία Ολυμπία, Θέατρο Φλόκα
Κυριακή 18 Αυγούστου: Καλαμάτα, Θέατρο Κάστρου
Δευτέρα 19 Αυγούστου: Καλαμάτα, Θέατρο Κάστρου
Τρίτη 20 Αυγούστου: Σπάρτη, Σαϊνοπούλειο
Τετάρτη 21 Αυγούστου: Νικόπολη, Αρχαίο Θέατρο Νικόπολης
Πέμπτη 22 Αυγούστου: Άργος, Αρχαίο Θέατρο 
Δευτέρα 26 Αυγούστου: Ηλιούπολη, Δημοτικό Θέατρο του Άλσους (Δ. Κιντής)
Πέμπτη 29 Αυγούστου: Νίκαια, Κατράκειο Θέατρο

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου: Βύρωνας, Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη
Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου: Πειραιάς, Βεάκειο Θέατρο

---

Φωτογραφίες: NDP Photo agency